Problemen bij douane

[Condor]

Beste Christien,
Dat was ECHT hun antwoordt.
Gaven ze eerlijk toe.
Maar het doet wel raar als ze je uitkiezen
Dus je hebt ook in de "kamer" gezeten :whistling:
Best eng hé..niet weten wat er gaat gebeuren..
Ik heb geen probleem met strengere controles,maar er gewoon mensen "uitpikken"omdat ze een quota moeten halen per dag :dance:
Ik was wel telkens (twee maal) binnen de 15 minuten uit het "kamertje"...
Lucky me :rockon:
Wens je alvast veel plezier als je dit jaar weer naar de Ustaded nites gaat (zoals Urbanus het noemd).

[Christien]

Haha, bedankt!

Ik vind het toch ergens wel een geruststellende gedachte dat ik er misschien toevallig uitgepikt ben...Ik was namelijk echt bang dat ze me meteen weer terug naar NL zouden sturen omdat ik iets verkeerds had gedaan ofzo Ik was trouwens ook binnen 15-20 minuten het kamertje weer uit gelukkig! En als het me nou nog een keer gebeurt (hopelijk niet...) dan ga ik het ook s vragen!

[Michigan]

Vaak zijn het ook dezelfde die eruit gepikt worden . Als wij met mijn tante op vakantie gingen, wilden ze haar altijd extra controleren. Dat was dan wel in andere landen dan Amerika, maar goed.

Zelf heb ik tot nog toe weinig problemen gehad. Kon altijd goed doorlopen.
Alleen de laatste keer vloog ik met een tussenlanding op Newark en toen kneep ik hem wel ff. Had stiekum een fles Rode Wodka in mijn bagage gestopt, terwijl ik dus zelf onder de 21 ben.
Ik weet wat jullie denken .

Alles kits verder, maar op Newark moet je dus je koffers afhalen en vervolgens in een andere hal weer opnieuw "aanbieden" voor je volgende vlucht. Daar tussendoor kom je dus weer langs een controle. In eerste instantie mocht ik doorlopen, maar direct daarna kwam de officer achter me aan hollen en moest ik terugkomen. Hij zegt: "you're from Amsterdam I see..." met zo'n moeilijk gezicht erbij.
Ik antwoord in volle vrolijkheid(en ondertussen gaat er door mijn hoofd dat ie in mijn bagage wilt kijken etc) YES, have you ever been there? Hij zegt nee en liet me daarna doorlopen met een glimlach.
Nou, dat was me toch een kick. Wat een adrenaline rush zeg!

En de fles was heelhuids aangekomen in Detroit.

Overigens, voor diezelfde vlucht vertrok ik van Zaventem. De beamte die daar de paspoort controle deed vond het wel verdacht dat ik niet via Amsterdam vloog. Maar het antwoord dat Belgie een stuk goedkoper is was kennelijk genoeg

- Mike

[kastelke]

Overigens, voor diezelfde vlucht vertrok ik van Zaventem. De beamte die daar de paspoort controle deed vond het wel verdacht dat ik niet via Amsterdam vloog. Maar het antwoord dat Belgie een stuk goedkoper is was kennelijk genoeg

Tja, wat had je anders kunnen verwachten van een Nederlander?!

[Marceljesse]

We blijven nederlanders ja. Hoeveel scheelde het eigenlijk??

[Jez]

Ach, ik ga er maar vanuit dat die mensen gewoon hun werk doen. Moet je ons eens horen als ze nèt die ene terrorist er NIET tussenuit hebben gepikt, omdat ze dit niet doen..........

En aangezien ze onmogelijk iedereen goed kunnen checken, zullen ze het steeksproefsgewijs moeten doen. Als ze wèl iedereen uitgebreid controleren, staat iedereen op zijn achterste benen.

Zelf steeds mazzel gehad. Ben regelmatig mèt aansteker in het vliegtuig gestapt, ik geef nooit de aanwezighied of de waarde van kadootjes op en terug op Schiphol zijn we 2 x met een in Amerika gekochte camera, met een erg duur horloge en met teveel nieuwe kleding zo door "Aangifte" gewandeld.........

[Hillz]

In 2004 toen ik in Amerika ging stage lopen deed de officer niet moeilijk. Hij was geintereseerd in Amsterdam en wou de stad wel eens bezoeken.

Vorig jaar in New York ging het helemaal makkelijk. Hij vroeg nog wel wat ik ging doen (holiday or business) maar hij had ondertussen mn paspoort al gestemeld. Toen wist ik al dat het goed zat.

Overigens vond ik dat ze op Schiphol strenger waren. Het meisje vroeg me echt de kleren van mn lijf. Bijv. hoe ik mn ticket betaald kan hebben als ik nog student bent. Waarom ik voor NY gekozen had, ect.

Was dr best wel gepikeerd door.

[Knabbeltje]

Wij hebben ook zo eens een nare ervaring gehad met een duoanebeambte in Washington Dulles airport.Mij man werd vrij hard aangepakt ,eigenlijk beschuldigd dat hij een strafblad moest hebben en dat hij maar eens moest vertellen wat hij op zijn kerfstok had. .En als wij niet zouden toegeven ,zouden we op het eerste beste vliegtuig terug gezet worden. We hebben ook moeten verklaren hoe wij deze reis konden veroorloven temeer omdat wij het jaar ervoor ook al daar waren geweest .Hij wilde niet geloven dat wij dit zomaar konden bekostigen .Je staat daar wel met je mond vol tanden en ongeloof over de gang van zaken .Onmacht omdat je ten onrechte word aangepakt .Akeliger kan niet dat dan en was misschien algoed dat dit niet onze eerste reis was want ik denk dat ik anders nooit meer had geweest maar vergeten doe je dat niet gauw.Het heeft nog 5 dagen geduurd voor we echt aan onze vakantie konden beginnen.En ik hoop ook het nooit meer mee te maken.Maar vrees er een beetje voor als ik jullie postjes allemaal lees.

[phillybilly]

Wij hebben ook zo eens een nare ervaring gehad met een duoanebeambte in Washington Dulles airport..

Bij mij was het dus ook in Washington Dulles......een (ik zal niet discrimineren) wat forsere niet blanke man met een rij witte glanzende tanden met een stukje goud vroeg nors: Amsterdam? yes....hup ik moest naar balie 2......mijn hele koffer overhoop....of ik meer dan 10000 dollar op zak had? wie mijn ticket betaald had? Waarom ik alleen reisde? pfff, kreeg het wel heet hoor.....maar gelukkig mocht ik weer verder. Heb wel nog een winegummetje uitgedeeld en die nam ie dan wel weer aan Hahaha

Vlieg dit jaar rechtstreeks op Houston....ben benieuwd hoe het daar aan toe gaat....

[Speakingtongues]

Ik ben voordat ik me bij mijn vrouw voegde wel 8 tot 10 keer hier naar toe gereisd in 3 jaar tijd. Zelfs een keer dat mijn vrouw geopereerd moest worden, had ik net de VS 10 dagen verlaten en stond toen al weer in Miami bij Immigration. Geen probleem gehad tot nu toe .
Ik ben meestal naar Miami gereisd, maar soms ook via Detroit en Memphis en een keer via New York.
Ze zijn wel heel verschillend dat moet ik toe geven. De een is vriendelijk en je bent in 2 minuten er doorheen, terwijl de ander heel moeilijk kan doen. Volgens onze immigration Lawyer kan elke ambtenaar je ook zonder pardon weigeren en terugsturen. Daar teken je zelfs voor op dat groene formulier in het vliegtuig. Daar staat iets in de trent van dat er geen verweer mogelijk is tegen de beslissing van de Immigration Officer. Oftewel Neen is Neen of Ja is Ja.
Mijn Immigration Lawyer had wel een tip om de kans te vergroten het land binnen te komen elke keer. Altijd zorgen dat als het mogelijk is je in de rij gaat staan bij een blanke officer, die ouder is dan 45 jaar.
Vrouwen zijn altijd strenger, volgens hem en gekleurde vrouwen zijn nog
strenger in de meeste gevallen.
Of het echt waar is weet ik niet, maar de laatste keren wel geprobeerd in de rij te staan bij oudere blanke mannen. Maar dikwijls wordt die dan net vervangen door een jonge donkere vrouw als je net aan de beurt bent. En ook dan kwam ik er doorheen, dus tis en blijft altijd gewoon willekeur hier.

[Marceljesse]

En ik hoop ook het nooit meer mee te maken.Maar vrees er een beetje voor als ik jullie postjes allemaal lees.

Als je niets te verbergen hebt, niets illegaals gaat doen of hebt gedaan dan is er eigenlijk niets aan de hand. Mijn zorg is dat ik het altijd zo'n gedoe vindt en dat je nooit weet wat je te wachten staat. Ik ben wel eens binnen 20 minuten van vliegtuig naar de taxi gegaan. Er was geen rij wachtende, geen mopperende officer, geen agriculture of wat dan ook. Daarentegen heeft het me ook wel eens twee uur geduurd.

Wat wij altijd doen is oogcontact zoeken met de officers terwijl je al in de rij staat. Wij blijven altijd netjes en proberen de humor van de officer te peilen. Het komt zeer vaak voor dat een officer moet wachten op de volgende persoon omdat er weer iemand niet op zit te letten. Vaak wordt hij dan geirriteerd en daar proberen wij op in te spelen. Met een vriendelijke lach, knipoog en een grapje (een duwende beweging in de lucht of een begrijpende blik naar zijn kant) is het ijs al gebroken voordat je nog bij hem staat. Dit gebeurd heel vaak en de tijd dat je in de rij staat hebben zekker alle officers al meerdere malen zitten zwaaien, fluitebn, roepen. Het is een kat en muis spel en zodra we voor hem staan dan is alles snel ok. Dit heeft zeker de laatste drie keer goed geholpen.
Het zijn ook maar mensen en ik zou ook stik chagerijnig worden als ik de hele dag vervelende.vermoeide reizigers (alle internationale vluchten in 1 terminal dus iedereen 10 uur reistijd of meer) zou moeten screenen.

[Staceybeesie]

Toen wij naar hier kwamen hadden we onze honden mee genomen. Naar Washington Dulles.
En bij het invullen van onze kaart in het vliegtuig, vullen we altijd eigenlijk standaard altijd nee, nee, nee op alle vragen zoals bent u veroordeeld, hebt u meer dan 10.000 aan geld bij enz enz.
Eigenlijk lezen we dat niet meer. Maar er staat ook een vraag bij heeft u levende dieren bij u. En ook hier hadden we nee op geantwoord.
En dat zag ik pas in de hal van de douane. Mijn man zei, ach laat maar zitten hoor. Maar wat blijkt de balie waar ik mijn honden op moest halen was op 10 meter afstand van de douane......
Dus ze hadden mij daar al bijna een half uur zien zitten wachten op mijn hondjes.
Nouja op hoop van zege er naar toe, met twee levensgrote honden in nog twee grotere benches. En ja hoor, de vraag kwam... U voert geen levende dieren in? Ze lijken me levendig genoeg, denk ik. Dus ik zei sorry meneer. En toen lachte hij en zei, Maar ze zien er wel heeeeel leuk uit zeg. En wuifde dat we door konden lopen.
Poehhhhh dat was wel een opluchting zeg. Gelukkig was hij in een goede bui en hebben onze honden een hoog aaibaarheidsgehalte

Groetjes Petra

[doreennicole]

Mijn Immigration Lawyer had wel een tip om de kans te vergroten het land binnen te komen elke keer. Altijd zorgen dat als het mogelijk is je in de rij gaat staan bij een blanke officer, die ouder is dan 45 jaar.
Vrouwen zijn altijd strenger, volgens hem en gekleurde vrouwen zijn nog
strenger in de meeste gevallen.
Of het echt waar is weet ik niet, maar de laatste keren wel geprobeerd in de rij te staan bij oudere blanke mannen. Maar dikwijls wordt die dan net vervangen door een jonge donkere vrouw als je net aan de beurt bent. En ook dan kwam ik er doorheen, dus tis en blijft altijd gewoon willekeur hier.

ik weet niet of dit wel of niet waar is, maar ik heb zelf altijd wel het gevoel dat ik beter behandeld word dan een blanke reiziger omdat die mensen die op zo'n airport werken, en dan bedoel ik niet alleen de immigration officers maar van security tot bagagehandler in sommige gebieden vaak gekleurd zijn (Washington & NY veel zwarten) en ik kan me heel goed voorstellen dat er een verschil in behandeling is omdat er een verschil in relaties is. ik zie hier vaak het soort mensen dat geen prettige relaties met blanken hebben in hun dagelijkse leven en idd een wantrouwen/vijandigheid kan voelen t.o witten en dat reflecteert in de behandeling.

maar zoals uit jouw ervaring blijkt is dit geen wet van meden en perzen (zoals mijn moeder altijd placht et zeggen) dus who knows? het is alleen zo dat ik wel een soort bond voel zogauw ik amerika binnenkom, en dat voor een witte toerist wat anders ligt.

[Petra/VS]

Misschien voor de witte toerist, maar niet als je zelf Amerikaans bent, tenminste niet in mijn ervaring. De laatste keer hadden we toevallig een blanke mannelijke beambte van middelbare leeftijd en die was ook meteen het onaardigst, dat ik ooit heb meegemaakt. Meestal worden we door de beambtes van welke afkomst ook hartelijk "Welcome home!" gewenst en zo voelt het ook altijd, of ik nu in Miami, Atlanta of Washington het land binnenkom. Ik ben al talloze keren door immigration gegaan hier zonder ooit problemen te hebben. Een vriendelijke glimlach doet wonderen.

[Sandy]

Een vriendelijke glimlach doet wonderen.

Grappig, mijn ervaring is weer dat je ook niet te vriendelijk moet lachen, want dat werkt eerder averechts LOL - Wij hebben nooit problemen gehad, maar mijn glimlach wordt nooit beantwoord in een glimlach terug. Eerder in een boze blik. Misschien dat ze dachten: "Weer één die denkt, met een glimlach er snel doorheen te komen" - Zoals ik al eerder zei, hebben we nooit problemen gehad, dat ik me kan herinneren. Maar op één na, is er nog nooit iemand echt vriendelijk geweest tegen ons. Ik vind ze er altijd maar 'emotie' loos bij staan : ))

[Condor]

28 oktober 2001.
Terug van Amerika.
Geen bericht over aanstekers bij het inchecken.
Aan de controlepost groot plakkaat...NO LIGHTERS.
Ikke met mijne Zippo...mmm
Ikke vragen aan die agent,what should i do?
Hij zegge...garbage.(stond een grote ronde ton om alles in te gooien.
Ikke zeggen...you want it?
Hij zegge...a gift?
Ikke zegge ...yes..
Hij zegge OKAY.
Ikke geven Zippo.
Ikke verder en aan de bar weer nen andere aansteker kunnen kopen :hilarious:

[Sandy]

Ikke verder en aan de bar weer nen andere aansteker kunnen kopen :hilarious:

Maar je hebt er wel een vriend bij

[reivax]

Ikke zeggen...you want it?
Hij zegge...a gift?

sebiet werd je nog vast gehouden voor omkoperij :yuk:

[Jef]

Ik ga rondreizen met mijn neef van 18. We hebben allebei een andere achternaam. Kan ik hier problemen/vragen over verwachten bij de douane ?

[Erika]

ik kijk eerst even de rijen langs waar een persoon achter de balie zit die een beetje humor lijkt te hebben.
vaak kun je al zien of je gedonder kunt verwachten of niet,maar goed hoe vaak gebeurd het niet dat je iets vergeten bent in te vullen en dat je word teruggestuurd.
het valt mij op dat de meeste reizigers die terugworden gestuurd uit de rij dat zij de kaarten niet in de engelse taal hebben ingevuld.
ze sturen je om de lulligste dingen uit de rij.
ik ben ook heel blij als we de drie stempels horen en we door mogen lopen voor de koffers tot die tijd ben ik altijd een beetje nerveus ,ook na meerdere keren de immigration controlles te zijn gepasseerd.