AllesAmerika.com Forum

Zoals sommigen van jullie misschien al in mijn voorstelrondje gelezen hebben ga ik in januari voor bijna drie maanden op de ESTA waiver naar de States om mijn liefje/soulmate op te zoeken. Nu was ik van plan haar daar ten huwelijk te vragen en linea recta het K1-proces in te stappen door haar de I-129F petitie in te laten dienen. Daartoe heb ik dus al mijn geboorteakte (internationale versie) en een paar Amerikaanse pasfoto's geregeld die ik mee wil nemen.

Nu heb ik een paar enge verhalen gelezen van mensen die bij de grens geweigerd werden omdat de douane dacht dat ze van plan waren "spontaan" te gaan trouwen en daarmee visumfraude te plegen. Ik ga zelf voor 89 dagen, wat op zichzelf al een red flag kan zijn, las ik. Zal ik eruit gepikt worden of ben ik paranoïde? En zo ja, wat moet ik dan zeggen?

Mijn eerste ingeving is om gewoon volkomen eerlijk te zijn, maar ik ben bang dat ik nog meer problemen krijg als ik vertel dat ik mijn meisje op ga zoeken. Moet ik mijn geboorteakte thuis laten om problemen te voorkomen en als ik er toch uitgepikt wordt gewoon zeggen dat ik bij een vriend op bezoek ga?


Edit: is het ook nodig/handig om bewijzen mee te nemen dat ik van plan ben terug te keren naar Nederland, zoals een bewijs van inschrijving aan een onderwijsinstelling?

Forward schreef:
Mijn eerste ingeving is om gewoon volkomen eerlijk te zijn, maar ik ben bang dat ik nog meer problemen krijg als ik vertel dat ik mijn meisje op ga zoeken. Moet ik mijn geboorteakte thuis laten om problemen te voorkomen en als ik er toch uitgepikt wordt gewoon zeggen dat ik bij een vriend op bezoek ga?
Edit: is het ook nodig/handig om bewijzen mee te nemen dat ik van plan ben terug te keren naar Nederland, zoals een bewijs van inschrijving aan een onderwijsinstelling?

Ja inderdaad ; Paranoia.
LSD tripper .?
Bewijs van inschrijving /bewijs van uitschrijving
Geboorteakte thuis laten ? , weet niemand dat je ooit geboren bent !
Je word eruit gepikt ?
Ja ; ze letten alleen maar op jou en niemand anders !!

LOL, dank voor je constructieve bijdrage.

Misschien kan je nog even wachten om haar ten huwelijk te vragen? Het is immers de eerste keer dat je haar gaat ontmoeten.
Ik zou ook niet 89 dagen gaan, dat kan inderdaad een red flag zijn, en minste wat er gebeurd (winterstorm!) zit je dus in een overstay. Denk je dat je bestand bent tegen de stress als die immigration ambtenaar jou op de rooster legt? (over douane zou ik me geen zorgen maken, die houden zich enkel maar bezig met wat jij illegaal in/uitvoert)

Dank voor je antwoord kastelke,
Waarom zou je mij aanraden om te wachten? Is dat verstandig met het oog op de rest van het K1-proces of gewoon in het algemeen?

Die 89 dagen, daar kan ik niet zo heel veel meer aan doen, want die tickets heb ik maanden geleden al geboekt. Ik zou overigens niet weten of ik goed bestand zou zijn tegen de stress. Denk je echt dat ik er later problemen mee zou krijgen als ik vanwege overmacht (zoals een blizzard) in overstay terecht kom?

Bedoel je dat je na je aanzoek gewoon eerst weer naar NL komt en daar het K1 process doorloopt, of ben je van plan te blijven en een adjustment of status aan te vragen?

mbt tot een overstay door overmacht: ik geloof dat je dat wel kunt voorkomen, maar dan moet je wel direct contact opnemen met immigrations en alle details van de airline (je oorspronkelijke vertrekdatum, en een verklaring van de airline dat ze je het land niet uit KONDEN vliegen).

Dank voor je antwoord JrBakker. Ja, ik ga na die 89 dagen gewoon weer terug naar Nederland om de rest van het K1-proces hier te doorlopen. Ik ga me gewoon netjes aan de regels houden want ik las dat dat het beste is.

Ik zou als ik jou was die geboorteake en foto's gewoon lekker in een envelop stoppen en opsturen per post. Bij binnenkomst in de USA kom je gewoon je liefje opzoeken, en je gaat keurig weer naar huis. Geen enkele reden om ook maar iets over een aanzoek te zeggen. Want als ze dat horen gaan ze 1+1 bij elkaar optellen en komen dan tot de (foutieve) conclusie dat je niet weggaat, en zullen je mogelijk weigeren.
Als ze je spullen doorzoeken en ze vinden je geboorteakte, dan zul je uit moeten leggen waarom je die bij je hebt.

Goed plan om je aan de regels te houden. Ik zou inderdaad bewijs meenemen dat je teruggaat (inschrijving aan onderwijsinstelling zoals je zelf zegt, eventueel huurcontract etc). Als ze aan de grens vragen wat je komt doen zou ik gewoon zeggen "Op bezoek bij een vriendin" (en als ze doorvragen: "Om te kijken of we elkaar in het echt ook zo leuk vinden", niet zeggen dat je van plan bent te verloven, hoef je helemaal niet te zeggen, het is maar een plan). Geboorteakte en foto's zou ik denk ik meenemen en gewoon in m'n handbagage doen, maar in een ander mapje dan paspoort + tickets + bewijs dat je teruggaat. Je praat eerst met de immigration officer (en die heb ik nog nooit zien vragen in iemands tas te kijken) en daarna met de douane (en die heeft niks te maken met je immigratie).

Maar goed, misschien is via de post opsturen inderdaad wel veiliger.

Dat op een na laatste advies vind ik nogal wat gedurfd. Maakt niet uit wie het vindt maar je hebt een probleem als ze die geboorteakte plus foto's zien. Dat je de US Immigrations nog nooit in iemands tas heb zien kijken zegt niks. Dat gebeurt niet ter plaatse maar in een kantoortje. Beter opsturen dus!

bedeve schreef: Ja inderdaad ; Paranoia.
LSD tripper .?
Bewijs van inschrijving /bewijs van uitschrijving
Geboorteakte thuis laten ? , weet niemand dat je ooit geboren bent !
Je word eruit gepikt ?
Ja ; ze letten alleen maar op jou en niemand anders !!

Ik heb regelmatig het idee dat je wel heel goed moet kunnen scrabbelen en puzzlen om jouw posts te kunnen ontcijferen....

@JraBakker; opsturen klinkt inderdaad ook wel als een goed plan. Dank voor je input.
@Minnim: Merci; tja ik zou denken dat als ik het papiertje met de foto's ergens in een boek vouw, of iets dergelijks, dat het dan geen probleem moet zijn.
@Mtl: jij ook bedankt. Ik moet er nog eens sterk over nadenken...

Je gaat je vriendin voor het eerst ontmoeten! Succes!

Heb je ook plannen voor als het niet klikt? Misschien niet leuk om over te denken maar het kan natuurlijk gebeuren dat jullie toch niet bij elkaar horen.

Of het kan meteen perfect voelen. Ik heb m'n man via ICQ ontmoet, en de eerste keer dat ik hem in real life zag was het meteen helemaal raak. We zijn toen ook redelijk snel getrouwd en nu al 15 jaar samen.

Dank je wel LittlePhoenix! Mooi verhaal om te horen en super dat je al zo lang gelukkig bent met je man.

Plannen voor als het niet klikt heb ik niet, maar na bijna 6 maanden vrijwel iedere dag intensief Skypen maak ik me daar totaal geen zorgen over.
We zijn absoluut voor elkaar gemaakt, daar ben ik 100% van overtuigd.

Geweldig dat je er zo over denkt! Hopelijk denkt zij er ook zo over.

Ik zelf vind het wel snel als je al naar 6 maanden al wilt trouwen enz. maar iedereen mag dat zelf bepalen Ik zal het waarschijnlijk het zelfde gedaan hebben als ik ouder was. Ik heb mijn man ontmoet toen ik nog maar 16 was dus dat is heel wat anders dan 24. Wij hebben eerst 2 jaar intensief geskypt en toen heen en weer gereisd om elkaar te zien. En pas 7 jaar later besloten om te trouwen en te verhuizen.

Ik hoop voor je dat het lukt dat je 89 dagen daar kunt blijven. Ik zelf zal niet te veel zeggen, zeg gewoon dat je naar vriendin op bezoek gaat. En neem bewijs mee dat je weer terug gaat naar NL. Zelf zal ik geboorteakte/ foto's niet opsturen, wat als het kwijt raakt? Ik weet niet of het nog zo is maar toen ik de k1 deed in 2013 hoefde ik geen geboorteakte op te sturen in het begin. Toen we pas verder waren in de k1 procedure vroeg de Consulaat in Amsterdam om mij geboorteakte enz. En Je kunt de pasfoto's gewoon in Amerika laten maken. Wij zijn ook met de k1 begonnen toen ik 2 maanden in Amerika was. Het enige wat ik bij me had was mijn paspoort.

Succes!

Dank je wel!
Gelukkig denkt zij er inderdaad ook zo over. Ik vind het erg knap dat je een relatie op de lange afstand zo lang hebt kunnen volhouden.. Lijkt mij de hel op aarde, als ik eerlijk ben. Ik ben van nature niet bepaald impulsief, maar ik zie gewoon echt geen reden om langer te wachten. When you know, you know...


Vreemd dat je geen geboorteakte hoefde mee te sturen in 2013. Die info had ik uit het verhaal van Clint dat je ongetwijfeld kent, maar misschien is dat inderdaad veranderd. Ik zag het in de officiële informatie inderdaad ook niet staan, maar ik neem liever het zekere voor het onzekere.

Nogmaals dank voor je reactie!

Was inderdaad ook er moeilijk! We zeggen nu ook tegen elkaar als we elkaar nu pas hadden leren kennen hadden we het nooit zo lang overgedaan om te trouwen ect. Maar zoals ik al zei ik was nog maar 16 mijn man was wel 6 - 7 jaar ouder..maar toch voor mij was het een beetje te vroeg om al te trouwen en te emigreren..mij moeder zal me voor gek verklaren xD

Je moet je geboorteakte pas op sturen als je visum in Amerika is goedgekeurd en dan naar Amsterdam consulaat gaat. Dan pas vragen ze om 'jou'' geboorteakte ( toen ik mijn k1 deed in 2013) Zoals Clint schrijft het eerste gedeelte gaat meer om jullie relatie (bewijs) en je Amerikaanse vriendin informatie ect. En wat informatie over jou, maar ''toen'' nog geen geboorteakte. Maar als jij er niet fijn bij voelt moet je het gewoon doen

Ach ja, mijn familie verklaart mij ook voor gek, maar dat deden ze toch al, ver voordat ik aan dit avontuur begon.

Ik ging af op dit stukje:

Het proces begint met de eerste golf aan formulieren, die door de Amerikaanse partner ingevuld moeten worden. De hoofdmoot is het formulier I-129F. Hierbij horen vervolgens wat andere formulieren en bewijsmateriaal. En, niet geheel onbelangrijk, een check voor $340. Formulier I-129F gaat over de algemene informatie over de Amerikaanse partner, de buitenlandse verloofde en de ontmoeting. Zo moet omschreven worden hoe en waar jullie elkaar in de afgelopen twee jaar hebben gezien. Voor beiden moet een kopie van het geboortebewijs worden bijgevoegd, twee Amerikaanse pasfoto’s (die zijn significant anders dan Nederlandse) van de Amerikaan(se) en twee van de buitenlandse verloofde en voor beiden het formulier G-325A compleet ingevuld.

Maar dit was in 2012, dus ik zal er maar van uitgaan dat jouw informatie meer uptodate is.

Forward schreef: Die 89 dagen, daar kan ik niet zo heel veel meer aan doen, want die tickets heb ik maanden geleden al geboekt.

Ik ga me niet met de grond van de zaak bemoeien, daar zijn andere mensen waarschijnlijk beter geplaatst voor. Maar over de tickets toch even dit. Ik weet niet met welke maatschappij je gaat vliegen, maar als het een Amerikaanse is (Delta, American, US Airways,....) bel dan altijd naar de klantendienst in Amerika als je een ticket wil wijzigen. Dus niet naar hun vertegenwoordiging in Europa. Ik ben er al meermaals in geslaagd om voor een kleine fee een ticket te laten wijzigen (vooral bij Delta dan), waarvan ze op de klantendienst in Europa bij hoog en bij laag beweerden dat het 'onwijzigbaar' was, omdat ik het zo goedkoop gekocht had.

In Amerika weten ze gelukkig wel nog wat customer service is.

Ik vlieg niet met een Amerikaanse airline, maar toch bedankt voor je tip, JVA78!