AllesAmerika.com Forum

Op oudejaarsdag ontving ik mijn envelop met de papieren en datum voor mijn interview! 2 feb. Dit is al over een maand!!!!! Nu vraag ik me af of het mogelijk is om de datum van het interview uit te stellen. Binnen deze maand moet ik namelijk ook nog naar die medische keuring toe en mijn vaccinatieboekje tevoorschijn toveren. Weten jullie of je het interview kan verzetten?
Ik heb ook mijn twijfels of ik nog wel echt naar Amerika wil emigeren. Het klinkt misschien gek, want dit was altijd mijn droom. Stel dat ik mijn Greencard heb en ik wil voor 6 mnd per jaar naar Amerika en voor 6 mnd in Nederland wonen. Kan dit qua belasting enzo? Ik zie het nu gewoon niet zitten om nu voorgoed naar Amerika te vertrekken.
Ook mede door de economische crisis op dit moment.

Grtz Mireille

Mireille, je kan je interview 'uitstellen', maar dan bv. voor een week of 2, omdat het bv. voor je werk niet uitkomt of omdat je op vakantie bent. Maar als je structureel uitstel wilt bekomen, en toch nog je recht op een green card wilt behouden, dan ga je met een heel goede reden moeten afkomen. En ik vrees dat 'bang voor de huidige economische situatie' geen geldige reden is (in tegenstelling tot 'ik wil mijn laatste jaar van mijn studie dit jaar nog afwerken' of 'ik wil eerst mijn woning verkocht hebben'). En als je voor zulke reden uitstel wilt, dan is het eigenlijk geen uitstel van interview, maar uitstel van vertrek. Je doet gewoon je interview, gaat je green card activeren in de VS, vraagt toestemming om voor bv. een half jaar of een jaar terug te mogen keren naar Nederland (vanwege zo'n geldige reden), en komt dan terug.
Maar gewoon effe afwachten om te zien hoe het verder loopt, ik vrees dat dat tevens wil zeggen dat je je recht op een green card verliest.

Als je je green card geldig wilt houden, dan moet Amerika je hoofdresidentie zijn, en dat wil zeggen dat je >6maanden/jaar daar moet resideren.

zotje , ik begrijp u twijfel volledig maar ga gewoon voor die greencard, je kan dan nog beslissen in de toekomst als je echt je draai niet vindt ofzo.

bramz schreef:

zotje , ik begrijp u twijfel volledig maar ga gewoon voor die greencard, je kan dan nog beslissen in de toekomst als je echt je draai niet vindt ofzo.

Daar ben ik het helemaal mee eens, het is niet zo gemakkelijk om aan een greencard te komen en je kan op die manier inderdaad beslissen of je het wel echt wilt.

Houdt er ook rekening mee dat het echter dood normaal is dat de moed je in je schoenen kan zinken, dat gebeurde mij ook toen het allemaal definitief werd en van wat ik van anderen gehoord en gelezen heb, hebben ze dat vrijwel allemaal gehad... het is ook niet niets om zo'n stap te maken.. als het je droom is moet je het gewoon doen

Besides, ik heb zelf het idee dat de crisis erger gemaakt wordt op het nieuws dan dat het in werkelijkheid is. En als ik alle nieuwsberichten mag geloven is Europa er momenteel zwaarder aan toe dan de VS. Hoe dan ook, de crisis is op beide continenten aanwezig, laat dat je niet tegenhouden, zoiets is namelijk altijd tijdelijk en die greencard kan wel eens de laatste mogelijkheid zijn om hier te mogen wonen.

Je kan wel zeggen "ga maar voor die green card, en daarna kan je nog zien". Maar niet iedereen heeft een fun-budget liggen om even een aantal duizenden euro's uit te geven aan visumkosten, verhuiskosten, om dan na een tijdje te zeggen "ach, zo leuk vind ik het niet, laten we nog eens wat aan de geldboom graaien en gewoon terugkeren naar Nederland". Zeker wanneer je leest dat Mimi net een huis gekocht heeft. Wij zaten toen in ieder geval aan het einde van het budget. En je kan je huis verkopen, maar als je het zo snel verkoopt (terwijl de prijzen ondertussen ook nog eens dalen), dan heb je waarschijnlijk geen overwaarde (als je al geen verlies hebt!). Ik begrijp Mimi dus wel.
Maar: het is zoals jiejie ook al zegt: crisis is het overal. Natuurlijk voelt het 'vertrouwder' aan in Nederland omdat je er al je stek hebt en je job, en omdat je hier ook een rijkelijk sociaal vangnet hebt als er iets mis loopt, terwijl je in Amerika werkelijk van nul af aan moet beginnen en niks vangnet hebt behalve jezelf.

Ja, velen krijgen -om allerlei reden- koude voeten als het echt heel erg dichtbij komt. Ik heb me zelfs eens laten vertellen door iemand met contacten op de ambassade dat meer dan de helft van de Nederlanders die de green card winnen deze uiteindelijk niet ten gelde maken! Mimi zal dus niet de enige zijn. (vorig jaar hadden we ook Postmeisje die haar green card heeft laten schieten)

Even persoonlijk, want dat moet zo moeilijk zijn voor jou om te zien, Elke! Ik gun jullie voor dit jaar vooral het winnen van de green card! Als een gezin het verdient!

Allereerst: ik ben het helemaal met Petra eens, Elke!

Ten tweede @ Mimi: ja, er is hier een economische crisis, en ja, het is niet makkelijk om werk te vinden. Wij hadden geluk dat we binnen 3 weken na aankomst in de VS werk hadden, maar het is "maar" bij Walmart en Toys-R-Us; met ons gezamenlijke - lage - inkomen is het moeilijk om woonruimte te vinden, en dat is wel even slikken ten opzichte van hoe we het hadden in Nederland.

En ja, ook wij hebben de "cold feet" gehad: het "we zijn wel helemaal gek als we alles achterlaten waar we voor hebben gewerkt alleen maar om weer helemaal opnieuw te moeten beginnen"-denken, de twijfels, enz. enz. (lees mijn blog er maar op na). En toch heb ik er geen spijt van.

Ja, het is moeilijk om zo ver terug te vallen in je inkomen en je woonruimte enz., maar het heeft ook iets spannends, iets uitdagends om opnieuw te beginnen.

Ik begrijp je gevoelens volledig, maar bedenk je één ding: waar ga je meer spijt van krijgen: wél naar de VS gaan en misschien het niets vinden, of níet naar de VS gaan, en de rest van je leven blijven denken "had ik maar..." - dat laatste is waar ik nog het meest bang voor was, en is ook mijn drijfveer geweest om het wél te doen.

Liever spijt van iets wat ik wél gedaan heb, dan iets wat ik níet gedaan heb.

In ieder geval veel succes en sterkte met je keuze - ik weet hoe moeilijk het is!

Dennis

Petra, Dennis: bedankt! Na 4 jaar was dit de eerste jaarovergang waarbij ik niet de 'zekerheid' had dat we naar Amerika gingen verhuizen in het nieuwe jaar. Daar zijn toch traantjes bij te pas gekomen. Maar ach, het leven gaat verder, we zullen het moeten nemen zoals het komt. Maar ik neem het mensen als Mireille niet kwalijk hoor als zij zich plots bedenken. Dat moet ieder voor zich uitmaken.

Mireille, als je echt zeker bent dat je niet wilt gaan, dan kan je dat maar beter nu meedelen aan het consulaat, zodat je jouw kans door kan geven aan iemand anders. Want eenmaal je door het ganse proces gegaan bent en dan pas beslist om niet te gaan, is het waarschijnlijk te laat om jouw kans nog aan iemand anders met een hoger casenumber door te geven.
Maar... Dennis heeft een goed punt wanneer hij zegt dat je je af moet vragen wat het ergste is.
Ja, een leuke baan opgeven is hard. Je huis moeten verkopen (of misschien kan je het tijdelijk verhuren?) is niet leuk. En van nul beginnen wanneer een land het economisch moeilijk heeft is ook niet het makkelijkste. Maar zou het je niet ontzettend trots maken op jezelf wanneer je daar in slaagt?!
En: terugkeren naar Nederland kan altijd! En ja, je zal daar dan wel terug een nieuwe job vinden en een huis.
Maar nu zeggen "ik ga niet" heeft misschien tot gevolg dat je nooit nog in je leven de kans krijgt om naar Amerika te gaan verhuizen. Sta daar vooral bij stil!
Trouwens, je kan het proces nog een beetje vertragen, waardoor je bv. pas over een jaar hoeft te verhuizen. Wie weet hoe ziet de economische situatie er dan uit! Stel je voor dat je inmiddels "neen bedankt" hebt gezegd, en je ziet dat tegen de tijd dat je effectief moest verhuizen de economie volop aantrekken!

Let wel, als je momenteel geen rode duit over hebt, dan zou ik het ook niet wagen. Je moet immers een financiele buffer hebben om een aantal maanden te overleven.

Beste Mireille,

Amerika zit inderdaad in een economisch moeilijke periode, maar vergeet niet dat Amerika waarden als vrijheid en opportuniteiten voor iedereen hoog in het vaandel draagt. Ik ben er zeker van dat als je de green card effectief in je bezit hebt dat je in Amerika kansen zal krijgen die je nooit zou krijgen in Nederland/België. Zo heb ik als nederig A2 diploma houder een poepsjieke conventie op fifth avenue mogen bijwonen met prins Laurent en alle CEO van multinationals, ambassadeurs... wanneer zou ik zo'n kans krijgen hier in Belgenland??FORGET IT! Een Afro-American president met charisma gehalte 100/100, ik denk dat we volgende jaren weer meer inschrijvingen mogen verwachten voor de lottery.
Ga voor die GREEN CARD, DOEN! Ik hoop elk jaar (lees elke dag weer hem te mogen winnen, ik stel het aankopen van bv een nieuw badkamermeubel uit omdat als ik de GC toch zou winnen dan kan ik dat geld beter daarin investeren ipv een badkamermeubel. Zo graag wil ik hem
ps laat ons aub weten hoe het avontuur verder gaat
groetjes
Sarah

Lieve allemaal,

Thanx for jullie reacties! Ik heb 3 dgn nagedacht, veel nagedacht.. het is niet zomaar een pakje boter dat je weggooit. Ik heb besloten om toch naar mijn interview te gaan en de kans die ik heb gekregen ook te benutten. Wat je zegt Elke, ik kan altijd nog terug. En idd.. ik zou het mezelf nooit vergeven als ik de rest van mijn leven zit met.. had ik maar....
Ik wil wel ervaren hoe het is om in Amerika te werken en te wonen. Er moet toch een reden zijn dat ik die kaart heb gewonnen..? Anyway, ik hoop dat jullie hem dit jaar winnen!
Ik hou jullie op de hoogte van mijn belevenis!
Mireille

Goede beslissing, Mireille! En fijn, dat je ons op de hoogte gaat houden. Veel succes!

Ik sluit me bij Petra aan, inderdaad een goede beslissing denk ik.. je zult nu nooit het 'had ik maar' gevoel krijgen, dat was bij mij een van de grootste drijfveren om toch de stap te nemen en te emigreren... uiteindelijk denk ik dat ik een heel erg goede beslissing heb gemaakt en ik ga er van uit dat dit ook zeer zeker bij jou het geval zal zijn!

Ben benieuwd hoe de rest van je GC procedure gaat lopen

Goed gedaan, Mireille! Je kan in je leven beter spijt hebben van dingen die je gedaan hebt, dan van dingen die je niet gedaan hebt! (tenmiste toch wat dit soort dingen betreft ) En ik hoop dan ook dat je je nieuwe leven in Amerika snel op de rit krijgt! Het zal effe doorbijten zijn in het begin, maar moeilijk gaat ook, en geeft nadien zoveel meer voldoening. En als je na een jaar of 2 besluit dat het toch dat niet is, dan kan je toch nog altijd terug naar Nederland, met een pak ervaring en levenswijsheid extra. Vergroot misschien ook nog tewerkstellings- of promotiekansen. Dus: hou ons op de hoogte!!!

Ik kan het me goed voorstellen hoor! Je geeft je op een voor een daadwerkelijke loterij en je kunt moeilijk je hele leven "on hold" zetten. De kans dat je 'm niet wint is tenslotte vele malen groter dan dat je 'm wel wint. En als dan DE brief toch binnenkomt komt er gewoon heel veel op je af. Er moeten veel knopen doorgehakt worden en het is misschien wel een van de meest ingrijpende beslissingen die je in je hele leven moet nemen. Logisch dat je het er even flink benauwd van krijgt.

Maar ga in ieder geval naar het interview en zet ondertussen alles op een rijtje en hang daar dan vervolgens praktische oplossingen aan. Je hoeft niet nu al te beslissen of je voor de rest van je leven in de VS woont, je hebt nog wel even de tijd. Maar gebruik die tijd en laat je vooral niet onder druk zetten om wel of niet te gaan. Uiteindelijk is het jouw leven en jouw toekomst. Hou wel in je achterhoofd dat we niet meer in de jaren '50 leven en dat je gemakkelijk dan toen op en neer kunt reizen naar NL. En als alles echt niet lukt zoals jij voor ogen had, kun je altijd weer terug verhuizen naar NL. Je zult niet de eerste zijn en ook niet de laatste en het is ook niet iets om je voor te schamen.

Er is in ieder geval heel erg veel informatie voorhanden, op internet en zeker ook op dit forum.

Wat de kredietcrisis betreft, het is inderdaad gewoon best moeilijk om een leuke baan te vinden. Maar het is zeker niet onmogelijk en het hangt ook erg af van de stad/regio waar je woont. Bovendien is Amerika erg veerkrachtig en flexibel, dus dat komt er wel weer bovenop. Ik denk zelf dat 2009 nog moeilijk zal worden, maar daarna zal het stukje bij beetje weer beter gaan.

Succes in ieder geval!

Beste Mireille,

Je hebt een goede beslissing genomen. Je zal er geen spijt van krijgen. Ik begrijp zeker dat het niet makkelijk is om plots je leven effe verder te zetten aan de ander kant van de oceaan maar weet dat je dan aan de goede kant zit (misschien net iets te overdreven )
Have fun!! ps laat je ons iets weten na je interview?

Groetjes!
Sarah