Wielus is overstag
Geplaatst: 14 nov 2007, 08:59
Vanavond in m'n hotel in Houston en weer op reis voor de zoveelste keer voor m'n baan, was ik toch benieuwd of ik de enige Nederlander ben die dit doet. Kwam uiteindelijk op deze site uit, en ik vond het eigenlijk leuk om zoveel positieve reacties over de VS te lezen.
Voor mij begon het allemaal in 1986, toen m'n ouders wel enige opvoedingswaarde zagen in het zich beschikbaar stellen als gastgezin voor Amerikaanse voetballers (yes, soccer) die rondtoerden door Europa. Hierdoor begon voor mij de fascinatie met de VS. In 1992/1993 kreeg ik de kans van m'n leven toen ik een jaar Highschool in de VS kon doen. Kwam terecht aan de westkant van Nebraska, en had de tijd van m'n leven. Kon er geen genoeg van krijgen en in 1996/1997, zette ik samen met een andere Nederlandse student een uitwisselingsprogramma op met Western Carolina University. Weer verbleef ik een jaar en kon er nog steeds geen genoeg van krijgen.
In 2004 werd dan eindelijk droom werkelijkheid toen ik via m'n toenmalige werkgever op een management traject werd gezet en werd uitgezonden vanuit ons Europese hoofdkantoor in Italie naar ons wereldwijde hoofdkantoor in Michigan, US. Het zou een twee jaren plan moeten worden, maar nadat ik m'n Amerikaanse vrouw tegen het lijf liep en we uiteindelijk trouwden, lijkt het een meerjarenplan te worden. Inmiddels twee kids erbij en eigenlijk geen drang meer om terug te gaan naar Nl, alhoewel ik m'n 42 vakantiedagen toch wel mis...... St. Joseph, MI zal wel een tijdje het eindstation blijven....
Goed, dat is mijn introductie.
Voor mij begon het allemaal in 1986, toen m'n ouders wel enige opvoedingswaarde zagen in het zich beschikbaar stellen als gastgezin voor Amerikaanse voetballers (yes, soccer) die rondtoerden door Europa. Hierdoor begon voor mij de fascinatie met de VS. In 1992/1993 kreeg ik de kans van m'n leven toen ik een jaar Highschool in de VS kon doen. Kwam terecht aan de westkant van Nebraska, en had de tijd van m'n leven. Kon er geen genoeg van krijgen en in 1996/1997, zette ik samen met een andere Nederlandse student een uitwisselingsprogramma op met Western Carolina University. Weer verbleef ik een jaar en kon er nog steeds geen genoeg van krijgen.
In 2004 werd dan eindelijk droom werkelijkheid toen ik via m'n toenmalige werkgever op een management traject werd gezet en werd uitgezonden vanuit ons Europese hoofdkantoor in Italie naar ons wereldwijde hoofdkantoor in Michigan, US. Het zou een twee jaren plan moeten worden, maar nadat ik m'n Amerikaanse vrouw tegen het lijf liep en we uiteindelijk trouwden, lijkt het een meerjarenplan te worden. Inmiddels twee kids erbij en eigenlijk geen drang meer om terug te gaan naar Nl, alhoewel ik m'n 42 vakantiedagen toch wel mis...... St. Joseph, MI zal wel een tijdje het eindstation blijven....
Goed, dat is mijn introductie.
, en toen wist ik genoeg.