AllesAmerika.com Forum

Wat vinden jullie van deze vraagstelling? Denken jullie dat 'The American Dream' nog bestaat / mogelijk is?
Ik bedoel, kijk hoeveel armen/werklozen er zijn in de VS, de rijken worden steeds rijker en de armen steeds armer. Hoort dat wel bij 'The American Dream'?

Het is in ieder geval echt niet meer zoals een eeuw + geleden, toen de industrie enz. op kwam, immigranten zich makkelijk in de VS konden vestigen, er veel mogelijkheden waren en alles niet zo strict gecontroleerd werd door de staat.

Hoe groot is de kans nu nog dat een immigrant (dus non-US citizen) succesvol kan worden in de VS? Of is deze kans nihil, vanwege de zeer strenge eisen die nu gelden op het verlenen van staatsburgerschap, stricte eisen om toegelaten te worden, dure studies, monopolies en bedrijven die alles controleren, etc.

Zijn er hier mensen die als Nederlander geboren zijn en nu een staatsburger van de VS zijn EN succesvol zijn (dus die min of meer 'The American Dream' leven?). Zelf denk ik dat 'The American Dream' nu slechts een idee/droom is en niet echt meer werkelijkheid kan worden, of je moet de lotto winnen, maar dat telt niet echt...

Ik leef toch wel de american dream en ik denk dat er wel meerdere zijn. Ik ben niet arm maar ook niet rijk maar best trots op wat ik bereikt heb.
De american dream kan zoveel betekenen namelijk

ik heb hier in 13 jaar meer bereikt en op gebouwd dan 20 jaar in nederland...in nederland woonde ik in een klein rijtjes huis...en nu woon ik lekker buiten af, we hebben paarden, trucks, auto's, motoren...ik heb een goede baan waar ik gisteren te horen kreeg, dat ik een hogere positie krijg binnen het bedrijf waar ik werk.....ik zou zeggen...The American Dream bestaat in mijn ogen nog wel....het ligt er gewoon aan waar je gaat wonen, en niet te beroerd bent om alles aan te pakken.

Ik heb het al een keer in een eerder topic gezegd dat als je american dream wilt zien het licht van eigen bedrijf en dan succesvol dan is het in de VS vele malen makkelijker. Heel simpel ze hebben 1 taal, in de EU moet je 24 talen spreken. Van Nederland naar Frankrijk uitbreiden? Moet je iemand hebben die de Franse wetgeving kent + taal. Dat is alleen maar 1 lid van de EU en dan nog de rest.

Dan wordt er wel gezegd "Je kan toch ook Engels praten?" maar in het bedrijfsleven gaat het vaak om de gunfactor en als je iets niet krijgt in Frankrijk is het de gunfactor met Engels. idem dito voor Duitsland etc.

Je zou eens door het Tenement Museum in New York moeten gaan. Dan zal je genezen worden van je idee dat het leven 150 jaar geleden makkelijker was voor immigranten. Met twee gezinnen in een kamer, dag en nacht werken in diezelfde kamer om stukgoed te maken, waar je een schijntje voor kreeg. Je kon indertijd wel makkelijker het land in komen, maar je had de 'enorme vrijheid' om volledig kaalgeplukt te worden en onder zeer slechte omstandigheden te leven. En volledig uitgebuit te worden.

En ach, wat is de 'Amerikaanse droom'? Ik kan als freelancer makkelijker werken, hoef me niet in te schrijven bij de Kamer van Koophandel en geen ingewikkelde procedures te volgen bij mijn belastingaangifte. Maar het vangnet hier zit vol met gaten.

Alles hangt hier verder veel meer af van geluk hebben, op de juiste tijd op de juiste plaats te zijn en de juiste mensen op het juiste ogenblik te ontmoeten. Maar is dat de Amerikaanse droom? Of is dat gewoon anders, in een land (zoals al opgemerkt) met 1 taal en erg veel ruimte.

houd de American Dream dan eigenlijk niet gewoon in 'veel vrijheid voor zelfontwikkeling' of iets dergelijks?
En hoever dat je brengt dan..

Ik denk dat het er vooral van afhangt aan wie je het vraagt.

Het idee erachter, was aanvankelijk dat je door hard werken alles kunt bereiken wat je wilt, en dat de politieke vrijheid bestaat om dat ook te doen (lees geen torenhoge belastingen en strenge regulering).

Maar ja, zoals met alles, blijkt dat "alles wat je wilt" in de praktijk toch door allerlei factoren beperkt te worden. Inmiddels ligt de nadruk vooral op de kansen die voor iedereen gelijk moeten zijn, met name in het onderwijs. En ik moet zeggen: als ik kijk naar het onderwijs dat mijn kinderen hier krijgen, dan heeft het dáár in ieder geval niet aan gelegen als ze zich later niet succesvol weten te ontwikkelen.

China zou een Chinese droom kunnen maken als ze willen, alhoewel het land wel gespleten wordt door 2 talen maar met mandarijn kom je ver. Alleen wat regeltjes elimineren en ze zijn een heel eind.

DejaVu schreef:Ik heb het al een keer in een eerder topic gezegd dat als je american dream wilt zien het licht van eigen bedrijf en dan succesvol dan is het in de VS vele malen makkelijker. Heel simpel ze hebben 1 taal, in de EU moet je 24 talen spreken.

Er zijn in dit land talloze mensen met eigen bedrijven, maar de overgrote meerderheid richt zich op de lokale markt. Ik denk dat het echt maar voor heel weinigen is weggelegd om de focus te verbreden naar gebieden waar dit - in Europese context - een rol zou kunnen spelen.

Stel je zit in NYC dan pak je ook nog even Jersey City mee, dat gaat niet zo makkelijk in de EU.

Ik denk niet dat er veel verschil is tussen een bakker in het midden van een staat en in het midden van NL.

Maar dat is toch maar een kleine afstand? Dat valt voor mij (op schaal dan) onder dezelfde categorie als "Je zit in Amsterdam en je pakt Utrecht er ook gelijk bij."

@vraag123, waarop baseer jij jouw vraag/stellingen? Ik wil je adviseren het boek The Millionaire Next Door van Stanley en Danko eens te lezen. Uit hun onderzoek blijkt dat immigranten juist vaker dan gemiddeld (in percentages dan) succesvol zijn dan Amerikanen.

Je zal het dan moeten zien in de context, Ik zit in Maastricht en ik pak Aachen er ook bij. waarbij je dus over een grens moet.

Binnen een staat zal er niet verschil zijn. Misschien dat je alleen meer premies betaald in NL voor je werknemers en het ontslaan moeilijker is, waardoor je minder snel iemand aanneemt. Aan de andere kant is de vpb(BV/NV) weer lager maar niet de IB(voor eenmanszaken) in NL.

Hockey schreef:Uit hun onderzoek blijkt dat immigranten juist vaker dan gemiddeld (in percentages dan) succesvol zijn dan Amerikanen.

Dat is ook mijn perceptie, en het is ook begrijpelijk. Je verlaat niet huis en haard om het elders nóg slechter te hebben dan waar je vandaan komt. Dit land kent geen sociaal zekerheidsstelsel zoals we dat in Nederland gewend zijn, dus áls je hierheen komt, dan zul je het op eigen kracht moeten redden. Je struikelt hier over de bedrijven die zich richten op huis- en tuinonderhoud, veelal in handen van - over het algemeen laag opgeleide - Hispanics; de Aziaten zijn over het algemeen een stuk hoger opgeleid en zijn grosso modo érg succesvol in de hogere carrières (en bovendien vaak bijzonder gedreven). Ik ken ook relatief veel mensen uit Iran die in mijn ogen bovengemiddeld succesvol zijn.

DejaVu schreef:Je zal het dan moeten zien in de context, Ik zit in Maastricht en ik pak Aachen er ook bij. waarbij je dus over een grens moet.

Grappig dat je dat noemt, want dat was namelijk precies mijn werkgebied

Het taalprobleem is in die regio nou net weer minder relevant, omdat de talen daar steeds meer op elkaar gaan lijken naarmate je dichter bij de grens komt. Maar je hebt natuurlijk wel gelijk; niet voor niets zijn veel grensregio's minder welvarend dan de rest van het land. En in een klein land héb je nogal wat grensregio's natuurlijk.

Mijn werkgebied omvatte overigens ook Luik, en die richting uit was de taalgrens echt wel een barrière; maar waar ik zelf nog veel meer tegenaan liep, waren de culturele verschillen. Ik vond het persoonlijk het gemakkelijkst zakendoen met de Duitsers, daarna met de Vlamingen en daarna met de Walloniërs (en ik sprak alle drie de talen goed).

Dus ja, taal is één ding, cultuur in mijn ogen nog een veel groter ding.

Ok, je hebt dan wel 1 taal, dat de dingen aardig vergemakkelijkt. Maar van staat tot staat heb je toch ook andere wetten, die je dus maar moet kennen indien je daar wilt uitbreiden. Net als binnen Europa. (en zelfs van county tot county kunnen dingen nog verschilllen)

Ik wilde eerst iets met Enschede noemen maar het vliegveld van maastricht-aachen schoot door mijn hoofd

Ondanks alle bezwaren heeft DejaVu gelijk. Uitbreiden in de VS is minder moeilijk dan uitbreiden in Europa. Vanwege de taal, en de deels gelijke cultuur en de deels gelijke wetten. Ja er zijn verschillen, maar die zijn kleiner dan in Europa.

Het ergerlijke is nog dat de EU alles gelijk wilt trekken maar dan komen ze met een richtlijn en elk lid mag deze richtlijn weer gedeeltelijk veranderen. Zo staat het volgens mij België duidelijk in de wet dat electronica 2 jaar garantie heeft en in NL staat weer "dient een goed product te zijn" en na een zooi jurisprudentie betekent dat ook minimaal 2 jaar maar er zit toch weer een verschil in.

Een ander voorbeeld. De nieuwe cookiewet, de EU zegt "notificatie op de website is genoeg" maar NL zegt "nee geen notificatie, gebruikers moeten steeds "ja ik accepteer de cookies" klikken voordat ze de website op kunnen". Dit wordt nu weer veranderd nadat de minister zijn favoriete websites ook niet meer kon bereiken .

Hockey schreef:Ondanks alle bezwaren heeft DejaVu gelijk. Uitbreiden in de VS is minder moeilijk dan uitbreiden in Europa. Vanwege de taal, en de deels gelijke cultuur en de deels gelijke wetten. Ja er zijn verschillen, maar die zijn kleiner dan in Europa.

Ja, dat klopt wel, maar mijn punt was dat dat maar voor heel weinig bedrijven relevant is. Ik bedoel, wie kent er nou persoonlijk iemand die op eigen kracht een bedrijf is begonnen (of heeft overgenomen voor mijn part) en dat heeft weten uit te breiden tot een succesvolle operatie met landelijke contracten dan wel samenwerkingsverbanden dan wel filialen.