Als kind kreeg ik op m'n 7e verjaardag mijn eerste 45toeren singeltje van opa en oma, want pa en moe hadden immers een gigantisch radiomeubel gekocht met daarin een heuse platenspeler. Dat was een plaatje van
Trini Lopez - America. Helemaal grijs gedraaid uiteraard (ik had niet anders), en de enige zin die ik begreep; "I like to be in America" is daardoor vastgebeiteld gebleven in de grijze massa.
Toch zou het nog bijna 25 jaar duren voordat de oversteek gemaakt werd. En van af dat moment was ik, en gelukkig mijn wederhelft ook, verslaafd aan dat land.
Niet speciaal voor de natuur, maar vooral voor de diversiteit ervan, net als van de diversiteit in mensen over het hele land. Die eerste keer deden we Florida (rondom Disney), Los Angeles en Ohau, en dat waren echt 3 verschillende werelden, en allemaal geweldig, in onze ogen.
Groot, groter, grootst en de indruk van "alles kan" waren onze conclusies, en daar wilden we nog veel meer van zien.
Vanaf die tijd is bijna alles gefocust op nog meer bezoeken aan dat immense land, en dat lukt aardig. Florida is onze vaste stek, en buiten het "thuiskomen" worden we er toch weer vaak genoeg verrast door nieuwe dingen. Maar ook van de rest van het land hebben we al een mooi stuk bekeken, en genieten we van mensen, bouwwerken en ook natuur. Daar kunnen we geen genoeg van krijgen.