AllesAmerika.com Forum

In het draadje taalcursus werd over het denken en dromen in het engels gesproken. Het leek me leuk om hier even een nieuwe topic aan te wijden, dus bij deze .

Hier is het bericht uit het taalcursus draadje:

Coyote schreef:

Suzzz schreef:Beetje offtopic, maar wat ik dan ook afvraag: als je al zolang in Amerika woont, ga je dan ook in het engels denken en dromen? Of blijft Nederlands toch je basis?

Suzzz,

Toen mijn zus destijds in Amerika woonde, droomde en dacht ze na een half jaar al in het Engels. Vond dat destijds wel apart toen ik dat hoorde. Maar ik kan het me nu wel goed voorstellen. Tijdens mijn vakantie van de afgelopen vier weken waren mijn gedachten en een enkele droom ook in al het engels.

Eigenlijk is dat ook helemaal niet zo verwonderlijk als je de hele dag om je heen engels hoort. Bij mijn zus werd dat denk ik ook versterkt doordat ze uitsluitend engelstalige boeken las.

Ben ook wel benieuwd hoe dat bij de forumleden in Amerika is.

Roland

Ik woon nu ongeveer een half jaar in de US. Omdat ik thuis nog veel Nederlands hoor (Nederlandse partner) en praat gaan mijn vorderingen misschien net iets langzamer, maar vanwege mijn College opleiding heb ik mijn Engels toch hard nodig. Ik merk wel dat ik vaak in het Engels denk of woorden makkelijker in het Engels zeg dan het Nederlands. Dan krijg je van die gemixte zinnen. Ik weet niet of ik ook in het Engels droom, maar ik heb wel vaak dat als ik 's morgens wakker word ik in het Engels in mijn hoofd zit te bedenken wat ik die dag ga doen. Soms kan ik ook niet op Nederlandse woorden komen. Misschien klinkt het overdreven, maar ik denk dat als je een nieuwe taal aan het leren bent dit veel voorkomt.

De dromen die ik me kan herinneren gaan in beide talen. Ik ben nu in het stadium dat ik niet meer in m'n hoofd vertaal, maar gewoon begrijp wat er in het Nederlands of Engels gezegd wordt (en ik kan zelfs simultaan vertalen).

Wat wel af en toe voorkomt (dat zal de leeftijd zijn, 59) is dat ik gemengde zinnen maak in mijn hoofd. Soms ben ik halverwege een zin en dan wil ik een Nederlands woord zeggen. Ik moet dan even stoppen, nadenken, en dan komt het Engels. Mijn vrouw denkt altijd dat ik me aanstel, zij is gewend aan mijn vloeiende Amerikaans. Maar het is echt zo.

Ik merk als ik met een vriendin in New York bel die hier nog langer woont dan ik, we gewoon Engelse woorden door ons Nederlands gooien. Is makkelijker. Maar ik doe dat alleen met Nederlanders die lang in de VS wonen, met mijn moeder, bijvoorbeeld, gebruik ik nooit Engelse woorden.

Voor mij geldt hetzelfde, ik denk in het Nederlands als ik Nederlands praat of schrijf en in het Engels als ik Engels praat of schrijf. Ook hier thuis gooien we er nogal wat Engelse woorden doorheen in ons Nederlands, maar met "echte" Nederlanders doe ik dat zelden. Wel wordt ik soms betrapt op een anglicisme (zo zei ik ooit tegen een vriendin, dat iets "overwelmend" was en had zelf niet door, dat dat toch echt geen Nederlands is!).

Petra: met dat Engels in ons Nederlands zijn we bijzonder bij wat het huidige Nederlands betreftj. Ik krijg soms vertalingen terug uit Nederlands waarin mijn goede Nederlandse woorden vervangen zijn door vernederlandst Engels.

Ik heb zo gauw geen voorbeeld bij de hand, ik probeer die dingen zo gauw mogelijk te vergeten -- al schijnt customer service, en human resources voor klantendienst en afdeling personeelszaken heel gewoon te zijn.

Wat mij altijd is bijgebleven is 'cruciale importantie' van een professor sociologie aan de Universiteit van Amsterdam. Terwijl er toch uiterst belangrijke woorden voor die uitdrukking in het Nederlands zijn.

Maar wat is Nederlands voor 'pet peeve'?

Bennogr schreef: Maar wat is Nederlands voor 'pet peeve'?

Ergenis, of meer specifiek kleine ergenis.
Zo zou ik het vertalen, aangezien een pet peeve een kleine annoyance is.

Inderdaad zijn er uitdrukkingen, zoals "pet peeve" (en ik hoop, dat je weet, dat ik alleen maar plaagde daarmee, Benno ), die erg moeilijk te vertalen zijn.
"Kleine ergernis" omvat het niet, het is meer iets, dat je vaak opvalt en dat je ergert. Waarmee je op je "soapbox" (het beste vertaalt met praatstoel, denk ik) staat.
Er zijn er zo een heel stel in beide talen.

Al woon ik niet in de states, heb ik toch hetzelfde, als ik Engels praat/schrijf denk ik ook in het Engels.

Ik heb 2 jaar een English stream HBO opleiding gevolgd, en praat tegenwoordig meer Engels dan Nederlands door mijn vriend. Wat ik wel vaak heb, omschakelen van NL naar Engels gaat moeiteloos, maar als ik van Engels naar NL omschakel, gooi ik er heel vaak een Engels woord doorheen.

Grappig onderwerp
Ikzelf ben 3-talig opgegroeid en heb hier dus voortdurend mee te maken. Op mijn werk spreek ik ook alle drie de talen even veel - afhankelijk van de mensen die ik spreek. Omschakelen van een taal naar de andere is voor mij persoonlijk normaal, ik ben ermee opgegroeid; maar ik moet wel toegeven dat ik soms ineens vastzit en even in mijn zin niet verderkom omdat ik dat woord in een bepaalde taal (nederlands, duits of engels) even niet meer weet. Als ik er eenmaal op kom is het meestal te laat en heb ik een fool out of myself gemaakt om het woord gewoon uit te leggen...
Maar goed, soms kan dat ook erg grappig zijn.

Ik heb ook een beetje dat ik in het Nederlands naar sommige woorden moet zoeken. Laats zat ik aan de telefoon en we hadden het over ons gras in de tuin met het warme weer. En ik vertelde dat we fertilizer gekocht hadden. Waarna Nederland aan de andere kant van de lijn vroeg, fertilizer????
En moest toch wel ineens heel erg verzinnen wat dat ook al weer in het Nederlands was. Oja, kunstmest.
Maar verder valt het allemaal wel mee. Geen accent of zo, maar soms is het even nadenken voor woorden.

Ik ben nu pas 1,5 week weer in Amerika en droom nu al weer half in het Engels. Het is echt interwoven zeg maar (ook dat weet ik ff niet in het Nederlands) en ik denk sowieso altijd de helft van mijn gedachtes in Engels.
Maar mijn studie in NL is sowieso ook in het Engels, dus ik sta sowieso beetje tweetalig in het leven tegenwoordig. In september ga ik in Engeland wonen, dus dan wordt het alleen maar erger. Maar ik merk zelfs nu al dat ook echt zo vaak naar Nederlandse woorden moet zoeken en dingen verkeerd zeg (de verleden tijd van sterke werkwoorden vergeet ik altijd als eerste)

Mijn grappigste fout toen ik in Amerika woonde 3 jaar geleden:

Ik wilde het Nederlandse woord 'reed' opschrijven, als in ' ik reed in de auto', de verleden tijd van rijden dus. Maar ik dacht aan het Engelse 'drove' en onbewust verNederlandste ik het en schreef ik dus op: 'Droof'

Staceybeesie schreef: Maar verder valt het allemaal wel mee. Geen accent of zo, maar soms is het even nadenken voor woorden.

Ik had zelfs een Amerikaans accent terwijl ik Nederlands praatte toen ik net terug kwam na mijn jaar in California. En vorig jaar raakte ik aan de praat met iemand in de bus en hij vroeg of ik Amerikaans was, omdat ik zo'n Amerikaans accent had in mijn Nederlands. Maf he.

Het is inderdaad grappig om te zien hoe het met dromen gaat. Zo gauw ik weer in NL of Am ben droom ik in de taal van het land na een poosje. Alleen de laatste keer in nL ging ik heel veel om met Amerikanen, persoonlijk, studie en professioneel en nu in Amerika ben ik meer met NL bezig dan de vorige keer toen ik hier kwam wonen (o.a. door dit forum, maar ook omdat het nu betaalbaar of gratis is om te telefoneren, veel chatten, etc). Dus in beide landen ben ik niet meer 95% in een taal an het functioneren, maar 75-80% en ik merk dat de overschakeling langzamer gaat.

Denken doe ik vaak in het Engels, ook als ik nu in het Nederlands praat, omdat ik het niet vaak genoeg doe, maar als ik in NL ben gaat dat wel weer vloeiend. Ik ben de koningin van anglicismes. Mijn vrienden in Ned wijzen me er altijd op en zeker als ik weer een hele mooie heb verzonnen. Ik vernederlands gewoon Engelse woorden, soms uit luiheid, maar soms merk ik het gewoon niet eens en heb ik dus totaal niet door dat het geen Nederlands is.

Ik spreek nog meer talen en met geen van die talen ben ik ooit zo vloeiend geworden dat het tot dromen kwam. Hoop ooit nog eens 6 maanden in een Spaans of Portugees sprekend land te gaan wonen en daar dan wel toe komen, omdat de grammaticale basis en woordenschat er wel is.