Terugblik op het verleden....

[Qlee]

**voor de neder-amerikanen onder ons**


Hoe kijken jullie op het momenteel terug op jullie tijd in amerika? Dus missen jullie Nederland met ongelofelijk veel berouw of ben je van mening dat jij je leven zodanig hebt verandert dat het zo veel beter is? En wat was de aanleiding tot het emigreren naar Amerika?

Dus kortom: Heb je er spijt van en waarom ging je naar Amerika?

[Loek]

Ik mis Nederland in het geheel niet. Het tegendeel juist, als ik op "vakantie" in NL ben vliegt de drukte mij aan en verlang ik naar de dag waarop ik terug naar huis mag.

Ik verliet NL destijds juist om die reden. De drukte, overal rijen, files, de over geregelde structuur met veel te veel regeltjes. Ik zocht naar een mogelijkheid om mijn eigen leven weer in de hand te krijgen. Ik zocht meer ruimte en een beter klimaat. Ik heb dat gevonden, en ben nu geheel hier gewend, zo niet verwend

Loek

[rperre]

Ik sluit me aan bij Loek, de drukte, de regels, de politiek, het verkeer, de constante vechttocht om bij de bakker je bestelling door te geven Toch is Nederland goed voor me geweest en het enige dat ik nu mis, is het leven als een vlieger voor de Luchtmacht, ook al hebben ze als bedrijf niet echt iets voor mij gedaan, ik heb er vele maten aan over gehouden en een zeer goede tijd gehad. Ik denk dat als ik hier weer begin met vliegen, dat dat ook snel "vergeten" is.

Al met al heb ik geen spijt van het verlaten van het kikkerlandje.

Het enige is natuurlijk de familie die je achterlaat, maar die zijn slechts een telefoontje weg en zelf ga ik 2 keer per jaar terug om ze op te zoeken en komen zij hopenlijk 1 keer per jaar hier heen! Da's ook opgelost dus!

Richard

[Qlee]

hmmm....en waarom kozen jullie specifiek Amerika?

[marcuscj]

Voor mij,het was de lage jeugdlonen en de dienstplicht in Nederland.
Ik was 19 and a angry young man.
Ik heb nog in New York City gewoond,de drukte en de vele mensen was geen bezwaar.
Ook kan je hier jagen en vissen(steur) ,dat is wel moeilijk in Nederland.
Maar ieder land heeft zijn voordelen en nadelen.
Hier korte vacanties, de meeste mensen krijgen alleen 2 weken en geen vakantie toeslag.
Ik kreeg 3 visas,Canada (te koud), Australia(te ver) and the US(just right).
Ook de Nederlandse regering betaalde voor mijn overtocht(laag jeugdloon)
So I had nothing to loose.
Groetjes

[Xerxes]

**voor de neder-amerikanen onder ons**


Hoe kijken jullie op het momenteel terug op jullie tijd in amerika? Dus missen jullie Nederland met ongelofelijk veel berouw of ben je van mening dat jij je leven zodanig hebt verandert dat het zo veel beter is? En wat was de aanleiding tot het emigreren naar Amerika?

Dus kortom: Heb je er spijt van en waarom ging je naar Amerika?

Mijn leven is zoveel beter hier in de VS. Ik ben zo blij dat ik de keuze had gemaakt om naar de VS te komen. Ik mis NL absoluut niet, de laatste keer dat ik er was, (1992 voor zeven dagen om een nieuw poort aan te vragen, die ik trouwens niet meer heb, only US citizen) vlogen we over Long Island (ik woonde toen in NYC) en wilde meteen terug. Het aanleiden tot het emigreren naar Amerika was; ik wilde weg uit NL, avontuur, ik wilde naar NY omdat ik in een wereldstad wilde wonen, weg van iedereen die ik kende!!!

[doreennicole]

Voel me geen Neder-Amerikaan, meer een Suri-Amerikaan, maar omdat ik hier geboren was en ook gedeeltelijk gewoond had speelt NL toch een rol in mijn leven. En, hoewel ik er geen spijt van heb dat ik ben teruggekomen ga ik wat mij betreft zo spoedig mogelijk terug.
Ben terug naar NL gekomen omdat de officiele reden waarom ik naar de VS ging (een man) voorbij was. Ondertsussen gescheiden en hoewel ik daar een goed leventje had opgebouwd met eigen vrienden/kennisen en surrogaat familie, ben ik terug naar NL gekomen vanwege die reden. Daarnaast had ik bepaalde -naieve- ideeen over NL en het leven hier, die nadat ik terug was gekomen compleet niet meer opgingen, gedeeltelijk omdat ik veranderd was, maar ook omdat NL veranderd was.
Een voorbeeld, ik ben zwart en dacht dat racisme/discriminatie in NL bijna geen issue was, en hoewel ik zowel in de VS als in NL geen directe problemen heb gehad hiermee, is er niet zo veel verschil in hoe met deze issues wordt omgegaan. Daarbij speelt ook mee dat Amerika een groot land is en het ontzettend verschil uitmaakt of je in Alabama (zie andere thread over legalisatie rassenscheiding) of in NY of Seattle woont, terwijl het in NL niet zoveel verschil maakt of je in Rotterdam of in Den Haag of Amsterdam woont.

Dus lang verhaal kort, ik heb er zeker geen spijt van dat ik toendertijds naar Amerika was vertrokken, in eerste instantie voor een man, maar eigenlijk meer vanwege het avontuur. En in Amerika ben ik Amerikaan geworden en word ik ook zo behandeld (hoewel met een interssant accent en achtergrond) en in NL ben ik allochtoon (al is het een van de succesvolle/ geintegreerde). Dus, binnenkort ben ik terug. er is niet smeer wat me aan NL bindt. Zelf de banden met familie en vrienden waar ik vnl voor terugkwam zijn tegengevallen en doordat al het andere niet goed (genoeg) is, geen reden om te blijven.