DV2012: Inge67

[goldenhills]

Oh, in dat geval Ik denk dat zowel SemJes en Loek als oortjes gelijk hebben: voor sommige mensen is het ondoenlijk om een goed pensioen op te bouwen, maar er zijn ook legio mensen die best een goed pensioen zouden kunnen opbouwen, maar dat niet doen. De hele leencultuur is daar natuurlijk mede debet aan. Studiekosten zijn ook erg gestegen, en veel mensen accepteren het (of moedigen het zelfs aan) dat hun kinderen een enorme studieschuld opbouwen. Ik vraag me af of de goede naam van een dure universiteit nu werkelijk zoveel geld waard is. Het hele systeem houdt zichzelf in stand natuurlijk. Als mensen bereidt zijn om hoge huizenprijzen te betalen, een lening voor hun auto te nemen, een hoge studieschuld op zich te nemen, en nauwelijks iets in hun pensioen te stoppen, dan past de markt zich daar gretig op aan natuurlijk. Dus dure huizen, veel nieuwe autos op de weg, dure universiteiten, en ... geen pensioen.

Ik voel me persoonlijk ook niet gemakkelijk bij het gebrekkige sociale vangnet. Als je je baan kwijtraakt en daardoor de verzekeringspremie niet meer kunt betalen kun je erg snel in de problemen komen, zeker als je je baan kwijtraakt vanwege gezondheidsproblemen. Maar het zit me blijkbaar niet zo dwars dat ik uitzoek hoe je je daar tegen zou kunnen verzekeren. Ook ik heb last van struisvogelgedrag.

On a more positive note... Ik zag toevallig dat mijn 401k al leuk boven het gemiddelde saldo uitkomt ($77k), terwijl ik maar een deel van mijn werkzame leven in de VS heb gezeten. Het totale rendement van mijn 401k over de afgelopen 5 jaar is 23% (4.3% per jaar), niet heel slecht als je de afgelopen recessie en erg lage rente in acht neemt. Ik stop een redelijk percentage van mijn loon in mijn 401k. En het werkgeversdeel is aanzienlijk, en dat is extra geld wat ik niet had gehad als ik geen 401k zou hebben.

[dimona]

ik geloofde niet in die verzorgingsstaat en heb zelfs toen ik nog in Nederland woonde geld op een of andere wijze opzij gelegd voor later.

De verzorgingsstaat gaat natuurlijk over veel meer dan de oudedagsvoorziening. Dat laatste is een fenomeen waarvan de meeste mensen toch wel serieus denken dat ze er ooit mee te maken gaan krijgen. En ik denk dat de meeste mensen inmiddels ook wel in de gaten hebben dat de overheid niet ergens een grote zak geld heeft liggen om iedereen een goede oude dag te geven. De AOW was natuurlijk een miskleun van jewelste, eigenlijk vooral om er een hele generatie van heeft kunnen profiteren die er zelf nooit aan bij heeft gedragen. Dat geld ontbreekt nu in feite.

Maar goed, nu zelfs de pensioenfondsen onze eigen zuur verdiende centen hebben opgeslokt, wordt de aandacht voor dit thema steeds groter. Het is dat werkgevers bijdragen aan de pensioenen, want anders zou je je toch echt gaan afvragen waarom je nog meedoet aan die pensioenfondsen. Ik denk dat de meeste mensen beter voor hun spaargeld zorgen dan de pensioenfondsen dat gedaan hebben.

De kern van sociale zekerheid ligt voor mij echter niet bij de oudedagsvoorziening, maar veel meer bij al die dingen die je kunnen overkomen, waar je niet op had gerekend: ziekte, invaliditeit, ontslag, destructieve rechtszaken, dat soort ellende. Dat zijn ook dingen die ervoor zorgen dat mensen hun eigen oudedagsvoorziening gedwongen moeten opeten trouwens. Zo lang het allemaal goed gaat, kun je hier prima leven, maar juist die onvoorziene dingen kunnen je hier letterlijk ruïneren. Daar is niet eens een onroerend goed crisis voor nodig.

[Fellow2012]

SemJes, oortjes, dimona, heel veel dank voor deze contructieve discussie. Ik kan er, als nieuwkomer in de VS, veel van leren.

Maar ik heb in Ned. nooit in angst hoeven leven voor werkloosheid, langdurige ziekte of invaliditeit. En dat doe ik hier dus wel.

Als zelfstandige in Nederland had ik geen recht op WW en ook zelf geen arbeidsongeschiktheitsverzekering afgesloten aangezien het voor een kleine zelfstandige peperduur was met premies tussen €400-600 per maand en als je de 'fine prints' las schrok je rot hoe slecht de dekking was. Een combinatie van werkloosheid, verlies van ziektekostenverzekering en ernstige ziekte is een beangstigend scenario. Mijn oplossing hiervoor is dat het inkomen van 1 van ons voldoende moet zijn om het hele gezin te onderhouden, maw dat we net onder 'our means' leven zonder te beknibbelen op alles en nog wat. Daarvoor moet het inkomen van mijn vrouw flink omhoog. Ze is afgestudeerd als accountant en met slechts 2 jaar werkervaring heeft ze een lange weg te gaan. We hebben uiteindelijk besloten dat ze ontslag neemt van haar huidige baan en een serie van cursussen volgt in de snijvlak van business/IT. De kosten zijn schrikbarend hoog ($3200 voor 5 dagen voor 1 cursus) maar dat is een investering voor de toekomst.

[SemJes]

Het is voor de gemiddelde US onmogelijk onder omstandigheden zoals ze zijn - eerst afbetalen studieschulden, dan een huis kopen en aanbetalen, dan helpen met kosten van studies voor de kinderen, dan medische kosten samenhangend met ouder worden, vervolgens opeten spaargeld tijdens werkloosheid boven de 55 - onmogelijk genoeg te sparen of gespaard te houden voor de oude dag. Dat is gewoon een feit.

Ik wil hier toch weer even op reageren. Dat alle bovengenoemde dingen een probleem kunnen worden is natuurlijk mogelijk, maar om te stellen dat het een feit is dat een gemiddelde Amerikaan niet genoeg kan sparen gaat me veel te ver. Ik vind het erg jammer dat er een beeld wordt geschetst dat het onmogelijk is om goed rond te komen in de VS. Veel dingen heb je zelf namelijk wel in de hand:

Zelf (en je evt. kinderen) studeren op State Universities. Deze scholen staan vaak goed aangeschreven, en in-state tuition is over het algemeen best betaalbaar (schulden op deze scholen van de honderdduizenden dollars zijn erg zeldzaam), daarbovenop zijn lonen na je studie vaak een stuk hoger in de VS. Bij extreem dure studies (met hoge schulden, denk aan geneeskunde) heb je vaak ook voor extreem hoge lonen in je latere leven.

Huizenprijzen zijn in veel gebieden goed betaalbaar, en zolang je voldoende onder je "means" leeft (als je het niet kan veroorloven, dan geen McMansion kopen alleen om te "keep up with the Joneses", dure auto's, dure telefoon/cable abonnementen), kun je prima sparen voor de oude dag en een goed leven hebben op dit moment. Als je een hoog salaris hebt, veel geld weg kan zetten elke mand dan is er natuurlijk absoluut niks mis mee om een luxer leven te leiden, het gaat hier om de mensen die dat geld dus niet hebben.

Misschien ben ik uniek, maar ik geloofde niet in die verzorgingsstaat en heb zelfs toen ik nog in Nederland woonde geld op een of andere wijze opzij gelegd voor later. Ik heb gezien hoe mijn moeder als alleenstaande vrouw moest kromliggen om voor haar 3 kinderen te zorgen nadat vader was overleden. Nadat ik naar de USA verhuisde had ik wel door dat hier helemaal niet veel was, en of social security nog zou bestaan als ik 65 werd was ik niet zo zeker van. Vandaar wij voor ons inkomenspeil erg veel opzij zetten, en niet alleen in 401k. "Don't put all your eggs in one basket" zeggen ze hier, dus overal spaarpotjes van verschillende soorten aanleggen. Ik heb nooit een lening voor een auto of ander consumentenartikel genomen je kunt die interest beter besteden, ik heb wel ooit een hypotheek gehad maar eerder afbetaald. Wist je dat wanneer je jaarlijks een betaling extra doet op een 30 jaar hypotheek heb je het in 20 jaar kunt afbetalen? Nog eerder als je nog een beetje extra betaalt. Zoals ik al zei ben ik waarschijnlijk een extreem voorbeeld, maar als men maar een paar van dit soort dingen op school zou leren zouden er zowel in NL als in de US veel minder mensen in financiële problemen raken.

Hier ben ik het helemaal mee eens. Ook wij zetten (procentueel gezien) veel inkomen opzij voor "later", kopen geen consumenten producten op afbetaling en leven in een relatief low cost of living gebied. Hoe lager je inkomen, deste moeilijker het natuurlijk is om veel opzij te leggen, maar het is zeker mogelijk om met een gemiddeld loon een respectabel percentage geld te sparen (en mijn employer biedt geen 401k aan, laat staan matching), terwijl je ook een goed leven kan leiden.

Zoals Loek zegt al zegt is educatie van groot belang, met maar een paar simpele tips kom je al een heel eind: Leef onder je "means", zorg dat je geen (of betaal zo snel mogelijk af) schulden krijgt, en spaar een groot percentage van je loon (en dan niet 5% maar eerder 40+%)

[sachasenne]

Ik vermoed dat jullie allen geen kinderen hebben?
De regel van 40% sparen kan de gemiddelde mens, zowel NL er als Amerikaan, niet.

[SemJes]

Op ons werk worden vaak Europeanen gehaald om een jaar hier te komen werken, ze krijgen een loon van $20.000 per jaar. Vervolgens staan ze $750 af voor de huur, nog een x-aantal dollars af voor verzekeringen, sommigen moeten nog belastingen betalen ook. Ze houden dus erg weinig over per maand. Aangezien toen wij hier kwamen we slechts met een beetje extra moesten "overleven", proberen we ze te helpen om de juiste financiële beslissingen te nemen. Waar de meesten eerst nog dachten dat ze geld zouden moeten gaan lenen om rond te komen, kunnen ze nu zelf nog een gedeelte van dat lage loon wegleggen.
Ja, de meesten zijn overigens inderdaad kinderloos, wat overigens niet hoeft te betekenen dat onze situatie er met kinderen heel anders had uitgezien.

Er zijn voldoende voorbeelden te vinden van mensen die een groot gedeelte van hun geld wegzetten. Ik vind het altijd leuk om blogs over dit soort onderwerpen te lezen, en dit is een van mijn favorieten: http://www.mrmoneymustache.com/. Een ander voorbeeld is http://earlyretirementextreme.com/, die van $7000 per jaar rond kwam om zo binnen een paar jaar financieel onafhankelijk te zijn. Hij geeft meer luxe op dan ik ooit zou willen doen, maar voor hem is het een prima leven en daar gaat het tenslotte om.

[Fellow2012]

Overigens, waarom zou je met een torenhoge studieschulden eindigen als er andere mogelijkheden zijn? Bijvoorbeeld; mijn vrouw heeft aan de GMU (George Mason University) in VA een college degree van 4 jaar gedaan. Naast haar opleiding heeft ze constant 5 dagen per week van 17:00-21:00 en 8 uur op zaterdags bij een administratiekantoor gewerkt, daarnaast de eerste twee jaar met de bus gereisd van en naar de Uni todat reizen in de nachtelijke uren wat onveilig werd. Afgestudeerd en aan een master begonnen met nogsteeds 0,0 schulden! Eerlijk gezegd, ik heb nergens ter wereld zulke verwende college kids gezien als de VS.

[hemmie]

Ja, inderdaad, 40% sparen konden wij ook, voor de kinderen met allebei een fulltime baan. Inmiddels 3 kinderen, dus veel meer kosten. Daarnaast werk ik niet (dat is een keuze natuurlijk), en als ik wel zou werken zouden we ook veel geld kwijt zijn aan opvang (ook niet gratis hier, en ik vraag me af of er tijdens die lange zomervakantie nog veel van je salaris overblijft). Wij leven vrij zuinig en mijn man verdient een stuk meer dan gemiddeld. Wij kunnen nog een aardig groot deel van het salaris sparen, maar op een gewoon gemiddeld salaris zou dat toch wel heel lastig worden. 40% voor een gezin is denk ik vrijwel nooit haalbaar, dan moet je wel echt een topinkomen hebben. Zelfs met zuinig leven zal het percentage dat je opzij kunt zetten echt veel lager zijn.

Neemt niet weg dat ik ook wel het idee heb dat Amerikanen wel heel makkelijk geld uitgeven. Dure huizen en auto's, maar ook kleinere dingen, dure activiteiten voor de kinderen, elk jaar een fotosessie met het hele gezin en tijdens een dagje uit een berg dure souvenirs kopen. Dat moet toch enorm aantikken, en dan blijft er uiteraard een stuk minder over om te sparen.

[Fellow2012]

We hebben (nog) geen kids maar willen dat in de nabije toekomst wel graag. We zijn niet zo gefocust op alleen sparen maar ook op geven aan goede doelen zolang we dit makkelijk kunnen missen. Zo hebben we besloten geen dure cable abonnenement te nemen (wat gauw $100 p/m kan kosten) maar dat bedrag maandelijks te schenken aan een locale organisatie die mensen in nood ondersteunt. We hebben Netflix voor $7.99 p/m en volgen CBS/NBC nieuws via podcasts die 3 uur na de uitzending worden geplaatst. We hebben alleen internet aan huis, zonder telefoon, gebruiken een zelfgekochte cable modem wat ons abonnement met $7 p/m (modem lease) verlaagt.

[Ziva]

Ik wil slechts opmerken dat het het "geweldige sociale vangnet" dat je in Nederland hebt ook langzaam aan het afbrokkelen is hoor. Natuurlijk prachtig dat de Nederlandse overheid nu allemaal beloftes maakt naar mensen die over pagweg 20/30 jaar 65 worden maar die beloftes zijn natuurlijk zinloos als over 20 jaar blijkt dat de pot leeg is. En geloof me, die is dan echt wel leeg. Van een kale kip kun je nooit plukken of het nou een individu of de overheid is. De mensen die nu 65 zijn moeten ook ineens meer betalen dan ze tig jaren geleden belooft is. Feitelijk zijn de hogere ziektenkostenpremie daar ook een voorbeeld van.

En zoals SemJes al aangeeft, in Amerika kun je ook zelf dingen regelen voor je oude dag voorziening. Dat mensen dat niet doen is hun eigen (domme) schuld maar het kan allemaal wel.

Nee, dan ben ik toch blijer met een overheid waarbij ik netto per maand meer overhou en dan zelf de keuze heb daar wat mee te doen dan een overheid waar ik belachelijk veel belasting moet afdragen en die mij dan als ik 65 jaar wordt gaan vertellen "Ja, sorry... de pot is leeg".

[USInsider]

Adam, houdt in de gaten wat er met dat modem gebeurt: wij hadden ook eigen apparatuur, maar bij de installatie van cable/internet moest daar van ComCast nummers op om ze te initialiseren. Dat is een tijdje goed gegaan, maar op een gegeven moment kregen we dreigbrieven dat we apparatuur ten onrechte in ons bezit hadden. Alls uitgeplozen, gelukkig hadden we alle bonnen van drie jaar daarvoor nog. Rechtgezet. Toen ontdekte ik een tijd later dat we betaalden voor die apparatuur alsof we van ComCast leasden. Naar ComCast, bellen schrijven faxen enz. Ettelijke bezoeken aan customer centre hier. Na de nodige beledigingende antwoorden later heb ik het maar opgegeven. Dus je moet het echt alle maanden checken - wat steeds moeilijker wordt omdat je nergens meer afrekeningen van krijgt.

[USInsider]

'De pot is leeg' lijkt me vreemd bij een omslag stelsen - en dat is wat de AOW is. Maar er is 'dubbele vergrijzing' meer mensen leven langer en het gebeurt sneller dan verwacht. Dus inderdaad een kweste van good news, bad news.

Ik heb ook niet gesteld dat je niet moet proberen iets weg te zetten voor je oude dag. Mijn punt is en blijft dat 401-k geen vervanging kan zijn voor het pensioenstelsel zoals men dat vroeger had in de US (en ambtenaren nog steeds hebben). Kortom over 20, 25 jaar giga problemen. Er zullen dan toch aanvullingen moeten komen als men niet bejaarden op straat wil zien doodvallen.

[Fellow2012]

Klopt. Er zijn veel oplichting-achtige praktijken met internet- en telefoonabonnementen. Mijn schoonfamilie is elk halfjaar 'de dupe' van zulke praktijken. Ze worden gebeld met de vraag dat er een geweldige nieuw snelheid behaald kan worden met een upgrade en of ze het gratis en vrijblijvend willen proberen pas een maand of twee later merken ze dat hun abonnement met tientallen dollars is verhoogd. Dan begint een doffe ellende van bellen, schrijven en dreigen met overstappen voordat ze het terugdraaien.

[Centrino]

Ik vraag me gewoon af of we dit moeten opnemen, ondanks de boete, om geen nog grotere boete te riskeren in de VS. Ik vermoed van niet (lijkt me trouwens sterk), maar ik wilde even weten of iemand hier daar ervaring mee heeft.

Ik heb ook pensioenkapitaal opgebouwd via pensioensparen, via een groepsverzekering, en via een VAPZ als zelfstandige. Ik zie geen enkele reden om dit nu al op te nemen, precies om de redenen die hier al vermeld werden, namelijk fiscale penalisatie. Als je dat kapitaal gewoon laat staan tot je 65ste, dan moet je het uitgekeerde bedrag in de toekomst maar 1 keer opnemen in je belastingaangifte. En het dubbelbelastingverdrag tussen België en de VS voorziet dat dit enkel in België belast wordt via de daartoe voorziene voorheffing bij uitbetaling.

Natuurlijk is het wel zo dat het geen enkele zin meer heeft om nog bedragen bij te storten, omdat die stortingen hoe dan ook niet meer fiscaal aftrekbaar zijn.

[kastelke]

Inge, vandaar ook nog even dit aanhalen, aangezien je daar een tijdje gelezen iets over zei:
Ik zou echt geen geld in DOSZ steken! Dat geld kan je veel beter in andere zaken beleggen! Daar heb je dan tenminste zelf controle over.
Gewoon blij zijn als ooit blijkt dat het geld dat je de afgelopen jaren afgedragen hebt voor het overheidspensioen, ook effectief nog uitgekeerd kan worden tegen de tijd dat jullie op pensioen gaan.

[Centrino]

Nog een kleine aanvulling over dat "aangeven in de belastingaangifte": zoals hier eerder al gemeld door iemand anders, hoef je je pensioenspaarrekening niet op te nemen in je FBAR-aangifte (lijst van alle buitenlandse rekeningen). Je moet het echter wel aangeven in je FATCA-aangifte (Bron: http://www.groom.com/media/publication/ ... update.pdf ). Je moet een FATCA-aangifte indienen als je voor meer dan $50.000 op buitenlandse rekeningen hebt staan.

[Centrino]

Ik zou echt geen geld in DOSZ steken!

Ik ben momenteel verzekerd via de DOSZ. Gewoon omdat het voor mijn vertrek de snelste en makkelijkste manier was om toch een ziekteverzekering te hebben. Ik zie die DOSZ-verzekering echter meer als een tijdelijke oplossing. Ik ben van plan om over te schakelen op een Amerikaanse verzekering. Als self-employed is een verzekering met high deductible gekoppeld aan een Health Savings Account voor mij de beste oplossing. Maar ik heb geen haast en ben nog wat aan het rondkijken.

[kastelke]

Mogelijk kan het geval per geval verschillen, maar met onze gezinssamenstelling was het interessanter om de Expatplus van Van Breda te nemen voor een goede medische dekking (en zelfs een dekking bij werkonbekwaamheid meen ik me te herinneren), dan DOSZ. We keken wel enkel naar de medische dekking. Dat vonden we het enigste van belang omdat je dat op korte termijn nodig kon hebben en zou krijgen. Ik wou geen extra geld betalen om dat dan over 20 jaar als pensioen terug te krijgen, en DOSZ moest je in zijn geheel nemen, je kon niet enkel voor de medisch component kiezen. Ik vind het een goed systeem als je bv. maar 2 of 3 jaar naar het buitenland gaat (en meestal betaald je werkgever dan een -groot- deel).

[USInsider]

Maar Kastelke, jullie waren na drie maanden residence toch verzekerd via OHIP ? En dankzij je man zul je wel aanvullend verzekerd zijn voor ambulance, prive kamer in ziekenhuis, meds. Althans al die perks had Mr. Oor in Canada. Ik heb de drie maanden overigens overbrugd met een toeristen ziektenkostenverz. die Canadese verzekeraars daar spciaal voor aanbieden.

[kastelke]

Wij hebben die Belgische dekking inderdaad maar 3 maanden gebruikt, nadien hadden we OHIP + bijkomende verzekering via de werkgever.
Wij konden geen 'toeristen'dekking nemen omdat wij vanaf dag 1 Permanent Residents zijn.