half december 2006 naar Miami en half jan 2007 terug ?

[wiepster]

Mijn moeder is inmiddels ruim een week bij ons en vliegt maandag alweer terug.
Zij was zeer tevreden over Martinair en de begeleiding, alleen had ze wel moeite met immigrations en customs, duurde vrij lang voordat ze eindelijk erdoor was. Ze is wel vriendlijk geholpen.
Hoop dat dit je wat geruststelt?

[Speakingtongues]

Mijn moeder is nu een 2 wkn hier maar de aankomst in Miami was een nachtmerrie voor haar.Op Schiphol was begeleiding perfect en vlucht met Martinair. Alleen was het al raar dat Martin air haar helemaal achter in t vliegtuig had gezet ook al had ze om een rolstoel gevraagd en was ze een van de eersten om in te checken. Maar in Miami was er geen rolstoel. Ze moest wachten. Toen was er maar 1 persoon om 2 of 3 rolstoelen vooruit te krijgen naar Immigration en Customs. Uiteindelijk 2,5 uur nadat het vliegtuig geland was werd ze door iemand van American Airlines naar buiten gebracht. Men had haar gewoon laten staan bij Immigration totdat deze man haar vroeg of ze hulp kon gebruiken en haar verder hielp. Echt een belachlijke situatie en zij was helemaal op van de zenuwen voordat wij ze eindelijk op konden vangen. Ik was al 2x bij Martin Air mensen ( allemaal latina's) op t vliegveld wezen vragen waar ze was en telkens kreeg ik te horen dat ik maar moest wachten. Een waardeloze service, maar het zal eerder aan Miami airport liggen dan aan Martin Air, maar dan toch daar had zij om assistentie gevraagd en zij hielpen haar op t vliegveld helemaal niet meer !

[Petra/VS]

Mijn oma is jaren geleden herhaalde malen met een rolstoel op Washington Dulles aangekomen. Wij waren altijd onder de indruk van de snelle service, de mensen, die rolstoelen nodig hadden, waren als eerste van boord en door de douane. Erg, hoor, dat jouw moeder dat heeft moeten meemaken!

[Speakingtongues]

Tja wij hadden dezelfde indruk. Bijna op elk vliegveld krijgt men voorrang als je in een rolstoel zit. Drie jaar geleden had ik mijn moeder meegenomen naar ons huwelijk en ook een rolstoel besteld . Ook in Miami was alles toen perfect geregeld en waren we zo buiten, maar nu hadden ze waarschijnlijk personeel tekort of zo ?
Anyway tip voor Miami Airport. Geef degenen die je rijdt een tip en zeg hem of haar dat ze nog een tip krijgen als ze meteen met je doorlopen naar Immigration en Customs, wie weet helpt dat ? Als ze tenminste engels verstaan want dat deden nog niet eens volgens mijn moeder.

[Nirak]

Helaas hebben wij met Martinair ook geen goede ervaringen met het reizen met rolstoel; Inderdaad hebben we al diverse malen helemaal achterin het vliegtuig gezeten (lekker handig als je slecht loopt...voordeel is dat je bijna niet kunt vallen in die smalle paden.... )
Begeleiding hebben we omdat we samen reizen niet nodig, maar meestal is er geen rolstoel aan de gate (zowel in NL als USA), of dat nu die van jezelf is of één van het vliegveld. Ook is onze rolstoel een keer veel later aangekomen (in NL) en een andere keer was de caddy vol...en was het grondpersoneel niet van plan om nog een keer terug te komen. Dit was trouwens de enige keer dat we ook echt bot zijn behandeld, verder zijn we steeds goed behandeld en kregen we 1000 x excuses als er weer eens iets mis ging.....

Maar goed, wij zijn redelijk jong en evenredig flexibel .....dus regelen we zelf altijd wel iets zodat we toch komen waar we willen zijn...

Overigens hebben we met Amerikaanse maatschappijen echt nog nooit problemen gehad, volgens mij hebben die het vervoer van mensen met een beperking structureel beter geregeld.

Wat naar voor je moeder dat ze zoveel stress heeft moeten doormaken...hopelijk maakt het bezoek aan jullie alles weer goed.

[Speakingtongues]

Voor de terugreis van mijn moeder hield ik mijn hart vast, maar we waren al vroeg op het vliegveld van Miami om haar in te checken. Martinair bood haar zelfs een stoel aan in de Starclass voor 75 USD extra, en dat hebben we toen maar snel gedaan. We zochten zelf een meisje die rolstoelen duwde en gaven haar wat dollars om mijn moeder goed bij de Gate af te leveren. We konden zelfs mee in de trein op Miami Airport naar de andere Gates tot aan de Security Check. Het meisje bracht ma helemaal en snel naar de Gate voor Martinair. Op schiphol werd ze tot de bagage gebracht door Martin Air en daar hielp iemand haar , uit t vliegtuig, met haar zware koffer. Daarna is met een Taxi weer safe thuis aangekomen. Dacht laat iedereen die het wil weten maar eens weten hoe het allemaal is afgelopen. Ben blij dat ze weer safe thuis is, ook al mis ik mijn ma wel. Was een jaar dat ik haar gezien had en nu duurt het zeker maanden voordat wij die kant eens opgaan. Maar ja dat hoort ook bij Emigreren naar een ver land. Toen ik in Italie woonde was het allemaal een stuk dichterbij.