emigreren naar Hawaii

[S1mone90]

hallo lieve mensen,


De laatste post is al een tijdje geleden. Ik heb inmiddels een vriend in Hawaii wonen. Stapel verliefd en het liefst was ik daar nu al. Mijn probleem is alleen dat ik hier in NL mijn eigen salon heb en hier heel veel heb opgebouwd wat ik dus even op wil gaan geven voor ik denk wel de liefde van mijn leven. Wij zijn stapel gek op elkaar en mis hem iedere dag. Skypen regelmatig en uiteraard whatsapp. Jammer genoeg kan dit alleen sochtends en of savonds wat betreft tijdsverschil. Mijn wens is dat hij eerst naar NL komt voordat ik uberhaubt het besluit neem om te gaan trouwen. Wat zijn jullie bevindingen van Amerika??? Zouden jullie dit nogmaals doen of hebben jullie spijt van jullie besluit? Iedere staat is natuurlijk anders. Hoeveel maanden kan ik naar amerika zonder te trouwen en of wat kan je aanvragen voordat je trouwt om daar wat langer te blijven? en hoelang kan je dan blijven? Wat zijn de kosten van de eventuele visums?

Ik hoop dat iemand mij hier nog kan antwoorden. Alvast bedankt.

Groetjes,
Simone

[Hockey]

Wat zijn jullie bevindingen van Amerika??? Zouden jullie dit nogmaals doen of hebben jullie spijt van jullie besluit? Iedere staat is natuurlijk anders. Hoeveel maanden kan ik naar amerika zonder te trouwen en of wat kan je aanvragen voordat je trouwt om daar wat langer te blijven? en hoelang kan je dan blijven? Wat zijn de kosten van de eventuele visums?

1) je zal je vraag duidelijker en concreter moeten stellen.
2) Maximaal 90 dagen op VWP, en ongeveer 6 maanden of wellicht een jaar op B2 visum. Maar B2 visum aanvragen en toegewezen krijgen wordt moeilijk, want je hebt geen toeristische intenties.
3) Verschilt per visum.

[S1mone90]

Hoi Hockey,


Bedankt voor je antwoord. Maar achter je intenties hoeven ze niet te komen toch? Ben je zelf wonende in Amerika? Hoe ben jij daar eventueel terecht gekomen en wat zijn jou bevindingen?

Groetjes,
Simone

[Hockey]

Hallo Simone, als jij een B2 visum aanvraagt dan krijg je een interview op het consulaat en zal je toch echt wel moeten gaan vertellen wat je zolang in de VS wil doen. Je schat het nu veel te makkelijk in. Als het zo makkelijk was als jij denkt of schijnt te denken deed iedereen het. De beste mogelijkheid voor 90 dagen is via Esta naar de VS reizen, liefst voor een vakantie van bijvoorbeeld 3 weken en dan je ticket omboeken als je daar eenmaal bent. Maar, maar, maar, een tweede maal naar de VS zal dan veel vragen oproepen en je loopt de kans geweigerd te worden.

Een visum om het "te proberen in de VS" bestaat niet. Helaas. De S zegt eigenlijk dat je óf toerist bent die vakantie komt vieren óf er echt komt wonen. Dit is iets te zwartwit, want je kan ook stage lopen, er studeren etc., maar in jouw geval komt het neer op een van die twee situaties.

Nee, ik woon niet in de VS. Bij mijn profiel staat locatie Nederland en dat klopt ook.

[SanneW]

Ik heb zelf ong 3 maanden geleden de oversteek gemaakt via een k1 visum (verloofd) op dit visum... we zijn door een harde tijd gegaan omdat het toch best moeilijk is, je moet alles opnieuw opbouwen! Nieuwe cultuur (al verschilt het niet zo veel) nieuw mensen, omgeving, regels, werk... het zal altijd moeilijk zijn in het begin... maar nu, na 3 maanden, gaat het alleen maar beter tussen ons. Ik denk at als je de kans hebt om een paar maanden bij hem in te wonen als toerist, je veel te wryen komt

[Gast]

Maar achter je intenties hoeven ze niet te komen toch?

Probeer vooral niet slimmer te zijn dan het systeem of denk dat het wel zal meevallen met de regeltjes. Als ze er wel achter komen, grote kans dat je gewoon nooit meer het land inkomt.

[SophiaB]

Wat zijn jullie bevindingen van Amerika??? Zouden jullie dit nogmaals doen of hebben jullie spijt van jullie besluit? Iedere staat is natuurlijk anders.

Ik denk dat het beter is om te zeggen iedere situatie is anders en iedere persoon ook. Ik had het 't eerste jaar moeilijk, anderen hebben nergens last van. Weer anderen worden gillend gek en gaan terug op een holletje.

Zou ik het nogmaals doen? Tuurlijk, ben al tien jaar gelukkig getrouwd. Maar zoiets weet je niet van tevoren, het blijft altijd een gok. Ik had en heb niets met Amerika, maar west Canada vind ik nu wel een fijne plek om te wonen. Daar had ik trouwens ook niets mee, maar de prachtige natuur, aardige mensen en ruimte -- veeeeel ruimte -- zou ik niet meer willen missen.

Ik ben nu een paar weekjes in Nederland en dat vind ik ook wel weer erg leuk. Uiteindelijk wordt het je thuis waar je kussen ligt (en je liefje naast je) maar je moet er wel rekening mee houden dat je daar misschien ook iets voor moet inleveren. Succes met de plannen!

[Jrabakker]

Probeer vooral niet slimmer te zijn dan het systeem of denk dat het wel zal meevallen met de regeltjes. Als ze er wel achter komen, grote kans dat je gewoon nooit meer het land inkomt.

Precies. Liegen in het visa process word je zeer zwaar aangerekend, ze zien dat echt als fraude en dan kun je de toegang tot de USA wel op je buik schrijven.

[Big Al]

Je vraag hoe het is om in "Amerika" te wonen, maar dat is een heel vaag begrip. De aaneensluitende staten verschillen al ongelooflijk van elkaar, maar Hawaii is een wereld op zich! Ik ken vrij veel mensen die in Hawaii wonen of gewoond hebben en er is eigenlijk maar weinig overeenkomst tussen het vaste land en Hawaii. Een (wellicht kromme) vergelijking: vergelijk wonen in Groenland met "Europa".

Echter, dat betekent niet dat het niet heel mooi toeven is in Hawaii!

[sundaysue]

Maar achter je intenties hoeven ze niet te komen toch?

Ah, klinkt als kinderlijke onschuld. Dat dacht ik ook in het begin. "Ik kan wel ff iets regelen. Achter mijn intenties hoeven ze niet te komen, whatever it may be." Tot ik vorig jaar abrupt naar emigratie kantoor werd gestuurd. Op een ESTA (VWP) kwam ik op Philadelphia Airport aan met vakantie intenties, maar uiteindelijk bijna beschuldigd van intenties om te blijven. Ben ruim een half uur tot drie kwartier vast gehouden en nog eens een tijdje ondervraagd geweest. En dan reis ik nog maar op een Visa Waiver Program. En ik kwam alleen maar 2,5 week om bij mijn toen nog vriend te zijn en een roadtrip te doen. Eerlijkheid duurt het langst zeggen ze. Ikzelf ga via een K1 visum en trouwen met mijn verloofde. Mij bevalt de US of A meer dan NL - ik voel me er thuis maar dat is mijn perspectief, of het aan jou weggelegd is, dat moet je zelf ondervinden. Wij kunnen geen keuze voor je maken.

Wat jij van plan bent is om te liegen over de ware aard van je reis en je visum. Nogmaals, zoals meerdere forum leden hebben is dit fraude. Als je via een VWP reist, kan je met elke trip die je maakt 90 dagen blijven, deze is twee jaar geldig. Wellicht probeer je die 90 dagen een keer uit, vraag een ESTA aan en ga een paar weken. Succes!

[Big Al]

Zoals mijn grootmoeder altijd zei: "Eerlijk duurt het langst".

De immigratie-beambtea zijn bijzonder goed getraind op het ontdekken van problemen met aanvragen. Zo herinner ik me nog dat ik onze correspondentie (voor een K1) aan het consulaat moest afleveren. Uitgelegd dat we elkaar tijdens een zomerkamp hadden ontmoet en de stapel (honderden afgedrukte pagina's en kopieën) op de balie gelegd. De beambte bladerde er doorheen na vroeg na een paar seconden waarom we brieven aan elkaar stuurden tijdens het kamp waar we elkaar ontmoet hadden! De reden was dit ik na een paar weken was overgeplaatst naar een zuster-kamp, maar ik was zeer onder de indruk van de speurneus van de beambte.

Overigens is het niet alleen de aanvraag zelf, maar ook in de toekomst. Denk bijvoorbeeld aan het aanvragen van staatsburgerschap (dan moet het hele proces nog eens dunnetjes over), een baan bij de overheid, een baan bij het bankwezen, enzovoorts.

Het wordt een zwaard van Damocles als je 'creatief' te werk gaat met de formulieren.

[S1mone90]

Je vraag hoe het is om in "Amerika" te wonen, maar dat is een heel vaag begrip. De aaneensluitende staten verschillen al ongelooflijk van elkaar, maar Hawaii is een wereld op zich! Ik ken vrij veel mensen die in Hawaii wonen of gewoond hebben en er is eigenlijk maar weinig overeenkomst tussen het vaste land en Hawaii. Een (wellicht kromme) vergelijking: vergelijk wonen in Groenland met "Europa".

Echter, dat betekent niet dat het niet heel mooi toeven is in Hawaii!

Ja dat snap ik inderdaad wel.... JE kent mensen die in hawaii wonen? zijn dat ook mensen vanuit Nederland? Is misschien ongepast maar het zou mij leuk lijken om met hun in contact te komen en om vragen te kunnen stellen.

[S1mone90]

Bedankt voor je reactie. Ik snap het helemaal. Ik ga het dus anders aanpakken.
Je hebt verder niks meer met NEderland? alles achter gelaten?

[S1mone90]

Ik heb zelf ong 3 maanden geleden de oversteek gemaakt via een k1 visum (verloofd) op dit visum... we zijn door een harde tijd gegaan omdat het toch best moeilijk is, je moet alles opnieuw opbouwen! Nieuwe cultuur (al verschilt het niet zo veel) nieuw mensen, omgeving, regels, werk... het zal altijd moeilijk zijn in het begin... maar nu, na 3 maanden, gaat het alleen maar beter tussen ons. Ik denk at als je de kans hebt om een paar maanden bij hem in te wonen als toerist, je veel te wryen komt

Bedankt voor je reactie. Dit is dan inderdaad het verstandigst. En ik geloof ook zeker niet dat het makkelijk zal zijn. Laat ook een heleboel achter.. Maar krijgt er weer een ervaring voor terug of het nu bevalt of niet. je word er als het goed is niet slechter van;)

[Big Al]

Ja dat snap ik inderdaad wel.... JE kent mensen die in hawaii wonen? zijn dat ook mensen vanuit Nederland? Is misschien ongepast maar het zou mij leuk lijken om met hun in contact te komen en om vragen te kunnen stellen.

Ik ken helaas alleen geboren Amerikanen die in Hawaii gewoond hebben of daarheen zijn verhuisd. In de meeste gevallen gaat het om militaire gezinnen.

[Big Al]

Bedankt voor je reactie. Ik snap het helemaal. Ik ga het dus anders aanpakken.
Je hebt verder niks meer met NEderland? alles achter gelaten?

Ik heb inderdaad alles (en iedereen) achtergelaten. Nu ja, bijna alles - anders zou ik het niet op het forum zitten en in het Nederlands schrijven!

Ik lees ook nog dagelijks het nieuws uit Nederland (bijv. Teletekst, NOS Nieuws, de Volkskrant, etc.) en af en toe kijk ik nog wel eens naar een Nederlandse TV-serie. Wat het algemene (wereldnieuws) betreft geef ik toch nog steeds de voorkeur aan de Nederlandse media en ook nog wel de BBC. De media hier zijn zo gekleurd (aan beide kanten) dat de schijn van onpartijdigheid in NL een verademing is. "Hoor en wederhoor" lijkt hier wel te zijn verbannen. Aan de andere kant is de berichtgeving in de Nederlandse media over de VS veelal inaccuraat. Men weet eigenlijk niet hoe het er in de VS nu eigenlijk aan toe gaat, of wat men moet denken van de individuele staten.

We koken nog wel regelmatig Nederlandse gerechten zoals hutspot en hete bliksem. Dat valt hier heel goed!

Onze kinderen spreken eigenlijk geen Nederlands, al zijn ze er wel mee bekend. Het is grappig dat de Nederlanders in ons gezin Engels spreken en ik als Amerikaan Nederlands kan spreken.

De eerste jaren ging ik maar eenmaal in de vijf jaar (of meer) naar Nederland. Nu ga ik wel wat vaker. Wat bezoek hier betreft was het andersom; dat was in het begin veel meer dan nu.

Sommige 'tradities' heb ik hier wel geïntroduceerd, zoals Sinterklaas (zonder Zwarte Piet...). Dat komt echter meer vanwege de ongelooflijke nadruk op cadeautjes en eten hier rondom kerst - ik vindt die commerciële nadruk heel vervelend. Ik heb daar al veel discussies over gevoerd met mensen hier, die steevast aangeven dat het allemaal nogal meevalt. Maar als de kerken op kerstochtend vrijwel allemaal gesloten zijn dat is die stelling moeilijk te houden - vooral als je aanduidt dat veel kerken zelfs de deuren sluiten als kerst op zondag valt...

Aan de andere kant kan ik me hier heel goed vinden in de wat vrijere denkwijzen, met name de nadruk op de eigen verantwoordelijkheid. We maken dan ook dankbaar gebruik van onze grondwettelijke vrijheden hier, onder andere door onze kinderen zelf les te geven. Dat is hier vrij gebruikelijk (of misschien moet ik zeggen "niet ongebruikelijk").

Nou, dan heb je even kunnen meekijken in onze keuken!

[Old Faithful]

Het is maar

door onze kinderen zelf les te geven

roept bij mij de vraag op of je dat doet uit overtuiging of omdat je twijfelt aan de kwaliteit van het onderwijs in de buurt waar jij woont?
Overigens zeker geen (waarde)oordeel, ik ben alleen benieuwd.

[Big Al]

De belangrijkste reden is religieus/filosofisch. Zo'n beetje Plato (de gemeenschap/samenleving is verantwoordelijk voor de opvoeding van kinderen) vs. Socrates (de verantwoordelijkheid voor de opvoeding ligt bij de ouders). Bovendien zijn we van mening dat het plaatsen van kinderen in een leeftijdsgroep onnatuurlijk en ongewenst is (denk bijvoorbeeld aan 'peer pressure') en dat ze zich beter kunnen ontplooien als er geen (of veel minder) sprake is van segregatie op basis van leeftijd.

Dan is er nog een aantal secundaire beweegredenen, waaronder inderdaad de kwaliteit van het onderwijs in de VS.

[S1mone90]

Ik heb zelf ong 3 maanden geleden de oversteek gemaakt via een k1 visum (verloofd) op dit visum... we zijn door een harde tijd gegaan omdat het toch best moeilijk is, je moet alles opnieuw opbouwen! Nieuwe cultuur (al verschilt het niet zo veel) nieuw mensen, omgeving, regels, werk... het zal altijd moeilijk zijn in het begin... maar nu, na 3 maanden, gaat het alleen maar beter tussen ons. Ik denk at als je de kans hebt om een paar maanden bij hem in te wonen als toerist, je veel te wryen komt

Jaa je hebt helemaal gelijk. Alleen ik heb een eigen bedrijf die ik dus ga opgeven voor een nieuw leven. En 3 maanden zijn al te veel om het aan te houden. Meeste klanten ben je kwijt. En heb ik ook te horen gekregen dat mijn huurcontract van mijn bedrijf niet meer verlengt word dus andere kant is het gewoon een mooie ontdekking kans die ik moet grijpen. Kennis behoud je en je zal hiervan zo veel meer groeien en leren. Maar doordat ik het aan het overwegen ben gaan mijn emoties alle kanten op. Wat is dat moeilijk zeg! Angsten voor het onbekende waardoor je gaat twijfelen.