Staceybeesie schreef:Mag het misschien niet zeggen, maar wat als iemand binnen zijn familie nu ernstig ziek is en geen ziekte verzekering had via het werk en door de hoge ziekte kosten failliet wordt verklaard?
Misschien is ie dan ook wel ineens voor universal health care?
Of wat als er iemand in zijn naaste omgeving een moord pleegt? Geen doodstraffen meer?
Ach, ieder mens is natuurlijk het produkt van al zijn/haar levenservaringen. Dat een publiek figuur met politieke invloed zijn mening ten aanzien van homo's aanpast naar aanleiding van een persoonlijke ervaring, zie ik gewoon als een mazzeltje voor de gay community. Het zou pas echt erg zijn als hij zijn mening níet had veranderd, en daarmee wellicht zijn zoon had verstoten.
Daarbij: je fouten toegeven of je mening openlijk herzien, is meestal niet de gemakkelijkste weg. Uiteindelijk vind ik het een hele krachtige karaktereigenschap als iemand dat kan. Het betekent vrijwel altijd gezichtsverlies bij je aanhang, terwijl je maar moet afwachten of je er in plaats daarvan ook vrienden bij krijgt.
Encinitas schreef:Los van deze persoon vind dat er vaak makkelijk gezegd wordt dat iemand anti-homo is, alleen vanwege het feit dat die persoon vind dat een huwelijk een verbintenis is tussen man en vrouw. En dat deze persoon het "natuurlijk" vind dat een kind geschapen door een man/vrouw ook in deze constellatie de meest natuurlijke plek inneemt.
Dat hoeft helemaal niet te betekenen dat de persoon in kwestie anti homo is, of dat hij geen instemming en liefdevol gevoel kan hebben voor relaties tussen homo's. Voor mij zijn dat 2 gescheiden zaken; het accepteren van ieders geaardheid zoals die is, en de mogelijkheid deze in alle vrijheid uit te oefenen, en anderzijds een huwelijk te definieren als zijnde een verbinding tussen man en vrouw.
Inderdaad, lekker simpel om te stellen dat als iemand tegen same sex marriages is en tegen adoptie door same sex couples dat die persoon dan ook gelijk "anti gay" is. Sorry hoor maar DAT is pas kortzichtig. Ik heb niets tegen homo's en homostellen maar toch ben ik geen voorstander van een huwelijk of adoptie door een homopaar. Dat is niet ingegeven door religie of politieke voorkeur, dat is gewoon hoe ik erover denk. Ik heb ook niets tegen mensen die gelovig zijn maar toch ben ik geen voorstander van het uitdragen van dat geloof in het openbaar in welke vorm dan ook. Ben je dan ook anti-religie?
Kan ook prima dat ik die mening bijstel in de toekomst omdat ik tot nieuwe inzichten kom, net als deze man. Daar mag een ieder van vinden wat hij wil, ik vind het getuigen van lef en inderdaad kracht om dat te doen en helemaal respect als je dat in het openbaar doet!
Ziva schreef:Ik heb niets tegen homo's en homostellen maar toch ben ik geen voorstander van een huwelijk of adoptie door een homopaar. Dat is niet ingegeven door religie of politieke voorkeur, dat is gewoon hoe ik erover denk.
Ik heb dat al uitvoerig in een ander onderwerp aangegeven, weet even niet meer welk onderwerp het was maar het komt er in het kort op neer dat het voor mij tegen de natuur ingaat. Maar de kern van mijn verhaal is omdat je geen voorstander van het huwelijk of adoptie wil dat niet zeggen dat je anti-homo bent.
Wat vinden jullie van onderstaand opiniestuk over deze kwestie?
Republikeinse conservatief ineens pro-homo
Zoon komt uit de kast
Afgelopen week werd bekend dat de Republikeinse senator uit Ohio, Rob Portman, zijn standpunt ten aanzien van het homohuwelijk radicaal heeft herzien. Als rechtlijnige conservatief was hij altijd zwaar gekant tegen dit ‘goddeloze verbond’, maar nu heeft hij het licht gezien. Naar eigen zeggen is zijn draai het gevolg van het uit-de-kast-komen van zijn eigen zoon.
Rob Portman was er altijd van overtuigd dat het huwelijk een heilige verbintenis was tussen man en vrouw, maar ging na de mededeling van zijn zoon toch twijfelen. Hoewel hij verrast was door de openbaring, bedacht hij dat zijn zoon nog steeds zijn zoon was en geen ander persoon. De senator besloot uiteindelijk dat hij wilde dat zijn zoon dezelfde kansen zou krijgen als ieder ander, onder het mom dat “we allemaal God’s kinderen zijn”. Voorheen was Portman, een prominent in zijn partij en op een haar na running mate van Mitt Romney, zeer consequent op het thema van LGBT-rechten. Zo stemde hij vóór een constitutioneel verbod op het homohuwelijk, vóór een verbod op adoptie door homoseksuele stellen en stemde tegen de toelating van homo’s in het leger.
Goed gezelschap
Portman staat niet alleen. In 2009 verklaarde Dick Cheney, voormalig vice-president onder George W. Bush, ook al vóór gelijke rechten voor homoseksuelen te zijn. Onder Bush had hij nog het grondwettelijk verbod op huwelijken tussen het gelijke geslacht gesteund en was hij fel tegenstander van homo’s in het leger. Afgelopen jaar trad zijn dochter in het huwelijk met haar vrouwelijke partner. Op het eerste gezicht lijkt het een mooi gegeven dat deze conservatieve hardliners, zelfs nog op late leeftijd, tot nieuwe inzichten komen. De praktijk toont hen klaarblijkelijk dat hun in steen gebeitelde ideologie niet altijd de gewenste effecten heeft en dus passen ze deze aan. Dat klinkt zeer pragmatisch, maar de schijn bedriegt.
Het conservatieve denken is gefundeerd op een harde tegenstelling tussen goed en kwaad en grijpt daardoor terug op kernwaarden als autoriteit, gehoorzaamheid en discipline. Dat stelt George Lakoff, professor cognitieve wetenschap en linguistiek aan de universiteit van Berkley in zijn boek ‘The political mind’. De problemen in de maatschappij vinden bij veel conservatieven hun oorsprong in de ‘anderen’ terwijl ‘wij’ er onder lijden. ‘Zij’ moeten dan ook aan banden worden gelegd. Door autoritaire maatregelen, streng straffen en de teugels flink aan te trekken kan de ordelijke samenleving (‘wij’) beschermd worden.
‘Wij’ tegen ‘zij’
Deze scherpe tegenstelling tussen verschillende groepen toont de inherente problematiek aan van het conservatieve denken. Wat als nu blijkt dat het ‘wij’ en het ‘zij’ samen komen en opeens hetzelfde blijken te zijn? Bijvoorbeeld dat je dochter opeens lesbisch blijkt? Zonder het fundament onder het eigen conservatieve denken weg te slaan, zijn daar twee antwoorden op mogelijk: Of het ‘wij’ wordt ‘zij’ of het ‘zij’ wordt ‘wij’. Portman en Cheney wilden hun eigen kinderen niet verstoten en kozen er dus voor om homoseksualiteit voor zichzelf te normaliseren. Pas als het hun eigen kleine wereld treft, blijken conservatieven opeens in staat om hun cirkel van begrip en empathie een beetje uit te breiden.
Dat is niet alleen aan het thema van homo-rechten gebonden, het is fundamenteel voor het conservatieve denken. Wat zal Rob Portman immers vinden van zijn anti-abortus standpunt, als zijn dochter zwanger raakt als gevolg van verkrachting? Verandert hij zijn mening als zijn vrouw onschuldig opgepakt wordt op verdenking van terrorisme, geen proces krijgt en gemarteld wordt om een bekentenis los te krijgen? Ik geef u op een briefje van wel.
Totdat Portman en zijn geloofsgenoten allen tot nader inzicht komen, woedt de stelselmatige discriminatie voort en zijn vrijheden vooralsnog alleen besteed aan diegenen die passen in de eigen belevingswereld. We mogen oprecht blij zijn dat een zeer conservatieve Republikein, als eerste van zijn partij in de senaat, voor gelijke rechten op het gebied van seksualiteit is gaan staan. De slag, laat staan de strijd, is daar in de verste verte echter niet mee gewonnen. Het conservatieve denken zal pas begrip en empathie voor alle ‘anderen’ kunnen opbrengen, wanneer de hele wereld onderdeel is van hun belevingswereld. En als dat zover is, er dus geen ‘zij’ meer bestaat, dan zal ook het conservatisme ten einde zijn.
RiverCola schreef:Wat vinden jullie van onderstaand opiniestuk over deze kwestie?
Een walgelijk stuk. De zoveelste anders politiek gekleurde die wel even iets gaat verklaren en dan tussen de regels door zegt hoe slecht het wel niet is. Bah.
====================
Wat me trouwens opviel was dat de titel van dit topic zegt dat de senator anti-homo was en het opiniestuk nu spreekt over pro-homo. Ik vind beide termen nogal onzin. Alsof je homoseksualiteit gaat promoten (stempel pro-homo) of het juist gaat proberen te stoppen (anti-homo). Kunnen mensen niet gewoon een mening hebben over het homohuwelijk zonder gelijk pro- of anti-homo te zijn?
PS: Dit is bedoeld als een algemene opmerking, en niet gericht op Rivercola.
Hockey schreef:
PS: Dit is bedoeld als een algemene opmerking, en niet gericht op Rivercola.
Dat snap ik!
Maar waarom vindt je het dan zo'n walgelijk stuk? Ben je het oneens met de stelling dat in het conservatieve gedachtengoed een wij/zij denken versleuteld ligt (goed versus kwaad) die de 'vrijheid' van de massa beperkt?
RiverCola schreef:Maar waarom vindt je het dan zo'n walgelijk stuk?
Daarom.
Hockey schreef:Een walgelijk stuk. De zoveelste anders politiek gekleurde die wel even iets gaat verklaren en dan tussen de regels door zegt hoe slecht het wel niet is. Bah.
het zal wel niet verwonderen dat ik het wel een goed opiniestuk vind, met name de laatste alinea vat het goed samen.
wat ik op de eerste pagina al schreef: ik verwacht van politici wat meer emotionele intelligentie. Deze mensen bepalen de spelregels, dan mag je tenminste hopen dat ze enig besef hebben van wat de consequenties zijn van hun beleid en hun overtuigingen voor de doorsneeburger die geraakt worden door hun beslissingen, zonder dat ze het eerst in eigen kring meemaken.
Da's wel erg naief gedacht. Politici vertegenwoordigen een bepaalde mening. En als er maar genoeg mensen met die mening eens zijn dan worden ze in staat gesteld om die mening verder uit te dragen. Maar net zoveel meningen als er partijen zijn.
Toevallig hebben ze in de US maar twee smaken maar daarbinnen heb je ook verschillende stromingen. En uiteindelijk zit elke politicus er ook om zijn eigen mening te kunnen verwezenlijken..
Hockey schreef: Wat me trouwens opviel was dat de titel van dit topic zegt dat de senator anti-homo was en het opiniestuk nu spreekt over pro-homo. Ik vind beide termen nogal onzin. Alsof je homoseksualiteit gaat promoten (stempel pro-homo) of het juist gaat proberen te stoppen (anti-homo). Kunnen mensen niet gewoon een mening hebben over het homohuwelijk zonder gelijk pro- of anti-homo te zijn?
Dat je homo's een kerkelijk huwelijk wilt verbieden omdat dit volgens jouw inzicht strijdig is met de regels van jouw geloof, dat kan ik begrijpen. Daarom hoe je nog niet anti-homo te zijn.
Maar als je mannen toelaat in het leger, en vrouwen ook, maar geen homo's... Dat is volgens mij toch echt wel ANTI. Als zelfs een vrouw goed genoeg is om je land te dienen (daar dachten sommigen ooit ook anders over), maar een homo niet...
Elke
*PR in Canada sinds 2010* - *Canadian Citizen sinds Februari 2016* - *DV-2017 winnaar met Case number EU11xxx* Ons leven in Oakville, ON
in een democratie probeer je zoveel mogelijk ruimte te laten voor zoveel mogelijk meningen. Rechten voor verschillende subgroepen in de maatschappij kunnen naast elkaar bestaan toch?
Het conservatieve denken is gefundeerd op een harde tegenstelling tussen goed en kwaad en grijpt daardoor terug op kernwaarden als autoriteit, gehoorzaamheid en discipline. Dat stelt George Lakoff, professor cognitieve wetenschap en linguistiek aan de universiteit van Berkley in zijn boek ‘The political mind’. De problemen in de maatschappij vinden bij veel conservatieven hun oorsprong in de ‘anderen’ terwijl ‘wij’ er onder lijden. ‘Zij’ moeten dan ook aan banden worden gelegd. Door autoritaire maatregelen, streng straffen en de teugels flink aan te trekken kan de ordelijke samenleving (‘wij’) beschermd worden.
Dit vind ik wel voer om over na te denken. Zwart-wit gezegd: democraten hebben de neiging om via de overheid allerlei rechten aan iedereen te verlenen (universal health care, worker protection, etc.), vooral als bescherming tegen 'gretige bedrijven', de republikeinen hebben de neiging om hun eigen moraal via wetten aan iedereen op te leggen om zich tegen de invloed van anderen (individuen) te beschermen. Het getouwtrek over het verplicht willen stellen van Intelligent Design in het biologie-curriculum is daar een mooi voorbeeld van. Of de wens om het homohuwelijk te verbieden om zo het traditionele huwelijk 'te beschermen'. Maar als ineens zo'n strijdpunt binnen je eigen kring valt in plaats van daarbuiten, dan verandert de zaak...
RiverCola schreef:Goed, vind ik wat weinig inhoudelijk.
Okee, dan probeer ik het inhoudelijker. Maar eerst even iets anders, ik mis de bron van het artikel.
Inhoudelijker: er wordt een groep in het leven geroepen, te weten de conservatieven. Maar de kenmerken van die groep worden niet benoemd. Vervolgens wordt die groep een bepaald denken toegedicht. HET conservatieve denken. Dus we hebben nu een groep waarvan we niet weten op grond van welke definitie iemand tot die groep wordt gerekend. Daarna wordt gesteld dat iedereen in die groep zo denkt. En wordt ook nog eens besloten wat die groep denkt. En dat door iemand die tussen de regels door gelijk maar even conservatief zijn afkeurt, maar dat niet openlijk zegt behalve op de passief-agressieve wijze van het tussen de regels door zeggen.
Ik vind het stuk erg kort door de bocht. Met name omdat ik niet geloof dat het "wij-zij" denken alleen bij conservatieven voorkomt en zo wordt het wel gebracht. Ik denk dat iedereen zijn denken baseert op zijn eigen ervaringen/opvoeding en dat dit niet alleen door conservatieven wordt gedaan. Verder denk ik dat er ook genoeg liberalen zijn die willen dat "zij" aan banden worden gelegd door autoritaire straffen etc.
En zoals een conservatief anders over homo's gaat denken omdat zijn/haar zoon homo blijkt te zijn zo kan het ook omgekeerd gebeuren en kan iemand die liberaal is net zo goed van mening veranderen omdat hij of zij ineens iets meemaakt waardoor de mening wordt bijgesteld. Natuurlijk is de mening van die politici bijgesteld omdat hun kinderen homo's bleken te zijn, dat lijkt me duidelijk. Maar wat te denken van een politici die zijn uiterste best doet voor een bepaalde minderheidsgroep en dan vervolgens 3 keer in een week door mensen uit die minderheidsgroep beroofd wordt. Die stelt toch ook zijn mening bij? Daar zijn ook zat voorbeelden van, mensen die erg liberaal waren maar toch naar conservatief zijn gegaan op basis van hun ervaringen.
Je zou maar voor hem gestemd hebben mede omdat hij anti-homo huwelijk was, en hij vertegenwoordigt jou nu in de senaat en is voor een homo huwelijk. Als hij jouw senator zou zijn, hoe zouden de mensen hier op het forum die tegen een homo huwelijk zijn dat vinden?
Ik zou nooit op iemand stemmen omdat hij voor of tegen het homohuwelijk is. Als iemand er net zo over denkt als ik is dat mooi meegenomen, zoniet ook goed. Je stemt ook zovaak op iemand die een belofte doet en die dan niet nakomt. Dat vind ik net zo vervelend.
Ziva schreef:Ik vind het stuk erg kort door de bocht. Met name omdat ik niet geloof dat het "wij-zij" denken alleen bij conservatieven voorkomt en zo wordt het wel gebracht.
Ik denk dat je het wat meer in z'n algemeenheid moet nemen, en uiteraard zit er verschil in opvatting tussen republikeinen/conservatieven en democraten/liberalen. Dat uit zich ook in hoe 'wij' met 'zij' omgaan. De convervatieven hebben meer de insteek dat hun groep beschermt moet worden tegen 'de anderen' (moraal, ethos), de liberalen dat iedereen, of je nu wil of niet (wij willen het, 'zij' willen het niet maar zouden het moeten willen), beschermd moet worden (egalite, fraternite). Beide opvattingen hebben zo hun nadelen...
The views and comments posted in these fora are personal and do not necessarily represent the those of the Management of AllesAmerika.com Forum.
The Management of AllesAmerika.com Forum does not, under any circumstances whatsoever, accept any responsibility for any advice, or recommentations, made by, or implied by, any member or guest vistor of AllesAmerika.com Forum that results in any loss whatsoever in any manner to a member of AllesAmerika.com Forum, or to any other person.
Furthermore, the Management of AllesAmerika.com Forum is not, and cannot be, responsible for the content of any other Internet site(s) that have been linked to from AllesAmerika.com Forum.
