Jullie 'Emigratie motieven'

[Kingair]

. . . Je winterjas moest van Millet zijn, je sokken en sjaal van burberry. Welk merk je schoenen moesten zijn, dat weet ik al niet meer. ...

Voor de jongens waren het alvast de Sebago Docksides

[Neil mcauly]

Ik was vroeger ook een "snobje" en droeg vroeger ook meestal merkkleding en schoenen, je kent ze wel. Air max, Kappa, Zino & Judy en dan later de Buffalo's met plateauzolen. Je bent tiener en je wilt er bij horen. Zou ik zelf (mocht ik kinderen hebben) €150 uitgeven voor een paar schoenen of €400 voor een jas? Waarschijnlijk niet, maar wat ik wel zie is dat vrienden die vroeger ook snobjes waren en die nu kinderen hebben spontaan hun kinderen in merkkledij steken. Waarschijnlijk uit nostalgie naar hun eigen jonge jaren. Dit terwijl de druk om erbij te horen de laatste jaren toch van merkkledij verschoven is naar gadgets. Kinderen van 13-14 jaar die rondlopen met i-phones van €650 en die telkens een geupgrade versie moeten hebben. dat zou zelfs in mijn jonge jaren erover zijn geweest. Maar schoenen en kledij heeft nu eenmaal iedereen nodig, in tegenstelling tot gadgets.

[Ziva]

Voor wat betreft pinda allergie: http://www.hln.be/hln/nl/39/Lekker-Eten ... acht.dhtml

En voor wat betreft uniformen voor schoolkinderen, ik vind het altijd een beetje "communistisch" aandoen om de een of andere reden. Het is wel makkelijk als ouder en ik denk dat het een hoop problemen voorkomt omdat je je niet druk hoeft te maken over of de kleding van een kind wel passend voor school is maar tegelijkertijd vind ik het een beetje ten koste gaan van de vorming van een individu. Een bijkomend voordeel is denk ik wel dat "pesten vanwege kleding" zo goed als niet aanwezig is

[smittenimmigrant]

Ik weet dat een aantal scholen in arme gebieden uniformen als eerste invoerden niet alleen om pesten over kleding tegen te gaan, maar ook om het dragen van 'gang colors' (met bijbehorende onrust) te voorkomen.

[kaap koraal]

Ook een goede reden lijkt me ^^.

Ik heb er nog één : Vrijstaand wonen voor hetzelfde geld als hier een rijtjeshuis met bijpassend stukje grond.
Ik ben zelf ook erg geluidsgevoelig en wil nou éénmaal geen overlast van buren hebben en zeker ook niet geven.

[Hondo]

Ik heb er nog één : Vrijstaand wonen voor hetzelfde geld als hier een rijtjeshuis met bijpassend stukje grond

Dat kan in Nederland ook en in andere landen en koop eens wat vrijstaand in LA of NY

[PSVwally]

Hmm, in beverly hills zou je misschien een villa op de kop kunnen tikken?

[kaap koraal]

Ja ja jongens dit topic heet toch "jullie emigratie motieven" nou dit zijn idd de mijne en op mijn situatie geschetst.
Oftewel ik ga niet naar LA NY of Beverly hills anders was dat idd geen goed motief geweest.
Maar gemiddeld zal het in de VS bijna altijd goedkoper zijn om vrijstaand te kunnen wonen (ja logisch ivm de ruimte).
En een vrijstaande villa kan ik zelfs in R'dam niet betalen.

[DejaVu]

Ja jongens kaap koraal heeft hier wel een punt.

[Neil mcauly]

Inderdaad, hier heeft Kaap Koraal een punt. Vooral waar Kaap Koraal naartoe trekt kan het verschil tussen een huis in Ned. of Be. aardig oplopen. Maar het verschl in constructie moet je er natuurlijk ook bijnemen. Veel huizen in FL zijn houtskeletbouw en dat drukt natuurlijk ook de prijzen.

[kaap koraal]

Die houtskeletbouwtijd is al jaren geleden gestopt door veel strengere regels die tegenwoordig gelden.
Een huis moet minimaal windsnelheden kunnen doorstaan van 120 mph !
Dus juist in FL is de buitenkant nu van gestapelde betonblokken, ik heb zelfs een huis op het oog die 160 mph wind moet kunnen weerstaan.
Zelfs het glas (met een dik stuk siliconen ertussen) kan deze wind aan en zijn de ouderwetse stormshutters niet meer nodig.
Maar dan nog zijn ze veel goedkoper en turnkey niet te vergeten.

[Neil mcauly]

Inderdaad de nieuwere huizen zijn van gegoten betonblokken al dan niet met gemetselde facade. Maar de prijzen van huizen van een jaar of 8 oud zijn in sommige delen van FL echt belachelijk in vergelijking met Be. of Ned. en dan zie je dat de constructie meestal uit hout is opgetrokken. Niettemin hebben die huizen al menig stormpje te verduren gekregen en staan ze er nog.
Ook de grootte van de percelen in FL in vergelijking met Be. mag je dan meerekenen in het prijsverschil. Hier waar ik woon gaat een lapje grond tot 250 Euro per m². Koop je dan een stukje grond van 1000 m² dan ben je al vlug 300000 Euro (=390000$) kwijt voor je mag beginnen met bouwen. Voor 400000 dollar kan je al hele mooie huizen kopen in FL.
Wie heeft er in Be. of Ned. nog die budgetten als je niet financieel gesteund wordt door je ouders?

[dimona]

Die houtskeletbouwtijd is al jaren geleden gestopt door veel strengere regels die tegenwoordig gelden.

Dat geldt zeker niet overal; in de omgeving waar ik woon, worden massaal houtskelet-nieuwbouwwijken uit de grond gestampt.

[Petra/VS]

Hij heeft het over Florida . In ons gebied is de kans op zwaar genoege orkanen die een huis om kunnen blazen vrij klein. Trouwens er staan in dit gebied en vooral ook in New England nog een heel aantal houten huizen uit de achttiende en negentiende eeuw, dus dat hout per definitie niet duurzaam zou zijn is ook niet het geval.

[dutchie_in_boston]

...vooral ook in New England nog een heel aantal houten huizen uit de achttiende en negentiende eeuw, dus dat hout per definitie niet duurzaam zou zijn is ook niet het geval.

precies, die van mij staat in New England en is in 1882 gebouwd, van hout en op cedar palen. Alleen cosmetisch moest dat ding opgeknapt worden, het houtskelet is prima. Op Cape Ann staan er nog veel ouwere huizen die aan de zoute oceaanlucht blootstaan en nog hartstikke solide zijn.

Hmm, kaap koraal, daar was ik eergisteren nog. Vriendin heeft er afgelopen jaar een nieuwbouw 4-slaapkamer met zwembad, garage, en aan een kanaal met boat lift voor $112,000 gekocht - ze moest zelf nog wel een beetje cosmetische dingen binnen doen. Die prijzen zie je hier bij Boston toch echt niet, voor zo'n huis staat er al gauw nog een 1 voor.

[USInsider]

Bij mijn weten is dat wel heel ander hout - ouder, harder - dan wat er nu in de huizen wordt gebruikt.
Ik woon in CA en ook daar worden huizen als houtskelet gebouwd, maar wel verankerd op een betonnen plaat. De reden is dat wij geen orkanen hebben maar wel mogelijk aarbevingen. Je wilt dan dat je huis kan bewegen als het ware en de schokken opvangen.

[kaap koraal]

Hmm, kaap koraal, daar was ik eergisteren nog. Vriendin heeft er afgelopen jaar een nieuwbouw 4-slaapkamer met zwembad, garage, en aan een kanaal met boat lift voor $112,000 gekocht - ze moest zelf nog wel een beetje cosmetische dingen binnen doen. Die prijzen zie je hier bij Boston toch echt niet, voor zo'n huis staat er al gauw nog een 1 voor.

Buiten dat ik dit gebied gewoon heel erg leuk,rustig en mooi vind is dat wel een leuke bijkomstigheid ja.
Waar heeft die vriendin een huis gekocht ? Gulf acces ? Amerikaanse of ook Nederlandse ?
Was het een foreclosure ?

[LittlePhoenix]

$112.000?! Wauw!!! Wij wonen in Broward County bij Miami en ons 4 kamer huurhuis zonder zwembad is op $330.000 geschat. Van een kennis hoorde ik dat woningen in deze buurt voor belachelijk hoge prijzen verkocht worden en dat de bidding wars voor huizen in goede gated communities echt heel hoog kunnen oplopen.
Jammer dat Cape Coral zo ver weg is van Doral waar m'n man werkt, lijkt me een leukere buurt daar. Betaalbare huizen, minder criminaliteit, net zo'n mooie omgeving.

[kaap koraal]

Het is ook een heel erg leuk plaatsje idd , maar wat ik al schreef dit zal vast een fore closure zijn en/of Chinese drywall hebben (gehad).
Ik volg de locale huizenmarkt in the Cape nu al zo'n 2 jaar en dit is geen normale prijs.
Maar het blijft wel een veel goedkoper gebied dan op andere plaatsen in FL en idd veel rustiger,veiliger en relaxter.
Nou zorg dat je man een baan zoekt hier en dan ken je alvast iemand die hier woont ..
Ik wil ook een makelaarscursus volgen dus wie weet.

[smittenimmigrant]

Volgens mij heb ik nog nooit op dit topic gereageerd.

Het initiële motief voor immigratie komt vooral van mijn man. Hij is Amerikaan en had het na meer dan tien jaar in Nederland wel gezien. Ooit is hij hier voor werk naartoe gekomen (de afdeling waar hij voor werkte werd overgenomen door een Nederlands bedrijf en toen ze hier zijn expertise nodig hadden is hij overgekomen). Inmiddels is hij van baan gewisseld en zit hij voor zijn werkveld min of meer aan de top van wat er aan banen wordt aangeboden in Nederland. Hij kan wel manager worden, maar dat wil hij niet. Liever zou hij zich meer verdiepen in zijn vakgebied, of zich breder ontwikkelen zonder een hiërarchische stap omhoog te hoeven doen.

Omdat hij toch iets nieuws wilde, heeft hij zich verdiept in een mogelijke studie in Nederland of Amerika. Uiteindelijk bleek Amerika voor hem interessantere studierichtingen aan te bieden en leek een nieuwe opleiding die deels aansluit op zijn kennis hem een goede manier om nieuwe dingen te gaan doen. Zo kwam het plan tot stand om terug naar de VS te gaan om er te gaan studeren.

Enfin, we kenden elkaar inmiddels al even en wilden onze relatie niet beëindigen. We hadden ook geen zin in een lange-afstandsrelatie. Zo heb ik dus besloten om met hem mee te gaan en zodoende zijn we ook getrouwd. Inmiddels heb ik zelf ook wel redenen om me te verheugen op het vertrek naar een ander land. Ik heb zin in een 'herstart' van m'n loopbaan en ben benieuwd naar hoe het zal zijn om elders te leven. Ik heb nog nooit in het buitenland gewoond en vind het een spannende uitdaging.

Even for the record: we gaan naar Noord-Californië, onder de rook van SF.

Er zijn dingen waar ik me erg op verheug:
- veel culturele diversiteit. Ik ben graag op een plek waar iedereen zo anders is, dat niemand vreemd gevonden wordt om hun oorsprong of cultuur.
- mooie omgeving.
- een werkcultuur die dynamisch is en waar ambitie gewaardeerd wordt. Ik werk graag hard en houd niet van middelmatigheid.
- 'buitenlander' mogen zijn. Ik heb zin in de vrijheid die komt bij de verwachting dat je 'anders' bent.
- nieuwe smaken, geuren, mensen en ervaringen.
- de kans mijn man hele coole dingen te zien doen.
- de kans om 'opnieuw' te beginnen, niet omdat ik nu niet tevreden ben (dat ben ik wel), maar om in een omgeving te zijn waar ik alles wat ik tot nu toe heb geleerd, kan aanwenden om een vliegende start te maken.
- avontuur (en road trips!).
- de kans om een poosje kostwinner te zijn (ook wel spannend, maar ik vind het tof).
- de kans om uiteindelijk alle twee als zelfstandige te werken (en misschien wel een nomadisch leven te leiden).
- de kans om keuzes te maken die in Nederland lastiger zijn omdat de cultuur anders is en de (mentale) 'lebensraum' er niet altijd is.

Er zijn een aantal dingen waardoor ik me 'bevoorrecht' voel:
- we hebben onze zaken financieel goed op orde en kunnen dus met een redelijk gerust hart wat risico's nemen.
- leden van mijn schoonfamilie hebben contacten in de regio en in mijn werkveld en zijn al druk bezig om een 'vangnet' voor ons te helpen bouwen.
- mijn man zit in een sector waarin relatief veel banen zijn en heeft veel contacten met mensen die hem (na zijn studie en tijdens de zomers) aan werk kunnen helpen.

Er zijn ook wel dingen waar ik me zorgen over maak of waar ik minder blij mee ben:
- het leven is er duur. We willen veel kleiner wonen dan we in Nederland doen (ons huis nu is te groot voor ons), maar we gaan fors meer betalen terwijl we toch al in een duur deel van NL wonen. Andere dingen zijn wel goedkoper, maar je moet toch ergens slapen terwijl je op andere uitgaven vaak wel wat kunt besparen. Van twee behoorlijke inkomens terugvallen naar één nog onbekend inkomen is eng, hoeveel spaargeld je ook hebt.
- werk vinden. Er is een stereotype dat mensen met 'liberal arts degrees' alleen in fastfood kunnen werken. Ik hoop dat dat niet helemaal waar is.
- de balans tussen leven en werken ligt er vaak anders dan in Nederland. Ik hoop dat ik daartegen kan en / of goed kan onderhandelen met een werkgever over vrije dagen.
- het idee dat er 'echte' armoede is en dat de kloof tussen arm en rijk zo groot is vind ik heel erg moeilijk. Het idee dat ik het (straks hopelijk) goed voor elkaar heb terwijl de overheid m.i. te weinig doet voor mensen die tekort komen, vind ik zwaar. Het idee dat één medisch probleem of één rechtszaak ons alles kan kosten wat we hebben opgebouwd, vind ik doodeng.
- ik heb geen vertrouwen in mijn vermogen in te schatten wanneer iets 'goed' zit. Inschatten van veiligheid en / of sociale situaties zal iets zijn wat ik opnieuw moet leren.
- culture shock.
- heimwee / het missen van familie.
- hopelijk kunnen we voorkomen dat we elke dag in de auto moeten zitten.
- te hoge verwachtingen hebben.

Het valt me op, nu ik het zo schrijf, dat veel van de dingen die ik moeilijk vind heel concreet zijn, terwijl de dingen die me juist fijn lijken abstrakter zijn. Ben benieuwd hoe ik hier over een jaar of twee op terugkijk