Vooral mensen die nog nooit, of misschien 1 keer, in Amerika zijn geweest, hoor ik vaak dat ze oppervlakkig zijn en zo overdreven in hun contacten. "Ze vragen altijd "How are you" maar zijn dan niet geïnteresseerd in het antwoord. Ja, dat zal wel, maar die uitspraak gaat natuurlijk helemaal mank als je hem plaatst in het licht van verschillende culturen. In Amerika is het gewoon een omgangsvorm, een onderdeel van de cultuur. Het is een begroetingszin. Ze laten je merken dat je bent opgemerkt, gezien, dat je onderdeel uitmaakt van hun wereld op dat moment. Dat haalt je uit de anonimiteit, je hoort erbij. Ze zijn zeker oprecht geïnteresseerd, en ze willen je graag goed laten voelen. Dat werkt ook in mijn ogen, want de sfeer is daardoor veel vrolijker en relaxter. Een andere opmerking die ik vaak hoor, is dat ze zo overdreven zij in hun contact. Als je in een restaurant bent, bijvoorbeeld, is de begroeting soms inderdaad heel enthousiast, en soms ook wel gespeeld. Maar in mijn ogen hoort ook dat bij de cultuur. Ze zijn gericht op goede service, willen je het aan niets laten ontbreken (vooral ook omdat ze afhankelijk zijn van jouw fooi). Ik heb dat persoonlijk toch veel liever dan de chagrijnige bediening die je in Nederland vaak treft, om maar niet te spreken over de vervelende discussie die je hier moet voeren als de soep koud is. Het woord "Service" is absoluut niet hier uitgevonden, terwijl het in Amerika wordt geschreven met een hoofdletter!
Als je in Nederland over straat loopt, of in de natuur, heb je helemaal geen contact met anderen. Niemand vraagt je "hoe gaat het met je", maar hier is ook "iedereen voor zichzelf", je kunt met honderden tegelijk op straat lopen, en toch nog heel eenzaam voelen, heel anoniem. Laat staan dat mensen geïnteresseerd zijn in je. Voor interesse ben je afhankelijk van goede vrienden, en ook die kun je in NL vaak op 1 hand tellen. Ook hier geldt "uit het oog, uit het hart" en zijn heel veel contacten ronduit oppervlakkig. De Nederlandse maatschappij is in mijn ogen veel egoïstischer, je word al snel aan je lot overgelaten, hoe ellendig de situatie ook is. En als er dan ergens iets mis gaat (in een probleemgezin bijvoorbeeld), dan wordt er eerst gewezen naar de overheid. Niemand vraagt zich af wat ze zelf hadden kunnen doen. Nederlanders zijn niet verantwoordelijk voor hun eigen leven, nee de overheid is verantwoordelijk!
Klopt helemaal, Petra! In Amerika word je veel meer geaccepteerd voor wie je bent, je wordt niet "gecategorizeerd" en er word je niet zo snel een etiketje opgeplakt. In Nederland gebeurt dat veel gemakkelijker. Heel irritant! Als je afwijkt van de middenmoot, wordt je al vreemd aangekeken (al moet ik wel zeggen, eerlijk is eerlijk, in Amsterdam is dat weer veel minder dan in Limburg).Petra/VS schreef:Interessant onderwerp, mijn zusje (bijna Amerikaanse) en ik hebben het er vanochtend ook over gehad. Het valt ons op (en vooral haar, want zij heeft meer vriendinnen in Nederland, dan ik) hoe we door sommige mensen meteen in een hokje worden gedrukt.
Ik vind dat er veel te gemakkelijk uitspraken worden gedaan door mensen die eigenlijk helemaal niet weten waar ze het over hebben. Een mening hebben over Amerikanen en nog nooit in Amerika zijn geweest? op zijn minst vreemd te noemen........ Maar goed, dat is niet alleen met dit onderwerp zo.
Als ik terug kom van een reis naar Amerika, merk ik dat altijd weer moet afkicken en opnieuw moet wennen aan de nederlandse maatschappij. Die eerste week vind ik altijd vreselijk! Opletten dat je wel aan de beurt komt in de winkel, zonder dat Jan en Alleman probeert voor te kruipen. De assertivieit in het verkeer moet ik weer opnieuw opbouwen en ik moet opletten dat ik niet heel vrolijk tegen iedereen begin aan te kletsen, want dan kijken de mensen me zo raar aan!
Maar goed, gelukkig zijn er ook goede dingen in Nederland, en zijn er ook dingen in Amerika die absoluut beter kunnen. Maar Amerikanen arrogant? Absoluut niet!
Just my 2 cents!
Jacqueline
Maar het is wel moeilijk te omschrijven, hoewel jij het aardig 'beet' hebt.
, maar ik ben het wel met je eens. Ik bespeur bij ons op school onder mijn collega-studenten ook een overheersend anti-amerika gevoel. Dat is deels omdat men vindt dat Amerika arrogant is, maar niet zozeer haar burgers, maar de belangrijkste reden is de dominante buitenlandse politiek die de regering Bush. Deze wordt vaak als arrogant ervaren. 
).