Freelancen voor Nederlandse markt vanuit Amerika

[Betje]

Als hij wordt aangenomen natuurlijk, ook niet onbelangrijk

[Hockey]

Waar het mij eigenlijk meer om gaat, is dat het geld dan in Nederland zou kunnen blijven en het dan misschien wel legaal is. Ouders zouden dan de inkomsten in ontvangst nemen en daarmee onze hypotheelschuld aflossen oid.

Als jouw ouders jullie hypotheek aflossen is dat ook een schenking volgens de belastingdienst.

[kastelke]

Ik benadeel er toch niemand mee?

Je benadeelt ook geen Amerikaan als jij gewoon je prenten in Nederland mag verkopen terwijl je toch in Amerika woont. Integendeel, Amerika zou er nog een voordeel bij hebben, want je moet je inkomsten aangeven en er belastingen over betalen. Maar toch mag het niet. Stom, ik weet het.

[Betje]

En daarom heb ik er niet zo'n moeite mee om een maasje in de wet te zoeken.

**Om topics aantrekkelijk leesbaar en rustig te houden verzoeken wij jullie om niet onnodig en ruimteverspillend te quoten. Houd het volgende in gedachte bij het quoten:

1. Probeer alleen de relevante informatie mee te nemen in een quote.
2. Quote alleen als je wilt refereren aan een berichtje eerder in het draadje, en niet direct op het laatste bericht.
3. Quote geen foto’s.
Carine**

[dimona]

Ik zou bijvoorbeeld ook tegen de uitgevers hier in Nederland kunnen zeggen dat ze me maar gewoon niet moeten betalen.

Volgens mij mag dát zelfs officieel niet met een H4 visum.

De regels zijn gewoon heel streng Betje. Wij wonen hier ook op een tijdelijk visum, en een tijdje terug werd mijn man bij immigrations bijna teruggestuurd omdat hij op de vraag "Wat is het doel van je bezoek" aangaf dat hij onderweg naar huis was. Dat was heel erg fout, want het doel van zijn bezoek was werk. Hij heeft een werkvisum, dus hij komt om te werken, en hij mag dit zeker niet beschouwen als "thuis". Dit heeft met jouw situatie verder niets van doen, maar het is maar om aan te geven hoe moeilijk ze kunnen doen als er ook maar het minste niet klopt aan je verhaal. Als ze er op één of andere manier achter komen dat er tekeningen van jou ergens zijn gepubliceerd, dan kan je dat in grote problemen brengen.

[Staceybeesie]

Als hij wordt aangenomen natuurlijk, ook niet onbelangrijk

Ik zou het gesprek eerst eens afwachten. Er zijn zat grote bedrijven die visa's "op de plank" hebben liggen en heb je helemaal niet te doen met een H1b loterij of H4.

[kastelke]

Maar dan moet je al wel een jaar bij hen in dienst zijn.
Tenzij ze een E2 constructie opzetten. Maar met de hoofdzetel in de US en een Europees filiaal in Dublin lijkt me dat niet mogelijk?

[Staceybeesie]

Misschien neemt het bedrijf haar ook in dienst?
Of komt er een j1 voor haar? Denk dat we er gewoon niet te veel van weten om echt te oordelen.
Beetje voor bereiden is logisch, maar eenmaal met het bedrijf aan de praat lijkt me verstandig.
Er was ook al een andere collega heen gegaan las ik, dus die zal vast meer weten hoe het traject zal zijn.

[USInsider]

Een bedrijf gaat echt niet 'zomaar' ook een H-1B aanvragen voor de man/vrouw van een potentiele H-1B werker. Er zullen waarschijnlijk vage toezeggingen worden gedaan, maar zodra de 'echte' werker heeft getekend verdwijnen alle beloftes als sneeuw voor de zon. Praten met het bedrijf heeft waarschijnlijk weinig zin. Praten met een eigen advokaat geeft althans de voldoening dat je echt alles hebt geprobeerd.
Maar misschien dat de wetswijzigingen doorgaan zoals nu voorgesteld en dat zou een mogelijkheid tot werken kunnen geven.

Denk je echt dat een bedrijf loze arbeidsplaatsen gaat creeeren ? Tenzij Betje voor het bedrijf ook iets kan bieden - als ontwerpster - hetgeen ik niet helemaal uitsluit. Daar zou ze wel over kunnen praten, maar dat zou een sollicitatie betekenen en eventueel een eigen H-1B procedure en visum.
De collega is op H-1B gegaan en had het geluk dat zijn petitie net werd ingediend voor de termijn sloot begin april. Zo gecompliceerd is een H-1B procedure niet als je aan de eisen voldoet, je moet alleen een goede advokaat hebben en wat geluk.

Natuurlijk zou de US economie winnen als Betje werkte in Ned. of in de US of beiden. Maar dat geldt voor alle H-4/O-3 visa houders. Het doel van dit visum is echter een bepaalde groep immigranten het leven zuur maken. Daar ontbreekt dus alle logica aan. Niet naar zoeken dus.

Een J-1 visum is een vrij dure aangelegenheid en geeft recht op stage of studie. Maar als de man van Betje voor een groene kaart gaat is J-1 uitgesloten aangezien dat visum (J-1 dus) geen dual intent toestaat. Het verplicht ook tot total work-load in stages en total study-load als het om studies gaat. Die regels zijn nl. na 9-11 verscherpt. Bovendien studeren is nu net het enige wat Betje op het H-4 visum kan doen, en stukken goedkoper dan op J-1.

Geloof me, sinds H-1B en H-4 etc. bestaan hebben desperate echtgenotes (80% van deze visumhouders is vrouw, onderdeel van het probleem) geprobeerd de uitzondering te vinden. En niemand is het gelukt. Behalve dan een deelnemer hier jaren geleden, althans dat dacht ze. Maar wat ze beschreef was volslagen illegaal. En iets dat in het veleden lukte, is nu vaak volledig dichtgespijkerd.
Bedrijven hebben geen H-1B of andere visums op de plank liggen en zeker geen groene kaarten. Hele grote bedrijven kunnen inderdaad blanket - tevoren goedgekeurde L visums hebben. Maar dan moet de uit te zenden werker nog steeds aan de voorwaarden voldoen.

Een L visum is inderdaad mogelijk als het bedrijf daaraan wil meewerken. Maar geloof me, geen enkel bedrijf zet stappen in het belang van de 'meekomer'. Tenzij ze een Nobel prijs winnaar willen vangen misschien.

[Staceybeesie]

Ben het helemaal met je eens hoor, een H4 is geen leuk grapje.
Maar denk dat het voor ons moeilijk te oordelen is.
We weten niet wat de functie is waar hij voor in de run is.
Welk bedrijf, leeftijden van de personen? Er zijn zoveel details die van alles kunnen veranderen in deze situatie.
Zou het zonde vinden als iemand een baan offer laat gaan of halve info.
Zou zelf alleen uitgaan van de info van immigratie advocaat welke op de hoogte is van alle details.
En ook evt. toekomstige immigratie reform opties. Misschien gaat het maar om een jaar overbrugging in praktijk, daar de reform wel werken van partners toe zal gaan staan. Dat probeerde ik te zeggen.

[USInsider]

Een schenking is wat de US betreft geen probleem want dat is passief inkomen, hetgeen is toegestaan. Actief inkomen verwerven, dat is verboden.
Er zijn in principe ook geen Fed of CA belastingen over verschuldigd, want in het US systeem betaalt de gever eventuele belastingen over een gift, niet de ontvanger. (Zegt de IRS web site.)

[Betje]

Ik heb het er gister met mijn man over gehad en hij heeft ook dit draadje gelezen. Wat ons betreft is een H4 simpelweg een 'no go'.
Mijn man gaat binnenkort die kant op, we zullen zien waar ze mee komen! Spannuuund...

[Hockey]

Jouw man gaat binnenkort die kant op? Voor wat precies? Een sollicitatiegesprek? Een gesprek over zijn baan, jouw mogelijkheden???? Wat ik eigenlijk wil zeggen is dat dergelijke eenregelige "antwoorden" ons te weinig vertellen om jou te helpen met alle vragen die jullie moeten stellen dan wel alle zaken die aan de orde moeten komen.

Ik hoop wel dat het bedrijf betaalt.

[USInsider]

Misschien weet ze (nog) niet veel meer dan dit ?

[Betje]

Oh ik dacht dat het nu wel duidelijk is dat hij de baan niet heeft en hij dus voor een sollicitatiegesprek daar naar toe gaat. Kan me voorstellen dat deze info in dit lange draadje een beetje verloren gaat.
Jullie hebben me al fantastisch geholpen hoor, we hopen nu gewoon op de mogelijkheid om een jaar vanuit Europa voor dit bedrijf te werken.
En maak je geen zorgen Hockey ticket, taxi én hotel worden vergoed.

[Staceybeesie]

Een J-1 visum is een vrij dure aangelegenheid en geeft recht op stage of studie. Maar als de man van Betje voor een groene kaart gaat is J-1 uitgesloten aangezien dat visum (J-1 dus) geen dual intent toestaat. Het verplicht ook tot total work-load in stages en total study-load als het om studies gaat. Die regels zijn nl. na 9-11 verscherpt. Bovendien studeren is nu net het enige wat Betje op het H-4 visum kan doen, en stukken goedkoper dan op J-1.

Een J1 hoeft toch niet zo duur te zijn in dit geval? Ze zou dit visum zelf kunnen aanvragen en naar een (in verhouding goedkoper) community college gaan voor een bepaalde periode. De kosten van verblijf worden toch al gemaakt nu en wellicht helpt de werkgever daar bij. Grote voordeel van een J1 is dat ze hier wel bij mag werken. Grote nadeel is dat er een leeftijdslimiet in deze is. Dacht tot 30 jaar. En dat bedoelde ik met wij weten de details niet, dus kunnen we er eigenlijk weinig zinnigs over zeggen.
En ik heb in mijn omgeving best mensen met een J1 na verloop van tijd naar een green card zien gaan op basis van huwelijk met een greencard gerechtigde. Dus geloof niet dat dat een enorm probleem zou zijn.

[Hockey]

Oh ik dacht dat het nu wel duidelijk is dat hij de baan niet heeft en hij dus voor een sollicitatiegesprek daar naar toe gaat.

Top. Alles wordt betaald, dat is een goed teken, dan zijn ze serieus. Ik zou willen adviseren maar als anderen dit een slecht advies vinden, laat ze het a.u.b. melden om dan nu alvast aan te geven dat jouw man het ook graag willen hebben over de mogelijkheden voor jou, en dus over het visum wat van toepassing zal zijn voor hem. Als bedrijf zou ik liever zien dat iemand zich nu al oriënteert en van mij bepaalde dingen wil weten en dit van tevoren aangeeft dan dat dit tijdens het gesprek uit de lucht komt vallen. Maar nogmaals, dat is mijn mening en het kan zijn dat anderen dit juist afraden.

[Bennogr]

@Hockey: lijkt me erg goed advies. Een bedrijf zal zeker ook (moeten) weten dat de huiselijke situatie erg belangrijk is. Als de partner ongelukkig is omdat ze niet mag werken, zal dat zeker de prestaties van de werknemer beinvloeden. En deze vraag nu al stellen toont alleen maar aan, dat de potentiele medewerker alles van tevoren goed wil regelen.

Als dat er uiteindelijk toe zou leiden, dat de hele zaak niet doorgaat, dan is dat voor iedereen niet echt slecht. Het is misschien een tegenvaller, maar beter een tegenvaller nu dan na een paar jaar zo ongelukkig worden dat de hele familie weer teruggaat naar Europa.

[Betje]

Ik denk dat hij zich dankzij de info in dit draadje goed heeft kunnen voorbereiden en een duidelijk verhaal heeft. We willen de mogelijkheid onderzoeken om voor een L1 visum te gaan. Het lijkt mij dat ze wel verwachten dat hij het over een visum wil hebben.
Er zijn nog meer opties aangedragen, waarvoor dank, maar dat lijkt me meer iets om te onderzoeken op het moment dat L1 geen optie is.

[USInsider]

Natuurlijk is het een teken dat het bedrijf serieus als het reis en verblijf wordt vergoedt. Als het ook reis en verblijf van partner vergoedt is het nog beter, echter het betekent niet dat men voor de partner iets wil doen.
Als de man van Betje hier te veel een issue van maakt, zal men hem met de beste wensen laten vertrekken en dat was het dan. Iemand voor wie H-1B aangevraagd moet worden en die meteen al 'lastig' is heeft men echt niet nodig. Voor hem/haar tig anderen. Wel kan de potentiele werker aangeven dat hij/zij zich graag permanent in de US wil vestigen en vragen of het bedrijf ook bereid is een G.K. te sponsoren.

Ik heb al een paar keer onze ervaringen verteld ter lering ende vermaak: er wordt van alles beloofd ! In onze geval had de CEO het beste voor met mijn man ook mbt. onze emigratie. Helaas vlak na mijn man zijn aankomst vertrok de goede man aangezien hem een in-house lawsuit boven het hoofd hing. En wederom, dat bedenk je niet tevoren als besluit - op basis van de info die je dan hebt - om ervoor te gaan.

Toen mijn man zich realiseerde dat ik twee jaar gelijk had gehad (ze doen niets !!! ze liegen !!!) veranderde hij mede daarom van baan. Daar werd wederom beloofd dat er hard aan de G.K. gewerkt zou worden - en weer gebeurde er weinig/niets. Maar ook daar waren re-organisaties, samenvoegingen, het bedrijf verhuisde - en wij ook, het hoofdkantoor werd verplaatst, er werden steeds andere advokatenkantoren ingehuurd, enz.
(Mijn man had in twee jaar tijd drie verschillende werkgevers, terwijl nog steeds op dezelfde stoel zat).
Uiteindelijk is het gelukt dankzij een advokate die ik zelf vond. Die werd ingehuurd door het bedrijf, maar alleen omdat ik op dat moment 'wisselgeld' had. Mijn man zijn H-1B's waren op en we moesten het land uit. De werkgever vroeg ons naar Canada te gaan en dan na anderhalf jaar op L-1/L-2 terug te komen. Ik kon toen zeggen: geen sprake van ! we gaan naar huis ! tenzij jullie.... De 'macht' had ik eerder niet.

Benno, het probleem bestaat al zo'n 25 jaar - het heeft geleid tot spousal abuse, kindermishandeling, depressies, zelfmoorden. Denk je echt dat werkgevers dat niet weten ? Fermi en Argonne labs in IL hadden zelfs een psycholoog ingehuurd die wekelijks sessies hield met H-4 vrouwen. Voor die vrouwen maar ook om op die manier hun werkers van stress thuis te ontlasten.
Wie het langste wachten zijn Indiers en in Indische cultuur is ondergeschiktheid aan het belang van de familie het motto - heb ik me laten vertellen. Dus wordt er vooral in stilte geleden en nu en dan een petitite bij de overheid ingediend waarop dan een nietszeggend antwoord komt.

De grotere werkgevers huren H-1B's vooral in omdat ze goedkoop zijn en 'indentured' zijn, H-1B's zitten in principe vast zolang de G.K. procedure loopt. Daarom willen die bedrijven ook zoveel mogelijk H1B's, voordeliger en minder lastig dan USers. Vooral in IT worden er vette winsten gemaakt op die manier. Als werkgevers zich sterk zouden maken voor work permits voor de partners=vrouwen zou dat betekenen t dat ze in feite om het dubbele aantal foriegn H-workers vragen. De werkgevers kijken wel uit om daar het hoofd voor uit te steken. Politici die even nadenken zullen meteen het aantal H-1B's petities verlagen, niet verhogen.

Staceybeesie, vraagsteller is al getrouwd ! En als haar man voor een groene kaart gaat - wat hij als hij inderdaad een baan in de US krijgt zsm. aan de orde moet stellen ongeacht of hij op H-1B of uiteindelijk op L-1 gaat - dan is een J-1 uitgesloten voor zijn vrouw. Plus ja ze kan werken maar bij mijn weten alleen op campus na het eerste jaar. Het lijkt me niet een oplossing voor haar dilemma.

Het is niet zo dat het leven van een H-4 visa houder volstrekt onmogelijk is. Als je gewaarschuwd bent (door zwartkijkers zoals ik) dan kun je tijdig maatregelen treffen om toch veel te doen en veel wijzer te worden in de US. Achteraf is voor mij de grootste valkuil geweest dat we voortdurend te horen kregen dat de G.K. bijna in de bus lag. Werkgevers en advokaten hebben ons belogen dat het gedrukt stond en waren vaak ook zo incompetent dat het glazuur van je tanden sloeg. Was me eerlijk verteld hoe de situatie was dan had ik heel andere keuzes gemaakt.
Hoewel, ik probeerde meteen in de US naar school te gaan en werd niet toegelaten. Een jaar later wel. Toen ik vroeg wat een jaar eerder het probleem geweest, keek men verbaasd. Waarom was ik niet toegelaten ? geen idee, alles was in orde. Tot iemand in de admissions office opeens vroeg: wacht even, heb je met Ms. XXX te maken gehad voor je toelating ? Ja, zei ik. Waarop het antwoord kwam: Oh dan snap ik het wel, die heeft nu eenmaal een enorme hekel aan immigranten.....