Leuk om in je berichten tussen de regels door te lezen dat je al helemaal ver-amerikaanst bent. Je hebt duidelijk je plek helemaal gevonden en zeker met een man in het Amerikaanse leger. Dat je er helemaal van geniet "straal je" (hoe dat dan ook zichtbaar is in tekst) helemaal uit.
Toch even een vaderlijk
advies. Probeer nooit je afkomst te verloochenen. Ondanks dat er dingen zijn die in Nederland niet goed geregeld zijn, zijn er echt een hele hoop goede dingen. En deze voeren nog altijd de boventoon, maar goed dat gaf je al enigszins aan in bovenstaande tekst. Probeer echter toch zoveel mogelijk je moedertaal op peil te houden door deze te blijven spreken en schrijven. Een mooi voorbeeld in deze vind ik dan ook Petra die na ruim 20 jaar nog steeds vloeiend Nederlands schrijft, ondanks het feit dat ze in haar hart volledig 100% Amerikaanse is.Ik vind het persoonlijk een gruwel om bijvoorbeeld bekende Nederlanders die een korte periode in het buitenland hebben vertoeft (meestal de VS) ineens moeite hoor hebben met de uitspraak van het Nederlands.
Dat is dan typisch een voorbeeld van interessant-doenerij.
Ik hoop dat het jou in elk geval niet zal overkomen en zoals ze in het militaire wereldje dan altijd afsluiten: Make us proud!
Groeten René
Ik heb een tijdje voor een Amerikaans bedrijf gewerkt, voertaal dus Engels. Mijn baas zat meer dan de helft van de tijd in Engeland of USA, en al haar teammembers waren Amerikanen.
Want ook mijn man spreekt bijna de ganse dag Engels.
), maar heeft vrijwel geen accent en de jongste spreekt heel goed ook vrijwel zonder accent.
