Niet elke emigratie loopt goed af.

[Loek]

** Afgesplitst topic**

Ik heb een paar jaar geleden 'het geluk' gehad de loterij te winnen maar ben inmiddels alweer terug in Nederland. Wij zijn ook naar een betaalbare stad verhuisd (De eerste keer zijn we in de buurt van San Antonio, TX) om vanuit daar werk te zoeken. Na dat daar niets uitgekomen is zijn we weer naar Nederland gegaan en zijn we bijna een jaar later nog een keer naar de VS gegaan. Mijn vrouw heeft toen korte tijd part-time bij een winkelketen gewerkt maar het salaris was zo laag en de werkomstandigheden zo slecht dat ze daar snel weer mee gestopt is. We zijn nu weer terug in Nederland en hebben de greencard weer ingeleverd. Ik heb nooit wat kunnen vinden als software ontwikkelaar...
[...]
Er is weinig tot geen werk in de VS. Veel van die 'jobs' zijn er door onserieuze recruiter bedrijven opgezet die alleen cv's verzamelen als doel lijken te hebben.
[...] Er is eigenlijk alleen nog werk in laagbetaalde banen zoals Wallmart en vrachtwagenchauffeur te vinden.
[...] Wij hebben kenissen gehad die wel gewoon werk gevonden hebben en er wel in geslaagd zijn om een bestaan op te bouwen maar dat komt vooral omdat ze uit een land komen waar landgenoten elkaar in de VS op gaan zoeken en bij elkaar gaan wonen en elkaar via-via op die manier ook werk geven. Connecties zijn ontzettend belangrijk in de VS. Nederlanders zijn wat dat betreft niet echt solidair met elkaar over de grens...
Als je naar een willekeurige stad in de VS verhuist zonder iemand te kennen en van sites als monster.com afhankelijk bent om werk te vinden geef ik je weinig kans.
[...] Bovendien kun je van het salaris van rond de $7 - $10 per uur niet leven, je zult dan nog je spaargeld uit Nederland op moeten maken en dat houdt een keer op. Mijn vrouw heeft in retail gewerkt, ik weet nu hoe het systeem werkt.

Ik zou eigenlijk wel willen horen wat nu precies de stappen zijn geweest in de emigratie die niet geleid hebben tot het verwachte (emigratie)doel. We kunnen natuurlijk in de bres springen omdat we het niet eens zijn met de ervaringen van een enkele persoon, maar daar hebben we in andere topics al tot in den treure over gehad. Het zou naar mijn mening veel waardevoller zijn als we het emigratie process van een individu konden analyseren en daarvan leren. Ook een emigrant die is teruggekeerd heeft daarover waardevolle informatie te bieden, maar die zal hij/zij niet zo graag delen als hij/zij meteen iedereen over zich heen krijgt.

Dus ik heb eigenlijk wel een paar vragen:
- Wat waren de verwachtingen mbt tot werk, woonomgeving, levensstandaard in het emigratieland?
- Welk plan had men voor ogen om dit doel te bereiken?
- Welke informatiebronnen werden aangeboord voordat de eigelijke emigratiestap werd genomen?
- Hoe ging men te werk bij het leggen van sociale contacten in een vreemd land, hoe ervaarde men de integratie?
- Wat heeft men gedaan om werk te vinden, waar zoch men, in welke branche?
- Zijn er handelingen, acties ondernomen waar men nu men erop terug keek anders of niet had moeten doen? Vooral dit lijkt me erg waardevol om te weten voor de emigrant in spe.
- Welke aspecten beinvloeden het besluit komen om terug te keren?
- Hoe moeilijk/makkelijk was het terugkeer process?

Ik zou dit graag willen horen en ik kan me voorstellen dat de antwoorden niet aansluiten bij de belevingswereld van alle forumleden, maar probeer de antwoorden niet als een aanval te zien maar een hulpmiddel voor toekomstige avonturiers. Misschien zou dit een apart topic moeten worden die een waardevolle bron van informatie kan zijn. Vraag naar details, maar probeer kritiek tot een minumum te beperken.

[inge67]

Als toekomstige emigrant ben ik in ieder geval één en al oor. Goed initiatief Loek!

[Loek]

Naar aanleiding van dit topic kreeg ik via email feedback van iemand die verder anoniem wenst te blijven.
Ik plaats het verhaal hier even op verzoek:

Werk = aangezien ik in 2009 ben verhuisd had ik weinig verwachtingen qua werk aangezien de werkeloosheid heel hoog was (en is). Ik kon bij mijn toenmalige werkgever blijven maar had dan wel naar FL moeten verhuizen. Aangezien mijn echtgenote, ons huis en haar familie zich in NY bevinden was dit geen echte optie. Ik heb dat echter wel overwogen en had zelfs een vlucht en hotel geboekt voor de orientatiegesprekken in FL vanuit NY. Op het laatste moment kreeg ik echter toch een baan aangeboden in CT die ik dan ook accepteerde. Deze baan was een niveau lager dan mijn toenmalige functie in NL maar nog altijd beter dan niets. Helaas zit ik nu, in 2012, na iets meer dan 2 jaar, nog steeds een niveau lager.

Woonomgeving = aangezien ik al heel vaak naar NY was gekomen had ik al een idee van de omgeving. Nu is het echter wel zo dat het klimaat mee meeviel (fijne lente/zomer/herfst) en tegenviel (zware winters 2009/2010 en 2010/2011 met stroomuitval). Verder zijn de huizen erg oud en is bijna alles van hout (inclusief de schutting) dus daar blijf je mee bezig (termieten, timmermanmieren, dakraamlekken, verf, algen). Ook zijn de wegen niet overal even goed en hebben we geen riool- en gasaansluiting dus een beerput, oliebrander en propaan gril (en electrisch fornuis).

Levensstandaard = eigenlijk weinig verschil met NL. Auto's en benzine zijn goedkoper (in NL: Lexus LS400, in VS: Ford Taurus). Electronica en kleding zijn goedkoper en beter (FHD en grotere schermen). Meer keuze (televisiezenders, bioscopen, restaurants, winkels, automerken, kledingmerken). De huizen zijn in NY net zo groot of klein als in NL. Je hebt wel sneller een eigen tuin maar dat kost ook weer een hoop geld (tuinman, pesticiden, termietenbehandeling, timmermanmierenbehandeling, oprit onderhoud). Ik had er weinig verwachtingen van omdat ik eigenlijk niet naar de VS wilde verhuizen (ik had en heb er niets mee).

Plan = geen echt plan. Toevallig al in het verleden Amerikaanse beroepscertificeringen behaald en nog steeds bezig met een eventuele CPA licentie (daar moet ik dan wel examen voor doen). Ook voor 2 van de grote 4 accountantskantoren gewerkt in het verleden en voor bekende Amerikaanse ondernemingen. Ook al eens een tijd op projecten in de VS gewerkt (MD en TX).

Informatiebronnen = veel Google werk verricht.

Sociale contacten = erg moeilijk. Geen gemeenschappelijke basis met Amerikanen (andere ervaringen tijdens onderwijs, andere sporten, andere interesses, Amerikanen hebben veelal weinig wereldkennis, NY-ers zijn direct maar ook vaak erg gevestigd, zeker in de buitenwijken). Ik zit bij een bordspellenclub en dat is wel aardig. De kerk en een andere spellenclub waren geen succes. Dit ligt meer aan mijzelf: ik heb weinig interesse in koetjes en kalfjes: meer van een gezamenlijke hobby maar daar heb ik niet zoveel tijd voor in de VS (werk van 0830 tot 1730 en 3 weken vakantie plus nog wat vrije dagen laat niet veel tijd over). In de weekeinden ben ik druk met het huis, computerspellen, mijn vrouw en binnenkort ons eerste kind.

Werk = lijst maken van grote bedrijven en accountantskantoren, direct solliciteren met Amerikaans sjabloon CV, navraag doen bij relaties, LinkedIn profiel bijhouden. Alleen gezocht binnen mijn eigen beroep. Werk vinden op USD 100k+ niveau heeft geen zin zonder aan te sluiten op de werkervaring en opleidingseisen. Bij mijn eerste baan in de VS had ik het geluk dat de VP een alumnus was van de universiteit waar ik toevallig ook heb gestuurd in de UK.

Handelingen = op de middellange termijn had ik misschien eerder mijn best gedaan om de CPA te halen en om bijvoorbeeld al in NL een US MSc te doen (bijvoorbeeld bij http://www.webster.edu) omdat je met US onderwijs en een sterke certificering sneller aan de slag kunt. Aan de andere kant heb ik door mijn specialisatie ook weer sneller de kans door te komen in een sollicitatieprocedure aangezien er ook in de VS een relatief tekort aan mensen is. Ook is geld sparen een goede keuze en alles in NL verkopen een stuk handiger en sneller dan gedoe met spullen verzenden (ik heb toendertijd keuzes gemaakt qua spullen verkopen/niet verkopen/doneren/niet doneren die ik wellicht anders had gedaan met het inzicht van nu). Ik zou er ook goed over nadenken of het achterlaten van familie en vrienden de goede keuze is. Ik heb niets met de VS dus voor mij blijft het een uitdaging om positief te blijven: rationeel heb(ben) ik (of we) alles relatief goed voor elkaar maar familie en vrienden zijn niet te vervangen. Ook is het, tenzij je echt een klik hebt met de VS, erg lastig om nieuwe vrienden te vinden in de VS. Het concept vriendschap is in de VS ook anders dan in NL maar dat is moeilijk onder woorden te brengen en misschien ook wel erg persoonlijk.

Terugkeren = wellicht op de middellange termijn. Alleen is dat lastig met een VS echtgenote en straks ook VS/NL kinderen dus misschien komt het er wel nooit meer van.

Terugkeerproces = dat heb ik al eens gedaan vanuit NO en was niet zo lastig. Maar dat is in dit geval natuurlijk heel anders want in de toekomst (op de middellange termijn) zou er sprake zijn van meer bezittingen (huis, meubels, electronica, auto's) en van een gezin.

[ned in MO]

Het is denk ik heel erg afhankelijk met wat voor doel je naar amerika gaat en wat je situatie is (en hoe de economie is)

Ik had niks toen ik emigreerde, was net student, in de verwachting van weinig en was ook voorbereid op weinig en was bereid om het op weinig te doen in het begin. Ook was ik alleen en dat maakt een mens flexibeler denk ik. Ook was de economie in 1996 niet denderend.

Ik woonde in een oude aftandse mobile home met een roommate. Vaste laste ong $250 per maand. Ik woonde in een relatief goedkoop gebied.
Ik ging naar een gebied waarvan ik wist dat ik er werk kon vinden (dat kan je daar nu nog)
Ik verdiende als afgestudeerde HBOer $6.45 per uur Voor mij voldoende om in leven te blijven en tijd om rond te kijken naar een betere baan.

Klamp je niet vast aan een baan relaterend aan je opleiding (heb ik ook geprobeerd en dat werkte niet)

Monster.com is weggegooid geld en tijd

Ik heb al mijn banen op eigen kracht gevonden (zonder netwerk).

Heb na een jaar bijna de brui aan gegeven toen ik nog $500 had en 3 maand huur vooruit betaald had en geen werk meer had. Toch doorgezet.

Met een salaris van 7-10 per uur kun je wel leven hier maar heb je geen fun. Het zijn keuzes die je maakt en je moet het als tijdelijk zien. Met zijn tweeen is het zelfs makkelijker omdat je dingen kan delen.
Na dat eerste jaar ging ik naar een baan die $25000 per jaar verdiende. Een jaar daarna naar $30000 per jaar en een jaar later werd ik zelfstandig ondernemer
Heb gloriejaren gehad(als makelaar) en diepe dips gehad (als makelaar).
Echter ik heb het allemaal tijdig zijn aankomen en ben wat nieuws begonnen.
Ik heb dat naast de real estate van de grond af opgebouwd tot een leuk bedrijf heden ten dage.
Ik ben echter altijd erg voorzichtig geweest (mijn vrouw ook).
Mijn huidige bedrijf ben ik met een $1000 budget gestart.
Mijn vrouw is net met een outpatient physical therapy kliniek gestart, budget ($10,000) en begint klein (daar ging een gedeelte van het geld voor een nieuwe auto )
Goed, er zijn prioriteiten.

Ik heb leisure management gestudeerd aan stenden University in Leeuwarden en ben nooit in mijn vakgebied belandt.

Mijn advies is dan ook aanpakken en niet te trots zijn omdat bepaalt soort werk je te min is.
Als je onder de mensen bent bouw je een netwerk op hoe klote de baan ook is.

Voorbeeld: Mijn eerste baan (van 6.45 p/u) was als reserveringsmedewerker bij een luxe resort.
Op een dag kreeg ik een telefoontje van iemand die wilde boeken.
Hij vertelde dat hij naar dit gebied ging verhuizen, vertelde wat voor bedrijf hij had (freightbrokerage) en of ik ook mensen wist die voor hem wilde werken.
Ja dus. Ikzelf natuurlijk. 4 maanden later ben ik bij hem begonnen tegen het dubbele salaris dat ik oorspronkelijk verdiende.
Zo kan je dus ook bij walmart vakkenvullen en met een werkgever aan de praat raken of je bent chauffeur en komt in aanraking met een leuk bedrijf waar je kan netwerken en wie weet wat daar uitrolt.
In je apartement zitten en naar Monster.com staren geeft die mogelijkheden dus niet.

[Heleen72]

@Ned in MO: Volgens mij is dit topic niet gestart om adviezen te geven, maar om over ervaringen te horen bij wie het niet lukt of nog niet lukt. Of heb ik het nu fout?

Ik zou eigenlijk wel willen horen wat nu precies de stappen zijn geweest in de emigratie die niet geleid hebben tot het verwachte (emigratie)doel.

[inge67]

Advies mag altijd, toch? Ik lees alles in ieder geval met heel veel interesse

[kastelke]

Voor de mensen die een overstap naar de US overwegen, zou het natuurlijk wel boeiender zijn als er zeer recente ervaringen aan bod komen. Laat ons zeggen van 2008 of later.

[Staceybeesie]

In de jaren dat ik hier nu woon heb ik verschillende Nederlandse mensen ontmoet.
En een aantal zijn daarvan weer terug verhuisd. Om vaak heel verschillende redenen.
Sommige omdat het echt voor een bepaalde periode was, maar ook mensen die voor kinderen terug gingen. Een beter aangepaste opleiding mogelijkheid.
Of dat een partner hier niet kan wennen aan de Amerikaanse omgang, ondanks jaren van proberen.
Pesioneren liever in Nederland dan in de USA.
Voor mijzelf heb ik het gevoel dat hoger opgeleide mensen eerder terug gaan dan mensen met middelbare opleiding.

[Heleen72]

Volgens mij is het topic daar niet voor geopend. Het risico is dat iedereen kritiek op het advies gaat geven en dat er dan weer oeverloze discussies worden gevoerd. Ik ging er vanuit dat er gewoon op een rijtje werd gezet waarom het voor iemand niet gelukt is. En dat baseer ik op deze quote van Loek:

Ik zou dit graag willen horen en ik kan me voorstellen dat de antwoorden niet aansluiten bij de belevingswereld van alle forumleden, maar probeer de antwoorden niet als een aanval te zien maar een hulpmiddel voor toekomstige avonturiers. Misschien zou dit een apart topic moeten worden die een waardevolle bron van informatie kan zijn. Vraag naar details, maar probeer kritiek tot een minumum te beperken.

Maar goed, dat was mijn idee. Als het niet zo is bedoeld als ik denk, dan is het ook prima. Terug on topic dus maar!

[Loek]

@NedInMo: Heb jij zaken gedaan tijdens je emigratie waarvan je nu zegt dat zou ik anders hebben aangepakt met wat ik nu weet?

Ik zou bijvoorbeeld als ik alles over moest doen geen grote huishoudelijke artikelen of meubels meer meenemen. Tenzij het sentimentele waarde heeft kost allemaal meer moeite en geld dan het waard is; van al die "waardevolle" zaken is in mijn huis vandaag de dag niets meer terug te vinden. Van het geld wat ik uitgespaard had in verhuizers had ik hier ook leuke meubels kunnen kopen.

Ik zou ook nooit "site unseen" hiernaartoe verhuizen. Ik heb nu twee gevallen meegemaakt die dat deden; naar de US verhuizen zonder daar ooit zelfs op vakantie te zijn geweest. Nu waren dat allebei expats en hadden sowieso het plan weer terug te keren, maar en van de twee zag binnen twee maanden zijn vrouw terugkeren omdat het in zijn geheel niet was wat zij had verwacht. De ander heeft zijn periode uitgezeten, maar was niet echt happy hier en ontzettend blij toen de periode in de US achter de rug was.

[PeterNY]

Het is denk ik heel erg afhankelijk met wat voor doel je naar amerika gaat en wat je situatie is (en hoe de economie is)

Uiteraard.

Ik had niks toen ik emigreerde, was net student, in de verwachting van weinig en was ook voorbereid op weinig en was bereid om het op weinig te doen in het begin. Ook was ik alleen en dat maakt een mens flexibeler denk ik. Ook was de economie in 1996 niet denderend.

In 1996 woonde ik nog niet in de VS maar ik heb wel begrepen van collega's en schoonfamilie dat de economie van de VS de afgelopen decennia radicaal is veranderd: hogere belastingdruk, relatief lagere inkomens, minder voorzieningen (401K/IRA in plaats van pensioenregelingen, meer bijbetalen aan zorgverzekeringen/hogere eigen risico's), meer emigratie vanuit de rest van de wereld (bijvoorbeeld automatiseringspersoneel en artsen uit India), grootschalige uitbesteding van automatisering/administratie/productie naar landen buiten de VS enzovoorts maar ook verregaande automatisering en veranderingen van distributiemodellen alsook fusies en concentratie van grote bedrijven (luchtvaart, transport, gezondheidszorg, detailhandel) alsook de enorm hoge kosten van voortgezet onderwijs (HBO/WO dat tenzij binnen de staat en met thuiswonen super duur is). Daardoor heeft de middenklasse in de VS zware klappen opgelopen en zijn de kansen op een goede toekomst in de VS gewoon een stuk minder waarschijnlijk.

Ik woonde in een oude aftandse mobile home met een roommate. Vaste laste ong $250 per maand. Ik woonde in een relatief goedkoop gebied.
Ik ging naar een gebied waarvan ik wist dat ik er werk kon vinden (dat kan je daar nu nog)
Ik verdiende als afgestudeerde HBOer $6.45 per uur Voor mij voldoende om in leven te blijven en tijd om rond te kijken naar een betere baan.

Dat zal voor sommige mensen geen probleem zijn maar voor anderen wel. Ik zou zelf zo niet willen leven. Daarvoor heb ik teveel tijd en energie in studie en werk gestoken de afgelopen 10 jaar.

Klamp je niet vast aan een baan relaterend aan je opleiding (heb ik ook geprobeerd en dat werkte niet)

Dat zou ik niet direct zeggen. Waar je goed in bent, waar je voor opgeleid bent, waar je voor gestudeerd hebt en waar je werkervaring in hebt (mits overdraagbaar: artsen, advocaten en dergelijke moeten daar heel veel in investeren uiteraard qua studie- en beroepserkenning) maakt je interessant voor werkgevers. Het is erg lastig om van onderaf je weg omhoog te werken tenzij je inderdaad gaat ondernemen of heel veel mazzel hebt. Mijn advies is dan ook om genoeg tijd te investeren in het onderzoek naar de vergelijkbaarheid van je beroep (qua werkervaring, opleiding, certificering, erkenning, beroepsvereniging, regelingen die per deelstaat van de VS verschillen): als daar uit komt dat het niet realistisch is om de overstap van NL (of BE) naar de VS te maken dan zou ik er heel goed over nadenken of een overplaatsing via een werkgever, een studie in de VS of anders gewoon (langere) vakanties niet de betere optie zijn.

Monster.com is weggegooid geld en tijd

Dat zou ik niet direct zeggen. Je kunt zo op zoek naar banen die aan de eisen voldoen en vervolgens a) op de website van de onderneming zelf op zoek gaan naar de functie, b) indien a) klopt dan kun je via LinkedIn op zoek naar de werver en/of de leidinggevende en/of mensen in je netwerk die je daarbij kunnen helpen. Ook kun je dan rechtstreeks bij de onderneming solliciteren: dat werkt veel beter dan Monster / CareerBuilder enzovoorts. Ik zou zelf nooit mijn data naar willekeurige werver opsturen: die hebben net als in NL (en BE naar ik aanneem) veelal onfrisse praktijken.

Ik heb al mijn banen op eigen kracht gevonden (zonder netwerk).
Heb na een jaar bijna de brui aan gegeven toen ik nog $500 had en 3 maand huur vooruit betaald had en geen werk meer had. Toch doorgezet.
Met een salaris van 7-10 per uur kun je wel leven hier maar heb je geen fun. Het zijn keuzes die je maakt en je moet het als tijdelijk zien. Met zijn tweeen is het zelfs makkelijker omdat je dingen kan delen.
Na dat eerste jaar ging ik naar een baan die $25000 per jaar verdiende. Een jaar daarna naar $30000 per jaar en een jaar later werd ik zelfstandig ondernemer
Heb gloriejaren gehad(als makelaar) en diepe dips gehad (als makelaar).
Echter ik heb het allemaal tijdig zijn aankomen en ben wat nieuws begonnen.
Ik heb dat naast de real estate van de grond af opgebouwd tot een leuk bedrijf heden ten dage.
Ik ben echter altijd erg voorzichtig geweest (mijn vrouw ook).
Mijn huidige bedrijf ben ik met een $1000 budget gestart.
Mijn vrouw is net met een outpatient physical therapy kliniek gestart, budget ($10,000) en begint klein (daar ging een gedeelte van het geld voor een nieuwe auto )
Goed, er zijn prioriteiten.

Zelfredzaamheid is uiteraard een goede eigenschap maar een grote factor is ook geluk: wel of geen klanten vinden, wel of geen markt hebben, wel of geen sterke concurrentie, wel of geen betrouwbare werknemers (uiteindelijk) enzovoorts. Verder zijn persoonlijke ervaringen uitstekend maar niet iedereen heeft de karaktereigenschappen om op basis van zelfredzaamheid een positie in de VS te veroveren. Veel mensen zijn toch beter geschikt als werknemer binnen hun beroepsgebied.

Ik heb leisure management gestudeerd aan stenden University in Leeuwarden en ben nooit in mijn vakgebied belandt.

Mijn advies is dan ook aanpakken en niet te trots zijn omdat bepaalt soort werk je te min is.
Als je onder de mensen bent bouw je een netwerk op hoe klote de baan ook is.

Voorbeeld: Mijn eerste baan (van 6.45 p/u) was als reserveringsmedewerker bij een luxe resort.
Op een dag kreeg ik een telefoontje van iemand die wilde boeken.
Hij vertelde dat hij naar dit gebied ging verhuizen, vertelde wat voor bedrijf hij had (freightbrokerage) en of ik ook mensen wist die voor hem wilde werken.
Ja dus. Ikzelf natuurlijk. 4 maanden later ben ik bij hem begonnen tegen het dubbele salaris dat ik oorspronkelijk verdiende.
Zo kan je dus ook bij walmart vakkenvullen en met een werkgever aan de praat raken of je bent chauffeur en komt in aanraking met een leuk bedrijf waar je kan netwerken en wie weet wat daar uitrolt.
In je apartement zitten en naar Monster.com staren geeft die mogelijkheden dus niet.

In je appartement zitten en gericht zoeken naar mogelijkheden kan voor veel mensen wel de juiste methode zijn. Zeker wanneer er vacatures en banen bestaan die betrekking hebben op iemand's achtergrond. Wanneer je erg jong bent en zonder gezin vertrekt dan is een alternatieve carriere of een eigen bedrijf een prima plan. Wanneer je echter een partner hebt en ook nog eens kinderen bijvoorbeeld (en ook nog eens een medisch dossier) dan zou ik me afvragen of naar de VS vertrekken zonder goede kans van slagen wel een goed idee is. Zeker in een periode in de NL economie waarbij je waarschijnlijk minder eigen vermogen (wellicht zelfs negatief) vermogen meeneemt na de verkoop van een huis en de kans ook groot is dat je in de bijstand komt indien je terug moet komen naar NL vanuit de VS omdat het is mislukt.

[ned in MO]

Als je gaat emigreren moet je daar inderdaad over nadenken en elke emigratie is weer anders.
Maar als je echt wat wilt moet je ervoor gaan. Ik wilde dat. Ik wist dat het minimalistisch moest gaan want ik had praktisch niks.
Dat je in het begin niet wilt afzien door in een aftandse trailer, daar kan ik inkomen. Het was ook niet mijn keuze, maar helaas wel die van mijn portemonnee toendertijd
Zomaar gaan emigreren zonder daar over na te denken is niet slim. Ik heb er wel degelijk over nagedacht. Ik wist dat ik huisvesting kon vinden.
Ik had er nog een oud barrel staan vanuit mijn studententijd en had dus vervoer. Ik wist dat ik een baantje kon vinden. Ik had er als student al 10 maanden gezeten
Dat waren vier dingen die belangrijk waren om mee te beginnen. Ookal had ik dus bijna geen geld en het een beetje een gok was had ik de basis wel in orde ookal was ie armoedig.
Het alternatief was dat ik berooit thuis zat bij mijn ouders met een klotebaantje. Ik had daar ook weinig te verliezen.

@ Loek. Wat zou ik anders hebben gedaan?. Ik zou eigenlijk niet weten wat. Ben best tevreden en trots op mezelf dat het me is gelukt.
Ik zou ook niet terugwillen naar Nederland. Ik vind het daar ook prettig, maar hier toch prettiger
Natuurlijk is geluk ook een factor maar ik heb het toch moeten doen en een hele hoop beslissingen moeten nemen om er te komen

[mvdl]

Daardoor heeft de middenklasse in de VS zware klappen opgelopen en zijn de kansen op een goede toekomst in de VS gewoon een stuk minder waarschijnlijk.

Dit vooral dus.

PeterNY, compliment voor de realistische reacties, ook in andere topics. Daar lijkt het zo af en toe toch wat aan te ontbreken op deze website ...

[markgoestoamerica]

In nederland is een programma, ik vertrek, hierin volgen ze mensen die gan emigreren...
Soms emigreren mensen naar een land zonder zelfs maar de taal te spreken.

Hoe goed je je ook voorbereid, je komt altijd wel voor verrassingen te staan.

Maar ik denk dat een leven daar opbouwen nog voordat je daadwerkelijk er naar emigreert, een must is.
Verzekeren van inkomen, mensen kennen die je kunnen helpen vanuit hun locatie, en er eigenlijk al leven zonder er te wonen.
Het nadeel is dan echter... De greencard procedure duurt zo lang...
anderzijds... mijn frequent flyers.. vorig jaar 100000 miles...

[Hockey]

@mvdl, wat wil je nu eigenlijk? Opnieuw kom je melden dat mensen het niet correct zien. Maar op de gestelde vragen ga je niet in. En dit topic wat speciaal voor jou geopend is, daar neem je niet in deel, behalve met die ene post waarin je weer meld dat alleen jij het correct ziet en alle anderen hier een onrealistisch beeld hebben.

Wat vind jij dan realistisch? Het beeld wat ik hier krijg van de anderen dat een emigratie een erg intensief proces is, waarbij je niet moet verwachten direct op je oude Nederlandse niveau te kunnen gaan werken en waarbij het opbouwen van een sociaal leven lastiger is dan gedacht. Ook lees ik hier bijna iedereen melden dat de VS qua sociale vangnetten zwaar tegenvalt vergeleken met Nederland, verzekeringen duur zijn, vooral de ziektekostenverzekeringen, wij ons verkijken op het proces van een credit score opbouwen en nog wel wat meer addertjes onder het gras. Maar goed, wat is er nu precies zo onrealistisch aan deze dingen?

[PeterNY]

Daardoor heeft de middenklasse in de VS zware klappen opgelopen en zijn de kansen op een goede toekomst in de VS gewoon een stuk minder waarschijnlijk.

Dit vooral dus.

PeterNY, compliment voor de realistische reacties, ook in andere topics. Daar lijkt het zo af en toe toch wat aan te ontbreken op deze website ...

Helaas gaat het in de EU nu ook heel snel die kant op gezien de huidige economische malaise, draconische bezuinigingen/hervormingen enzovoorts.

[mvdl]

@mvdl, wat wil je nu eigenlijk? Opnieuw kom je melden dat mensen het niet correct zien. Maar op de gestelde vragen ga je niet in.

Elke keer als er iets gezegd wordt dat op kritiek op de VS lijkt komt er een stroom van reacties op gang van mensen die denken dat de VS Disneyland is. Ik kan gewoon niet op alles ingaan.

En dit topic wat speciaal voor jou geopend is, daar neem je niet in deel,

Dus een topic voor mij verplicht mij te reageren? De insteek van het topic klink nu als 'wat kunnen we leren van de fouten van een Nederlander die niet in de VS geslaagd is', wat gewoon fout is. De vraag zou moeten zijn 'waarom is de VS zover afgezakt zodat het geen aantrekkelijk land meer is om te leven'. Bijvoorbeeld waarom leven 1 op de 6 inwoners inmiddels in armoede, waarom hebben 52 miljoen inwoners geen ziektekostenverzekering en stellen 75 miljoen inwoners medische behandeling uit omdat ze de kosten niet kunnen betalen, waarom wordt de middelklasse de nieuwe onderklasse door outsourcing, etc.

[Hockey]

De insteek van het topic klink nu als 'wat kunnen we leren van de fouten van een Nederlander die niet in de VS geslaagd is', wat gewoon fout is. De vraag zou moeten zijn 'waarom is de VS zover afgezakt zodat het geen aantrekkelijk land meer is om te leven'.

@mvdl, zoveel vragen zijn er niet aan jou persoonlijk gesteld.
Doch als ik jouw mening nu goed peil dan dienen we allemaal van mening te zijn dat de VS geen leuk land meer is en denkt iedereen die het daar niet mee eens is dat de VS Disneyland is en heeft geen realistisch beeld van de VS?

[kastelke]

OK, we zijn ondertussen goed voorzien van holle slogans en wat krantenkoppen. Maar daar kunnen toekomstige emigranten niks mee doen, ik denk niet dat die dingen grote verrassingen voor hen zijn aangezien dat hier allemaal al besproken geweest is de afgelopen maanden/jaren. Je hoeft de kranten maar open te slaan of de campagne in de aanloop voor het presidentschap maar te volgen, en je weet maar al te goed wat er mis is met de US. Maar desondanks zijn er toch mensen gelukkig daar, en willen anderen dat ook gaan proberen. (ze zijn dus gewaarschuwd, dat moeten wij hier echt niet nog eens gaan doen voor de elfendertigste keer)

Dus lees ik hier graag concrete dingen, tips voor de toekomstige werkzoekende immigrant:
- hoe ben je tewerk gegaan om een job te zoeken? Had je voor je vertrek al een uitgebreid netwerk ginder met mensen die je konden helpen of introduceren of zo (mensen die in de buurt woonde van waar jij je ging vestigen / mensen in hetzelfde werkdomein als jou / recruiters die voor je aan de slag gingen / contacten met bedrijven, zoals bv. handelspartners van het bedrijf waar je al voor werkte, of misschien wel de Amerikaanse vestiging van je Nederlandse werkgever / ...)
- op welke manier solliciteerde je? (schieten op alles wat beweegt / heel doelbewust bepaalde bedrijven of functies uitkiezen en daar voor gaan en strak opvolgen / laten introduceren door connecties / afdelingshoofden of recruiters of HR mensen eens informeer voor een koffie in de Starbucks uitnodigen om "de markt eens te verkennen" / jobfairs / ...)

[inge67]

Ik ben ook echt op zoek naar tips: "waar let je op", "wat zou je anders doen".

We zijn ons echt wel bewust van het feit dat niet alles in de VS rozengeur en maneschijn is. Verhalen van mensen die het hebben gedaan en wat ze anders zouden doen is waar ik naar op zoek ben....