Amerikaan worden?

[Ziva]

Ik wil staatsburger worden zodra het kan MAAR ik wil niet mijn Nederlands paspoort opgeven. Dat zou ik toch enorm moeilijk vinden. Dus we gaan bekijken of ik die keuze nog heb over een aantal jaar.

Ik voel me in bepaalde zaken wel achtergesteld en alleen daarom al zou ik het willen. Zo wil ik graag een vergunning voor een wapen hebben maar dat gaat niet. Verder is het staatsburgerschap voor mij het ultieme bewijs dat je geintegreerd bent en dat vind ik persoonlijk belangrijk als je er voor kiest om in een nieuw land te wonen.

Ik ben zowel Nederlands als Amerikaans-in-wording (hopelijk) en dat zou ik graag willen bekrachtigen met 2 paspoorten

[USA2004]

Mooi gezegd Ziva, ben het helemaal met je eens.

[Pepito]

... Verder is het staatsburgerschap voor mij het ultieme bewijs dat je geintegreerd bent en dat vind ik persoonlijk belangrijk als je er voor kiest om in een nieuw land te wonen.
...

Het ultieme bewijs voor geïntegreerd zijn?
Helaas zie ik het Nederlands staatsburgerschap helemaal niet als synoniem voor geïntegreerd zijn, ondanks dat je er zelfs een inburgeringsexamen voor moet doen... Ook al is het in de VS misschien iets anders als hier, integratie heeft voor mij iets te maken met gedrag, en staatsburgerschap met formaliteiten. Dat zijn heel verschillende dingen. Toevallig zal ik ook voor mijn dochter binnenkort een 2de nationaliteit aanvragen, en dat is ook een formaliteit, die haar in de toekomst misschien wel van pas kan komen. Dat we er zelf ook een emotionele waarde aan toekennen, en het belangrijk vinden dat de cultuur van haar beide ouders in haar opvoeding en ontwikkeling terug te vinden is, doet daar niets aan af.

Ik ben het er wel mee eens dat het heel belangrijk is om te integreren als je er voor kiest om in een nieuw land te wonen. En ik wens je ook heel veel plezier met je dubbele nationaliteit.

[DixieChick]

... Verder is het staatsburgerschap voor mij het ultieme bewijs dat je geintegreerd bent en dat vind ik persoonlijk belangrijk als je er voor kiest om in een nieuw land te wonen.
...

Het ultieme bewijs voor geïntegreerd zijn?
Helaas zie ik het Nederlands staatsburgerschap helemaal niet als synoniem voor geïntegreerd zijn, ondanks dat je er zelfs een inburgeringsexamen voor moet doen... .

Ik denk dat dit in de VS juist het tegenovergestelde is. Hier is je naturalisatie ceremonie dan ook echt een ceremonie met toespraken, een eed, muziek, en alle toeters en bellen. Het wordt hier in de VS echt aangekleed als de "ultieme stap", eentje die je verdiend middels een soort van klein examen en een doorlichting van heel je doopcel.

In een land als Nederland kenden we tot voor een paar jaar niet eens een naturalisatie ceremonie. Je vroeg het aan en kreeg je paspoort thuis opgestuurt. Niks geen poespas, want kom, we blijven wel Nederlanders. Het ontbreken van dit soort poespas, maar ook het feit dat we als Nederlanders bijna geen pattriotisme kennen, onszelf als land niet zo snel op de borst kloppen, en al helemaal niet overdreven trots op onszelf gaat zijn kan je dit gevoel van naturalisatie = integratie dus ook bijna niet verwachten. Of nou ja, misschien wel als je integratie gelijk stelt als doen als een Nederlander, en dat dus inhoudt dat je veel praat over het weer en moppert over de overheid. Pas als Nederland er net zo'n big deal van maakt als de VS kan je een soort gelijke reactie van de genaturaliseerden verwachten.

[Ziva]

Tja, ieder voor zich natuurlijk, ik bedoel er eigenlijk het omgekeerde mee van wat jij zegt.

Voor mij is het Amerikaans staatsburgerschap de kers op de taart nadat ik al op alle andere manieren geïntegreerd ben. Als je echter een staatsburger bent van een land maar verder totaal niet integreert dan snap ik zelf helemaal niet waarom je dan in zo'n land gaat wonen, maar dat is hoe ik er persoonlijk over denk. Gelukkig ben ik ook in de positie dat ik er zo over kan denken, er zijn ongetwijfeld zat mensen voor wie een bestaan in een land als Nederland/Amerika bittere noodzaak is omdat hun eigen land ze geen thuis of kans op een zinloos bestaan kan bieden.

Op dit moment vind ik het soms lastig omdat ik regelmatig via mijn werk met dingen als de pledge of the alliance, (vlag) ceremonies, governor bezoeken etc. geconfronteerd wordt. Nu kan ik wel vrolijk mee gaan doen maar ergens voelt het niet echt goed omdat ik "niet echt" Amerikaans ben. Om dezelfde reden als waarom ik "emotioneel" word als ik hoor dat ze wellicht mijn Nederlands paspoort willen afpakken wil ik ook een Amerikaans paspoort bemachtigen. Het hebben van 2 paspoorten is voor mij bewijs/symbool van wie ik dan ben.

Ik vind het overigens wel schrijnend dat de jongeren op de school van onze zoon (leeftijd 17 jaar) absoluut niet in staat zijn om de citizenship test succesvol te doen. Ze hebben hem nu 2 keer in zijn klas op verschillende scholen gedaan en beide keren was er NIEMAND die de test succesvol voltooide. Ga je je toch afvragen....

Edit: Helemaal eens met DixieChick! Toen er onlangs iemand op mijn werk Amerikaans werd kreeg hij, na de officiele ceremonie, ook van het werk nog een taart, applaus, een jas met het bedrijfslogo en schouderklopjes van iedereen. Dus ja, het is inderdaad een "big deal" in Amerika.

[Pepito]

Ik ben misschien ook nog wel te "Nederlander" want het "overdreven patriottisme en trots" is juist iets wat er ik nog niet helemaal kan waarderen of begrijpen.
Hier in NL stel ik naturalisatie en integratie juist niet aan elkaar gelijk, ik zie juist dat er een groot gat tussen zit. De ceremonie bij mijn vrouw vond ik ook vrij overdreven en ik had het idee dat het bij velen die daar toen Nederlander werden niet strookte met het gevoel. Vandaar dat ik het meer een formaliteit vind.

Ik vind het wel heel mooi om jullie beeld op naturalisatie in de VS te zien, een contrast op hoe ik het naturalisatie in NL zie, maar ik kan jullie ook wel weer begrijpen. Blijkbaar is het dus ook niet te vergelijken.
Zeker, zoals je het beschrijft als kroon op een heel traject van je eigen ontwikkeling vind ik het een mooi symbool en gun ik het je van harte Ziva. (En laten we dan hopen dat je dan dus beide nationaliteiten kan krijgen.)

[Steffen]

maar mag ik melden dat ik de 'discussie' hier echt heel mooi vind? Ieder zijn eigen mening die dat op een respectvolle manier verteld en de ander in zijn waarde laat. Ik lees wel eens anders!

[USInsider]

Ik ben het met je eens, maar het is geen echt emotionele diskussie naar mijn mening.
Degenen die hier bijdragen melden dat ze OOK Amerikaan geworden, hebben nu dual citizenship.
Of iemand had Ned. paspoort opgegeven en konden het nu dankij een bepaalde regel in Ned. wetegeving, terugkrijgen.
Ik heb maar een keer op het AA-forum gelezen van iemand die - na vele jaren in de US al - Ned.landerschap opgaf, en een keer over iemands kid die voor een security clearance Ned. paspoort moest shredden.

Kortom er is hier geen deelnemer die iets opgaf, of op gaat geven, ze krijgen er allemaal juist iets bij.

Ik merk wel aan USers dat het voor hen gevoelig ligt, citizenship. Maar dat komt denk ik mede omdat velen onder de indruk zijn dat non-citizens geen of minder belastingen betalen. En dat we juist overmatig gebruik maken van allerhande voorzieningen, kortom uitvreters zijn.
Ik heb een paar maal daar een onaardige opm. over gehad zo van: 'why don't you guys become citizens ? otherwise go back where you came from !'
(Oh als dat zou kunnen....)

[SophiaB]

Ik heb wel mijn Nederlanderschap opgegeven... niet helemaal vrijwillig maar we kozen er nu eenmaal voor om tegelijk Canadees te worden. Mijn man mag wel gewoon Brits blijven, echt eerlijk vind ik het niet, maar ja.

Overigens is de Canadese ceremonie echt 100% perfect geweest vond ik, het was niet overdreven nationalistisch. Ik was echt heel bang dat iedereen op en neer zou springen met vlaggen wapperend en schreeuwend "ARE YOU PROUD TO BE CANADIAN??????" Maar dat viel gelukkig reuze mee. Het was wel plechtig, maar ook relaxed, gewoon prettig.

Van binnen voel ik me nog wel gewoon een Nederlandse maar ben ook wel veranderd, ik zou er niet meer willen wonen/kunnen aarden denk ik. Dat van die delftsblauwe tegeltjes ken ik... hoewel er bij mij een paar houten klompjes trots staan te pronken - als je me dat 10 jaar geleden had verteld zou ik me doodgelachen hebben

[Petra/VS]

Overigens is de Canadese ceremonie echt 100% perfect geweest vond ik, het was niet overdreven nationalistisch.

Het is alweer meer dan tien jaar geleden, maar ik vond Amerikaanse ceremonie ook erg mooi. Er zaten wel honderd mensen in de zaal (tja, metropool hier) uit alle hoeken van de wereld, ook veel in traditionele kleding. Om dan allemaal tegelijk de eed af te leggen vond ik heel bijzonder. Verder was de speech mooi en het geheel duurde niet heel lang, al was de uitreiking van de certificates het langste (maar ook interessantste vond ik, zo zag je goed hoe divers de groep nieuwe Amerikanen was).

[USInsider]

Even een vraag voor Ziva:
Ik voel me in bepaalde zaken wel achtergesteld en alleen daarom al zou ik het (citizenship) willen. Zo wil ik graag een vergunning voor een wapen hebben maar dat gaat niet.

Wat bedoel je hier ? Je kunt wel degelijk een wapen kopen. Non-citizens zijn uitgesloten van wapenbezit, tenzij ze de intentie hebben permanent te emigreren. Maw. een permanent resident kan een wapen aanschaffen. Dat geldt zelfs hier in CA, waar de wetten dacht ik wat strenger zijn in dit opzicht.

Voor Petra:
Ik heb toch wat problemen met die opgeklopte ceremonies. Het geeft de indruk dat de US welcoming is mbt. immigranten. Mijn ervaring is anders.

[Ziva]

Hah grappig oortjes, ik zit net even te kijken op de website van mijn staat maar ik kan inderdaad wel degelijk een wapen kopen en ook een vergunning om het te dragen krijgen. Dat wist ik niet, ik dacht dat alleen citizens dat mochten. Nou dan gaan we ons maar eens opgeven voor een schietcursus

Bedankt!

[DixieChick]

LOL - ik dacht hetzelfde, wel grappig dat je daar nu zelf ook achterkomt. En het bezitten van een wapen, een carry permit en het ding dan ook daadwerkelijk bij je dragen is natuurlijk wel het ultieme teken van integratie in het conservatieve zuiden.

[Ziva]

Whahaha je he? Mijn lief had na 3 weken al een wapen voor me gekocht. Een roze speciale versie voor Pink Ribbon en met alle veiligheids toeters erop die je maar kunt bedenken. Ik ben alleen enorm van de legale papiertjes, altijd al geweest, dus ik vind het niet echt prettig om dat ding te vervoeren omdat ik het eigenlijk niet mag dragen.

En het is meer voor de veiligheid. Ik heb er wel al mee geschoten voor de lol maar ik ga toch echt niet jagen ofzo. Echter, als je in een land/gebied woont waar het vrij normaal is, dan kun je er maar beter mee om leren gaan vind ik en zorgen dat je legaal bezig bent

[smittenimmigrant]

Ben ik helemaal met je eens, Ziva Ik wil ook nog altijd een wapencursus volgen. Ik ben geen fan van de NRA, maar hun veiligheidscursussen staan hoog aangeschreven.

Of ik ook een wapen koop, ooit, weet ik nog niet. In elk geval niet zolang ik nog hier woon.

[DixieChick]

Ziva - je moet even kijken wat de wetten in TN zijn. Ik heb hier (op de firearms safety course van de lokale politie) geleerd dat je nooit een wapen bij je mag hebben zonder "carry permit", met als uitzondering een hunting rifle. Het idee is dat jagers met hun wapens naar de jachtgebieden moeten kunnen rijden zonder dat ze daarvoor een carry permit nodig moeten hebben. In alle andere gevallen heb je in GA altijd een carry permit nodig. Dat geldt uiteraard niet voor je huis of je auto (want dat is jouw eigendom), maar in principe is het zelfs zo dat als je je wapen naar een gun store brengt om te laten repareren of verkopen, je het wapen ongeladen in dat koffertje waarin het gekocht is naar de winkel moet dragen (en dus niet in je zak). Nu vertelde de agent dat ze daar nog nooit iemand voor aangehouden hebben, maar het is officieel wel de wet. Als je je wapen dus in je zak wilt kunnen dragen (of je handtas, of whatever), of bijvoorbeeld in je dashboard kastje wilt laten liggen als je je kids op gaat halen op school, dan MOET je hier een carry permit hebben.

Maar ik vond die firearms safety cursus echt heel goed. Je leert echt vanalles (zo leerde ik dat ik left-eye dominant ben, ondanks dat ik rechtshandig ben), over de wet, de wapens, hoe het ding schoon te maken, vast te houden, de juiste schiethouding, en natuurlijk het schieten zelf. Ik vind eigenlijk dat dat soort cursussen verplicht gemaakt moeten worden voor wapenbezitters. Maar ja..wie ben ik..

(en sorry voor de enorm lange off-topic!)

[Ziva]

Ik ben ook left-eye dominant en rechtshandig en mijn lief zei dat vooral scherpschutters datzelfde ook hebben haha. En ja, ik wil dus ook een carry permit hebben vandaar de cursus.

[USInsider]

Hemel - ik woon zo'n twintig jaar in de US en het laatste wat ik (erbij) zou willen hebben is een wapen !

Ziva, de aanschaf van een wapen is niet zo'n probleem dus, ook niet voor een permanent resident. Al hebben sommige staten wat obstakels in de vorm van back-ground checks. Maar dat schijnt alleen voor winkels te gelden, op gun shows gaat het makkelijker - dat lees ik althans vaak.
Wat je wilt concealed carry enzo, daar zijn dacht ik de eisen en mogelijkheden per staat verschillend.

[DixieChick]

Ziva- scherpschutter eh? Hihi:)

Oortjes - ik ben het eigenlijk ontzettend met je eens. Maar toen kwam ik er achter dat target practice en heel leuk is, en ik er niet eens zo slecht in ben. Ik ben nog steeds een treehugging hippie, maar dan eentje met een pistool. In een kluis. Achter slot en grendel. Dat wel. Amerikanen (en Nederlanders) vinden dat enorm tegenstrijdig, maar ik zie het meer als een soort field experiment, waarbij ik mensen dwing om over hun vooroordelen over groepen mensen na te denken

En er is eigenlijk niks zo Amerikaans als doen waar je zin in heb en je daarmee van niemand iets aan te trekken.

[Petra/VS]

Voor Petra:
Ik heb toch wat problemen met die opgeklopte ceremonies. Het geeft de indruk dat de US welcoming is mbt. immigranten. Mijn ervaring is anders.

Hier wil ik toch nog even op ingaan. Er was niets "opgeklopts" aan naar mijn mening. En wie weet hoe deze immigranten binnenkwamen, om me heen kijkend zouden het zomaar enkel mensen, die asiel zochten, kunnen zijn. Ik snap dat jullie ervaring niet goed is, maar je hebt het wel over duizenden mensen. En je doet ook net of andere landen wel zo "welcoming" zijn, ik ken persoonlijk mensen die het daarmee pertinent oneens zijn mbt tot Nederland, zelfs. Ik moet toegeven dat ik het niet leuk vind om mijn ervaring telkens gereduceerd te krijgen, al snap ik dat jullie ervaring heel anders is. Mag iemand ook een goede ervaring hebben hier? Voor mij was het een bijzondere ervaring en ik ben ook blij met mijn Amerikaanse paspoort.