Ziektekostenverzekering

[JohnNJ]

... Amerika was toch bij mij altijd het land van de ongekende mogelijkheden. Ik ben toch wel wat teleurgesteld nu, een beetje katerig. Of is dit nu weer te ver gezocht ??

Ja, dat kijkt me wel. Je hebt de mogelijkheid je wel of niet te verzekeren. Het is niet verplicht. Ik heb ook wel eens een paar maanden onverzekerd rondgelopen. Als je gezond bent en dat risico aandurft, is er niemand die je tegenhoudt. Het is allemaal eigen verantwoordelijkheid en er is geen enkele overheidsdwang. Ik voel niets voor een een soort algemeen basisziekenfonds voor iedereen, want dat vergroot alleen maar die overheidsinvloed, en dat moeten we zien te voorkomen.

Zolang je de AOW-gerechtigde leeftijd nog niet hebt bereikt, zul je meestal op een werkgever zijn aangewezen voor een ziektenkostenverzekering. Studenten kunnen al zo'n verzekering krijgen als ze 25 uren per week bij Target (een groot warenhuis) gaan werken. Jonge studenten (tot en met 23 jaar meen ik) zijn vaak nog via hun ouders verzekerd. De staten hebben vaak ook nog afzonderlijke regelingen voor de lagere inkomens. Ik hoor maar weinig studenten klagen over ziektenkosten.

--john

[USInsider]

Nee John, want de studenten die ernstig ziek werden zitten thuis en hun familie zit zwaar in de financiele problemen. Ik denk dat jij ze dan niet snel meer tegenkomt.
Heb je nooit de aankondigingen gelezen voor de pannekoek-ontbijten en de car-washes om een of ander kind zijn chemo-therapie te betalen ?
Weet je niet dat onverwachte med.kosten de belangrijkste reden zijn waarom mensen - gewone werkende mensen vaak - zich failliet moeten laten verklaren ?

Tink, weer verschillen we van mening. Er zijn voor mensen zonder inkomen die ziek zijn staatsprogramma's, maar die zorg is zeer rudimentair. Ik weet er van aangezien mijn vriendin - die uiteindelijk mede door gebrek aan goede zorg/begeleiding zelfmoord pleegde - in die situatie zat.
En als er programma's mogelijk zijn als jij zegt, waarom zijn er dan 47 miljoen onverzekerden in dit land - en dat aantal is groeiende ?!
Voor mensen die op hun 62e met pensioen gaan is het probleem dat ze pas op hun 65e voor MediCare in aanmerking komen.
Trialmeds, dat is voor een week - ik heb het nooit voor langer aangeboden gezien.
Natuurlijk zijn is de farmaceutische industrie bereid een hoeveelheid meds gratis te geven. De meeste meds kosten weinig aan grondstoffen/fabricage. Het is voor de industrie van belang dat ze het recht hebben de rest van de zieken het vel over de neus te trekken. Jaarlijks wordt een klein kapitaal besteed aan lobbyen om dat mogelijk te houden.

Han, die mensen hebben inderdaad geen huisarts aangezien ze geen verzekering hebben. Zoals Wiepster al zegt, de ER moet iedereen helpen, ongeacht of deze kan betalen of niet. Maar het is een dure vorm van zorg aangezien de ER arts de betrokkene niet kent en een hele batterij tests moet doen om van alles en nog wat uit te sluiten. De kosten worden verhaald op de patienten die wel hun rekening betalen, die betalen dus meer.
(Overigens Wiepster, er is hier door ER artsen al aan de bel getrokken dat de sitatie gevaarlijk kan worden, teveel mensen betekent dat de ER dicht gaat voor nieuwe gevallen en dan zal de ambulance toch verder moeten rijden.)
Plus het is gevaarlijk als mensen niet op tijd naar een dokter gaan maar doorlopen en collega's enz. besmetten - zeker nu er een nieuwe pandemische griep mogelijk is.

Verder begrijp ik nooit wat mensen als John bedoelen die zeggen dat ze niet meer 'overheidsbemoeienis' willen. Alsof de overheid niet zich al met van alles en nog wat bemoeit. En datzelfde bedrijfsleven dat zo 'vrij' wil zijn, hangt voortdurend aan de Federale tiet voor subsidies en hulp enz. - allemaal betaalt door de belastingbetaler.

[JohnNJ]

Nee John, want de studenten die ernstig ziek werden zitten thuis en hun familie zit zwaar in de financiele problemen. Ik denk dat jij ze dan niet snel meer tegenkomt.

Ik ben een aantal jaren bij universiteiten werkzaam geweest. Ik denk dat ik het toch echter beter weet dan jij.

Heb je nooit de aankondigingen gelezen voor de pannekoek-ontbijten en de car-washes om een of ander kind zijn chemo-therapie te betalen ?

Jawel, maar wat heeft dat te maken met studenten die geen $100 per maand opzij willen leggen voor een ziektenkostenverzekering? Dat zulke dingen, het niet kunnen betalen van de chemotherapie dus, voorkomen weet ik ook wel, maar het zijn en blijven uitzonderingen.

Weet je niet dat onverwachte med.kosten de belangrijkste reden zijn waarom mensen - gewone werkende mensen vaak - zich failliet moeten laten verklaren ?

Ik weet dat dit niet waar is. Dergelijke fallisementen zijn doorgaans het gevolg van een teveel aan krediet. Met hoge credit card-schulden of een flinke hypotheek is een kleine tegenslag al voldoende om zwaar in de financiele problemen te komen. Het krijgen van krediet is zo gemakkelijk dat talloze mensen eigenlijk boven hun stand leven. Met die langdurige afbetalingsregelingen, en de daaraan gekoppelde torenhoge interest, leeft men dan van paycheck naar paycheck, zonder enige financiele buffer. Als die paycheck dan enige maanden uitblijft omdat de unemployment benefits zijn gestopt, is de catastrofe onvermijdelijk.

En als er programma's mogelijk zijn als jij zegt, waarom zijn er dan 47 miljoen onverzekerden in dit land - en dat aantal is groeiende ?!

Het aantal groeit omdat de Amerikaanse bevolking groeit, en omdat de illegalen ook worden meegeteld.

Voor mensen die op hun 62e met pensioen gaan is het probleem dat ze pas op hun 65e voor MediCare in aanmerking komen.

Je kunt dus niet op je 62-ste met pensioen gaan als je dat niet aandurft omdat je geen ziektenkostenverzekering hebt. Ik zie niet wat hier het probleem zou zijn. Het systeem is niet gebaseerd op mensen die allemaal op hun 62-ste stoppen met werken. Je kunt dan wel een laag bedrag aan social security benefits gaan opnemen omdat je het wat rustiger aan wil doen, maar je kunt niet verzekerd met pensioen, tenzij je werkgever zo'n regeling voor je heeft getroffen of omdat je er zelf voor hebt gezorgd.

Verder begrijp ik nooit wat mensen als John bedoelen die zeggen dat ze niet meer 'overheidsbemoeienis' willen.

Dat is heel simpel: ik ben tegen elke maatregel die de invloed van de overheid vergroot, onverschillig wat die maatregel inhoudt. Daarom ben ik ook tegen een universele ziektekostenregeling. Voor senioren is het acceptabel, maar niet voor arbeidsgeschikte mensen die nog geen 65 jaar zijn. Als je meer dan 20 uren per week bij Target gaat werken, krijg je al een ziektenkostenverzekering. Mensen zijn in de eerste plaats zelf verantwoordelijk voor hun gezondheid. De overheid moet zich vooral niet bemoeien met dingen die mensen zelf kunnen doen.

--john

[Petra/VS]

Dat is heel simpel: ik ben tegen elke maatregel die de invloed van de overheid vergroot, onverschillig wat die maatregel inhoudt. Daarom ben ik ook tegen een universele ziektekostenregeling. Voor senioren is het acceptabel, maar niet voor arbeidsgeschikte mensen die nog geen 65 jaar zijn. Als je meer dan 20 uren per week bij Target gaat werken, krijg je al een ziektenkostenverzekering. Mensen zijn in de eerste plaats zelf verantwoordelijk voor hun gezondheid. De overheid moet zich vooral niet bemoeien met dingen die mensen zelf kunnen doen.

--john

Hear, hear en met jou en mij vele Amerikanen. Daarom lukte het Hill and Bill health insurance gedoe niet. Wat hier niet vermeld wordt zijn de Canadezen, die de grens over komen om hier geholpen te worden. Mijn broer, Canadees, klaagt steen en been over het (zogenaamd gratis) systeem daar. Het is nergens perfect. Maar de hele mentaliteit hier in de VS is al vanaf 1776 zo min mogelijk overheidsbemoeienis. En eigenlijk bemoeit die overheid zich al te veel (zie One Child Left Behind en bijkomende problemen). We zullen zien hoe snel de Europese Unie een goed-geoliede federatie is. En hoe makkelijk het Europees Parlement de wet kan schrijven. Nederland is vergelijkbaar met een staat, de Federal Government hier met de Europese Unie. En zie eens hoe de individuele staten (wat Nederland dan zal zijn) protesteren.

[ned in MO]

Je kunt eideloos discussieren over wat de beste healthcare systemen zijn en een perfect systeem is er niet
Via de werkgever van mijn vrouw betalen wij 36, 33, 5 en 3 jaar oud 340 dolar per maand voor een goede verzekering ookal blijft er altijd wat te klagen natuurlijk. Mijn vrouw zit erover te denken om haar bedrijfje uit te breiden wat betekent dat ze te weinig voor haar baas gaat werken om verzekering te houden. Zelf verzekering regelen kost ons $80 per maand meer maar omdat het dan voor mijn of haar bedrijfje is , is het weer tax deductible.

Als je uit cobra situaties wil blijven kun je volgens mij beter zelf verzekerd zijn. Soms is je werkgever bereid je meer salaris te betalen als je geen verzekering wil.
Als je dan je baan kwijtraakt gaat je verzekering tenminste gewoon door en hoef je je geen zorgen te maken over exorbitante bedragen aan premie.

[kastelke]

Wat hier niet vermeld wordt zijn de Canadezen, die de grens over komen om hier geholpen te worden.

Net zoals de Nederlanders en de Engelsen naar België komen om geholpen te worden...

[Tink]

Tink, weer verschillen we van mening. Er zijn voor mensen zonder inkomen die ziek zijn staatsprogramma's, maar die zorg is zeer rudimentair. Ik weet er van aangezien mijn vriendin - die uiteindelijk mede door gebrek aan goede zorg/begeleiding zelfmoord pleegde - in die situatie zat.
En als er programma's mogelijk zijn als jij zegt, waarom zijn er dan 47 miljoen onverzekerden in dit land - en dat aantal is groeiende ?!
Voor mensen die op hun 62e met pensioen gaan is het probleem dat ze pas op hun 65e voor MediCare in aanmerking komen.
Trialmeds, dat is voor een week - ik heb het nooit voor langer aangeboden gezien.
Natuurlijk zijn is de farmaceutische industrie bereid een hoeveelheid meds gratis te geven. De meeste meds kosten weinig aan grondstoffen/fabricage. Het is voor de industrie van belang dat ze het recht hebben de rest van de zieken het vel over de neus te trekken. Jaarlijks wordt een klein kapitaal besteed aan lobbyen om dat mogelijk te houden.

Sorry maar dat is pertinent niet waar.
Staats programma's werken voor jaren en jaren. Verscheidene subscribers op mijn mailinglist (en dit zijn er een paar duizend dus een aardige representatie van de US bevolking) maakt gebruik van dit soort pogrammas en van de Free meds programma's.

Voor een heleboel mensen is het een keus die ze welbewust maken, wel of geen insurance. Credit card schulden die te hoog zijn opgelopen, een te dure auto etc en een hele groep mensen doen ook geen moeite om programma's zoals de State programs te onderzoeken of te gebruiken.
Het vraagt moed en energie om toe te geven dat je hulp nodig hebt een budget te maken en je schulden te consolideren. Er zijn genoeg instanties die daarbij helpen en op die manier kun je insurance krijgen.

En al is trial meds voor een weekje medicijnen, wat maakt dat uit? Als je wilt besparen op je health care cost in je budget dan is een week gratis medicijnen toch weer lekker meegenomen of koop jij liever medicijnen voor een hele maand die na een paar dagen toch niet zo geschikt voor je bleken te zijn en je ze door de w.c moet spoelen. Dat is toch weggegooid geld?
Ik gaf alleen maar aan hoe je in Amerika op je kosten kunt besparen door zo'n trial of een coupon aan te vragen

Trial meds en de gratis programma's van de pharmaceutische industrie zijn 2 heel verschillende dingen. Je kan er neerbuigend over doen over die gratis medicijn prgramma's voor de lagere inkomens maar ik persoonlijk ben blij dat ze er zijn, dat er in ieder geval iets gedaan wordt. Doet er niet toe hoe of waar het vandaan komt belangrijk is dat het beschikbaar is.

Als je ziek wordt kun je niet vertrouwen en afwachten op wat de staat je aanbied. Je gezondheid is je eigen verantwoordelijkheid en jij moet zorgen het onderste uit de kan te krijgen.

Ik heb ook geen huisarts, dat is mijn eigen keus. Ik ga naar een vaste arts maar die staat niet genoteerd als mijn huisarts. Ik zie niet in waarom een arts een vast bedrag per maand moet krijgen van insurance alleen omdat hij als mijn arts genoteerd staat.

Ik ben het volkomen met John en Petra eens in deze.

Als men verzorgd wilt zijn van de wieg tot het graf met geen invloed op hoe men hun health care insurance/budget kan besteden zijn deze mensen beter af in een verzorgingstaat zoals als eens Nederland en Frankrijk was.

[ANY]

Het hele zorgsysteem barst uit zijn voegen, en wordt alleen maar erger. Een van de ergste dingen is volgens mij de "for profit" ziekenhuizen en verzekeringen. De theorie is dat de zorg met winstbejag goedkoper wordt, maar het tegendeel is waar. Ondertussen worden de niet winstmakende diensten overgelaten aan de not for profits.
Medicare/medicaid betalen zulke minimale bedragen uit aan de ziekenhuizen dat ze amper de kosten dekken. Verzekeraars zien zo dat het ook goedkoper kan en proberen een ziekenhuis te dwingen om hun ook zo'n laag tarief te geven. Een ziekenhuis moet echter minstens 4% winst maken om alleen maar het hoofd boven water te houden.

Voor een heleboel mensen is het een keus die ze welbewust maken, wel of geen insurance. Credit card schulden die te hoog zijn opgelopen, een te dure auto etc en een hele groep mensen doen ook geen moeite om programma's zoals de State programs te onderzoeken of te gebruiken.
Het vraagt moed en energie om toe te geven dat je hulp nodig hebt een budget te maken en je schulden te consolideren. Er zijn genoeg instanties die daarbij helpen en op die manier kun je insurance krijgen.

Dat zal voor sommige mensen waar zijn, maar driekwart van de mensen die bankroet gaan vanwege medische kosten had een verzekering. Probleem is dat net als je ernstig ziek wordt je ook niet meer kan werken, je baan verliest, en daarmee je verzekering.

Heb je nooit de aankondigingen gelezen voor de pannekoek-ontbijten en de car-washes om een of ander kind zijn chemo-therapie te betalen ?

Het is niet zeker dat deze allemaal mensen zijn zonder zorgverzekering, bij een ernstige ziekte komen andere kosten kijken, zoals het reizen naar ziekenhuizen en misschien verblijf buiten de woonplaats.

[Marby]

driekwart van de mensen die bankroet gaan vanwege medische kosten had een verzekering. Probleem is dat net als je ernstig ziek wordt je ook niet meer kan werken, je baan verliest, en daarmee je verzekering.

Dat klopt vaak wel, hoewel in de meeste gevallen duurt dit vrij lang (weken of maanden, niet dagen), en bedrijven die ziektekosten verzekering aanbieden ook vaak een disability polis aanbieden, waarmee dat probleem dus weer is opgelost.
Ik heb hiereen interessant artikel gevonden dat in 24 paginas opsomt wat je in andere plaatsen ook kunt vinden (maar vaak niet zo duidelijk), namenlijk dat het aanvragen van een bankroet status meestal het gevolg is van het hebben EN het gebruiken van een steeds grotere krediet lijn.
Volgens dit rapport zijn medische redenen helemaal niet zo duidelijk de grootste reden van het aanvragen van een bankroet status. Een ziekte of scheiding of baanverlies zorgt er dan voor dat je bestaande schulden niet meer af kunt betalen (en deze zullen dan ook wel toenemen bij gebrek aan mogeljikheid om ze af te betalen), maar deze gebeurtenissen zijn meestal niet de oorzaak van de schulden.

Het belangrijkste is dus gewoon je krediet kaart elke maand af betalen, en een appeltje voor de dorst bij de hand hebben.

Margaret

[fcolos]

Natuurlijk zijn is de farmaceutische industrie bereid een hoeveelheid meds gratis te geven. De meeste meds kosten weinig aan grondstoffen/fabricage. Het is voor de industrie van belang dat ze het recht hebben de rest van de zieken het vel over de neus te trekken. Jaarlijks wordt een klein kapitaal besteed aan lobbyen om dat mogelijk te houden.

Wat een negativiteit.
Heb je je eigenlijk wel eens verdiept in de farmaceutische industrie?
De fabricage- en grondstofkosten zijn maar een schijntje vergeleken bij de ontwikkelingskosten van een medicijn. Met een gemiddelde pipeline van 10 jaar is de farmaceutische bussiness vaak een high-risk investering. Als dit soort kosten niet worden doorberekend is de ontwikkeling van nieuwe middelen niet meer mogelijk. Dat er ook geld wordt verdiend, is niet vreemd: het is een bedrijf.

[kastelke]

Met een gemiddelde pipeline van 10 jaar is de farmaceutische bussiness vaak een high-risk investering.

Tel daar dan bij dat er heel wat medicijnen of moleculen ontwikkeld worden die niet eens gecommercialiseerd geraken. En de hoge eisen die gesteld worden aan het testen van de medicijnen vooraleer ze de markt op mogen...

[ANY]

En dan de aansprakelijkheid als er serieuze bijwerkingen zijn en de medicatie terug getrokken worden, zoals Vioxx. Toch zijn medicijnen veel te duur, maar ze moeten het geld er in een korte tijd uit halen voordat het patent verloopt.

[JohnNJ]

... Toch zijn medicijnen veel te duur, maar ze moeten het geld er in een korte tijd uit halen voordat het patent verloopt.

Gelukkig zijn niet alle medicijnen duur. De prijzen van 'generic drugs' in de U.S. behoren tot de laagste ter wereld. Ze zijn een stuk goedkoper dan in Europa en Canada. Voor 'over-the-counter drugs' zijn die verschillen nog groter.

Wat ik me overigens afvraag is het volgende: Zou het zo kunnen zijn dat wij in de U.S. vanwege die hoge prijzen van een aantal nieuwe middelen daarmee de R&D financieren die al spoedig ook ten goede aan de rest van de wereld? Buiten de U.S. wordt er uiteraard ook aan geneesmiddelenonderzoek gedaan, maar het grootste deel van dat onderzoek vindt in dit land plaats.

--john

[ANY]

Ik bedoelde ook de nieuwere medicijnen die te duur zijn, de generics zijn goedkoper, omdat daar het patent op verlopen is.

[Marceljesse]

Wat een negativiteit.
Heb je je eigenlijk wel eens verdiept in de farmaceutische industrie?
De fabricage- en grondstofkosten zijn maar een schijntje vergeleken bij de ontwikkelingskosten van een medicijn. Met een gemiddelde pipeline van 10 jaar is de farmaceutische bussiness vaak een high-risk investering. Als dit soort kosten niet worden doorberekend is de ontwikkeling van nieuwe middelen niet meer mogelijk. Dat er ook geld wordt verdiend, is niet vreemd: het is een bedrijf.

Een erg interessant topic is dit. Ik had hem eerst links laten liggen maar ga me er nu toch ook maar tegen aan bemoeien.

Ik werk in de pharmaceutische industrie en ben bezig met het ontwikkelen van een nieuw medicijn. Aan de ene kant heeft men gelijk: De totale productiekosten van een bepaald geneesmiddel kunnen erg laag zijn en je betaald dus giga te veel als je het zo bekijkt. Ik zie het vanaf de andere kant:
Ik ga niet te gedetailleerd in wat er allemaal vooraf gaat aan het maken van een geneesmiddel maar reken ongeveer op 10-15 jaar lang onderzoek vanaf het eerste brilliante idee tot de eerste commerciele verkrijgbare pil. Gedurende die jaren is er veel onderzoek gedaan in het laboratorium, onderzoek op kleine en grote proefdieren, voorzichtige experimenten op patienten en uiteindelijk een echt groot internationaal onderzoek met het nieuwe middel. De bedragen waar we het over hebben zijn zeer hoog. Letterlijk vele en vele miljoenen.

Berekend de industrie dit niet mee in de verkoopprijs dan is dat bedrijf meteen failliet en zal er dus vanuit die kant geen nieuwe onderzoek plaatsvinden naar nieuwe geneesmiddelen. Dit vooruitzicht zou er dan ook voor zorgen dat er geen enkel bedrijf te vinden zou zijn die deze markt nog in zou willen.

Wat natuurlijk wel raar is dat het geneesmiddel in amerika vele malen meer kost dan in canada. Misschien dat hier toch de overheid een grote rol speelt.

Ik las ook eregns de opmerking: naamloos medicijn. Dit is een heel raar geval. Als je als bedrijf iets nieuws ontwikkeld dan heb je er een x aantal jaar alleenrecht op. Is die periode afgelopen dan kan dus iedreen dat goedje namaken en dan kost dat inderdaad vele malen minder. Deze bedrijfjes die dan ook het product gaan produceren hebben dus alleen maar de fabricage- en productiekosten en hoeven dus niet de vele miljoenen geinvesteerde euro's terug te verdienen.

[fcolos]

Wat een negativiteit.
Heb je je eigenlijk wel eens verdiept in de farmaceutische industrie?
De fabricage- en grondstofkosten zijn maar een schijntje vergeleken bij de ontwikkelingskosten van een medicijn. Met een gemiddelde pipeline van 10 jaar is de farmaceutische bussiness vaak een high-risk investering. Als dit soort kosten niet worden doorberekend is de ontwikkeling van nieuwe middelen niet meer mogelijk. Dat er ook geld wordt verdiend, is niet vreemd: het is een bedrijf.

Een erg interessant topic is dit. Ik had hem eerst links laten liggen maar ga me er nu toch ook maar tegen aan bemoeien.

Ik werk in de pharmaceutische industrie en ben bezig met het ontwikkelen van een nieuw medicijn. Aan de ene kant heeft men gelijk: De totale productiekosten van een bepaald geneesmiddel kunnen erg laag zijn en je betaald dus giga te veel als je het zo bekijkt. Ik zie het vanaf de andere kant:
Ik ga niet te gedetailleerd in wat er allemaal vooraf gaat aan het maken van een geneesmiddel maar reken ongeveer op 10-15 jaar lang onderzoek vanaf het eerste brilliante idee tot de eerste commerciele verkrijgbare pil. Gedurende die jaren is er veel onderzoek gedaan in het laboratorium, onderzoek op kleine en grote proefdieren, voorzichtige experimenten op patienten en uiteindelijk een echt groot internationaal onderzoek met het nieuwe middel. De bedragen waar we het over hebben zijn zeer hoog. Letterlijk vele en vele miljoenen.

Berekend de industrie dit niet mee in de verkoopprijs dan is dat bedrijf meteen failliet en zal er dus vanuit die kant geen nieuwe onderzoek plaatsvinden naar nieuwe geneesmiddelen. Dit vooruitzicht zou er dan ook voor zorgen dat er geen enkel bedrijf te vinden zou zijn die deze markt nog in zou willen.

Wat natuurlijk wel raar is dat het geneesmiddel in amerika vele malen meer kost dan in canada. Misschien dat hier toch de overheid een grote rol speelt.

Ik las ook eregns de opmerking: naamloos medicijn. Dit is een heel raar geval. Als je als bedrijf iets nieuws ontwikkeld dan heb je er een x aantal jaar alleenrecht op. Is die periode afgelopen dan kan dus iedreen dat goedje namaken en dan kost dat inderdaad vele malen minder. Deze bedrijfjes die dan ook het product gaan produceren hebben dus alleen maar de fabricage- en productiekosten en hoeven dus niet de vele miljoenen geinvesteerde euro's terug te verdienen.

De prijs van een medicijn kan flink gedrukt worden wanneer er concurrentie is op de markt. Als tegen een bepaalde kwaal 4 verschillende pillen in omloop zijn, en de verzekering vergoed alleen de 2 goedkoopste, dan zakken de prijzen vanzelf. Dit is in de US kennelijk niet het geval.

@marceljesse:
Ik sta volledig achter de farmaceutische industrie in deze discussie, maar moet zeggen dat daar ook minder nette dingen gebeuren. Je kent ongetwijfeld het soort verhalen over dat bijvoorbeeld een functionele stof wordt gevonden, waarvan de L-isomeer het betere medicijn is. Toch wordt dan eerst de D-isomeer op de markt gebracht om uitgemolken te worden, en zodra het patent verloopt wordt de L-isomeer geregistreerd als nieuw en beter medicijn.
Zoiets kan bij mij ethisch gezien moeilijk door de beugel, omdat je het publiek een jaar of 15 lang een beter middel onthoudt, terwijl dit allang bekend is...

[kastelke]

Wat ik me overigens afvraag is het volgende: Zou het zo kunnen zijn dat wij in de U.S. vanwege die hoge prijzen van een aantal nieuwe middelen daarmee de R&D financieren die al spoedig ook ten goede aan de rest van de wereld? Buiten de U.S. wordt er uiteraard ook aan geneesmiddelenonderzoek gedaan, maar het grootste deel van dat onderzoek vindt in dit land plaats.--john

Ben je daar zeker van? Ik denk dat Johnson & Johnson een heel groot deel, zo niet het grootste deel, van hun R&D in Europa doet, meer bepaald zelfs in België.

In ieder geval is het zo dat, waar dan ook de Research gebeurde, de kosten verdeeld worden hoor. 't Is niet omdat een medicijn 'uitgevonden' is in land A, dat land A dan ook meer gaat betalen dan land B.
Trouwens, de tijd van experimenteren in een labo is voorbij. En gek genoeg delen concurrente een deel van hun kennis zelfs met elkaar, heb ik een collega ooit tegen me laten vertellen nadat hij op een congres geweest was rond Bio-informatica.

[GoGriz]

Wie denkt dat het ziektezorg systeem in de US goed werkt is volgens mij ofwel heel hypocriet, ofwel blind en doof, ofwel gewoon oerdom. Kijk gewoon om je heen. Niemand gaat naar de dokter voor een kwaaltje... Alleen als ze echt niet anders kunnen gaan ze, en dan is het geregeld te laat. Ik ken een heleboel families die absoluut geen verzekering hebben voor hun kinderen. Als ze maar een arm breken ofzo dan kunnen ze hun inboedel al verkopen om daarvoor te betalen. En zo zijn er duizenden verhalen.

Ik heb zelf het geluk om ziekteverzekering via mijn werk te hebben, maar mijn persoonlijke bijdrage is in 1 jaar gestegen van 75 naar 250 dollar!! En dan moet ik nog altijd betalen wanneer ik naar de dokter ga enz. "System works" my ass

[Marby]

Ik heb zelf het geluk om ziekteverzekering via mijn werk te hebben, maar mijn persoonlijke bijdrage is in 1 jaar gestegen van 75 naar 250 dollar!! En dan moet ik nog altijd betalen wanneer ik naar de dokter ga enz. "System works" my ass

En wie moet dat volgens jou dan betalen? Waarom niet jij zelf?

Margaret

[JohnNJ]

Wat ik me overigens afvraag is het volgende: Zou het zo kunnen zijn dat wij in de U.S. vanwege die hoge prijzen van een aantal nieuwe middelen daarmee de R&D financieren die al spoedig ook ten goede aan de rest van de wereld? Buiten de U.S. wordt er uiteraard ook aan geneesmiddelenonderzoek gedaan, maar het grootste deel van dat onderzoek vindt in dit land plaats.--john

Ben je daar zeker van?

Neen, ik vroeg het me alleen maar af. Het geld moet toch ergens blijven, en ook farmaceutische bedrijven kunnen in moeilijkheden geraken, zoals onlangs nog gebeurde met Pfizer. Bij Pfizer zag men de investeringen in de ontwikkeling van een nieuw en veelbelovend middel in rook opgaan, omdat het middel van de markt moest worden gehaald. De grote farmaceutische bedrijven zijn, voorzover ik weet, allemaal genoteerd op de beurs, zodat men er met enige moeite wel achter zou kunnen komen hoe de R&D wordt gefinancierd.

Ik denk dat Johnson & Johnson een heel groot deel, zo niet het grootste deel, van hun R&D in Europa doet, meer bepaald zelfs in België.

Ik woon niet zo ver van het hoofdkantoor van J&J, en ik weet dat men daar nog steeds een grote R&D-afdeling heeft. De trend is sinds een vijftal jaren wel dat R&D uit onze staat (die altijd bekend stond als de farmacie-staat) verdwijnt, omdat de omstandigheden elders gunstiger zijn. De farmaceutische industrie beweert dat er op andere plekken goedkopere en beter voorbereide afgestudeerden zijn te vinden, en dat andere kosten daar ook een stuk lager liggen.

Belgie lijkt me overigens een geschikt land voor dit soort onderzoek. Onderwijs en infrastructuur zijn er uitstekend, en buitenlandse inversteerders kunnen daar betrekkelijk gemakkelijk activiteiten ontplooien. De arbeidskosten liggen daar ook wat lager, en die zijn van groot belang bij de financiering van R&D.

In ieder geval is het zo dat, waar dan ook de Research gebeurde, de kosten verdeeld worden hoor. 't Is niet omdat een medicijn 'uitgevonden' is in land A, dat land A dan ook meer gaat betalen dan land B.

Dat was dus hetgeen ik me afvroeg. Het zou zo kunnen zijn dat de Amerikaanse consument grotendeels die R&D financiert omdat men in de U.S. gewend is aan torenhoge prijzen voor medicijnen. Zelfs het onderzoek dat J&J in Belgie laat uitvoeren zou ondermeer uit die inkomsten kunnen zijn gefinancierd. Ik weet dit laatste echt niet hoor, ik speculeer maar wat.

--john