Religie in de Verenigde Staten

[Therwijnen]

Wij zijn niet religieus en hebben niets met kerk, bijbel of zondagsrust. Waar ik hier in Nederland woon is dat geen probleem. Ik ben zo bang dat ik per sé een religie moet hebben om in de Verenigde Staten te kunnen leven. Dit is ook de reden waarom wij niet over de Nederlandse grens in Duitsland gaan wonen (gewaarschuwd door Duitsers die in Nederland zijn komen wonen)

[Bennogr]

Ben een heel tevreden heiden, die al 37 jaar in de VS woont. Op verschillende plaatsen (New York, Minnesota, North Carolina, New Jersey).

Nooit problemen gehad. Geloof niet alles wat je op het internet leest/van 'deskundigen' hoort. Wees gewoon een trotse atheist. Er zijn in de VS zoveel mensen dat er altijd wel een paar in de buurt wonen die net zo over het leven/god denken als jij.

[LittlePhoenix]

Seriously?!

Wij hebben 2 jaar in Duitsland gewoond zonder naar de kerk te gaan en nooit problemen gehad. Vond het een heerlijk land om te wonen en zou best terug willen.

In Utah was het wel moeilijk omdat we niet LDS waren maar we woonden in een klein, ultragelovig stadje. Dat was het dichtsbijzijnde stadje bij de basis dus weinig keus maar ik zou niemand aanraden om in een gelovig gebied te gaan wonen als ze niet van de juiste kerk zijn. Maar in Salt Lake City was het bijv. anders. Een van de leden hier heeft een paar jaar in SLC gewoond en haar ervaringen waren heel anders. En ehm...was het Wiepster? woont ook in Utah...of ben ik nou helemaal in de war? Anyways, er zijn zat niet-LDSers die zonder gedoe in Utah wonen.

Nu wonen we in Florida en geen enkel gedoe gehad over geloof. De overbuurman kwam de eerste dag langs om hallo te zeggen en gaf me wat informatie over zijn kerk omdat ze een goede preschool hebben. En voor de feestdagen kwam hij langs om te vragen of we misschien naar de kerstviering wilden komen. Helemaal niet opdringerig, gewoon vriendelijk naar nieuwkomers in de straat.

Geloof is denk ik wel belangrijker hier in Amerika maar over het algemeen is het geen probleem om niet gelovig te zijn. Tenzij je in een klein gelovig stadje woont, dan kan het soms lastig zijn.

[Hockey]

Ik ben zo bang dat ik per sé een religie moet hebben om in de Verenigde Staten te kunnen leven.

Waar komt die angst vandaan?
De VS is tig keer groter dan Nederland, met veel, zeer veel veschillende (sub)culturen. Die elkaar over het algemeen de vrijheid gunnen. En dus ook geen probleem hebben met een atheïst. En ook plekken waar men toch wel een religie verwacht. Doch, als atheïst ga je in Nederland toch ook niet in de Bible Belt wonen (Staphorst, Kampen etc.)?

[kastelke]

Toch merk ik dat atheisme soms wel een beetje raar bekeken wordt; men vindt het dan beter dat je toch een geloof hebt (eender welk) dan dat je er geen een hebt. En sommigen zullen zich afvragen of je dan wel waardes in je leven hebt.
Gelijk er even bij zeggen dat dit niet 'in het algemeen' is, maar gaat over enkelingen die ik toch wel met de regelmaat van de klok tegen kwam. Dacht dat het hier op het forum ooit ook al aangegeven geweest is door anderen.

[Petra/VS]

Hier ook geen religie en om ons heen ken ik zat mensen die niet iedere zondag naar de kerk gaan. Mijn schoonvader, Amerikaan, is overtuigd atheist en zo ken ik er hier nog een aantal. Inderdaad heeft een LDS buurvrouw me eens gevraagd hoe ik onze kinderen zonder kerk normen en waardes kon aanleren en heb ik weleens gehad dat een wildvreemde over Jezus begon te preken, maar angst om hier niet te kunnen wonen zonder een religie aan te hangen is volledig ongegrond. Over het algemeen wordt er hier trouwens, net als over politiek, nauwelijks over religie gesproken. Ik weet van sommige kennissen dan ook niet welke zij aanhangen en of ze er ueberhaupt een aanhangen.

[dimona]

Wat Elke zegt, dat geloof ik ook wel. Je merkt inderdaad dat veel mensen de houding hebben dat het verkeerd met je afloopt als je niet gelovig bent, maar ja, wat kun je anders verwachten, dat is immers waar het in het geloof om draait. Er is echter nog nooit iemand geweest die mij heeft gevraagd naar mijn religie, dus waarom zou ik daar zelf over beginnen? Er zijn zoveel dingen in mijn leven waar ik geen gesprek over begin, omdat ik geen zin heb om in de situatie te komen dat ik me moet gaan verdedigen. En er zijn hier zo veel kerken en stromingen, dat het niemand opvalt dat jij nergens bij hoort.

Dat gezegd hebbende is de kerk wel een grote bindende factor in sociale netwerken, dus als je geen kerk aanhangt, dan zul je andere bindende factoren moeten vinden (sport, kinderen, hobbies). Ook heb ik gemerkt dat veel populaire preschools onderdeel zijn van een kerk; aangezien onderwijs aan kinderen van jonger dan 5 geen overheidsbemoeienis kent, is dat dus wel een beetje een jungle.

Iets anders waar ik in toenemende mate tegenaan loop, is dat mijn puberende dochter zich nogal laat meeslepen door vriendinnen die wél iedere week naar de kerk gaan. Ik heb persoonlijk een aversie tegen de religieuze principes die gaan over hemel/hel en alle andere straf/beloning issues die daarmee gepaard gaan, en ook het idee dat je met bidden de zaken ten gunste van jezelf kan keren, dus dat wil ik absoluut niet promoten. De dochter in kwestie heeft echter inmiddels ook andere leden van ons gezin proberen te overtuigen van die ideeën, dus daar moet ik wel erg alert op zijn nu. Dat is iets waar ik in Europa duidelijk veel minder mee te maken had.

Maar al met al vind het religie-topic absoluut geen reden om hier niet te willen wonen. Uiteraard heb je als atheïst niks te zoeken in kleine gemeenschappen waar iedereen dezelfde denkwijze volgt, maar dat is niet uniek voor de VS. Als algemene stelregel geldt wereldwijd, dat de mate van diversiteit in je leefomgeving bepalend is voor de mogelijkheid om "afwijkend" te zijn. Daar moet je dus gewoon rekening mee houden als je op zoek gaat naar een woonplek - waar dan ook.

[ned in MO]

Wij zijn niet religieus en hebben niets met kerk, bijbel of zondagsrust. Waar ik hier in Nederland woon is dat geen probleem. Ik ben zo bang dat ik per sé een religie moet hebben om in de Verenigde Staten te kunnen leven. Dit is ook de reden waarom wij niet over de Nederlandse grens in Duitsland gaan wonen (gewaarschuwd door Duitsers die in Nederland zijn komen wonen)

Hoezo? In nederland mag iedereen toch gewoon drugs gebruiken (legaal) en mag je oma een spuitje geven als ze oud en vervelend wordt?

Ik denk nu dat je op je achterste benen staat en zegt dat helemaal niet waar is. Toch heb ik een amerikaanse presidentskandidaat in de afgelopen verkiezingen dat horen zeggen over Nederland.
Ik ben religieus, woon in de bijbelbelt, ben jarenlang niet naar de kerk geweest en doe dat nu al weer jarenlang wel.
Je hoeft geen religie te hebben om hier te kunnen leven. Echter religie is hier heel wat anders over het algemeen dan religie in Nederland. Mijn ervaring is dat religie je niet wordt opgedrongen en als het al wel gebeurt zeg je gewoon vriendelijk dat je er niet van gediend bent.
Veel mensen zijn hier religieus en veel sociale activiteiten spelen zich af rond de kerk. Echter dat betekent niet social events uit bid rituelen bestaan. Het kan een camp ou zijn, een middagje golfen, naar het meer of rivier, een pick nick of en BBQ in de tuin. Net als in Nederland. De meeste amerikanen gaan heel ongedwongen met religie om. Verdiep je erin over het hoe en waarom. Ik had vroeger ook niets met kerk en religie. Omdat ik er niet mee in aanraking kwam. Religie is niet eng.

[LittlePhoenix]

N.a.v. Petra's opmerking over dat ze van sommige vrienden niet weet welk geloof ze zijn...ik bedenk me net dat ik wel weet welke dames bij de Moms club 50 Shades of Grey hebben gelezen maar ik weet van helemaal niemand welk geloof ze zijn.

[Ziva]

Toch merk ik dat atheisme soms wel een beetje raar bekeken wordt; men vindt het dan beter dat je toch een geloof hebt (eender welk) dan dat je er geen een hebt. En sommigen zullen zich afvragen of je dan wel waardes in je leven hebt.

Dat ervaar ik ook wel een beetje hier ja. Mensen zijn toch geneigd je in een bepaalde religiehokje te willen stoppen en als je dan geen "bekende" religie aanhangt val je compleet buiten een hokje en krijg je het stempel "anders". Maar het is zeker niet zo dat het iets is dat me dagelijks bezig houdt of dat ik me constant buitengesloten voel.

Het enige waar ik wel moeite mee heb is dat veel religieuze mensen die ik ken hier heel goed weten hoe het hoort, dat ook duidelijk laten horen in taalgebruik en op sociale media bijvoorbeeld maar als je dan kijkt wat voor keuzes ze in hun leven maken denk ik "Mjah...". Ik ken hier meer mensen die ooit in de gevangenis hebben gezeten dan ooit in Nederland. Nu ga je ook wat sneller hier maar toch. En een ander probleempje is daar waar ik dan over iets wat ik meemaak bijvoorbeeld zeg "ja, ik heb een verkeerde keus gemaakt en daarom gebeurt er nu dit of dat" zeggen veel mensen hier "God has a plan for me it was meant to be this way". En dan heb ik toch momenten dat ik me afvraag of mensen wel het verschil kennen tussen "een hoger plan" en eigen verantwoordelijkheid nemen.

Als voorbeeld, iemand die zijn hele leven zwaar ongezond leeft en daarom op sterven ligt. Alhoewel ik best begrijp dat veel gelovige mensen dan roepen dat "God vindt dat het tijd is om naar de hemel te gaan" wordt er dan vaak vergeten dat het leefpatroom van die persoon dan ongetwijfeld daar ook aan bijgedragen heeft. Maar dat wordt dan vaak vergeten en daar heb ik wat moeite mee. Prima dat je in God gelooft, daar is niets mis mee maar neem wel je verantwoording voor de dingen die je doet. Ik geloof ook in een hoger wezen maar vind het bijna beledigend om dat wezen verantwoordelijk te houden voor de vervelende dingen die ik meemaak en waar ik ook duidelijk schuldig aan ben.

[Bennogr]

Heeft iemand niet ooit gezegd dat godsdienst opium voor het volk is? Rustig houden en niet klagen, want later, in de hemel krijg je je beloning wel, daar hoef je hier op dit ondermaanse geen strijd voor te voeren. Houd de bevolking dus lekker rustig.

Het valt mij altijd op dat de felste gelovigen vaak mensen zijn die problemen in hun leven gehad hebben (drank/drugverslaving, gevangenisstraf, voor Richard Nixon werken) en daarna god denken gevonden hebben. Waardoor nu al hun zonden vergeven zijn en ze zich vrij voelen om anderen lastig te gaan vallen met hun eigen ervaringen/conclusies.

Als ze bij mij aanbellen, zeg ik meestal dat ik een 'happy heathen' ben en gooi de deur dan dicht. Als ze me op straat aanspreken (en orthodoxe Joden doen dat hier nog wel eens, dan zeg ik dat ik niet van de 'mespoche' (Amsterdams voor "de familie") ben en dat ik het maar racistisch vindt dat ze denken dat ik er Joods uitzie (niet dat ik daar problemen mee heb, voor alle zekerheid).

Mensen die zo gelovig zijn, dat ze mij daarop moeten spreken, hoef ik niet als kennis te hebben. Ik kan me, zelfs in een klein gelovig dorp, ook best zonder hen vermaken.

Hoewel, als iemand belooft voor mij te bidden (en dat is wel eens voorgekomen, zelfs bij mij), dan zich ik meestal vriendelijk: dank je wel. Ik verwacht daar verder niets van, maar als het mensen helpt om de nacht door te komen en zich beter te voelen, dan gaan ze hun gang maar.

[dimona]

Wij zijn niet religieus en hebben niets met kerk, bijbel of zondagsrust.

By the way: zondagsrust is een typisch Europees verschijnsel

[Petra/VS]

Als algemene stelregel geldt wereldwijd, dat de mate van diversiteit in je leefomgeving bepalend is voor de mogelijkheid om "afwijkend" te zijn. Daar moet je dus gewoon rekening mee houden als je op zoek gaat naar een woonplek - waar dan ook.

Een waarheid als een koe, zoals wij in Nederland in een klein dorpje hebben ondervonden na een aantal jaren in Afrika te hebben gewoond. Grote vergissing van mijn ouders om daar te gaan wonen destijds.

[DejaVu]

Hoe zit dat nou met alcohol en religie? Waarom mag dat in bepaalde gebieden en tijdstippen niet? Misschien heb ik een aantal passages in de bijbel gemist maar er draaien hier kloosters op de omzet van het bier. Op zondag zijn ze dicht maar dan is alles dicht bij het klooster en niet alcohol specifiek. Oftewel ik snap de redenatie even niet

[dimona]

Erger nog: er wordt ook alcohol genuttigd in de kerk

[Encinitas]

Hier ook, nog nooit enig probleem mee ondervonden. Politiek en geloof wordt, is mijn ervaring, voorzichtig benaderd.

Buiten mijn subcultuur, praat ik er zo goed als nooit over.

Toevallig gisteren wel een prachtig gesprek over spiritualteit gehad, bij een tenniswedstrijd van mijn zoon, met een arts (indische achtergrond) omdat we veel overeenkomsten hadden.
Jehovas een enkele keer aan de deur gewweest en kort gehouden.

Ik vind de USA juist heerlijk vrij op veel gebied, maar dat hangt natuurlijk ook af van waar je woont. En in welke subculturen je je beweegt.

[dutchie_in_boston]

In mijn ervaring praten mensen hier sneller over wat er op hun loonstrookje staat dan over religie en/of politiek .

[ned in MO]

De bijbel heeft geen probleem met alcohol. Wel met teveel alcohol. Jezus maakte van water tenslotte ook wijn

Heeft iemand niet ooit gezegd dat godsdienst opium voor het volk is? Rustig houden en niet klagen, want later, in de hemel krijg je je beloning wel, daar hoef je hier op dit ondermaanse geen strijd voor te voeren

Ben jij vergeten de 21ste eeuw binnen te stappen Benno?
Jehova's heb ik geen last van. Te ver fietsen vanuit springfield (ja Jehova's gaan met de benenwagen of met de fiets op missie)

[Dento]

By the way: zondagsrust is een typisch Europees verschijnsel

Tenzij je voor Chick-fil-A werkt...

[Therwijnen]

Ik wil u allen bedanken voor uw reacties. Het heeft mij zeker gerust gesteld. Wij woonden in Nederland eerst in een groot dorp waar wij er voortdurend op gewezen werden dat we de zondagsrust verstoorden, zelfs om hele kleine dingetjes. Ook tegen onze kinderen begonnen sommigen hier over. Helaas zijn er in Nederland buiten de Bible Belt ook nog zulke plaatsen. 20 jaar geleden zijn wij verhuisd naar een vrije plaats. Hier hebben wij het gevoel dat Nederland een vrij land is. Het dorp waar we 20 jaar geleden vandaan gegaan zijn is nog steeds zo. Ijsbaan en zwembad mogen zondag niet open. Tuinieren op zondag streng verboden. Dit willen wij nooit meer meemaken en onze kinderen niet aandoen. Voordat we waar we nu wonen ooit vertrekken wil ik eerst zeker weten dat we hier nooit meer in terecht komen. Vandaar dat ik geschrokken was over ervaringen van mensen uit Duitsland, Texas en Arizona.