Ben het helemaal met je eens, je ten eerste zelf lekker in jezelf zitten, anders kan het emigratie-proces behoorlijk eenzaam zijn en ook je relatie moet goed zijn. In het begin ben je gehoorlijk op elkaar aangewezen.Sandy schreef:
Ik ben me naarmate ik ouder word wel bewuster van wat ik heb aan vriendschappen. Maar het belangrijkste blijft toch dat je zelf lekker in je vel zit en het in eerste instantie leuk hebt met je eigen gezinnetje.
Vandaar was ik benieuwd hoe het de Nederlandse emigranten in Amerika verging, vooral degenen die qua leeftijd de wilde jaren wel ontgroeid zijn, maar toch opnieuw een leven moeten opbouwen..
Als je eenmaal werk hebt, en/of sportschool...dat scheelt al een stuk, dan zie je andere mensen buiten je huis en gezin/familie om. Dan ligt het er helemaal aan of het klikt met iemand die je ontmoet?
Ook scheelt het waar je woont, hier heb je veel Neighborhoods met Home-Owner Associations, als je daar gaat wonen en je aanmeld voor bepaalde activiteiten dan bouw je ook al gauw sociale contacten op.
In Florida heb je nog de gated-communities voor 55+, als je daar van houd kan je er goed toeven, veel golfen, zwembad, clubhuis en andere activiteiten.
Maar het ligt dus weer helemaal aan jezelf, je moet er wel extra moeite voor willen/kunnen doen...het gaat niet zomaar!
. Notebook met webcam en rondlopen maar. Als ik iets nieuws heb gekocht kan ik dat ook op de webcam laten zien. Onze telefoon werkt ook via internet (VOIP) en ik kan dus net zo lang bellen met Nederland als ik wil voor een vast tarief per maand ($20). Ook dit maakt de afstand kleiner. Omdat ik in Nederland alleen woonde met de kinderen had ik niet altijd oppas om weg te kunnen, dus zo heb ik veel contacten via internet gekregen. Die contacten zijn niet veranderd met mijn verhuizing naar de US, omdat we nog steeds via internet kletsen en het dus niet uitmaakt waar je woont.
