Eerlijk though, het is mijn vriendin (marloes) die de brief binnen heeft gekregen op 10 mei (op haar verjaardag welteverstaan) met case number 10xxx.
Dit is de tweede keer dat we mee hebben gedaan en zij had deze keer al het gevoel dat 'het ging gebeuren'. Vorig jaar hadden we dit gevoel niet echt omdat uitgeloot worden onpraktisch zou zijn ivm het behalen van onze masters in augustus dit jaar
.Het ziet er naar uit dat we waarschijnlijk eind dit jaar/begin volgend jaar voor een gesprek uitgenodigd zullen worden (correct me if i'm wrong) dus gelukkig hebben we genoeg tijd om alle documenten (en inentingen) op orde te krijgen.
Het verbaasde ons wel weer hoe 'strict' de amerikaanse bureaucratie is toen we even door de vragenlijst heen bladerde maar dat is eigenlijk alom bekend
. Het plan is nu om zo snel mogelijk haar papieren in te vullen en terug te sturen. Daarnaast proberen een dezer dagen in ondertrouw te gaan en binnen een tijdsbestek van 1,5 maand te trouwen en alsnog een geupdate DS-230 op te sturen (misschien niet de meeste romantische manier, maar dient vooral praktische doeleinden daar het een hoop hassle scheelt).
Gelukkig kunnen we (mochten het zover komen dat we daadwerkelijk een greencard krijgen) bij vrienden wonen tot we op onze eigen benen kunnen staan (in Austin, TX) en willen ze ook financieel garant staan voor ons (wat uiteraard aan gigantische luxe positie is!!).
Het grappige van het hele verhaal is, omdat we het al zo vaak met onze vrienden uit ATX over de DV-L hebben gehad, is dat ze het in persoon mee hebben kunnen maken. We hebben namelijk 2 vrienden over voor 2 weken uit ATX en zij waren ook helemaal door het dolle heen omdat ze weten hoeveel dit voor ons betekend.
Nou eeh, ik ga maar het gemeentehuis bellen
xo,
r&m
)
