AllesAmerika.com Forum

Politiek of nieuws? Ik heb maar een topic gemaakt in nieuws.

Een Amerikaanse senator die altijd fel tegen het homohuwelijk was, heeft zijn mening bijgeschaafd sinds zijn zoon uit de kast is gekomen.

"Ik kon de zaak ineens bekijken vanuit een ander perspectief, dat van een vader die van zijn zoon houdt en hem dezelfde kansen gunt als zijn broer en zus: een relatie zoals ik al 26 jaar heb met mijn vrouw", zei de republikein Rob Portman tijdens een gesprek met journalisten.

Portmans 21-jarige zoon vertelde hem twee jaar geleden dat hij homo was, "al zolang hij zich kon herinneren", meldt de NOS. De Bijbel vertelde hem niet wat hij moest doen, dus besloot hij om raad te vragen aan oud-vicepresident Dick Cheney, die zelf een lesbische dochter heeft. Die vertelde hem "het juiste te doen en zijn hart te volgen".

"Volgens mij is er niets in de Bijbel belangrijker dan de boodschap van liefde en mededogen", redeneerde Portman. Inmiddels gelooft hij dat het openstellen van het huwelijk voor homo's "het huwelijk in het algemeen sterker zal maken".

Het Amerikaanse Hooggerechtshof spreekt zich binnenkort uit over een wet die het huwelijk definieert als een verbintenis tussen een man en een vrouw. Portman, die tijdens de afgelopen presidentsverkiezingen kans maakte om running mate van de Mitt Romney te worden, was in 1996 nog voor die wet en wil vragen erover van de media voor zijn. Bron: powned.tv

Grappig

Inderdaad grappig. Dus je kunt ergens heel fel op tegen zijn maar als het binnen je eigen familie óók voorkomt dán wil je je mening wel herzien.

“That isn’t how I’ve always felt. As a congressman, and more recently as a senator, I opposed marriage for same-sex couples. Then something happened that led me to think through my position in a much deeper way," Portman wrote in the op-ed.

His son said that his sexuality was “not a choice, it was who he is and that he had been that way since he could remember,” Portman told Cleveland.com during an interview in his Washington, D.C. office.

“It allowed me to think of this from a new perspective, and that’s of a dad who loves his son a lot and wants him to have the same opportunities that his brother and sister would have – to have a relationship like Jane and I have had for over 26 years,” Portman told reporters during that interview.

Deze volksvertegenwoordiger vertegenwoordigt dus alleen zijn eigen belang.

Dus de man verandert van standpunt en nog kraken we hem af?

Ik vind het ook een beetje vreemd om die man daarop aan te vallen. Het kan toch dat hij door zijn zoon tot nieuwe inzichten is gekomen? Of moet je op een bepaalde leeftijd stoppen met leren en mag je nooit je mening herzien? Lijkt me dat je dat in dit geval alleen maar moet waarderen dat hij niet alleen zijn mening heeft herzien maar er ook zo openlijk over wil spreken en zelfs een voorvechter van het homo-huwelijk is geworden.

Maar ja, zal wel aan mij liggen dat ik het anders zie.

Ik denk dat het vooral laat zien dat het makkelijk is om begrip en steun te weigeren aan (groepen) mensen die je niet kent en waarvan je de omstandigheden niet kent. Tijdens de recente discussie van het homohuwelijk in Minnesota zijn echt tenenkrommende en compleet onjuiste dingen gezegd, ik neem aan uit angst, onbegrip en politiek gewin. De schade die dat aanbrengt wordt niet beseft. Totdat iemand zelf van dichtbij ziet waar ze nou eigenlijk over oordelen. Of zelf uit de kast komen...

Volgens mij kraak ik niemand af of val ik iemand aan, maar goed.

Geen gekraak, dit toont juist aan dat iedereen van gedachten kan veranderen. Als je maar te zien krijgt hoe gewoon 'andere' mensen eigenlijk zijn.

Mijn reactie was ook niet voor jou

Dan is het goed.

*legt knuppel neer en dooft fakkel*

Uiteraard mag je je mening herzien. En ik hoop dat er met hem meer mensen het licht gaan zien..

Ik denk dat dit het voorbeeld is van hoe gemakkelijk mensen kunnen oordelen over situaties die ze zelf nog niet beleefd hebben. Hoe gemakkelijk het is om alles af te wijzen dat anders is dan jij.....

Pas als het heel dichtbij komt, zijn mensen in staat om ineens een andere kant te zien en vooral ook te voelen. Ik vind het dapper dat hij het toegeeft, maar ik vind het een verarming dat mensen zo gemakkelijk oordelen en met hun eigen rugzak en perspectief de hele wereld beoordelen. Zeker in de politiek zou ik verwachten dat mensen in staat zijn om daaraan voorbij te gaan, maar ik denk dat dat een utopie is.

En al schrijvende vraag ik me af of dat misschien te maken heeft met het soort mensen dat kiest voor een politieke loopbaan. Eigenlijk zou je als politicus heel empathisch moeten zijn, en je kunnen inleven in situaties die je zelf nog niet hebt beleefd, om daarin menselijke standpunten te kunnen innemen, zonder dogma's en voorschriften. Maar ik denk ook dat dat dus helemaal niet past bij het soort mensen dat drijft op macht en invloed, en vooral hun standpunten wil verkopen die gebaseerd zijn op oordelen en dogma's, op rationeel denken zonder inlevingsvermogen en gevoel.

En om de dogma's te weren uit de politiek, moet in mijn ogen de politiek dus ook echt gescheiden zijn van de kerk. Wat mij betreft moeten zelfs christelijke politieke partijen niet eens toegestaan worden, want wie regeert er dan? De Paus? De dogma's van de katholieke of protestantse kerk? Of de dogma's uit de islamitische religies? Maar goed, ik besef ook dat het onmogelijk is. Ik vind het bizar dat zelfs de Paus oordeelt, volop zelfs. En dat geldt ook voor de islamitische godsdienst. En dat is allemaal gebaseerd op een boek dat 1000-en jaren is geschreven, of beter gezegd op verhalen die door overlevering zijn overgedragen en later opgetekend met verschillende interpretaties. We kunnen de verhalenverteller niet eens meer vragen hoe hij of zij het allemaal bedoeld heeft, die betekenis zal nu dus echt niet meer accuraat zijn.

Maar goed, al schrijvende ga ik weer denken en met mijn overpeinzingen dwaal ik weer af. Dat is wat zo'n verhaal met me doet.....

Dit is trouwens het artikel wat Sen. Rob Portman geschreven heeft, naar aanleiding van zijn 'change of heart':

http://www.dispatch.com/content/stories ... rried.html

Jasmino schreef:En om de dogma's te weren uit de politiek, moet in mijn ogen de politiek dus ook echt gescheiden zijn van de kerk. Wat mij betreft moeten zelfs christelijke politieke partijen niet eens toegestaan worden, want wie regeert er dan? De Paus? De dogma's van de katholieke of protestantse kerk? Of de dogma's uit de islamitische religies?

How about de dogma's van humanisten, dogmas van atheisten, dogmas van "ietsisten", dogmas van gewone burgers, dogmas van mensen die denken dat alles moet kunnen, dogma's socialisten, democraten, republikeinen, communisten etc,etc......
Ook weren?

Ja. Dogma's horen mijns inziens niet thuis in de politiek.

Maar nog even ter aanvulling: dat is ook een utopie denk ik, het zou mijn ideaalbeeld zijn.

ik ben het eens met Jasmino wanneer ze schrijft dat je van politici toch wat meer empathisch vermogen mag verwachten.
Beter laat dan nooit, maar eigenlijk vind ik het triestig dat iemand met zoveel invloed pas beseft wat de consequenties van zijn beleid is op het leven van burgers, tot op het moment dat het zijn zoon treft.

Jasmino schreef:Ja. Dogma's horen mijns inziens niet thuis in de politiek.

Wat een dogma!

Nee, dat is geen dogma.

Een dogma is een leerstelling die als onbetwistbaar wordt beschouwd door een religie, ideologie of andere organisatie. Een dogma is een fundamenteel concept ter onderbouwing van een gedachtegoed, daarom wordt de aanhanger van dit gedachtegoed geacht er niet van af te wijken en het nooit te betwisten of te betwijfelen.

De term wordt binnen de religie beschrijvend gehanteerd, terwijl de benaming dogma buiten de religie vaak wordt gebruikt met een kleinerende ondertoon, refererend aan "gevestigde" concepten met een specifiek standpunt en daarmee met een bedenkelijke basis. Deze kleinerende ondertoon is nog sterker aanwezig in de term dogmatisch, die wordt gebruikt voor personen van wie wordt gemeend dat ze onbuigzame geloofsovertuigingen hebben en niet openstaan voor rationele argumenten. Dit gebruik van de term dogmatisch wordt ook aangetroffen waar overtuigingen in de maatschappij en het wetenschappelijk paradigma kritisch worden beschreven.

Dogmatisme is de meer algemene duiding voor een overtuiging of houding waarbij iemand niet meer in staat is zijn opinies te herzien op grond van nieuwe informatie. Het begrip "dogmatisme" impliceert dat iemand zijn overtuigingen op een onnadenkende en conformistische manier hanteert zonder de fundamenten daarvan in vraag te willen stellen. Dogmatisme wordt als onverenigbaar gezien met een wetenschappelijke en/of rationele ingesteldheid, waar zelfcorrectie intrinsiek deel van uit maakt.

Bron.

Mijn mening wordt niet ingegeven door een dogma, maar is mijn onafhankelijke mening. Ik leid die niet af uit een overtuiging die mij voorschrijft dat ik die mening niet mag betwisten of betwijfelen.

In mijn ogen: een dogma maakt dat je niet onafhankelijk denkt, maar dat je overtuiging wordt voorgeschreven door een geloof of ideologie. Daarmee belijd je dus de mening van een ander, en niet die van jezelf.

Dus jij staat open je mening te veranderen dat dogma's niet thuishoren in de politiek?