NL spreken tegen kind in openbaar onbeleefd?

[Petra/VS]

Thuis praat ik Fries, en ik kan niet eens Nederlands tegen mijn zusjes/broertje en ouders praten, dat klinkt zo stom.

Grappig om te lezen. Vandaag had ik mijn Maastrichtse vriendin Claudia op bezoek met haar dochter. Adriana spreekt Nederlands tegen ons, maar tegen haar moeder Limburgs dialect. Zowel Claudia als wij vragen haar telkens weer om ook tegen Claudia Nederlands te spreken (uiteindelijk vooral ook om te plagen), maar het lukt haar gewoon niet om dat vol te houden. Tussen hen is Limburgs duidelijk zo vertrouwd, dat het gewoon 'raar' is om Nederlands tegen haar moeder te praten.

Dat hebben onze kinderen. De meisjes spreken Engels met hun broer, maar Nederlands met elkaar, om de een of andere reden. We geven ze weleens de uitdaging om een uur Nederlands met Kai te spreken en dat lukt gewoon niet. Ik heb het ook met Rick, hij wilde in Nederland, dat ik Nederlands met hem sprak, maar het lukte me gewoon niet. Het "klinkt" niet, met hem ben ik gewend Engels te praten.

[jiejie]

Veel Nederlanders vinden dat "Engels" het Britse Engels moet zijn, heb ik uitgevonden . Wij Amerikanen spreken lelijk Engels en niet het "Echte", dat is me al meerdere malen medegedeeld .

Op veel Nederlandse middelbare scholen wordt ook alleen Brits Engels onderwezen, tenminste voor zover ik weet. Bij mij was het zo dat de Britse variant de richtlijn was en als je bv zelf was opgegroeid in de VS of Australie, dan mocht je die variant wel behouden. Maar Brits-Engels was wat de klok sloeg. En veel Nederlanders hebben daardoor inderdaad een nogal Brits aandoend accent als ze Engels spreken. Maar: waar je mee omgaat wordt je mee besmet , en vanzelf veramerikaanste mijn Engels. Ik wil ook absoluut niet als "de immigrant" worden gezien en vind het belangrijk om net zo te klinken als mensen hier.

Dat is wel waar inderdaad, het begint overigens al op de basisschool. Mijn dochter zit in groep 7 en leert momenteel al Engels (waar ik dus dolgelukkig mee ben voor het geval ze hier op vakantie komt, dan begrijpt ze tenminste sommige dingen).

Ik kan me van mezelf nog goed herinneren hoe ik 'th' moest leren uitspreken.. tot in het belachelijke was die uitspraak, niemand spreekt het zo uit in het echt, zelfs in de UK niet.. je kent het misschien, dat ffffffffffff geluid haha. Je leert er ook echt een aardappel in de keel te krijgen... bij mijn laatste baan in Nederland was er trouwens een meisje die Engels moest praten aan de telefoon met iemand, het leek alsof ze de koningin van Engeland was, dat echte bekakte zat het bij haar flink in haha. En dan maar te zwijgen van de schrijfwijze.. bleh.

Het eerste wat men tegenwoordig het beste kan, mijn inziens dan, is het school Engels afleren en veel Amerikaanse films kijken om dat wat meer onder de knie te krijgen, ik heb namelijk niet echt het idee dat, wanneer ik in het Engels met mensen van andere landen praat, van welk land dan ook, of schrijf, dat dit het Britse Engels is, voornamelijk wordt echt Amerikaans Engels gebruikt heb ik zelf het idee.

[vana]

Bij Joyce op school mochten ze Brits Engels of Amerikaans Engels spreken. Het maakte niet uit als ze het maar consequent deden, dus niet de twee door elkaar spraken.
Nu heeft ze Cambridge Engels op school en dat is echt Brits natuurlijk. Maar volgens mij spreekt ze het meeste nog steeds Amerikaans uit want ze kreeg in amerika complimenten dat ze accentloos Amerikaans sprak.
Ben benieuwd hoe dat op het mondeling Cambridge examen gaat.

Marjon

[RiverCola]

Bij Joyce op school mochten ze Brits Engels of Amerikaans Engels spreken. Het maakte niet uit als ze het maar consequent deden, dus niet de twee door elkaar spraken.

Wat apart...in mijn herinnering leerden wij 'gewoon' Engels en niet de nadruk op het Brits of het Amerikaans. Ik moet zeggen dat voor mij het Amerikaanse Engels het 'gewone' Engels is....dit heb ik in mijn leven het meeste gehoord en ik denk dat dat voor velen van mijn generatie geldt. Ik heb ook nog nooit een Nederlander als een Brit Engels horen spreken.

[houstonwehaveaproblem]

De manier waarop je kunt zien dat je in Nederland Brits Engels leert is de spelling van sommige woorden, zoals colour ipv het Amerikaanse color. Daarbij leer je altijd een correcte duidelijk gearticuleerde uitspraak in het Engels en dat komt ook van het Brits af. Misschien is het tegenwoordig anders, maar wij kregen op school ook alleen maar geluidsfragmenten in het Brits Engels te horen. Wie weet zijn ze daar inmiddels wel wat soepeler mee.

[Staceybeesie]

Ik weet nog wel tijdens mijn Engelse lessen dat Amerikaans Engels spreken, je dat drastisch lagere cijfers opleverde.
Dus dat leerde je heel snel af. We hadden wel een grappige leraar en noemde je dan ook steeds Yankee als je Amerikaans Engels sprak.
Het is maar goed dat hij me nu niet meer hoort praten

[José]

Haha inderdaad

Mijn broer was op z'n 14e (zoiets) samen met mijn oma 4 weken naar New York geweest (bij Amerikaanse kennissen).
Zijn leraar Engels was er minder blij mee. De rest van zijn mavo-carrière praatte hij Amerikaans-Engels en niet het standaard Britse.

[dora]

Ik heb een paar Britse collega's en ik merk dat ik ook meteen weer Brits Engels neig te praten als ik met hen praat (can't, chance met "AA"). Toen we hier net waren, vond ik het ook veel makkelijker om met hen te praten, dat ging veel soepeler dan met Amerikanen of de engelssprekende Aziaten/niet Britse Europeanen.
We hebben ook Britse vrienden, die hebben het dan over going to the loo, to ring someone, bloody hell, nappy, knickers, I fancy this/that etc., dat soort uitspraken/woorden neem ik meestal niet over

Dora

[dora]

De manier waarop je kunt zien dat je in Nederland Brits Engels leert is de spelling van sommige woorden, zoals colour ipv het Amerikaanse color. Daarbij leer je altijd een correcte duidelijk gearticuleerde uitspraak in het Engels en dat komt ook van het Brits af. Misschien is het tegenwoordig anders, maar wij kregen op school ook alleen maar geluidsfragmenten in het Brits Engels te horen. Wie weet zijn ze daar inmiddels wel wat soepeler mee.

Ik ook (dit was jaren 80). Meestal stukjes van de BBC. Een van onze Engelse leraren liep zelfs altijd met een pijp (toen kon je nog roken in een klaslokaal) en een geruite kniebroek met bijpassende kousen, alsof hij Sherlock Holmes was ofzo. :yuk:

Dora

[Bennogr]

Ik had indertijd een meisje in de klas (4e of 5e jaar HAVO) die een jaar in de VS was geweest en heel natuurlijk Amerikaans Engels sprak. Wat een hele opluchting was na al het gehakkel (uiteraard, het waren middelbare scholieren) van de anderen.

Overigens, wat wij Brits Engels noemen is een dialect, van de streek even ten zuiden van Londen of daar in die buurt als ik me goed herinner (ben in 1974 afgestudeerd bij de UvA, goeie help, was dat meer dan 30 jaar geleden??!!). Brits Engels heeft vele, vele accenten, nog meer dan Nederland. Dat loopt van redelijk verstaanbaar tot vrijwel onbegrijpelijk, ook voor Britten zelf. Wel eens geprobeerd plat Yorkshire te verstaan?

[RiverCola]

Ik kocht ooit eens een boek van Irvine Welsh, in het Engels want zo nu en dan een Engels boek lezen vond ik goed voor mijn ontwikkeling. Het boek was geschreven in het Schots! Vol met 'oa' en dat soort klanken! Ik heb het nooit gelezen want ik begreep alleen een beetje wat er stond als ik het hardop aan mijzelf voorlas

[CrosstownWoman]

Mijn moeder heeft mij ook tweetalig opgevoed ; Amerikaans-Engels en Nederlands. Als we samen waren sprak ze Nederlands met me, of zong NL talige liedjes ofzo. En leerde mij simpele woordjes. Maar was ik bij familie of in het openbaar, dan werd er gewoon Engels tegen me gepraat, wat ik overigens meestal ook wel deed, vanwege oppas, kindergarden enz. In de supermarkt was het wel soms zo dat m'n moeder Nederlands tegen me praatte, ik het wel verstond maar dan Engels terug praatte.

Ik vind het altijd zeer verstandig om je kind 2 talig op te voeden. Wil dit zeker later ook met mijn eigen kindjes gaan doen, zelfs als ik in Nederland woon. Want Engels blijft toch mijn tweede taal. En ik denk dat het voor de ontwikkeling van je kind ook goed is. (:

[natasja]

ik probeer het te blijven doen ik woon nu byna een jaar in usa myn boys 12, 11 en byna 6 spreken alle 2 de talen we hebben de regel als mijn man er is word er alleen engels gepraat en geen nederlands als ik alleen met ze ben praten we eigenlijk alles door elkaar alleen mijn 6 jarige zoon wild gewoon geen nederlands spreken en de reden daar van is Mama amerikanen spreken geen nederlands dus hoef ik het ook niet te kennen want ik woon in amerika en niet in nederland lol mijn man moest er smakelijk om lachen en ik ook en ach het kind heeft ergens gelijk ook nog ........ dus we proberen het maar ja is wel moeilijk vol te houden

[jiejie]

Ik zit mezelf af te vragen.. hoe doen jullie het met het lezen en schrijven van het Nederlands eigenlijk? Thuisscholing of iets dergelijks? Of valt dat er gewoon bij in het niet? Het lijkt me zelf eigenlijk wel een belangrijk iets dat mijn kind naast het spreken ook zou kunnen lezen en schrijven in het Nederlands.

[Petra/VS]

Voor ons was het spreken het belangrijkst, wetend, dat onze kinderen waarschijnlijk nooit in Nederland zouden wonen. Ze kunnen het goed lezen, moet ik zeggen en schrijven gaat gaandeweg beter, maar dat is het moeilijkst. Het is wel leuk om te zien, hoe zij sommige woorden interpreteren in schrift . Het is altijd een puzzeltje om het te begrijpen. Ach, ik vind het al fantastisch, dat ze allemaal redelijk Nederlands spreken, dat had ik eigenlijk niet verwacht, als ik de resultaten van mijn broer en zus en anderen zie.

[dora]

Bij ons in de buurt is een Nederlandse school, waar ze heen kunnen voor leren lezen en schrijven van Nederlands. Je kunt ook leerpaketten krijgen om zelf les te geven geloof ik.

Dora

[jiejie]

Hmm.. ja daar heb je eigenlijk wel gelijk in, Petra. Als ze daar nooit zullen wonen dan is alles wat ze nu kunnen al gewoon goed. Thing is, onze verwachting is dat ons kind wel in Nederland zal gaan wonen voor een bepaalde tijd.. wij willen ons namelijk op ten duur gedeeltelijk, of zelfs helemaal, vestigen in Nederland, vandaar ook eigenlijk mijn vraag.. ik denk namelijk dat ik er dan het best zo vroeg mee kan beginnen.

@dora, dat is helemaal gemakkelijk om in de buurt te hebben, had ik niet verwacht te horen dat ze dat in de VS zouden hebben.. helaas hebben wij dat niet hier, we kunnen hier alleen voor Aziatische talen terecht hehe.

[Bennogr]

Als er geen Nederlandse school in de buurt is, zou je natuurlijk -- eigen initiatief, op z'n Amerikaans! -- zelf zo'n school kunnen beginnen. In Minnesota was er een tijdje zo'n school, op zaterdag. Die is toen ingestort, maar een twee jaar geleden zijn een paar nieuwe enthousiastelingen opnieuw begonnen. Een keer in de twee weken. Loopt volgens zover ik weet goed.

Hoeft natuurlijk niet groot te zijn. Regelmatig een paar gezinnen in een huiskamer kan ook. Niet echt afdoende natuurlijk, maar beter dan niets en het maakt de kinderen tenminste duidelijk, dat Nederlands niet een afwijking van 1 ouder is, maar een levende taal die door een redelijk aantal mensen gebruikt wordt.

[dora]

Zo is het hier ook begonnen. Een iemand is de school begonnen. En ze hebben nu zelfs een 2e geopend in NYC. Op 'onze' Nederlandse school zitten ook veel Belgische kinderen. En mensen komen er naar toe vanuit een vrij grote cirkel (NJ, PA). http://www.klokhuis.com
Wij zijn ook nog niet zover dat we zeggen dat we hier altijd blijven, en mijn moeder spreekt geen Engels, dus we nemen de Nederlandse taal erg serieus.

Dora

[Loek]

Hier in Denver is ook een nederlandse school: De Petteflet. Het is geen fulltime school, eens in de week wordt hier wat meer aandacht aan nederlandse taal en cultuur gegeven.