AllesAmerika.com Forum

Hi,

Net als velen hier op dit forum droom ik ervan om ooit in de VS te wonen.

Nu, die green card lijkt een mooie kans om zo'n droom te verwezenlijken, maar is het dat ook!?
Als ik daar wat verder over nadenk komen bij mij vragen op als;
Wat met werk?
Hoe zit het met huisvesting?
Ziekteverzekering?
...

Ik weet ook dat een droom nastreven (eender welke) risico's met zich meebrengt en je bereid moet zijn deze te nemen!
Maar het moet toch realistisch blijven, niet?
Wanneer je met je green card uit het vliegtuig stapt in New York. Heb je geen woonst, geen werk, ...
De VS mag dan wel 'het land van de mogelijkheden' zijn, maar met de huidige economische situatie waar vele Amerikanen (met diploma) zelf al geen werk meer hebben, denk ik niet dat het voor 'buitenlanders' makkelijk zal zijn.

Wat is de reden dat velen hier op het forum toch die beslissing maken om (nu) deel te nemen?

Zijn er geen mogelijkheden om de eerste (moeilijke) jaren in de VS te overbruggen?
Ik denk hierbij dan aan het leger. Of kom je daar niet binnen met je green card?

Zijn er hier ook mensen die het geprobeerd hebben en door één of andere reden niet goed vertrokken raakten in de VS en zijn moeten terugkeren?
Want je hoort vaak de mooie verhalen, maar ik neem aan dat het niet altijd goed afloopt.

Dat zijn absoluut punten om over na te denken. Het hangt er maar net vanaf in welke situatie je zit. Ben je alleen? Samen? Amerikaanse partner? Hoeveel spaargeld heb je achter de hand?
Je hoort hier bijna altijd gezegd worden dat het echt geen overbodige luxe is om met aardig wat spaargeld hier naar toe te komen, zodat je zeker weet dat je het een tijdje zonder werk uit kan zingen. Ziekteverzekering kan je voor het eerste jaar regelen via een Nederlandse expat verzekering. Die zijn nog redelijk goedkoop in vergelijking met Amerikaanse verzekeringen als je die moet hebben zonder dat dit via je baan in de VS gaat.

Het leger is volgens mij geen optie met je green card dacht ik? (weet ik niet 100% zeker)

Verder is het ook de vraag: waar ga je wonen? In ieder gebied in de VS is de situatie weer anders qua werkgelegenheid, leefkosten enz. Ook al is het slecht gesteld met de werkgelegenheid, toch hoor je vaak dat er wel een baantje te vinden is, als je maar wilt! Er zijn baantjes bij restaurants, mcdonalds enz. Ze betalen niet veel, maar toch zijn er vaak wel baantjes te vinden.

Het is dus goed om een realistisch beeld te schetsen voor jezelf, voordat je de daadwerkelijke beslissing maakt.

Dit zijn inderdaad goede vragen waar je goed over na moet denken. Het is echter maar net wat je zelf bereid bent om "op te geven" in de eerste periode.

Als ik naar mezelf kijk, ik heb momenteel een goede baan, goede toekomstperspectieven in Nederland, een klein huisje wat op zich prima is en ben goed verzekerd.

Echter, ik ben hier niet (meer) gelukkig. Ik ben bereid om de eerste periode een baan onder mijn capaciteiten te aanvaarden, heb het geluk dat mijn partner een leuk huis heeft (ik was echter ook alleen gegaan want ik deed mee met de DV voordat ik hem leerde kennen) en qua verzekering regel ik alles het eerste jaar vanuit Nederland.

De redenen voor dit alles: Amerika heeft meer ruimte om te leven, als je hard werkt kom je ook echt ergens, ik hou van het "over the top" gebeuren in Amerika, ik vind Amerikanen echt leuke mensen, ik wil in een land wonen waar de inwoners trots op hun land zijn, ik ben het sociale systeem in Nederland een beetje zat evenals de bekrompenheid en bovenal natuurlijk: samen zijn met de man van wie ik zielsveel hou.

Gaat dit lukken? Geen idee, dat weet je nooit van tevoren echter zoals ik het voor mezelf bekijk (en dit geldt voor de meeste andere mensen ook) als je niets doet en blijft zitten waar je zit en zul je ook nooit iets veranderen. En zul je dus nooit weten hoe het is en accepteren hoe je leven is en zal blijven. En ik heb liever spijt van iets dat ik wel gedaan heb dan spijt van iets dat ik niet gedaan heb want dat blijft me zeker de rest van mijn leven achtervolgen. Echter, ik KAN deze keuze maken omdat ik vrij ben om te gaan en staan waar ik wil. Met een gezin is deze keuze zeker moeilijker te maken maar niet ondenkbaar.

Of je de keuze kunt en wilt maken hangt inderdaad helemaal af van je persoonlijke levenssituatie. Ik geloof echter nog steeds dat waar een wil is, is een weg. Bovendien valt me op, hoe meer ik ermee bezig ben, dat je echt niet zoveel nodig hebt als je denkt om te kunnen leven. Een hoop materiele zaken zijn echt niet spannend en kun je makkelijk wegdoen. Wie je bent, zijn je hersens en die neem je altijd mee, waar je ook heengaat. De rest zijn veelal dingen die je echt niet nodig hebt ook al is het wel fijn om ze mee te kunnen nemen natuurlijk

Ziva heeft gelijk. Maar je moet dezer dagen echt goed in je schoenen staan. Als geboren en getogen Amerikanen met jarenlange werkervaring al meer dan 2 jaar werkeloos zijn ondanks erg veel zoeken, dan zal het voor een buitenlandse nieuwkomer erg moeilijk worden om zelfs een baan (ver) onder je niveau te vinden.

Niet dat het onmogelijk is, maar het zal zeker niet makkelijk worden.

OscarG schreef:
Het leger is volgens mij geen optie met je green card dacht ik? (weet ik niet 100% zeker)

Mogelijk is het wel. Zo moet je als man van onder de 26 bij het verkrijgen van je Greencard een document ondertekenen dat je het Amerikaans leger zal dienen, mochten ze daar om vragen d.m.v. een draft. Wat echter wel héél belangrijk is om je te realiseren: je raakt je Nederlanderschap kwijt als je in het leger van een ander land gaat dienen.

Als je Amerikaan wordt moet je ook iets dergelijks tekenen. Ik heb dus aangegeven dat ik geen krijgsdienst zal doen, alleen activiteiten waarbij ik geen wapen hoef te gebruiken (dat mag ook).

Overigens: is er niet een regel dat je je Nederlanderschap alleen kwijtraakt als je dat doet zonder toestemming van de koningin? Die het dienen onder (uiteindelijk) Obama waarschijnlijk minder verwerpelijk zal vinden dan wapens dragen voor de Taliban.

Dat zou ik niet weten, voor zover ik heb gelezen was het behoorlijk zwart/wit, maar dat is het in de praktijk natuurlijk nooit.

Maar Benno, volgens mij hoef jij je sowieso niet zo'n zorgen meer te maken over dienen in het leger, toch? Als de draft weer ingesteld zou worden, zou dat naar mijn weten zijn tot 26 jaar, waarbij het ongeveer zo loopt:
eerst alle 21-jarigen, dan 22, 23, 24, 25, 20, 19, 18. Tenzij er een enorme ramp/oorlog zou plaatsvinden waarbij alle mannen tegelijk opgeroepen worden.

Interessante reacties, waarvoor dank!

Een risico zal het in zekere zin wel zijn als je zoiets onderneemt, maar inderdaad als je het niet probeert ...

Hoe staan Amerikaanse werkgevers tegenover buitenlanders? Zijn ze eerder geneigd een Amerikaan aan te nemen dan iemand met een green card ook al heb je dezelfde kwaliteiten?
Ik kan begrijpen dat je in het begin niet te kieskeurig moet zijn wat baantjes betreft, maar hoe zit het met de doorgroeimogelijkheden?

Als je als jonge Amerikaan wil gaan studeren in de VS kost dit enorm veel geld vergeleken met in Nederland en België!
Maar is dit ook zo als je bijvoorbeeld een extra diploma wil behalen d.m.v avondonderwijs? Of bestaat dat niet in de VS?
Want heb eens ergens gelezen dat niet elk Europees bachelor of master diploma aanvaard wordt in the States, klopt dit?

Over het algemeen is men nogal geneigd om de diploma's uit eigen land hoger in te schatten dan die uit het buitenland (tenzij je ergens iets deed aan een zeer gerenomeerde instelling),
en is men ook eerder geneigd om "eigen volk" wat hoger in te schatten dan een buitenlander die nog geen Amerikaanse ervaring heeft.
Maar er zijn natuurlijk altijd uitzonderingen. En dat hangt grotendeels af van wat jij al te bieden hebt aan hun, en mogelijk nog meer van het feit of je hen kan gaan overtuigen van je specifieke kwaliteiten.

Even mijn succes story:
Eind maart 2006 vertrokken naar Florida en ben in mei begonnen bij een groot warenhuis. Helaas moest ik deze baan medio july zelf weer opzeggen vanwege opvang-problemen met mijn (stief)kinderen. In september ingeschreven bij een uitzendburo en vlak daarna gelijk een baantje aangeboden gekregen voor 16 uur als receptioniste bij een lokaal verzekerings bedrijf. Binnen korte tijd ben ik gevraagd om meer uren te gaan werken om diverse afdelingen bij te staan met administratieve projekten. December 2007 aangenomen voor onbepaalde tijd en een jaar later gepromoveerd. Na anderhalf jaar gesolliciteerd op een andere baan binnen onze afdeling mbt betalen van de premies voor de ziektekostenverzekeringen. Al die tijd ook partime een studie gevolgd, medio 2011 ben ik daarmee klaar en dan heb ik mijn AAS-degree in Business Administration met als minor Accounting. Vorige maand gepromoveerd tot analyst binnen onze afdeling voor het controleren van alle commerciele accounts, ik ben imiddels salaried en niet meer hourly. Ook heeft mijn afdelingshoofd mij geadviseerd om verder te gaan voor een Bachelors, een groot deel word door mijn werkgever betaald.

Ik weet niet of je al een universitaire opleiding in Nederland hebt genoten, certificaten tellen hier niet. Mocht je een opleiding hebben, dan scheelt dat behoorlijk en ik zo zeker gaan proberen om jezelf in te schrijven bij een uitzendburo om ergens een voet in de deur te krijgen. Als men eenmaal je kwaliteiten erkent, dan word het al een stuk makkelijker.
Zo hebben wij een collega die oorspronkelijk uit de Oekraine komt, begonnen als temp en nu ook een vast contract heeft.

L.A. schreef:Hoe staan Amerikaanse werkgevers tegenover buitenlanders? Zijn ze eerder geneigd een Amerikaan aan te nemen dan iemand met een green card ook al heb je dezelfde kwaliteiten?

Dat is moeilijk te zeggen, maar het is niet mijn ervaring. Ik werk bij een organisatie waar meer buitenlanders werken, dus ik denk het in mijn geval niet. Waar het zoals Elke al aangeeft wat lastiger kan worden, is het aantonen van ervaring of expertise. Als je als Nederlander wilt beginnen in de VS en je hebt louter werkervaring in NL op je CV staan, dan is het voor een Amerikaans bedrijf moeilijk om te controleren. In de praktijd zullen ze niet zo snel naar NL bellen voor referenties. Dus is het vaak wel zo dat je in eerste instantie wat onder je niveau moet beginnen en daarna op te klimmen. Let wel, dit is geen stelregel, maar wel iets wat ik vaker heb gezien.

Volgens mij hangt dat ook heel erg van het veld waarin je werkt. Als je vrij specialistisch werk deed, ook in Nederland, dan valt het volgens mij nog wel mee. Ik had hier bijvoorbeeld, als academicus, tot mijn grote verbazing, geen moeite om werk te vinden. Maar dan scheelt het dus dat ik al een publicatie lijst heb, en dus dingen kan laten zien die ik al gedaan heb.

Mij hebben ze op mijn mooie blauwe ogen geloofd (nou ja, ik heb bruine ogen, maar goed, zo gaat die uitdrukking niet) , samen met een aanbeveling van mede-forumlid Loek, een goed CV en een goed, lang en diepgaand sollictatiegesprek van anderhalf uur met vier personen...

Zijn er geen mogelijkheden om de eerste (moeilijke) jaren in de VS te overbruggen?
Ik denk hierbij dan aan het leger. Of kom je daar niet binnen met je green card?

Ik heb hier redelijk wat info over opgezocht, aangezien ik dit zelf ook een zeer interessante optie vind.
Je kunt dienst nemen in het leger (US Army, weet niet hoe het zit met Navy, Air Force en Marine Corps) met een green card die geldig is voor de totale periode van je enlistment. Stel je krijgt dus een ´conditional´ green card doordat je met een Amerikaanse trouwt, daarmee kun je geen dienst nemen omdat die maar 2 jaar geldig is, en moet je wachten totdat je je uiteindelijke ´vaste´ GC krijgt. (Win je de diversity lottery, dan krijg je voor zover ik weet meteen een ´vaste´ GC).
Je kunt echter geen officier worden, hiervoor is US citizenship vereist.

Daarnaast heb je ook een beperking in welke MOS (Military Occupation Specialty) je kunt kiezen. Even grof gezegd komt het erop neer dat je geen functie kunt hebben waarbij je werkt met geavanceerde communicatiesystemen, geavanceerde radarsystemen, civil affairs, psychological operations en alle Special Operations eenheden.
Dit is omdat je daar overal een security clearance voor nodig hebt, en die kun je alleen krijgen als US citizen.

@ Royy
Leuk dat je wat gevonden hebt over het leger! Heb er namelijk lang achter gezocht, maar kon er niets zinnigs over vinden.

Volgens mij is het dus ook belangrijk dat je een extra diploma probeert te halen daar in the States, om de kans om door te groeien te vergroten!
@Wiepster
Kan je mij een idee geven over de kostprijs van zo'n studie?

Ik studeer via Brevard Community College wat mij $94 per credit-hour cost, als in-state resident. Je hebt minimaal 60 uur nodig om te degree te halen, dus reken maar uit. Dan komen er nog alle boeken en ander studiemateriaal bij. Ik koop mijn studie-boeken tweedehands via Amazon.com of Half.com.
Out of state of international kost het $346 per credit hour, zie de link .

Wat veel Amerikanen doen is de eerste 2 jaar een AA-degree halen via een community college en dan verder gaan voor een Bachelors via een University. Op die manier scheelt het veel in de kosten en veel community colleges hebben afspraken met een nabijgelegen state university om verder te kunnen gaan voor een bachelors.

Om te studeren als niet-Amerikaan moet je vrijwel overal een Toefl-test doen, wat pittig schijnt te zijn. Ik heb dat nooit hoeven doen, vraag niet waarom......alleen een CPT-test die ik redelijk heb gedaan; alleen wat extra wiskunde les , wat op zich meevalt na 30 jaar geen algebra te hebben gedaan....

Het is niet altijd makkelijk om opnieuw te beginnen in een ander land, maar waar een wil is, is een weg. Het is mij gelukt en heb nu een baan die ik in Nederland, gezien mijn leeftijd niet zou hebben gehad....te oud...

Ik moest voor community college voor $18000 per jaar garant staan, maar het verschilt per school. De werkelijke kosten vielen lager uit, maar dat maakt voor immigrations niet uit. Je moet kunnen bewijzen dat je het vereiste bedrag hebt en dat is als student soms erg moeilijk.

Ik vond juist dat de TOEFL echt niks voorstelde, dus maak je daar geen zorgen om. De SAT vond ik ondanks dat ik een prep boek had vrij pittig, maar gelukkig is dat niet overal een vereiste.

Mijn dochter is momenteel druk bezig met het testen SAT + ACT, waarvan zij de SAT behoorlijk pittig vind. Er zijn boeken te verkrijgen om je voor te bereiden.
De SAT en ACT testen kan je onbeperkt doen, de hoogste telt, CPT-test is eenmalig en als je kiest om de Militairy in te gaan is er de ASVAB-test die je maar een keer mag overdoen. Deze test is heel belangrijk, daarmee word gekeken wat je kan en hoe je word ingeschaald. Wat ik heb daarvan heb begrepen is dat de diverse branches verschillende eisen stellen. Volgens hubby stelt de Airforce de hoogste eisen, hij is echter bevooroordeeld....

wiepster schreef:. Volgens hubby stelt de Airforce de hoogste eisen, hij is echter bevooroordeeld....

Nee hoor, volgens die van mij is dat ook -de- waarheid

Als je het leger als optie telt, hou er rekening mee dat niet alle branches even actief recruiten. De landmacht is meestal geen probleem, maar op het moment weet ik bijvoorbeeld dat de luchtmacht wel veel kieskeuriger is geworden, en zelfs al een aantal jaar aan het bezuinigen is via de beruchte "RiFs" (reduction in force).

wiepster schreef:Ik studeer via Brevard Community College wat mij $94 per credit-hour cost, als in-state resident.

Ik neem aan dat je met je green card dan ook onder de categorie 'in-state resident' valt, toch?