Kinderen en emigreren en een ex die geen toestemming geeft

[gleuknie]

Ik vind het dan ook erg goed dat er zo'n wet bestaat.

Helemaal mee eens. Bij alleen al het lezen van deze kant van het verhaal, dacht ik meteen: Je kunt niet je kinderen bij hun vader weg halen. Als een vader van zijn kinderen houdt en er goed voor is, vind ik dat het niet toegestaan moet worden om als moeder met de kinderen te emigreren. Je hebt ooit samen voor kinderen gekozen. Draai de rollen eens om. Hoe zou je het vinden als je ex-man met de kinderen duizenden kilometers verderop zou gaan wonen. Ik denk dat je gek zou worden.

[ned in MO]

ja, of ga emigreren zonder de kinderen Zou je ook niet willen.
Ik ben zelf op 26 jarige leeftijd geemigreerd en daar hadden beide ouders het best wel moeilijk mee.
Ook een tweede zoon is geemigreerd (canada) en de derde zoon woont samen met een engelse maar gelukkig wel in nederland

[Tink]

Ik heb net en artikel geplaatst in het een sticky over verhuizen naar America en waar je aan moet denken als partner zijnde, maar ik zie dat het hier ook wel van pas komt.Dus zal het hier ook even plaatsen.

Nederland en Amerika zijn beide onderschrijvers van 'the Hague Convention on the Civil Aspects of International Child Abduction'. Als je dus de kinderen meeneemt zonder toestemming van de andere ex-partner maak je je schuldig aan ontvoering en kom je in diepe problemen terecht,
Dit artikel geeft tips over hoe je je voor moet bereiden op een international divorce maar dit geval denk ik dan je er verstandig aan doet een internationaal(of nationaal) advocaat in de arm te nemen en de zaak ut handen te geven en misschien door een uitspraak van de rechter toestemming te verkrijgen. Je moet zorgen dat je emoties uit de zakelijke beslissing blijven. Ondanks dat emoties erg aanwezig zijn en hoog kunnen opspelen zal een rechter daar geen rekening mee houden. het is belangrijk dat er iemand is die alleen naar de feiten kijkt en de meningen van de kinderen in overweging meeneemt.

Een goede advocaat zal er alles aan doen om toestemming voor jou te verkrijgen en onderhandelen. Er is altijd ruimte om te onderhandelen. Misschien dat je een garantie kan geven dat jullie samen (ex en jij) een spaarpotje zullen maken dat de kinderen tijdens vakantie naar hun vader kunnen. Het is natuurlijk belangrijk dat ook de vader een gedeelte van die kosten draagt als hij ze zo graag wil zien. of dat hij naar de US komt om de kinderen daar mee op vakantie te nemen en zelf kan zien hoe ze daar leven. Of zoals het artikel zegt, stel een proefperiode voor. Als de kinderen het verschrikkelijk vinden kunnen ze naar NL terug. Afijn, bedenk zelf een hoeveelheid opties die je kunt bieden zodat het geen pat stelling en zwart/wit ja/nee wordt. Overleg dit met je advocaat, heb verder geen contact er meer over met je ex, dat doet alleen emoties weer oplaaien en probeer het te zien als een zakelijke beslissing die genomen moet worden.
Soms komt het niet eens tot de rechter maar kunnen de advocaten zelf een contract opstellen aar beide partijen zich aan houden.

Hier is het artikel met tips.
http://www.expats-moving-and-relocation ... vorce.html

[Tink]

Ik vind het dan ook erg goed dat er zo'n wet bestaat.

Helemaal mee eens. Bij alleen al het lezen van deze kant van het verhaal, dacht ik meteen: Je kunt niet je kinderen bij hun vader weg halen. Als een vader van zijn kinderen houdt en er goed voor is, vind ik dat het niet toegestaan moet worden om als moeder met de kinderen te emigreren. Je hebt ooit samen voor kinderen gekozen. Draai de rollen eens om. Hoe zou je het vinden als je ex-man met de kinderen duizenden kilometers verderop zou gaan wonen. Ik denk dat je gek zou worden.

Nonsens. Je kunt net zomaar oordelen over iemand anders zijn leven als je niet de intieme details weet. Co-ouderschap is een mooi ding maar moet van 2 kanten komen

Als een van de partners vanaf het begin niet meewerkt aan een co-ouderschap moet het gezin de mogelijkheid hebben hun leven voort te zetten en een toekomst op te bouwen met een nieuwe partner. Een partner die de rol als vader wél serieus neemt en niet als het hem uitkomt. Samen voor kinderen kiezen en die krijgen maakt je nog geen vader. Het maakt je de biologische ouder, maar geen vader.
Een vader is iemand die het beste met de kinderen en hun toekomst voor heeft, die zijn eigen gekwetste trots weg kan cijferen, als dat zijn rol naar de achtergrond brengt dan is dat jammer maar ik vind niet dat je op die grond een emigratie kan verbieden, Ik vind dat heel een erg egoïstische gedachte. Toen men trouwde was het ook 'till death do us part' en daar heeft men zich ook niet aangehouden, dat brengt consequenties met zich mee. Met name dat de ene partner de kinderen voor het grootste gedeelte opvoed. Als iemand als biologische ouder zijnde geen deel neemt aan dat opvoed process en weinig contact heeft met de kinderen vind ik het logisch dat aan zijn belangen voorbijgegaan kan worden.
Meestal komt op dat moment opeens emoties naar boven die gevaarlijk op bezittingsdrang lijken en niets te maken hebben met wat voor het kind het belangrijkste is. En dat is in tegenstelling wat jij denkt niet altijd ten koste van alles contact met een biologische ouder opdringen.
Kinderen moeten de kans krijgen een gezonde toekomst op te bouwen zonder spanningen tussen ex-partners als er een nieuwe partner in spel is die wel een goede vaderrol heeft en opvoeder is, zie ik niet in waarom te koste van alles de ex-partner in het spel moet blijven.
Gelukkig nemen rechtbanken steeds meer de meningen van kinderen in overweging mee in plaats van zoals het vroeger was ten kost van alles een kunstmatige band in stand te houden.

[Shirinjo]

Ben blij dat mensen er zo over denken als tink.
Ten eerste vind ik het heel vervelend dat mensen het zo zielig voor de biologische vader vinden. Sorry maar jullie kennen de situatie niet van mij en mijn ex. hij heeft nog nooit naar zijn kids om gekeken en omdat ik nu iets wil wat ook voor de kinderen een goede leerschool zal zijn vind hij dat hij ineens recht van spreken heeft.
Zoals tink ook zegt het maakt je nog geen vader al heb je het zaadje geleverd En daar sluit ik me helemaal bij aan.

Hun vader is de man waar we nu ruim 4,5 jaar samen mee zijn en die hun opvoed, alles voor ze betaald en die er voor ze is.
Niet de man die alleen het zaadje geleverd heeft.

Dank je wel tink. Ik ga zeker eens informeren hoe ik dit het beste kan aanpakken.
Wens mijn kinderen een leven waarin ze verder komen en niet blijven steken omdat 1 iemand ze tegen houd hierin.

Laat ik wel zeggen dat de kinderen mee nemen zonder toestemming iets is wat ik nooit en te nimmer zal doen.
Daar is niks goeds over te zeggen in mijn ogen.
dan zul je nooit de rust en de vrijheid beleven als die er is als je het volgens de regels doet.

gr Shirinjo

[kastelke]

Blijft er nog die andere grote hinderpaal: hoe krijg je een visum?

[ned in MO]

Nonsens. Je kunt net zomaar oordelen over iemand anders zijn leven als je niet de intieme details weet. Co-ouderschap is een mooi ding maar moet van 2 kanten komen

Juist, en wat horen we hier? maar een kant van het verhaal. Het kan net zo goed zijn dat de moeder probeert de kinderen bij de vader weg te houden. Moeders hebben meer macht bij een rechter dan vaders.
Ik ga mij geen oordeel vormen want ik weet dat er genoeg moeders zijn die uit wraak hun kinderen bewust bij de vader vandaan proberen te halen en een nieuw gezinnetje te stichten bij een andere man. Of dat hier zo is weet ik niet en ik hoop ook van niet, maar zoals ik eerder zei de vader hebben we hier niet gehoord.
Daarbij is het een job oportunity van de nieuwe man die die ook voorbij kan laten gaan in het belang en het geluk van de kinderen.

Ook kan ik mij (ben zelf vader) niet voorstellen dat je niet om je kinderen geeft. de kans is maar klein dat je iemand treft die een paar kinderen bij een vrouw heeft verwekt, op den duur gescheiden is van zijn vrouw en vervolgens niks om zijn kinderen geeft.

[houstonwehaveaproblem]

Ook kan ik mij (ben zelf vader) niet voorstellen dat je niet om je kinderen geeft. de kans is maar klein dat je iemand treft die een paar kinderen bij een vrouw heeft verwekt, op den duur gescheiden is van zijn vrouw en vervolgens niks om zijn kinderen geeft.

Ik weet niet in welke wereld jij leeft, maar in mijn wereld kom ik regelmatig dit soort kinderen tegen. En dan woon ik in de suburbs, waar het inkomen toch meer dan modaal is, dus niet in een achterstandswijk. Ik doe vrijwilligerswerk op school om juist dit soort kinderen een kans te geven. Zij zijn vaak het vertrouwen in een volwassene kwijt, omdat een van de ouders ze in de steek heeft gelaten, ze niet meer wil zien/kennen. Misschien is het voor jou persoonlijk een ver van mijn bed show, voor mij is het dat dus zeker niet.
Maar goed, deze discussie gaat OT. Wij kunnen de situatie in dit geval niet beoordelen, omdat we maar 1 kant van het verhaal horen en kunnen dus alleen maar adviseren welke legale wegen er zijn om zoiets aan te pakken en de rest aan de rechters van Nederland overlaten. En er zal eerst sowieso nog aan een visum moeten worden gewerkt.

[wiepster]

Ik maak het hier dagelijks mee met mijn echtgenoot. Hij heeft altijd het beste voorgehad voor zijn kinderen. Als de moeder aangaf dat het veel spanningen bracht in haar nieuwe huwelijk als hij "te vaak" contact zocht, dan belde hij minder. Als hij in de buurt was en zijn kinderen wilde zien, dat was er altijd wel een excuus. Het was moelijk om de kinderen regelmatig te zien, als je vaak deployed bent...nadeel van de Militairy....dus als hij wel in de buurt was, dan was er altijd wel wat. Totdat zijn oudste zoon in de puberteit kwam en stiefpa hem eruit gooide, toen mocht hij bij Pa komen wonen......
Toen ik hier kwam wonen was de middelste zoon een puber van 15 en erg boos, op alles, Hij voelde zich in de steek gelaten door zijn vader, omdat deze hem nooit bezocht (?)......hubby wil niet alles vertellen, over de gevechten met de moeder om toch zijn kinderen te mogen zien, om die verhouding niet te verstoren. Moeder geeft nu toe dat ze wat fouten heeft gemaakt wat betreft het "recht" om je vader te mogen zien. Zoon is nu junior op de university en komt regelmatig langs, erg gezellig en goed voor de band met zijn vader.
Jongste dochter komt ook tijdens vakanties bij ons logeren en dat gaat prima, na zoveel jaar leert ze eindelijk haar Pa kennen en het is niet de boe man, zoals vaak beschreven door moeders en stiefvader. Verder kunnen ze allemaal opschieten met Ruby, de meiden hebben het erg gezellig met elkaar.
Hij heeft ook nog jongere kinderen, die wij hebben mogen verzorgen in 2006 voor ruim 7 weken, omdat moeders een nieuwe vriend had en wat tijd alleen nodig had. Relatie is inmiddels op de klippen en de kinderen mogen deze kant niet opkomen voor de vakantie. Hij moet daar naar toe, kan maar een weekend gaan en dat kost meer ivm hotel en auto, dan dat de kinderen bij ons zouden logeren voor 2 weken.
En dan betalen....tja dat moet wel allemaal doorgaan natuurlijk...ojee als de moeders hun maandelijkse bijdrage niet krijgen.....
Dat hoort er bij, ben ik helemaal mee eens, maar daar moet dan wel een bezoekrecht aan gekoppeld worden, waar iedereen zich aan moet houden, zodat de balans in evenwicht is.
Voor veel kinderen als ze de lagere school-leeftijd hebben, maakt het niet zoveel uit, echter als de kinderen gaan puberen, hebben veel van deze kinderen toch vragen over hun biologische ouders, vooral als ze gedeeltelijk opgevoed zijn door de afwezige ouder.
Daar hoor ik echter niemand over, het belang van het kind op den lange duur.

[Shirinjo]

Blijft er nog die andere grote hinderpaal: hoe krijg je een visum?

Dat is iets wat we nu aan het uitvogelen zijn:) hopelijk gaat dat dus ook lukken.
Tot die tijd kan ik alleen maar vechten voor een leven zoals we het graag zouden willen.

[ned in MO]

Annewiep snapt het. Het geldt niet voor iedereen maar tenzij je het van beide kanten hoort kun je je over zulke dingen geen goed oordeel vormen

Mijn ex is gewoon een eigenwijs stuk..... maar goed daarom zit ik hier niet.
Heb verder nooit problemen met hem of wat dan ook, alleen lijkt hij nu ineens recht van spreken te willen hebben.
Nooit omgekeken naar de kinderen, buiten het *verplicht* nummertje weekend met ze.

Zou me niks verbazen als de ex van Annewiep haar man ook zoiets zou zeggen terwijl dat dus absoluut het geval niet is(bleek)

Sorry dat ik er zo hard over oordeel en neem het niet persoonlijk want zoals gezegd ken ik de situatie aan beide kanten niet.
ik vind alleen niet dat je de kinderen buiten het bereik van een biologische vader moet brengen tenzij de vader een gevaar voor de kinderen is.

[Shirinjo]

Waar ik problemen mee heb is dat jij zo maar even lijkt te weten waar het hier om draait. En dan in de zin dat jij schijnt te weten hoe mijn relatie met mijn ex is en hoe mijn ex is voor onze kinderen.


Laat ik je dit vertellen, geen idee wat jij verder mee gemaakt hebt, maar mijn ex heeft nog nooit 1 cent betaald voor zijn kinderen, de dag dat ik hem vertelde te willen scheiden kwam mijn dochter van 2,5 de slaapkamer in gelopen en hij pakt haar vast en zegt keihard * En haar zal ik gaan missen*. Dat sneed dwars door mijn ziel. Ik heb nl 3 kinderen met hem.
Hij gaf toe niet te houden van de andere twee en nu moet ik ineens alles over me heen laten komen omdat hij zo zielig is?

Zolang je het hele verhaal niet kent, kun en mag je hier niet over oordelen. Dat was ook niet mijn vraag hier.
Mijn vraag hier was puur wat kan ik doen om mijn kinderen mee te kunnen nemen naar een leven waarvan wij verwachten dat ze heel veel gaan opsteken en veel ervaring mee gaan opdoen. En hoe pak ik die dingen aan.
Niet om mijn hele prive hier neer te hangen.
Dus begin niet over hoe zielig de vader hier is.
Die drie zaadjes hadden door iedereen geleverd kunnen worden, hun vader is diegene die nu voor ze zorgt en er voor ze is, als ze ziek zijn, iets nodig hebben, een knuffel of kus willen.

En daarmee wil ik aan geven hier alleen nog berichten te willen zien die gaan over hoe je het moet aan pakken om met kinderen te gaan emigreren als een ex geen toestemming wil geven.
Mijn priveleven hoeft hier niet besproken te worden.

[Dento]

Inderdaad, graag vanaf nu weer terug naar de oorspronkelijke vraag. Discussies wat al dan niet goed is voor biologische vader en kind(eren) hangen uiteraard wel nauw samen met dit onderwerp, maar kunnen ook worden gevoerd zonder op de persoon te spelen (en wellicht in een apart topic, als daar behoefte aan is).

[ned in MO]

Excuse me!!!

Sorry dat ik er zo hard over oordeel en neem het niet persoonlijk want zoals gezegd ken ik de situatie aan beide kanten niet.
Ik vind alleen niet dat je de kinderen buiten het bereik van een biologische vader moet brengen tenzij de vader een gevaar voor de kinderen is.

Ik speel niet op de man, geef aan dat ik de situatie niet ken, geef jou nergens de schuld van, maar heb in het leven wel geleerd dat een verhaal pas compleet is als je het van beide kanten hebt gehoord. Dit zeker als het om zeer emotionele dingen gaat zoals een scheiding waarin vaak veel wrok schuilt (aan beide kanten)
Dat is mijn mening en heeft helemaal dus niets met jou persoonlijk te maken zoals je in de eerdere quote reeds hebt kunnen lezen.

Succes met je visum

[Tink]

Weet je, het is zo vervelend als je op een forum komt en zelf al aangeeft dat je niet komt om je hart te luchten maar met een serieuze vraag over een visum and ipv gewoon antwoord te krijgen wordt er over jouw zaak geoordeeld alsof je al bij de rechter staat.

Waarom kunnen we ons niet gewoon aan de feiten houden en antwoord geven als iemand met een vraag komt? Waarom toch altijd dat veroordelende vingertje? Is dat iets typisch Nederlands?
Dit gaat niet alleen om dit geval hoor, ook als iemand komt met een vraag over hoe zijn katten van 12 jaar oud mee te nemen naar de US zal er eerst ongevraagd advies gegeven worden over dat die katten te oud zijn en beter in NL kunnen blijven dat dat iemand meteen met gericht advies komt.

Ik persoonlijk vind het heel storend, als je dit topic doorleest komt je weinig informatie tegen over de vraag die ze gesteld heeft, wel een hoop meningen over hoe ze haar leven zou moeten aanpakken en hoe ze haar kinderen op moet voeden al dat niet met de biologische vader. Lijkt me meer thuishoren op het ViVa of Margiet forum, als die al bestaan, dan hier op Emigratie naar Amerika.

[houstonwehaveaproblem]

Weet je, het is zo vervelend als je op een forum komt en zelf al aangeeft dat je niet komt om je hart te luchten maar met een serieuze vraag over een visum and ipv gewoon antwoord te krijgen wordt er over jouw zaak geoordeeld alsof je al bij de rechter staat.

Wil niet je hele reactie quoten, maar ben het helemaal met je eens. Ik heb door de reacties hier al niet eens meer de moeite genomen om openbaar te reageren en heb vraagstelster een pb gestuurd. Ik wilde haar namelijk wèl uitleggen hoe en wat ze kon doen, maar had geen zin dat men mij vervolgens ook hier mijn kop afhakt over hoe ik mijn kinderen heb meegekregen (overigens volkomen legaal mèt toestemming van de rechter). Ik kijk wel uit. Toch jammer, want het doel is volgens mij dat anderen òòk nog wat hebben aan deze info.

[DixieChick]

Tink & Houston - jullie hebben helemaal gelijk. In dit topic viel me dat op, maar in dat topic over die persoon die met een gevangene wilde trouwen. Ik vind het heel vervelend als ik hier aan heb bijgedragen, want ik zelf vind niks zo ontzettend irritant als "ongevraagd advies".

Houston, ik vind het jammer (maar begrijpelik) dat je de informatie in een PB hebt gestuurd, want dat is wel kennis die misschien voor anderen ook van toepassing is...

[wiepster]

Dit is een forum, niet alleen feiten worden besproken. Dat hou eenforum levendig,anders kan je beter alleen een vraag en antwoordlijst oprichten. Sommige vragen brengennu eenmaal meer emoties te weeg, sommige forumleden leven dagelijks met de besluiten van ex-geliefden en mogendat nietaankaarten?? Familie recht is nu eenmaal emotioneel en door zo'n vraag te stellen, kanje reakties verwachten.

[houstonwehaveaproblem]

Sommige vragen brengennu eenmaal meer emoties te weeg, sommige forumleden leven dagelijks met de besluiten van ex-geliefden en mogendat nietaankaarten?? Familie recht is nu eenmaal emotioneel en door zo'n vraag te stellen, kanje reakties verwachten.

Tuurlijk mag je die dingen aankaarten, maar in dit geval ga je dan OT omdat het niet de vraagstelling is van de persoon. Je helpt haar er ook niet mee door je mening te geven over haar vraag. Of denk je dat je daardoor haar op andere gedachten kunt brengen? Wat heeft iemands waarde oordeel voor toegevoegde waarde? En als er dan vervolgens zo fel gereageerd wordt dan voel ik niet de behoefte om op het forum op de originele vraag in te gaan. Noem het maar mijn gebrek, maar op dat moment zie ik het ook als verarming van het forum.
Op een forum zijn dit trouwens ook non-discussies, omdat je altijd maar 1 kant van het verhaal hoort zoals je zelf volgens mij ook al concludeerde. Daarom kun je je beter bij de feiten houden en bij de originele vraag is mijn bescheiden mening. Discussies over familierecht hebben niks met de US te maken en horen naar mijn mening in het OT gedeelte of op een ander forum.

[ned in MO]

mag ik dan even aangeven dat dit een gewone algemene vraag was. Topicstartster wil toevallig naar amerika maar het had natuurlijk net zo goed australie kunnen zijn. Ik zie er zelf maar weinig amerika gerelateerds aan moet ik zeggen.
Als de topicstartster vervolgens er voor kiest door met de billen bloot te gaan en en verhaal hier nee wil pennen dan mag dat. net zoals anderen daar dan een mening over mogen hebben.

Een vraag zoals dit past beter op http://www.gratisadviseurs.nl/ denk ik