AllesAmerika.com Forum

Hallo,

Mijn man en ik dromen al jaren om naar Amerika te emigreren. We schrijven ons dan ook jaarlijks in voor de Green Card Lotery, maar dat is slechts weinigen gegund.
Wij reizen nu al 8 jaar jaarlijks naar de states, maar wat zijn nu twee à drie weken. We houden enorm van het landschap maar ook de steden, de mogelijkheden, de diversiteit onder de mensen... sinds we er de eerste keer op reis geweest zijn, voelen we ons hier in België niet meer thuis. We zijn boos op vader staat die ons 55% van ons loon ontneemt, als straf dat we relatief veel verdienen. Uncle Sam int nooit geen 55% belastingen. En ja, we weten dat we voor de kosten van sociale zekerheid zelf moeten opdraaien, maar we hebben het er graag voor over. We raken gefrustreerd over het feit dat emigreren naar België blijkbaar piece of cake is, maar dat je als hardwerkende Belg hier niet weg kan...

Vooral mijn man is het al lang beu om in dienst van iemand te werken en zou graag zelfstandig worden, in België omdat wij van mening waren dat dit niet mogelijk is voor ons in Amerika. Wij dachten begrepen te hebben dat we daarvoor 1 miljoen $ moesten investeren in de zaak om een visum te kunnen krijgen en zoveel spaarcenten hebben we nu ook weer niet
Recentelijk hebben we hier nog maar eens meer info over gezocht en blijkt dat we dit altijd al verkeerd begrepen hebben.
Wij zijn beiden ervaren op hetzelfde vakgebied en kunnen dus perfect samen een zaak openen.
We bezitten een eigen huis in België waarvan het niet de bedoeling is het onmiddellijk te verkopen, maar te verhuren... just in case... We hebben twee jaarlonen als spaargeld (om ons te installeren en tijdelijk te kunnen behelpen zonder inkomen) en een belgische geldschieter voor de zaak (een familielid, die dan bij wijze van intrest recht heeft op een deel van de winst).
Nu weet ik echter niet waar eerst of laatst beginnen.
*Visum aanvragen: het aller belangrijkste, maar hoe begin je eraan???
*SSN
*drivers licence
*wat moet je allemaal doen om een eigen zaak in Amerika te starten, wat heb je nodig (een pand? een boekhouder? een bank? hoe zit het met IRS in dit geval?)
*verzekeringen: ziekte (als zelfstandige), auto, bestaat er ook zoiets als een familiale polis?
*is het noodzakelijk om al naar amerika te reizen om sommige zaken in orde brengen?

We geven onszelf nog twee jaar de tijd, het is dan of nooit!

Zijn er hier op de forum mss nog mensen die de stap al gewaagd hebben en een eigen zaak opgericht hebben?
Alle info is welkom

hahaha, hier nog zo'n medebelgje dat meer dan de helft aan de staat mag afgeven.
Bedenk wel: je zal in Amerika niet op je loon zoveel moeten afdragen, maar mogelijk ga je op het einde van de rit toch evengeel geld kwijt zijn. De tax op je huis kan, afhankelijk van waar je gaat wonen, jaarlijks een rib uit je lijf zijn.

Als je zo'n 100.000 dollar te spenderen hebt, dan kan je al een zaakje starten. Het is wel zo dat dit jullie maar een visum oplevert zo lang jullie zaak rendabel genoeg is en aan de vooropgestelde eisen voldoet. Zo niet, dan mag je terug naar good old Belgium.
Zoek op dit forum eens even op reacties van PBBI. Dat is forumlid Hans en hij heeft een zaak die mensen via bijvoorbeeld zo'n E-visum naar Amerika helpt. Hij heeft hier al ontelbare keren heel nuttige info gegeven wat dat betreft.
Verder kan je ook zoeken op 'E visum'. Ik denk dat je dan al veel wijzer geworden bent.
Heb je dan verder nog concrete vragen, dan stel je ze maar!

Oh ja, forumlid Petra en Hans zijn elk via zo'n visum naar Amerika vertrokken.
Petra runt met haar gezin een motel helemaal in het noorden van New York (en werkt ondertussen ook nog als manager in een McDonals). Dit is hun blog:
http://vandijkjes.punt.nl/
En Hans runt met zijn vrouw een camping in Texas:
http://hollandranch.blogspot.com/

Oh ja, welkom op het forum!

Dat de woningtaxen hoog liggen, hadden ze ons al verteld, maar wees eerlijk, het kadastrale inkomen dat je hier betaald (afhankelijk van de locatie) is ook niet van de poes. Dat is een belasting op eigendom, waar je al 21% belasting hebt voor betaald tijdens de bouw met centen waarop de staat ook al eens 55% belastingen van afgeschraapt heeft...
Nu eerlijk gezegd, de 'grote oversteek' is ons niet bedoeld omdat we de belastingen hier te hoog vinden, we willen hier gewoon weg. We zijn verliefd geworden op een ander land, voelen ons niet gelukkig in België en zouden graag onze kans willen wagen.
Het is alleszins onze bedoeling om minstens een tiental jaren keihard te werken 7 op 7 als het niet anders kan om het dan later rustiger aan te doen, maar dan in Amerika.
Nu wat wordt als rendabel beschouwd voor een zaak?
En als wij na verloop van tijd vinden genoeg gewerkt te hebben en de zaak willen overlaten?
Zijn er over de jaren heen geen mogelijkheden om een permanent visum te krijgen (als blijkt dat de zaak levensvatbaar is)?

In alle geval, bedankt voor de tips over PBBI en E-visums, ik ga zeker daaromtrent mijn licht eens opsteken.

PS. Als we de intentie hebben binnen twee jaar ongeveer te vertrekken, hoelang op voorhand moeten we dan best een aanvraag indienen voor een visum? Of kunnen we een visum bijvoorbeeld nu al indienen, van zodra ons businessplan klaar is om dan pas begin 2010 te vertrekken? Want zonder zekerheid van een visum wordt het moeilijk om een pand te leasen, dat kan onnodig veel geld kosten als we geen visum krijgen, maar wel een deposit gedaan hebben.

Kathleen, lees eens goed alle informatie die er op dit forum is over E2 visum en over visa in het algemeen. Je hebt een verkeerd beeld denk ik van hoe alles in elkaar steekt. Nu kunnen we wel alles uit gaan leggen, wat op zich geen probleem is, maar als je het forum eens doorleest kom je ook de andere vragen / antwoorden tegen over rijbewijs, SSN, bankrekeningen etc.
Een E2 aanvraag indienen en dan pas over 2 jaar gaan is uitgesloten, is zoiets als een banklening aanvragen voor een bedrijf dat je misschien over 2 jaar wilt gaan starten. Het probleem dat je aangeeft van een pand leasen zonder visum is een wezenlijk probleem dat je met andere dingen ook tegen zult komen. Een E2 visum aanvraag is een soort kip of ei verhaal, je kent het wel, wat was er eerder de kip of het ei. Zonder investering geen visum en zonder visum een hoop problemen met lease, aankopen van ..., contracten etc. In het kort komt het erop neer dat je een investering doet of geld hiervoor op een escrow account, bewijs hiervan meestuurt naar het consulaat samen met het business plan etc. en dat daar je visum op verstrekt gaat worden. Heb je het dus over leasen, dan zul je of al moeten leasen of de eigenaar moet zo vriendelijk willen zijn om te wachten of / totdat je je visum krijgt. Nu zijn ze in Brussel vrij snel, Amsterdam bijv. kan maanden (we hebben wel eens een aanvraag van 7 maanden gehad) duren.

Katleen, Je zult moeten beginnen met het zoeken naar een bedrijf. Op basis van je bedrijf en je bedrijfsplan kun je een E2 aanvragen. $100.000 staat er ongeveer voor, maar houd er rekening mee dat je er hiermee niet bent. Wat te denken van kosten als verhuizen, afsluitprovisie en overdrachtskosten. Opstart kosten etc. $150.000 is niets.

Het verkrijgen van een hypotheek is heel erg moeilijk, zelfs als je een visum op zak hebt en hier al bent.

Een goeide mogelijkheid tot financiering is een hypotheek bij de huidige eigenaar van een bedrijf. Scheelt veel kosten en intrest, want reken maar dat men de rente percentage weet te vinden als je geen credit history hebt hier.

Maar neemt al met al niet weg dat als je echt wilt de mogelijkheid er is. Maar een flinke dosis doorzettingsvermogen is heel erg nodig. Wij hebben tot op de dag van vandaag geen seconde spijt, maar heben ons wel eens afgevraagd waar we aan begonnen waren.

De kosten van tax op huizen is heel erg afhankelijk van de staat waar je woont. Ny is vrij duur en Texas is een lachertje. Daar in tegen is NY dicher bevolkt dat veel gebieden in Texas en zijn de inkomsten hier aak hoger.

Er gaat hier inderdaad geen 55 % van je loon af. Al varieerd dat met de hoogte van je paycheck.
De sociale voorzieningen zijn hier niet zoals in Nederland, maar dat er hier niets geregeld is is ook absoluut niet waar.
Ook hier zijn zeker voorzieningen. Je moet er alleen wat meer zelf achteraan.

Op vakantie lijken die gevarieerde Amerikanen misschien wel leuk, maar in het dagelijkse bedrijfsleven zijn ze af en toe om te schieten. Afspraken nakomen is iets waar ze nog nooit van gehoord hebben en dat kan heel erg frustreren zijn.

Lees maar eens op mijn blog en die van Hans en je zult veel info en ervaringen uit het echte dagelijks leven tegen komen.

gr petra

Hoi,

bedankt voor de reacties...

We hebben besloten een gespecialiseerde advocaat onder de arm te nemen, om zo de mogelijkheden een keertje op een rijtje te zetten en om te helpen bij de aanvraag...

Ik ben me ervan bewust dat het hele amerika avontuur niet te veel geromantiseerd mag worden, we willen dan ook vertrekken met de intentie een aantal jaren enorm hard te werken. We zouden in België ook best zelfstandig willen worden, maar het soort zaak waar we mee willen starten, zou beter werken in de states. Bovendien zijn we ons hartje er lang geleden verloren, dus als we een manier vinden om te kunnen gaan is het mooi meegenomen en als we dan door de jaren heen een manier vinden om een permanent visum te bemachtigen, dat zou helemaal super zijn.
Geld is geen probleem, niet dat we een miljoentje ergens op overschot hebben, maar die 100 of 150,000$ is geen struikelblok. Omgerekend in euro's zouden we ongeveer hetzelfde kapitaal nodig hebben om in België van start te gaan, alleen zijn ze omwillen van de belastingen (en eventuele loonkosten) veel moeilijker terugverdiend.
We zouden ons huis in België pas willen verkopen, wanneer duidelijker begint te blijken dat onze zaak echt levensvatbaar is en als er voor ons potentie is om ons definitief te settelen.
Kunnen we dan niet met de centjes van ons huis in België (wat ondertussen al behoorlijk wat meerwaarde heeft ten opzichte van toen we het pas gebouwd hebben) niet een ander huis kopen in Amerika? Hoe werkt het daar eigenlijk met hypotheken, die hoef je toch niet te nemen veronderstel ik (mss een gekke vraag)?

We hebben besloten een gespecialiseerde advocaat onder de arm te nemen, om zo de mogelijkheden een keertje op een rijtje te zetten en om te helpen bij de aanvraag...

De visum advocaat die Petra (Peet op dit forum) geholpen heeft met haar E2 aanvraag is op 8 en 9 Maart bij ons op de emigratiebeurs. Je zou eens langs kunnen komen dan kun je je vragen aan hem stellen.

CLEANED UP.

PeterNY schreef:Bij de ondernemers die ik ken in de US valt me op dat ze veelal met veel vallen en opstaan (meerdere faillisementen) uiteindelijk een plek weten te veroveren. En die plek is altijd onder aanval omdat de US veel dynamischer is dan NL / BE. Ik zou mijn vermogen daar liever niet op inzetten.

Dit vind ik persoonlijk een beetje erg negatief. Al zal je mij niet horen dat het een eenvoudige stap is, zeker niet. Ligt ook heel erg aan welke zaak je wilt opzetten denk ik.

PBBI schreef:De visum advocaat die Petra (Peet op dit forum) geholpen heeft met haar E2 aanvraag is op 8 en 9 Maart bij ons op de emigratiebeurs

Doe hem de hartelijke groetjes van ons. Beslist een goede advocaat en zeer betrokken bij zijn klanten.

Ik ben van mening dat het belasting stelsel wel degelijk invloed kan hebben op je beslissing om te vertrekken. Had het bij ons in elk geval wel, maar niet DE belangrijkste reden. Wat dan wel de uiteindelijke knoop heeft doorgehakt kan ik eigenlijk niet eens vertellen. Vele reden vrees ik.
Wij wonen hier nu 1,5 jaar en draaien de zaak nu precies een jaar. Ook wij hebben de up en downs, en we hebben beslist geen eenvoudig jaar gehad en nog niet, maar voor geen geld kom ik terug naar Nederland.

PBBI schreef:
Bij de ondernemers die ik ken in de US valt me op dat ze veelal met veel vallen en opstaan (meerdere faillisementen) uiteindelijk een plek weten te veroveren. En die plek is altijd onder aanval omdat de US veel dynamischer is dan NL / BE. Ik zou mijn vermogen daar liever niet op inzetten.

Dit vind ik persoonlijk een beetje erg negatief. Al zal je mij niet horen dat het een eenvoudige stap is, zeker niet. Ligt ook heel erg aan welke zaak je wilt opzetten denk ik.

Peet, dit heb ik niet geschreven, ik heb daar geen reden toe, maar PeterNY. Je hebt dus verkeerd ge-quote, het zij je vergeven.
Maar, ondere andere dit, is een reden waarom wij mensen die contact met ons opnemen i.v.m. een E2 visum en het idee hebben om iets nieuws te beginnen vragen waarom ze dit willen en of ze er niet slimmer aan doen om iets bestaands te kopen. Wil je iets wat niet bestaat of op een plek waar niets te koop is wat op je idee lijkt dan is het wat anders, maar waarom iets beginnen als er zoveel bedrijven te koop zijn die hun bestaansrecht (en daarbij horend inkomen) al bewezen hebben. Maar goed, in ons ruim tienjarig bestaan heb ik geleerd dat veel mensen het zwarte garen graag opnieuw zelf willen uitvinden.

Het is zaak om je eigen goed te laten informeren en dubbel te checken. De doorsnee Amerikaan is er niet vies van om tegen je te zeggen dat iets geen probleem is en dat het dus ook geen probleem is om het te regelen / geregeld te krijgen. Daar kunnen denk ik diverse Amerika gangers van mee praten.
In ieder geval succes met je plannen.

Sorry, Hans ik bedoelde jou ook inderdaad niet, maar niet goed opgelet. Inmiddels hersteld.

PBBI schreef:Het is zaak om je eigen goed te laten informeren en dubbel te checken. De doorsnee Amerikaan is er niet vies van om tegen je te zeggen dat iets geen probleem is en dat het dus ook geen probleem is om het te regelen / geregeld te krijgen. Daar kunnen denk ik diverse Amerika gangers van mee praten.

Hier kunnen wij inderdaad van meepraten. Hier is nooit iets een probleem. Totdat..
Zonder mensen te willen beledigen, maar vele Amerikanen hebben 1 groot probleem, afspraken nakomen. Daar moet je echt doorheen leren kijken.

peet schreef:Zonder mensen te willen beledigen, maar vele Amerikanen hebben 1 groot probleem, afspraken nakomen. Daar moet je echt doorheen leren kijken.

Goh, nooit geweten, geen last van (gehad) in mijn direkte omgeving. Amerikaanse man heeft eigen bedrijf, ik werk fulltime buitenshuis en ben hier nu meer dan 17 jaar. Heb je het over mondelinge toezeggingen, of schriftelijke afspraken?

dutchie_in_boston schreef:

peet schreef:Zonder mensen te willen beledigen, maar vele Amerikanen hebben 1 groot probleem, afspraken nakomen. Daar moet je echt doorheen leren kijken.

Goh, nooit geweten, geen last van (gehad) in mijn direkte omgeving. Amerikaanse man heeft eigen bedrijf, ik werk fulltime buitenshuis en ben hier nu meer dan 17 jaar. Heb je het over mondelinge toezeggingen, of schriftelijke afspraken?

Wij ook niet en we wonen toch al totaal 7 jaar hier. Wat me altijd zo verschrikkelijk irriteerde in Frankrijk was dat men daar zo losjes met afspraken omging en gewoon niet op kwam dagen, wat een verademing was het om weer hier in de US te zijn.
Als ik een afspraak heb voor een delivery of iets dat in huis moet gebeuren dan wordt ik altijd 2 keer gebeld. De dag ervoor om de afspraak nogmaals te bevestigen en de dag zelf om aan te geven dat ze binnen ..... er zijn.
Ook dokters of dierenarts afspraken wordt ik altijd gebeld om me te herinneren dat ik een afspraak heb de volgende dag. Moeten m'n medicijnen vernieuwd worden dan krijg ik een belletje van de apotheek of een email
De bieb belt dat ik m'n boeken terug moet brengen of dat ze klaar staan of ze komen ze brengen. Vorige week stuurde ik een mailtje naar een online winkel omdat een bestelling iets langer op zich liet wachten dan ik gewend was van ze. Ik kreeg meteen excuses en een coupon voor $25. Geweldig hoor!

Mijn man, die toch heel wat afspraken maakt gedurende z'n werkweek als manager, hoor ik ook nooit over dit soort problemen. Ook toen we in California woonden hadden we absoluut geen problemen met het niet nakomen van afspraken, juist dat men ook in het werkveld ontzettend punctueel was.

Is dat misschien een regio iets?

Een regio iets> Ik denk het wel. Toen wij in New England woonden hadden we inderdaad precies zo'n ervaring als jij Tink. Maar hier, en in Texas is het wel heel anders. Ja, de apotheek/dokters/kappers/auto dealer bellen een dag van te voren ter herinnering van een afspraak(erg handig!), maar als je met kleine bedrijfjes te doen hebt (de lokale loodgieter, de lokale tuinman, de lokale wasmachine reparateur), dan wil het nog wel eens mis gaan. Ik hoorde gisteren nog een verhaal van een vriendin die al twee weken zonder werkende wasmachine zit omdat de reparateurs steeds niet komen/het onderdeel vergeten/de afspraak verzetten.
In een ander topic hadden Petra/VS en ik het ook al over de verschillen tussen het noorden en het zuiden. Hier kan alles veel langer duren, en maakt men zich er totaal niet druk om. Ook gaat er hier veel meer met vage afspraken, en "we zien wel". Mijn schoonfamilie hebben verschillende eigen bedrijven, en als die vertellen hoe dat dan gaat ("yeah, they said the check was in the mail, so it'll be fine"), dan zit ik altijd met mijn oren te klapperen...Maar goed, dit gaat volgens mij wel alleen om kleine bedrijven.

p.s. Tink, dat verhaal van Frankrijk is echt heel herkenbaar..ik heb in Zuid Frankrijk gewoond, en het was met alles zo, tot aan het aanleggen van de septic tank toe! (en dat is toch wel redelijk belangrijk, -zou- je denken).

Hier is het ook wel zo hoor.
Niet bij elk bedrijf want in winkels en restaurants is de service perfect.
En kan er heel veel en zijn mensen heel vriendelijk.
Maar heb vorige week ook een dag zitten wachten op een monteur die de vaatwasser zou komen maken.
En daarna de dag erna doodleuk vertelde dat ze op presidents day helemaal niet werkte, terwijl de mevrouw van de klantenservice wel werkte en vertelde dat er iemand aan kwam.
Denk dat "Peet" dat bedoelt.
Het is vaak het omgekeerde van "geen woorden, maar daden".
"Veel woorden, geen daden....."

Die mensen heb je in Nederland ook, maar meestal hoor je dat direct dat het echt niet gaat gebeuren.
En kan je daarvan uit gaan en je daar aan ergeren.
Hier wordt het naar mijn idee een beetje verbloemd, maar gaat het ook echt niet gebeuren.
Je moet meer tussen de regels lezen en daar ben ik nog niet zo goed in helaas.
Ben meer van het directe type, maar daar zijn nederlanders weer bekend om.

Als ik het zo lees, ook op de diverse weblogs, is het echt een regionaal iets. Mijn ervaringen zijn veel meer zoals die van Tink en Dutchie in Boston. Maar je hebt het, zoals altijd over een immens land met zeker regionale mentaliteitsverschillen. Het zuiden is zeker een andere wereld voor ons, als we daar op vakantie zijn. Alles gaat daar gewoon wat gemoedelijker aan toe, kennelijk ook de afspraken nakomen . Misschien heeft het ook met concurrentie te maken, in ons gebied heb je tenslotte de keuze, om als een bedrijf niet voldoet zo naar een ander over te stappen.

Ik woon in het Zuiden (Georgia) en ik ben het er eerlijk gezegd niet mee eens. Ik vind mensen juist wel erg betrouwbaar als het gaat om afspraken nakomen. Zeker in vergelijking met veel (Zuid)-Europese landen, maar ook met Nederland. Ik werk veel met mensen van over de hele wereld en de VS. Zo betrouwbaar zijn die Hollanders nou ook weer niet.

Maar in het Zuiden gaat alles wel een tandje langzamer, dat is waar. Mijn vriend is een New Englander uit Boston en die ergert zich groen en geel aan het tempo in Atlanta. Qua werk is dat soms echt een nadeel, maar de quality of life overall vind ik hier in het zuiden dan weer prettiger, het is soms net alsof je altijd met vakantie bent. :beerchug:

Wat ik eigenlijk bedoelde was het feit dat Amerikanen snel geneigd zijn om te zeggen dat iets kan of iets kunnen regelen en dat je daarna er niets meer van hoort of dat blijkt dat het helemaal niet kan. Een Nederlander is sneller geneigd om te zeggen, dat zal ik eens navragen / napluizen en dan hoor je het nog (soms wel en soms niet) Er zijn overigens wel meer landen die er bekend om staan dat alles wat je vraagt je een positief antwoord krijgt, alleen in Amerika denk je sneller dat dit ook werkelijk zo is, dat degene die dit zegt ook werkelijk weet wat hij / zij zegt en er verstand van heeft.
Het was mijn insteek dat de topic starter als ze een bedrijf gaan starten als goed controleren en dubbel checken en niet afgaan op een opmerking dat iets wel kan. Wat voor een Amerikaan heel gewoon is kan voor een buitenlander een probleem zijn.

Bandido> Ja maar Atlanta is echt wel een wereldstad in vergelijking met de boondocks waar de rest van Georgia uit bestaat hoor Niet om je nou af te vallen, maar ik -merk- echt een verschil wanneer ik zaken doe met iemand uit Atlanta of iemand uit pak en beet Albany of Augusta. Volgens mij gelden zelfs binnen een staat regioverschillen.

PBBI> ik ben het denk ik wel met je eens. Ik zie ook dat men hier sneller denkt dat iets kan, en dat ook roept, terwijl in Nederland mensen misschien toch iets voorzichtiger zijn. Ik hou er zelf wel van - ik heb ervaren dat in Nederland collega's (academici) vaak al niet eens aan iets beginnen omdat "het toch wel niet zal lukken", terwijl hier mensen veel positiever tegenover dingen staan. Maar ja, dat kan inderdaad ook betekenen dat je dus vaker "teleurgesteld" wordt.

DixieChick schreef:Bandido> Ja maar Atlanta is echt wel een wereldstad in vergelijking met de boondocks waar de rest van Georgia uit bestaat hoor Niet om je nou af te vallen, maar ik -merk- echt een verschil wanneer ik zaken doe met iemand uit Atlanta of iemand uit pak en beet Albany of Augusta. Volgens mij gelden zelfs binnen een staat regioverschillen.

Ja, vertel mij wat, ik heb dagelijks te maken met Valdosta, Dublin, Athens en noem ze maar op. En Atlanta is zeker heel anders dan de rest van Georgia, maar het is en blijft een stad met een Zuidelijke inslag. Maar voor iemand uit Boston is Atlanta al een paar flinke versnellingen lager.....