Hoe ben je in Amerika terechtgekomen?

[kastelke]

Ik neem hier de documenten die ik gekregen heb van advocatenkantoor Van Orshaegen & Partners (meester Peter Mendonck), en daar staat specifiek voor het H1B visum:

"H1B Visum (Speciality Occupation)
* Doel: aanwerven van buitenlandse hooggeschoolden waarvan er geen aanbod is op de Amerikaanse 'labor market'
* Vereisten:
- Minstens universitair diploma van 4 jaar (gelijkgesteld met US Bachelor Degree) (...)
- Aanwerving voor een j ob waarvoor er geen geschikte kandidaten bestaan op de Amerikaanse arbeidsmarkt (speciality occupation)
* Voorbeelden:
architecten, kinesisten, advocaten, ingenieurs, artsen etc...
* Wie doet de aanvraag: Een Amerikaanse werkgever moet de visumaanvraag indienen
* Procedure:
- evaluatie diploma of werkervaring via Credentials Evaluation Services samengesteld uit universiteitsprofessoren
- bekomen van een Labor Condition Application via de Department of Labor
- aanvraag voor werkvergunning via de USCIS
- na goedkeuring door USCIS volgt een consulair interview waarna het visum in het Belgische paspoort wordt aangebracht
* Aantal:
- H1B Cap: sinds fiscaal jaar 2004 worden er jaarlijks en wereldwijd 65.000 visa uitgereikt, voordien waren er dat 195.000
- zeer recent werd dit aantal opgetrokken met 20.000 extra visa voorzover het gaat om kandidaten die een Bachelor Degree hebben gehaald aan een Amerikaanse Universiteit.

Mijn besluit?
Ofwel zijn de Belgische geneesheren hoger gewaardeerd dan de Nederlandse artsen, omdat deze blijkbaar wel in aanmerking komen
Ofwel heeft jouw vriending het niet goed begrepen
Ofwel is deze advocaat mis
Dat laatste kan je altijd eens even navragen bij hem. Als je me een PB stuurt, dan geef ik je zijn nummer wel.

[kastelke]

Bovendien zijn er in Amerika een hoop ziektes die in NL niet (meer) voorkomen en je (dus) niet meer krijgt.

Deze zin snap ik niet, heb je daar een bron voor.

Dat snapte ik ook niet.
Een vriend van ons is ook arts, en hij heeft ooit op het punt gestaan om naar Australië te trekken. Tot zijn 12 jaar had hij daar gewoond omdat zijn vader naar ginder overgeplaatst was.
Wel, voor hem was het geen probleem om ginder werk te vinden, maar wel om in een stadshospitaal werk te vinden. Hij zou eerder bij de Flying Docters terecht kunnen, en dat was niet zijn bedoeling want hij wou in de stad zitten, zijn vrouw had als verpleegkundige daar meer kansen en voor de scholing van zijn 3 kinderen zou dat ook interessanter zijn.
Nu kan ik mij inbeelden dat je in Australië helemààl geconfronteerd wordt met dingen die hier niet gangbaar zijn: bekijk gewoon het aantal giftige reptielen en zo ginder al maar!

[Petra/VS]

Ja, natuur dingen als slangenbeten en giftige planten zullen hier zeker voorkomen en in Nederland niet, maar ziektes?

[ANY]

Hier is nog wat leesvoer. Als ik een keer tijd heb zal ik het op mijn werk ook eens een arts vragen hoe het zit.
http://www.visalaw.com/news/doctors.html
http://www.workpermit.com/us/employer_h-1b_doctor.htm
http://www.mdgreencard.com/credential.html
http://uscis.gov/graphics/services/resi ... waiver.htm

Ik kan me ook geen ziektes voorstellen die hier voorkomen en in Nederland niet. Het is waar dat het systeem anders is en je daarmee moet leren werken. Andersom ook; ik heb lang geleden met een Amerikaanse arts in Nederland gewerkt.
Annemiek

[rene.jager]

Bovendien zijn er in Amerika een hoop ziektes die in NL niet (meer) voorkomen en je (dus) niet meer krijgt. Als je dan in Amerika wilt werken, moet je die allemaal wel kennen, natuurlijk. Vandaar dat je nog zoveel moet studeren.

Deze zin snap ik niet, heb je daar een bron voor. Bij mijn weten zijn er geen "hoop ziektes" hier, die je in Nederland niet kunt krijgen. En in sommige gevallen komt een ziekte in Nederland veel meer voor, dan hier in de VS, omdat kinderen hier worden ingeent, zoals voor waterpokken.

Nou vergis je niet.... Er schijnt in de US een virus rond te waren waar wij Europeanen (met name Nederlanders en Belgen) erg gevoelig voor zijn. Het schijnt dat de incubatietijd een week of 2 is en daarna voor de rest van je leven verstrekkende gevolgen heeft.
Ik heb het hier dan ook over de ik-wil-naar-amerika ziekte.

[wendyjol]

:hilarious:

René gooit hoge ogen dit jaar voor de "grappigste forumlid" award!!!!

[Mack]

Ik zal het m'n vriendin wel eens vragen wat je dan allemaal moet leren wat je in NL niet leert. Zoals ik al zei: ik zit niet in de geneeskunde.

Naar aanleiding van mijn verhaal van gisteren heb ik nog eens wat nagevraagd bij mijn vriendin: het is NIET zo dat je heel med school moet overdoen, wat ik gister zei. Het is WEL zo dat je heel veel testen moet doen, waar je heel hard voor moet studeren. Al met al ben je dus toch jaren bezig, en kost het een hoop geld. Volgens mijn vriendin ben je al 5000 euro lichter voor je naar Amerika mag.

Bedankt voor de bovenstaande links, ik zal ze bekijken en doorgeven aan mijn vriendin.

BTW: mijn vriendin is gisteren aangekomen op Harvard, en het bleek dat haar "appartement" (of hoe heet dat?) waar zij en een vriendin komende 4 weken verblijven, groter is dan ons appartementje in Rotterdam... Ze vindt het tot nu toe helemaal geweldig. Dus ik blijf hopen dat ze net zo USA-gek wordt als ik, en dat we uiteindelijk samen naar de US kunnen...

Hierboven klink ik misschien wat negatief (maar dat is men op dit forum ondertussen gewend?), maar het zal inderdaad wel mogelijk zijn om als Nederlandse arts naar Amerika te gaan en daar het ambt uitoefenen. De vraag is alleen: is dat voor ons ook haalbaar?

Maar dat is het uitzoeken waard, natuurlijk. Bedankt voor de hulp! Ik houd me aanbevolen voor andere opmerkingen.

Mack

[kastelke]

Hierboven klink ik misschien wat negatief (maar dat is men op dit forum ondertussen gewend?), maar het zal inderdaad wel mogelijk zijn om als Nederlandse arts naar Amerika te gaan en daar het ambt uitoefenen. De vraag is alleen: is dat voor ons ook haalbaar?

Misschien is de vraag wel: 'Wil jouw vriending wel?...'
Want daar ben je blijkbaar nog niet zo zeker van?

[Mack]

Hierboven klink ik misschien wat negatief (maar dat is men op dit forum ondertussen gewend?), maar het zal inderdaad wel mogelijk zijn om als Nederlandse arts naar Amerika te gaan en daar het ambt uitoefenen. De vraag is alleen: is dat voor ons ook haalbaar?

Misschien is de vraag wel: 'Wil jouw vriending wel?...'
Want daar ben je blijkbaar nog niet zo zeker van?

Klopt, is inderdaad ook een belangrijk punt. Ik ga haar zeker niet dwingen. Aan de andere kant, zij kent mijn voorkeuren, en ze weet ook wel dat ze voor zichzelf moet kiezen, en niet voor mij. Maar het is een delicate situatie. Lastig.

Zoals reeds vermeld: ze zit nu in Boston voor 4 wkn, we zullen zien hoe enthousiast ze is over Amerika als ze terugkomt...

BTW: ik heb ooit op dit forum als 'ns gevraagd naar mensen die ervaring hadden met partners die mee-emigreerden, of juist niet, en hoe andere mensen dat ervaren hebben. Alleen zijn er niet zulke mensen op dit forum (die samen geëmigreerd zijn) of in ieder geval heb ik daar nooit iets op gehoord.

Mack

[doreennicole]

Nee dat lijkt me ook bijna onmogelijk om tijdens een verblijf in Amerika iemand aan de haak te slaan.
Maar het is wel gebleken, dat internet een perfect medium is om mensen 'across the pond' te leren kennen.
En wie weet wat daar uit voort vloeit.. Dat blijkt wel uit de verhalen in dit topic >>>

ik heb mijn ondertusssen ex wel tijdens een vakantie aan de hak geslagen, hoor. was voor drie weken in LA en al na vier dagen kwam ik de man tegen waar ik de rest van de vakantie en de daaropvolgende 7 jaar heb doorgebracht. hoewel het niet eeuwig heeft geduurd heb ik wel een te gekke tijd gehad met hem, we zijn nog steeds vrienden en het heeft me de Amerikaanse nationaliteit opgeleverd.

het is dus niet onmogelijk

aan de ander kant ben ik sinds de divorce alweer een paar jaar alleen. ik schijn maar eenkeer zo snel te kunnen zijn. ach ja, we blijven het proberen, he.

doreen

[kastelke]

aan de ander kant ben ik sinds de divorce alweer een paar jaar alleen. ik schijn maar eenkeer zo snel te kunnen zijn. ach ja, we blijven het proberen, he.

Doreen, ik denk dat je een partnerkeuze ook anders maakt als je al wat ouder bent en dus ook wat meer ervaren bent in het leven.
Wat het er natuurlijk niet makkelijker op maakt!

[Dutch-Kitty]

Ik zal het m'n vriendin wel eens vragen wat je dan allemaal moet leren wat je in NL niet leert. Zoals ik al zei: ik zit niet in de geneeskunde.

Naar aanleiding van mijn verhaal van gisteren heb ik nog eens wat nagevraagd bij mijn vriendin: het is NIET zo dat je heel med school moet overdoen, wat ik gister zei. Het is WEL zo dat je heel veel testen moet doen, waar je heel hard voor moet studeren. Al met al ben je dus toch jaren bezig, en kost het een hoop geld. Volgens mijn vriendin ben je al 5000 euro lichter voor je naar Amerika mag.

Bedankt voor de bovenstaande links, ik zal ze bekijken en doorgeven aan mijn vriendin.

BTW: mijn vriendin is gisteren aangekomen op Harvard, en het bleek dat haar "appartement" (of hoe heet dat?) waar zij en een vriendin komende 4 weken verblijven, groter is dan ons appartementje in Rotterdam... Ze vindt het tot nu toe helemaal geweldig. Dus ik blijf hopen dat ze net zo USA-gek wordt als ik, en dat we uiteindelijk samen naar de US kunnen...

Hierboven klink ik misschien wat negatief (maar dat is men op dit forum ondertussen gewend?), maar het zal inderdaad wel mogelijk zijn om als Nederlandse arts naar Amerika te gaan en daar het ambt uitoefenen. De vraag is alleen: is dat voor ons ook haalbaar?

Maar dat is het uitzoeken waard, natuurlijk. Bedankt voor de hulp! Ik houd me aanbevolen voor andere opmerkingen.

Mack

Hi Mack, en alle andere forummers hier!
Sorry dat ik effe binnen kom vallen uit het niets. Ik woon nu zelf alweer 4 jaar in Amerika en heb zojuist mijn hele immigratie handel voor elkaar, geen kattepis dat kan ik je wel vertellen.

Maar goed, over je vriendin en haar opleiding. Wist je dat er hier een schreeuwend tekort is aan medisch personeel, en dat er instanties zijn die je vriendin kunnen helpen om hier haar opleiding om te zetten, aan te vullen naar de maatstaven van de desbetreffende staat waar je wilt wonen of werken.

Hier in California zijn er zelfs ziekenhuizen die je sponsoren en de hele immigratieprocess ook voor je regelen, dat is hoe nodig medisch personeel hier is.

Ik zelf ga voor een CNA license, terwijl ik een opleiding heb gedaan die 20 jaar oud is, het is niet veel werk dit om te zetten. Ik heb het via de welcome back center gedaan in San francisco waarvan hier een link.

http://www.e-welcomeback.org/site/main/

Je vriendin zou wel eens je "greencard" kunnen zijn naar Amerika!
Succes!!

[kastelke]

Hi Mack, en alle andere forummers hier!
Sorry dat ik effe binnen kom vallen uit het niets. Ik woon nu zelf alweer 4 jaar in Amerika en heb zojuist mijn hele immigratie handel voor elkaar, geen kattepis dat kan ik je wel vertellen.

En, ik neem aan dat je het er goed naar je zin hebt?

Je vriendin zou wel eens je "greencard" kunnen zijn naar Amerika!

Mack!!! Wie had dàt nou kunnen denken?!
Hoe vindt zij het er, trouwens? Is het er wat meegevallen? Wil ze nog terug?

[Mack]

Je vriendin zou wel eens je "greencard" kunnen zijn naar Amerika!

Mack!!! Wie had dàt nou kunnen denken?!
Hoe vindt zij het er, trouwens? Is het er wat meegevallen? Wil ze nog terug?

LOL Van ANY had ik hierboven ook al wat interessant leesvoer gekregen... Dus de gedachte was al eerder bij me opgekomen...

Mijn vriendin heeft zich uitstekend vermaakt in Boston. Ze vond het een erg mooie (groene) stad die haar beter beviel dan NYC. Maar of ze er echt haar familie voor wil achterlaten? Eerlijk gezegd hebben we het er niet meer zo over gehad sinds ze terug is... Drukke levens hè...

Maar er is een goede taak voor jullie forumleden! Ze komt 5 nov. naar de AllesAmerika-meeting, dus dan mogen jullie haar ook overtuigen... Dan hoort ze het ook eens van anderen... Tot nu toe ben ik de enige 'dwaas' die op haar inpraat...

Mack

[USInsider]

Mochten er nog geinteresseerden zijn die meer willen weten over (tijdelijke) visa en werkgelegenheid in de US voor artsen, op deze web site vind je info hieromtrent:

http://www.shusterman.com/medguide.html

Iemand noemde hier een wachttijd in het land van herkomst na studie in de US, bij mijn weten is dat een regel die geldt voor bepaalde categorieen studentenvisa. Als ik het goed heb begrepen is het mogelijk hier ontheffing voor te vragen in voorkomende gevallen.

[Anne-Sophie]

Hoi!

Terugkomend op de oorspronkelijke vraag van deze thread (waarom naar Amerika en hoe bevalt het): mijn amerika-verhaal.

Het contact met de VS begon toen mijn vriend in 2000 voor zijn werk een jaar naar de VS ging. Hij ging wonen in Princeton, NJ en ik bezocht hem daar in de vakanties.

Wat begon als een jaartje VS voor mijn vriend, duurde uiteindelijk 3.5 jaar. Het beviel hem goed in de VS, goede baan, en zijn oude baan in NL was er niet meer. In die tijd hebben we dus beide ontzettend veel op en neer gevlogen. We zagen elkaar minimaal eens in de 6-8 weken voor een lang weekend of week. Al mijn vakanties gingen naar de VS. Heel veel mijlen gespaard dus!

Nadat we er in 2004 een jaartje samen tussenuit waren geweest (een jaar op reis - van al die gespaarde mijlen natuurlijk ), moesten we besluiten waar we gingen wonen. Dit keer in hetzelfde land, was de bedoeling. Omdat we graag in het buitenland wilden wonen en mijn vriend zijn oude baan in de VS terug kon krijgen, besloten we voor Amerika te gaan.

Begin 2005 kwam ik naar de VS, maar omdat we niet getrouwd waren, was ik hier op een visa waiver met een maximaal verblijf van 3 maanden per keer. Het was winter en we zaten in Michigan, in de sneeuw. Het was voor mij nog echt vakantie, ik heb genoten van de sneeuw (gelanglauft) en veel van de omgeving gezien, oa de prachtige stad Chicago. Een nadeel was dat ik hier echt niets mocht, niet werken, zelfs niet eens een bankrekening openen. Dat ik die kleine dingen niet eens kon doen, brak me soms op. Zoiets simpels als boeken lenen in de bieb, dat mocht ik niet zelf doen met de pas van mijn vriend, maar daar moest hij bij zijn.

Een tip voor partners die als "ambteloos burger" meegaan naar het buitenland: ontwikkel een paar time-consuming hobbies of ga een opleiding doen, zoals een talencursus. Zelf heb ik me verdiept in de geschiedenis van oa Amerika (vooral de tijd waarin de Amerika's gekoloniseerd werden vind ik interessant - "American colonies" van Alan Taylor is een goed boek hierover) en ik heb mezelf HTML geleerd en een paar websites gemaakt voor kennissen en mezelf. Verder natuurlijk bezig geweest met het opslurpen van Amerikaanse cultuur - zoals cafe latte drinken in de koffietent, shoppen in de mall en work out in the gym (broodnodig ivm veel binnenzitten en alles met de auto doen).

Solliciteren lukte echt voor geen meter. Zonder contacten kwam ik nergens binnen en het feit dat ik geen werkvergunning had, was een eerste filter voor personeelszaken om mijn cv direct in de prullenbak te dumpen. Het bedrijf waarvoor mijn vriend werkt, was eigenlijk mijn enige kans voor een baan. We hebben dezelfde opleiding gedaan en ze waren wel tevreden met mijn vriend, dus ze wilden mij ook wel aannemen. Helaas waren de visa toen "op" dus ik moest wachten tot oktober.

Ben toen voor 3 maanden weer in NL geweest, gewerkt als freelancer. Weer wat eigen geld verdienen he, ik vond dat ik niet alleen maar afhankelijk kon zijn van mijn vriend's inkomen. En het was ook heerlijk om weer aan het werk te zijn. Ik heb hier echt van genoten, ben elke dag met een grote glimlach op mijn gezicht naar werk gegaan. In de zomer kwam ik weer hierheen en heb genoten van het outdoor gebeuren: veel kamperen, kanoen, fietsen etc. Heerlijk, altijd lekker weer!

De natuur is voor ons een belangrijke reden om in het buitenland te willen wonen. En Amerika voldoet wat dat betreft perfect. Er is heel veel te doen en te zien in de natuur. Een voorbeeld: van de zomer een paar dagen erop uit geweest met een kano en 's nachts gekampeerd langs de rivier. Fantastisch. Eerlijkheid gebiedt te zeggen dat je dat vanuit NL ook in de Ardennen kunt doen, maar op de een of andere manier is het hier toch anders. Echt de vrije natuur? Wilder misschien.

Mijn indruk van de VS: het is bekend dankzij tv en film, het doet Europees aan, maar als je er voor het eerst bent, vallen een aantal grote verschillen op met Europa (groter dan de verschillen tussen westeuropese landen onderling). Een greep uit de verschillen die ik zie:

- Omgangsvormen. Men is "dorps" aardig tegen onbekenden, maakt gemakkelijk een praatje. Leuk is dat. Verder is men erg beleefd. Bij het voorlangs passeren "Excuse me" en consequent de deur open houden, ook als het nog even duurt voordat de volgende komt. Altijd vragen hoe het is, de ander een goede dag toewensen. Ik moet er nog steeds aan wennen (dus erg goed opletten om niet onbeleefd over te komen )

- De grote invloed van religie in het dagelijks leven. Waar NL toch volledig geseculariseerd is en je niet zomaar religieuse zaken aanhaalt als je niet zeker weet wat en of de ander wel/niet gelooft, is dat hier heel normaal. Ben zelf niet gelovig dus voel me er soms ongemakkelijk over. Natuurlijk is er ook discussie over, zoals recentelijk over de zinsnede "under one god" in die rare eed die schoolkinderen moeten zweren (een mening).

- Eetpatronen. De eettenten geven gewoon teveel! En veel mensen koken nauwelijks zelf. Als ze koken, zijn het kant en klare onderdelen. Onlangs nog "Supersize Me" gezien. En zag laatst een foto van een groep Amerikanen van 100 jaar geleden. Er was iets dat opviel, iets wat de foto on-Amerikaans maakte, maar wat? Opeens schoot het me te binnen: ze waren allemaal zonder uitzondering slank.

- De enorme hoeveelheid elektrische apparatuur in huis. Zoals de electric can opener. Ben onder de indruk van wat er hier allemaal aan apparaten zijn. Echt gericht op convenience, zoals veel dingen hier.

- Service. Die is hier perfect! Als ik in NL ben, merk ik hoe verwend ik ben door het hoge serviceniveau in de VS. Hierdoor kom ik in NL regelmatig terecht in ruzies met winkelmensen of ambtenaren .

Sinds kort heb ik mijn H visum en ben getrouwd (dus 2 redenen om hier echt te mogen blijven). Binnenkort begin ik met werken hier en ik ben erg nieuwsgierig hoe dat gaat bevallen. De werksfeer schijnt hier toch erg anders te zijn, dus ik ben benieuwd.

Al met al bevalt het me hier goed. Ik mis mijn familie en vrienden (nog) niet, want ik kom toch wel 2x per jaar naar NL en bovendien is er email, Skype etc. Ons doel is om een paar jaar in de VS te blijven wonen en dan weer een ander land te proberen. Oja, "hier" is op dit moment Monroe, Michigan, maar omdat we contractors zijn kan dat over een half jaar een andere plek zijn.

Groeten,
Anne-Sophie

[Sandy]

Hi Anne-Sophie,

Bedankt voor je bijdrage aan deze draad. Ik heb met interesse je verhaal gelezen. Ook de verschillen die je ervaart met Nederland, beschrijf je heel treffend. Waar zijn jullie overigens een jaar heen gereisd als ik vragen mag?

Volgens mij ben je redelijk nieuw hier.. Dus bij deze... welkom : ))

[hekkie]

Heel boeiend verhaal Anne-Sophie. Ik wens je veel succes op de arbeidsmarkt daar. Een geweldig goed gevoel lijkt me als je weer "mag"werken.

Groetjes Marjan

[dolphin]

Dank je wel voor je verhaal Anne-Sophie. Ik vond het erg interessant op te lezen! Vind het sowieso leuk om te lezen hoe mensen in een ander land terecht zijn gekomen, wat ze daarvoor hebben moeten doen etc.

Je zegt dat jullie beiden dezelfde opleiding hebben gedaan? Mag ik vragen welke? Je ziet namelijk wel vaker dat mensen via de baan in Nederland in de VS gaan werken en dan uiteindelijk daar blijven, vraag mij altijd af wat voor soort bedrijven dit zijn en wat mensen gestudeerd hebben.

[Anne-Sophie]

Hoi,

Bedankt voor julie reacties. Hier wat antwooorden op de vragen.

Voor Sandy: we zijn in Zuid-Amerika geweest 5 maanden, daarna "eventjes" 2 weken op Hawaii, vervolgens 3 maanden Australie en tenslotte 3 maanden gereisd door Azie: China - Tibet - Nepal - India - Pakistan - Iran.

Dolphin: we hebben TU werktuigbouwkunde gedaan en werken voor een ingenieursbureau. Dit amerikaanse bedrijf had vroeger ook een kantoor in Den Haag - op die manier is mijn man hier terecht gekomen. In het algemeen gesproken denk ik dat je de meeste kans maakt op een baan in het buitenland / VS met een exacte opleiding, dus natuurwetenschappen, techniek of medicijnen.

Groetjes,
Anne-Sophie