We ontbijten bij het naast het hotel gelegen restaurant en dit wordt het voorlopig laatste ontbijt met de inmiddels bekende onderdelen OJ (orange juice), SSU (sunny side up) CWFR (coffee with free refills) en T (oast). De kids gaan nog even lekker zwemmen en pa, maar vooral ma, leggen zich toe op het pakken van de koffers. Gelukkig hadden we vanuit Nederland al een extra lege tas mee genomen, anders had het nu niet gepast. Eerst maken we nog een korte stop aan het strand van Boca Raton. Eierleggende schildpadden hebben we tot nu toe niet op het strand gezien, maar een nestfoto is toch wel het minimum dat we mee terug willen nemen naar The Netherlands. Inderdaad zijn er diverse nesten op het strand, allen herkenbaar aan de afzetting met paaltjes en draad. Tja, het is dan wel niet ‘the real thing’, maar wel weer ‘better than nothing’.
NESTJE
BOCA RATON
Het is nog ongeveer twee uurtjes rijden naar MIA (Miami International Airport), en de rit verloopt zonder noemenswaardige problemen. We parkeren de auto even voor de terminal en gaan eerst bij AZ(Alitalia) inchecken. Dit blijkt de snelste procedure ooit. Er zijn geen wachtenden voor ons, en de hele procedure duurt nog geen twee minuten. Binnen drie minuten sta ik dan ook weer buiten om de auto terug te brengen naar National rent a car en ja hoor: een bekeuring. Twentyeight hele dollars voor 9 minuten parkeren; wat een zeikerds!
Bij National ben ik ook binnen 5 minuten klaar en voor ik het weet zit ik weer naast ma en de kids in de vertrekhal. Middels een paar laatste whoppers en salads nemen we ook symbolisch afscheid van de FFC (Fast Food Cultuur). Dan gaan we richting gate en gaan we aan boord van de Alitalia vlucht naar Milaan Malpensa (betekent dat slecht denken?).
