Net terug van 4e Amerika-reis: ergernissen

[Thierry73]

Of kruisingen met stopborden
binnen de bebouwde kom is het vaak een stop en go inderdaad.
Maar dat haalt de snelheid er ook wel uit, wat volgens mij ook veiliger is.

[Njit]

Ach, in Australie hebben ze in veel woonwijken die stoplichten vervangen door rotondes. Heb je dus 8 van die dingen achter elkaar.
Dat is ook niet echt de oplossing

[Thierry73]

Daarvoor hoef je niet zo heel ver hoor.
Bij ons in het dorp is het al bijna elke kruising raak met die dingen
waar overal de fietsers natuurlijk voorrang hebben.
Om gek van te worden

[Big Al]

Wat nog het dichtste bij een ergernis in de buurt komt, is dat in de VS de prijs vaak niet de prijs is. De Amerikanen zetten mensen op de maan, maar op een prijskaartje aangeven hoeveel sales tax je moet betalen, lukt op een of andere manier niet.

Redenen waarom de "Sales Tax" niet bij de prijs is inbegrepen:

• Volgens mij is het in sommige staten verboden om de belasting in de prijs te "verstoppen". De gedachte is dat klanten moeten weten hoeveel belasting ze betalen. Het voorkomt ook dat winkeliers er "stiekem" nog een paar centen bijtellen.
• Er zijn zo'n 14.000 verschillende belastingtarieven, van 0% tot zo'n 12%. Zo is er vrijwel altijd een staatsverkoopbelasting (niet altijd!), een regionale verkoopbelasting, en een plaatselijke verkoopbelasting. Dat is overigens een van de redenen dat je vaak winkelcentra net buiten een stad vindt; de verkoopbelasting (alsmede andere belastingen) zijn daar vaak net iets lager.
  Sommige gebieden stellen bepaalde producten vrij van verkoopbelasting. Ook maakt vaak het uit of een product onderdeel is van een grotere aankoop. Zo kan frisdrank dat los gekocht wordt een ander tarief hebben dan frisdrank dat als onderdeel van een bereide maaltijd (cafetaria) gekocht wordt - zelfs als het om hetzelfde flesje gaat.
  Aan de ene kant is het vrijwel onmogelijk voor ketens om duizenden verschillende prijzen te hanteren. Bovendien zou je voor elke winkel aparte folders moeten drukken - en duidelijk maken aan de consument dat als ze naar een ander filiaal gaan de prijzen niet kloppen!
  Het zou ook zeer moeilijk voor consumenten zijn om prijzen te vergelijken als ze de basisprijs niet weten.
• Verkoopbelasting moet ook vaak worden berekend over het bedrag voordat de korting ervan is afgetrokken. Dit geldt met name voor fabrikantenkortingen (de zgn. "manufacturers' rebates").
• Daar winkels de belasting moeten afdragen is het veel gemakkelijker als ze meteen weten welk bedrag ze opzij moeten zetten. Overigens moeten de verschillende belastingen (lokaal, regionaal, staat) vaak afzonderlijk afgedragen worden...
• Voor sommige goederen (bijv. auto's) geeft het woonadres van de koper de doorslag. Zo woonden wij in een "unincorporated" gebied dat aan drie kanten aan de stad grensde. Ik betaalde echter aanzienlijk minder voor een auto dan mensen die een halve kilometer verderop woonden.
• De verkoopbelastingstarieven veranderen nogal eens. Vaak zijn verhogingen maar tijdelijk, wat tot twee veranderingen in de totale prijzen zo leiden. Bovendien kunnen zowel de staat, de regio, als de steden hun deel van de verkoopbelasting verhogen en verlagen. Als de prijzen inclusief belasting op het kaartje staan dan zouden bedrijven dat voortdurend moeten aanpassen!

Ik stel het overigens wel op prijs dat de belasting niet bij de prijs is inbegrepen. Toen ik nog in Nederland woonde stond ik er eigenlijk nooit bij stil dat een product van Hfl. 120 eigenlijk maar Hfl. 100 kostte en de rest naar de fiscus ging.

[Gast]

Kleine ergenis: als je vleeswaren koopt zijn het meestal geen nette plakjes, maar alles is aan elkaar geplakt en verkruimeld.

[Vito]

Niet echt een ergernis maar wel iets dat me wel opvalt: waarom zijn Amerikanen zo luidruchtig? En kunnen ze zichzelf echt niet vermaken in de zin van rustig met een boekje aan het strand liggen ?

[sunnyrojo]

Waarschijnlijk omdat wij heel nuchter en over het algemeen daardoor niet zo luidruchtig en "over the top" zijn.
Toen wij voor de 1e keer in Amerika in een restaurant gingen eten moesten wij er echt aan wennen hoe overdreven de serveerster was en nu vinden we het echt bij Amerika horen zo typisch en zijn we er blij mee want op dat moment weten we ,we zitten er weer heerlijk

[Vito]

Serveerster vind ik ook geen probleem maar wij zitten nu in een resort op de Keys en ze maken hier toch wel een hoop kabaal. Maar ze kunnen ook weer niet langer dan een uur op strand of aan het zwembad liggen dus dat scheelt weer

[kastelke]

waarom zijn Amerikanen zo luidruchtig ?

Hahaha, dat die opmerking van een Nederlander komt!
(Belgen zullen over 't algemeen net dat zeggen over een Nederlander. En ook wel over Amerikanen.)

[Vito]

Iedere Nederlander is weer anders gelukkig. Ons zul je niet horen. Sterker nog, als wij luidruchtige Nederlanders horen, spreken wij ineens Engels

[RiverCola]

Ik denk dat Nederlanders, door de bocht genomen, een behoorlijk out-going volkje zijn. Misschien niet zozeer luidruchtig, maar wel een stuk aanweziger dan onze Duitse en Belgische buren. In die zin voelt het voor mij ook altijd weer een beetje als thuiskomen in landen waar de meeste mensen ook vrij out-going zijn. Amerikanen zijn dat, Israëliërs ook, Marokkanen ook, Italianen.
Afgelopen zomer waren wij in Singapore en Maleisie. De Singaporezen zijn redelijk easy going, maar de Maleisiers zijn een ontzettend ingetogen en bescheiden volk. Dat vonden we soms ingewikkeld. Op een eilandje waar we verbleven, aan een strand met vrij weinig horeca-gelegenheden, kwamen wij al voor de 4e keer in een restaurantje in 2 dagen tijd. We hadden er ontbeten, gelunched, gedineerd, en toen we weer kwamen werden we weer begroet alsof ze ons voor de eerste keer zagen. Ik vind een 'Hey! How are you?' dan veel fijner.
De eigenaar van onze guesthouse op Borneo was een geweldige vent. We hadden erg veel contact met hem gehad voordat we kwamen, hij had dingen voor ons geregeld, dus ik nam warm afscheid van hem. Toen kreeg ik een heel koel klopje op m'n schouder van hem terug

Geef mij dan maar de Amerikanen. Gelijk gezellig in gesprek, soms spontaan een drankje doen met een local, dat contact vind ik leuk. Wat ik wel opvallend vind van Amerikanen (wij krijgen ze in onze B&B ook regelmatig over de vloer): ze willen altijd het volle uit hun dag halen. De ene toeristische highlight volgt de volgende op, ze komen hier aan met heel strak geplande schema's. Ik kan dat niet begrijpen. Ik snap dat ze minder vakantiedagen hebben etc. Maar dat is toch geen vakantie vieren? De hele dag van hot naar highlight vliegen???

[Big_Mo]

@RiverCola

Vele Amerikanen (athans in mijn close environment) hebben of beter gezegt nemen maar een week per jaar vakantie omdat zij zich obligated voelen om door te blijven werken. Dus ja als je ergens heen gaat waar je hard voor gespaard hebt wil je toch wel het maximale er uit halen. Ik zie het aan mijn vrouw. Als wij een week vakantie hebben stampt zij het zo veel mogelijk vol met dingen om te doen en zien.

Ik ben het met je eens het voelt ook niet als vakantie vieren, maar het is helaas niet anders voor vele.

[Gast]

Hetzelfde geldt voor forumleden die 'een rondje ZW USA' doen, en dan zoveel mogelijk parken en steden in hun route proberen te proppen

[Big Al]

Helemaal mee eens. Toen ik nog in NL woonde keken we met verbazing naar "al die Amerikanen die in een paar weken even Europa willen doen".

Nu ik in de VS woon kijk ik met verbazing naar "al die Nederlanders die in een paar weken even Amerika willen doen".

[RiverCola]

De meeste mensen die hier op het forum een route plannen, plannen inderdaad een schema met redelijk wat kilometers en veel parken. Wat de meeste mensen echter niet doen (ik zie ze er weleens tussen hoor, dat wel), is hun hele dagen vol plannen. Zo van, in de ochtend doen we die hike van zoveel uur, dan gaan we bij dat specifieke restaurant lunchen, dan rijden we in de middag naar een andere stad om dat en dat museum te bezoeken, en voor de avond hebben we een tour geboekt met een guide. Echt, ik val soms om van verbazing. Ze mailen me dan al lang voordat ze komen met allerlei vragen over te boeken tours, en wandelingen met gidsen (waar ik nooit iets vanaf weet), en advies over treinverbindingen. Alles moet zo strak mogelijk gepland worden. Een tijdje terug kwamen er twee Amerikaanse zussen van in de 50, enorm leuke dames. Ik werd als dertiger al doodmoe van hun schema . Ze presteerden het zelfs om vanuit Rotterdam om 6 uur 's ochtends met de trein naar Amsterdam te vertrekken om op tijd in de rij voor het Anne Frank huis te staan. 's Middags bezochten ze nog Delft en de volgende ochtend hadden ze een huurauto geboekt om naar een afgelegen plek in de provincie Utrecht te rijden, om iets bijzonders te gaan zien. Volgens mij hebben ze in die twee dagen ook de molens bij Kinderdijk nog bezocht.

Kortom, geen tijd om eens lekker door te stad te wandelen, spontaan ergens te gaan zitten voor een kopje koffie of lunch, geen tijd om tegen een leuk restaurantje aan te lopen. Ieder z'n ding hoor, maar het lijkt me zo vermoeiend. En ook niet leuk. Ik doe liever niet die tour met guide, maar geniet van het moment en kijk wat er op mijn pad komt. Genieten van het moment....dat kunnen Amerikanen volgens mij iets minder goed. Tijd moet nuttig en leerzaam besteed worden. Ik denk dat dat nog het allergrootste cultuurverschil is tussen Amerikanen en Europeanen.

[LittlePhoenix]

"Genieten van het moment....dat kunnen Amerikanen volgens mij iets minder goed. "

Dat valt me hier in ons kleine stadje in Texas vaak op, mensen nemen hier de tijd om te genieten. Lekker op een bankje naar de spelende honden kijken, gewoon ergens staan kletsen, rond slenteren in het historische centrum, dat soort dingen zijn hier heel normaal. Maar ook mensen die aan het werk zijn nemen een momentje voor de belangrijke dingen in het leven. Zo kwamen we vandaag een sherif tegen die gehaast naar de court building liep, maar hij nam wel even een minuutje om met m'n kinderen te praten toen hij zag dat ze naar hem keken.

Ik heb hier het idee dat mensen juist heel goed van het moment en van hun vrije tijd kunnen genieten. Hoort ook bij de cowboy cultuur, hard werken en dan genieten van je vrije tijd en je biertje.

In Florida was dat veel minder. Mensen zijn daar veel meer gehaast, en altijd druk. Zelfs als ze ontspannen doen ze dat met veel drukte en gedoe.

[Vito]

Dan isTexas wel een uitzondering. Want zelfs in resorts willen Amerikanrn nog bezit gehouden worden door de animatie. Dat viel mij in Mexico ook op. En de Amerikaanse 'zus ' van mijn zus moeten we ook altijd vans morgens vroeg tot s avonds laat bezig houden als ze in Nl is. Even relaxed op de bank of in de tuin zit er niet in.
Maar idd zie ik hier ook schema's voorbij komen waarvan wij gruwelen. Waarschijnlijk omdat wij thuis altijd bezig en druk zijn met huis, land en dieren is voor ons uitrusten pas écht vakantie.

[Joke]

Het is voor veel mensen, vooral studenten, nu spring break. Dan zoeken ze warme plekken op, om met grote groepen te "genieten" -- veel lawaai, veel drank, enz. Je vind ze overal, maar de kust van Florida is een populaire plek, en was het al toen ik zo'n 50 jaar geleden daar was met spring break.

[Vito]

Het zijn echt geen Springbreakers maar oudere mensen, resort heb ik uitgezocht op springbreakers niet toegestaan ( ja, dat bestaat ook)

[RiverCola]

@Vito: dat zie ik mijzelf ook doen, hahaha!!!

@LittlePhoenix: dat klinkt als een leefstijl die ook wel bij ons zou passen. Ik woon in een 'grote' stad en vind dat heerlijk. Juist omdat alles er is, maar niets moet. Ik bezoek zeker dat nieuwe hippe barretje of restaurantje, maar alles op zijn tijd. We wonen vlakbij het centrum, dus in de weekenden slenteren we regelmatig van huis naar centrum, lekker door de straten lopen, biertje doen op het terras als we toevallig tegen een bekende aanlopen, lekker stuk kaas halen in de Markthal (die hebben we sinds 1,5 jaar in hartje Rotterdam), of naar de eco-markt op zaterdagmiddag en daar dan lekker lang blijven zitten met een cappuccino of een frietje. Op vakantie gaat het zo ook. We zijn wel altijd behoorlijk actief, daar houden we allebei van, maar het is geen wedloop om maar zoveel mogelijk historische sites, museums en hikes af te kunnen strepen. En dan nog komen we meestal vermoeid terug van een Amerika-reis, omdat de indrukken elke keer weer zo geweldig zijn en we zo hard genieten