Ik heb mijn man ontmoet in 92, toen hij hier gestationeerd was. Samen een dochter gekregen en de basis werd hier toen opgeheven , hij kon geen baan vinden hier en is in de States/wereld in militairy gebleven.
Dochter en ik zijn destijds nog een aantal weken in het noorden van VS op bezoek geweest, maar ik vond het leven in de US helemaal niets, had hier een baan voor het leven..dezelfde als Hekkie had

, goed geregeld met oppas voor onze dochter, dus ben weer terug gekomen.
Nu 10 jaar later en verschillende bezoeken aan Florida en New York is mijn mening over wonen en leven in de US een stuk veranderd, ook is die baan niet meer voor het leven, Nederland niet meer wat het een aantal jaren geleden was.
Hij zit niet meer in militairy of contractors business, gewoon een vaste baan in Florida.
De vonk is er nog steeds en hebben besloten dat we het nu er maar op moeten wagen en zijn dus afgelopen donderdag getrouwd.
We gaan de dcf procedure volgen en binnenkort komt hij hier een aantal weken.
Medio juni 2006 gaan we dan verhuizen.