"Vriendelijke" Amerikanen

[dimona]

Dat laatste Oortjes, is denk ik een valide punt. Toen mijn man hier ongeveer een jaar werkte, kreeg een van zijn mensen een hartinfarct, wat op het nippertje goed afliep. Mijn man werd geïnformeerd via de HR manager en hij stelde voor om een bloemetje o.i.d. te sturen namens de collega's. De HR manager liet hem weten dat dat absoluut not done was en dat mijn man het er verder ook met niemand over mocht hebben. Man is het weekend erop naar het ziekenhuis gegaan (na uiteraard eerst gebeld te hebben) en de collega was zo ontzettend blij om iemand te zien en te spreken; er is - buiten zijn eigen vrouw om - verder niemand langs geweest. Rare gewaarwording als je gewend bent dat soort dingen gewoon openlijk de werkvloer op te slingeren, waarna er gelijk dan iets wordt georganiseerd als blijk van steun.

Ik merk hier dat ik zelf relatief open ben over de minder fijne dingen in het leven, zonder er meteen een klaagtoestand van te maken. Ik ben niet iemand die meteen allerlei steunbetuigingen nodig heeft als het ff wat minder gaat, maar ergens verwacht ik dan toch minstens wel een reaktie als ik de onderwijzer van mijn 5th grader laat weten dat zoon ziek is. Maandagochtend een mailtje gestuurd; he-le-maal geen reaktie gehad. Ik weet dat dat dat mailtje in de eerste plaats al niet tot de normale dingen behoort hier, maar dan nog.

[Dutchess]

Ik denk dat het geval van de collega met een hartinfarct misschien te maken had met de Amerikaanse privacy wetten? Je mag volgens de wet niet zomaar informatie vrijgeven over iemands medische toestand. Maar ik heb hier evengoed meegemaakt dat een collega zelf wel open was over haar of zijn medische problemen, en dat er dan wel degelijk blijk van steun werd gegeven door de rest van het team.

[dutchie_in_boston]

Dutchess, dat was ook mijn eerste gedachte. Waar ik werk mag HR met niemand spreken over mijn medische zaken, tenzij ik ze daarvoor toestemming geef. Wil ik blijk van steun van collegas, dan moet ik die collegas zelf even laten weten wat er met me aan de hand is.

...Maar er is een neiging meer, en langer, de schone schijn op te houden. Er is hier denk ik een grotere angst voor een 'loser' aangezien te worden.

ik kijk er anders tegenaan. Ikzelf zie het niet als schone schijn en loser, maar meer dat ik anderen niet met mijn gezemel wil vervelen. Want, en ik denk dat dat de meeste mensen zijn, wat het gros van de mensen van mij denkt is voor mij niet belangrijk.

[dimona]

Ik denk dat het geval van de collega met een hartinfarct misschien te maken had met de Amerikaanse privacy wetten? Je mag volgens de wet niet zomaar informatie vrijgeven over iemands medische toestand.

Maar HR kan dat bloemetje toch ook gewoon sturen?

Als ik zo afga op de verhalen van mijn man, dan zijn er behoorlijk wat gevoeligheden waar je absoluut niet over kunt praten. Veel is ingegeven door wetgeving (waag het niet om in een intern e-mailtje ook maar iets te zeggen over de zwangerschap van een sollicitant!) of dreigende rechtszaken (het ontslaan van een medewerker met een donkere huid) maar ik merk dat veel dingen ook los van dat enorm gevoelig liggen. Je durft jezelf als buitenlander, onbekend met al deze stekeligheden, bijna nergens meer mee te bemoeien. Nou heeft mijn man daar gelukkig niet zoveel last van, maar hij heeft wel zeer regelmatig te maken met collega's die elkaar het leven erg moeilijk maken door een ongelukkige opmerking over een jurk of zoiets onbenulligs. Daar moet dan meteen weer een reaktie vanuit de bedrijfsleiding op volgen. Er heersen denk ik toch wel hele specifieke omgangsnormen op de werkvloer, die misschien per bedrijf ook weer verschillen.

[dimona]

Btw, over verschil tussen VS en NL gesproken; hier een orderbevestiging van Zappos, de Zalando van de VS:

Hi Xxxxx!

Ooh... You like us! You really like us! Thanks for placing an order on Zappos.com! We couldn't be happier about this (unless, of course, there were ice cream involved). At any rate, all the details of your order are below.

Give us a ring if you have any questions... 1-800-927-7671.

XOXO,
Zappos.com

P.S. Be on the lookout for a shipping confirmation. We'll send it once your order leaves the warehouse. Mwah!

[ned in MO]

zappos is wel overdreven fake ( maar ze zijn wel zeer succesvol)

[DejaVu]

Zalando is echt een *** winkel maar dat terzijde. Arrogante klantenservice. Er ging één keer iets verkeerd en op de vraag wanneer de bestelling dan wel zou komen zeiden ze "het komt gewoon wanneer het komt". Meteen geannuleerd. Dat heb ik echt nog nooit meegemaakt. Het is een Duits bedrijf dat sinds 1 a 2 in Nederland operationeel is geloof ik. Een Bol.com is echt vele malen beter.

[Ziva]

Je kunt inderdaad niet overal naar vragen en over praten qua werk, dat maak ik nu ook mee in de rol van manager. En dat is best lastig omdat op die manier oprechte interesse ineens verward kan worden met controleren.

Eén van mijn mensen werd enkele weken geleden (nog in zijn proeftijd) ziek. En op de dag dat hij ziek werd belde hij me op dat hij naar huis ging. Prima natuurlijk, ziek is ziek. De volgende dag hoorde ik de hele dag niets maar laat op de avond kreeg ik een textberichtje dat het helemaal niet goed was en dat hij naar het ziekenhuis zou gaan. Tja.. ik schrok me rot. De dag erna hoor ik wederom niets net als het hele weekend wat erop volgde. Ik maakte me enorm veel zorgen maar je moet gewoon best wel oppassen met de regelgeving omtrent privacy en dergelijke dus daarom belde ik niet terwijl ik me echt heel veel zorgen maakte. Op maandag ochtend (later dan normaal) kwam hij weer terug en zei doodleuk "Oh, het was een buikgriepje, voel me alweer beter". En dat terwijl de HR dame zei dat hij nog lijkbleek zag. Tja... dat zijn wel lastige dingen vind ik.

Eerlijk waar, ik denk dat enorm veel behulpzaamheid en vriendelijkheid kapotgemaakt wordt door de soms idiote wetten en "sue cultuur" in Amerika. Ik heb nu al meegemaakt dat ik lijdzaam moest toekijken hoe iemand kermde van de pijn maar ik die persoon niet mocht helpen vanwege de risico's en bovenstaand voorbeeld is ook een voorbeeld van wel willen maar niet kunnen. Ik blijf dat wel lastig vinden soms.

[gahoogenboog]

Nu ik dit bovenstaande lees schiet me ineens het volgende te binnen:
Wij waren in mei in Amerika en onderweg gingen we koffiedrinken in een wegrestaurant. We staan aan de balie om koffie te bestellen en ik hoor achter me een doffe klap. Keer me om en zie een oudere dame liggen. Ik loop er direct heen en wilde haar overeind helpen. Ze vroeg ook can you please help me. Het lukt haar niet om van de grond te komen, maar de dame was nogal zwaar dus mijn man kwam inmiddels ook aanlopen en samen hebben we haar overeind gekregen. Ze pakte haar kruk en liep zo snel ze kon nog dank je wel mompelend weg. Maar tot mijn verbazing was er helemaal niemand die hielp. Wel stonden hier en daar wat mensen te kijken, een vrouw met een cola in haar hand zelfs naast me. Later kwam de manager vragen of de dame een bekende van ons was en hoe het met haar ging. Nee geen bekende en ze is naar het toilet. Toen we later er over spraken dachten we zou het inderdaad te maken hebben met het feit dat ze je eventueel kunnen aanklagen? Daar staan je toch niet bij stil? Iemand valt en je helpt. Maar wel vervelend dat dit nu in je hoofd zit. Wil toch niemand laten liggen eigenlijk. En voordat we haar overeind hielpen hebben we eerst gevraagd of alles oké was en ze geen pijn had. Wat is nu eigenlijk gebruikelijk in zo'n situatie? Helpen of afwachten wat anderen doen?

[PSVwally]

Altijd lastig. Vrienden van mij zijn een tijdje geleden uitgestapt nadat er voor hun een ongeluk was gebeurd. Ze hebben een dame opgevangen door haar in afwachting van hulpdiensten op de voorstoel van hun auto te zetten. Dame liep, was aanspreekbaar en hun hadden op wat schrammen niet het idee dat het ernstig was. Kreeg die vrouw ineens last van haar nek. Is de brandweer opgeroepen om het dak van de auto los te knippen. Volgens het ambulancepersoneel hadden ze dit moeten weten. Verzekeringstechnisch schijnt het nu ook een heel gedoe te zijn.

Morgenavond overigens bij omroep Max op radio 1 bekijkt een Amerikaan of Amerikaanse Nederlander ons land door zijn/haar ogen. Vandaag was er een lichamelijk gehandicapte Turkse dame die op (hoe hollands kan het) op de fiets naar Turkije gaat voor het goede doel. Ik heb niet het hele interview gehoord, maar werd heerlijk positief van die dame.

[kastelke]

Hebben ze dan niet een 'good samaritan law' die maakt dat je niet persoonlijk aansprakelijk gesteld kan worden als je in zo'n geval iemand helpt en datgene doet wat het meest logische lijkt? In Canada is dat een wet die juist gemaakt is om te voorkomen dat mensen terughoudend zijn om hulp te bieden.

[ANY]

Op mijn werk wordt er meteen een collecte gehouden als er iemand ernstig ziek is. Officieel horen we niet te weten als er iemand in het ziekenhuis ligt, maar er is altijd wel een collega die met die collega bevriend is en via via kom je toch te horen wat er aan de hand is.
Ook heb ik het echt nog nooit gezien dat niemand helpt als er iemand valt of een ongeluk heeft.

[USInsider]

Wat ik erover kon vinden is dat Good Samaritan laws klaarblijkelijk in Canada beter geregeld zijn dan in de US.

Betreffende de US:
The details of good Samaritan laws/acts in various jurisdictions vary, including who is protected from liability and in what circumstances. Not all jurisdictions provide protection to laypersons, in those cases only protecting trained personnel, such as doctors or nurses and perhaps also emergency services personnel such as trained police, fire and EMS workers.

Kortom, als er iemand op de grond valt moet je eerst een advokaat bellen om te vragen wat de regels zijn in die buurt, en welke personen hulp kunnen verlenen zonder het risico te lopen later failliet gesued te worden.

[dimona]

Mijn man heeft het ook meegemaakt dat er iemand letterlijk (bleek achteraf) dood neerviel in de gang van het kantoor en dat iedereen stond toe te kijken, maar niemand iets deed (behave dan 911 bellen natuurlijk). Daar sta je dan met al je EHBO kennis; je kunt nog geen pols vastpakken.

We dwalen (mea culpa) nu wel wat af, maar ik vind dit wel een goed voorbeeld van dingen die er door de bril van buitenstaanders anders uitzien dan ze zijn.

[USInsider]

Daar zal je man wel van geschrokken zijn denk ik.

Probleem is dat na een ongeval onoordeelkundig handelen permanente schade kan betekenen.
Er zijn mensen die een situatie kunnen inschatten en weten waar de grenzen liggen. Anderen niet.
Ik herinner me uit een verleden dat bij bedrijven waar ik werkte dat er altijd werknemers met EHBO certificatie waren. Die wisten dan beter wat te doen en wat niet. Bestaat dat eigenlijk nog ?
En bestaat iets soortgelijks in de US ?

Het suen komt denk ik ook door het gebrek aan een echt vangnet. Als iemand iets overkomt en hij/zij kan daardoor niet meer of minder werken of heeft (hoge) kosten vanwege ziekte, invaliditeit, is de enige manier om te overleven, te proberen het op iemand te verhalen.
Dat leidt tot waanzinnige situaties waarbij bv. bedrijven worden gesued die er vaag mee te maken hebben maar 'deep pockets' hebben. Vaak wordt gesettled omdat proceskosten en een mogelijke veroordeling duurder zijn.

Ik weet niet in hoeverre dit de hele US samenleving beinvloedt, maar het lijkt me onontkomelijk.

[Old Faithful]

Ik kan in Amerika dus maar beter niet beginnen met reanimeren als iemand dood naast me neervalt.

[dimona]

Weer even terug naar het topic: zou dit in de VS denkbaar zijn?

http://m.ad.nl/ad/m/nl/1012/Nederland/a ... temId=5585

Dit verhaal staat in NL momenteel volop in de schijnwerpers en gaat over de reacties van burgers op agenten die hun werk doen - in dit specifieke geval de situatie van een jongen die op sterven ligt en de ouders die door een motoragent naar de plaats van het ongeluk worden begeleid.

[goldenhills]

Dat is wel een heel triest voorbeeld van hoe mensen kunnen reageren... In de VS zal het niet snel gebeuren, alleen al omdat weinig mensen het in hun hoofd halen om een officer tegen te spreken.

[ned in MO]

Ik kan in Amerika dus maar beter niet beginnen met reanimeren als iemand dood naast me neervalt.

Als je certified CPR bent wel (wat ik ben)

[ANY]

Elke staat heeft een good samaritan law, je kun topzoeken wat het inhoudt voor jouw staat http://www.heartsafeam.com/pages/faq_good_samaritan

Het is toch te gek dat er iemand dood neervalt en niemand doet wat. Zelfs als je niet CPR certified bent kun je beginnen met hartcompressies als er niemand is die CPR kan, en de defibrilator halen die in veel publieke gebouwen aanwezig is. Die dingen vertellen je precies wat je moet doen en een kind kan het. Je kunt iemand niet meer dood maken dan hij op dat moment is, maar ze dan wel nog een kans geven.
Ik laat me er niet van weerhouden om iemand in nood te helpen!