AllesAmerika.com Forum

Sinds wanneer zijn jullie Amerika-fan? Is het al vanaf kinds af aan, of ontdekte je het land pas echt toen je er voor het eerst heen ging? Heb je ooit vooroordelen gehad waarvan je later achter kwam dat het onzin was? Etc. etc.

My story
Ik denk dat het bij mij begon toen ik voor het eerst de Home Alone 1 film zag. Die maakte indruk. Ook de kleine dingen (die ik direct als Amerikaans ging beschouwen): de ronde deurkrukken (die wilde ik ook thuis!), de ruime woonbuurt van good ol' Kevin McCallister, de waskoker (waar je was ingooit en dat in de kelder uitkomt, geweldig ).

Toen kwam Home Alone 2; Lost in New York. En die film wakkerde mijn NY-liefde aan. Die gigantisch hoge gebouwen, alles. Als kind (8 tot 10 jaar ofzo) tekende ik veel stripverhalen en NY kwam er toen al veel in voor. De strip met de titel 'Jan en Pieter naar New York' heb ik nog steeds liggen

De laatste film waardoor ik van the USA ging houden was Toy Story 1. Daar was ik echt verslaafd aan. Ik had alle Toy Story prullaria. En dat bevestigte weer het beeld: in Amerika hebben ze ruime woonwijken, een Buzz Lightyear, geweldig. Oja, ik wilde in die tijd mijn naam veranderen in Andy. Heb ik mijn moeder de oren mee van het hoofd gezeurd.

Nou ja, vanaf toen was Amerika het beloofde land van mij. Het is nooit anders geweest. Alles sprak me aan; van de dieptes Grand Canyon tot de top van het ESB.

Daarna ging ik op de sport basketbal. Nou, het mekka van het basketbal is ook de VS. Dus volgde ik een tijdje de NBA en ik wilde daar prof worden (sweet dreams). Amerika bleef het beloofde land. Ook toen de film Space Jam met Michael Jordan uitkwam.

Ik heb ook geprobeerd om een jaar high school te doen, maar dat was uiteindelijk te duur.

Dat was mijn verhaal tot zover. Hopelijk komt er een mooi vervolg

Net zoals bij jou keek ik als kind naar Home Alone en vond dat helemaal geweldig! Ik werd ook helemaal verliefd op die straat waar hij in woonde en ook zijn huis! Bij Home Alone 2 zag je de stad NY en dat vond ik ook helemaal geweldig, vooral die kerstsfeer daar! Nog een Amerikaanse film die ik zag toen ik op de basisschool zat is It Takes Two, die film keek ik wekenlang elke dag minstens 1 keer

Ook Bassie en Adriaan hebben een grote rol gespeeld voor interesse in de States. Tijdens die reis van B&A kwamen ze o.a. in Washington, NY, Las Vegas, Monument Valley, San Francisco en L.A. Wat een geweldig landschap vond ik dat! Ook de steden vond ik prachtig.

Verder heb ik een tante in de States waar mijn moeder vaak over vertelde en foto's van liet zien. Op mijn 13e ben ik voor het eerst samen met mijn moeder in de meivakantie naar mijn tante in de States geweest. Ik vond het zo leuk (en zij ook) dat ik diezelfde zomer een maand in mijn eentje ben geweest!

Iets wat ook heeft meegespeeld is dat mijn vader vaak naar NY voor zaken moest en nam dan altijd kleren mee, bijvoorbeeld een korte spijkerbroek van Tommy Hilfiger (ja, dat weet ik nog steeds, dat is 10 jaar geleden!). Ook liet hij foto's en een filmpje zien van de Twin Towers, dat vond ik toch wel zó bijzonder, 2 van die ontzettend hoge torens!!

Verder keek ik mijn eerste Amerikaanse serie (Dawson's Creek) toen ik 13 was, en ik was ook gelijk helemaal verliefd op dat plaatsje (Wilmington, NC) en de highschool. Afgelopen zomer kwam één van mijn wensen uit en ben ik naar Wilmington geweest! Zo grappig, het zag er precies zo uit als in de serie.

Ik baal wel dat ik niet een jaar de highschool heb gedaan. Ik ben in de 3e klas van de Havo blijven zitten en kon dus na de 5e klas niet naar de highschool, want ik was al 18 geweest. (in de 3e klas wist ik dat toen nog niet, anders had ik misschien wat beter mijn best gedaan, als ik toen al wist dat ik naar de highschool zou willen gaan)

De plannen zijn nu om na mijn studie voor minstens één jaar als aupair naar de States te gaan!

Ohja, 1,5 jaar geleden heb ik een rondreis gemaakt door California, Utah, Arizona en Nevada. Afgelopen zomer ben ik op bezoek geweest bij vrienden van mij in North Carolina en deze zomer ga ik héél misschien weer naar mijn tante in Indiana.

Wij zijn in 2000 voor het eerst naar Amerika gereisd. Dit was naar Florida. We hebben een fantastische reis gehad, maar hadden niet zoiets van WAUW.... voor ons alleen nog maar USA.
Vorig jaar zijn wij voor het eerst naar het westen geweest en daar waren we toch zeer van onder de indruk! Meer dan Florida en ook dit jaar gaan we dus weer terug om alle prachtige parken te bekijken. Normaal gesproken gaan wij nooit 2x naar hetzelfde vakantieland op vakantie, maar bij USA voelt het gewoon goed! Leuke mensen ontmoet, veel moois gezien en HEIMWEE!

Vooroordelen heb ik geloof ik niet gehad.... ik hou er zelf ook niet zo van om met heen NL of Europa over 1 kam gescheerd te worden, dus....

Als kind was ik helemaal verzot op Arendsoogboeken, ik heb ze tot en met deel 44 helemaal verslonden! Volgens mij is het daar al zo'n beetje begonnen, mijn voorliefde voor staten als Arizona. En tja, toen werd ik ook nog verliefd op Little Joe uit Bonanza
Maar ik ben me pas echt bewust van het 'ik wil naar Amerika-gevoel' sinds ik een film zag van een helicoptervlucht boven de Grand Canyon. En mijn vriend (inmiddels al weer 26 jaar mijn man) is in zijn marine-tijd naar Amerika geweest (Florida en Virginia), en hij kwam zo enthousiast terug. Hij wilde persé terug, en ik wilde graag naar de Grand Canyon. En gelukkig is dat - een hele tijd later - ook daadwerkelijk gelukt! En is de verslaving echt goed begonnen.

Ik heb eigenlijk geen flauw idee hoe of wanneer het bij mij is begonnen, maar het moet ergens tijdens de middelbare school zijn geweest. Ik weet wel dat ik verslaafd was aan de serie Renegade en omdat ik toen al een Harley gek was ben ik uiteindelijk informatie over Amerika gaan zoeken. Veel gelezen, vooral over de geschiedenis van Harley en uiteindelijk heb ik m'n ouders zo ver gekregen om in 1999 voor het eerst 3 weken naar Florida te gaan. Toen was het natuurlijk helemaal raak en dit jaar ga ik voor de 10e keer. Er is zoveel te zien en te doen dat je bijna geen keuze kunt maken waar de vakantie deze keer weer heen moet. Het enige wat ik nu echt nog op de planning heb staan is Milwaukee om de geschiedenis van Harley in het echt te gaan bekijken, de uitnodiging van een vriendin die daar woont heb ik al staan.

Had altijd iets met Engels op de middelbare school al. Ben Engels gaan studeren in Amsterdam (uvA) en in het vertaalwerk gerold voor het Veitnam Bulletin (informatie over de oorlog in Vietnam, die met name in Amerikaanse bronnen overvloedig voorhanden was, toegankelijk maken voor het Nederlandse publiek -- dat nogal erg achter de VS stond, toen).

In 1971 naar een kinderkamp geweest in de Poconos (PA - NJ) en toen met de bus naar Chicago, Minneapolis, Seattle, San Francisco en terug.

Veel contacten blijven onderhouden met Amerikanen. In 1976 met een journalistenvisum naar New York gegaan en voelde me zo thuis daar, dat ik nooit meer terug wilde. Heb geluk gehad en ben doorgerold. En ben nu een echte Nederlandse Amerikaan, met twee paspoorten.

Toen ik 6 was ging ik voor het eerst naar Amerika, wat een spanning zeg, naar zo'n groot land. Disneyworld en amerika was voor mij het einde!!
Thuis keek ik veel amerikaanse programma's(Ninja Turtles,A-team,COPS,etc..) en de liefde voor amerika bouwde zich maar op..
Sindsdien ben ik een paar keer naar usa geweest en het blijft een mooi land. De engelse(amerikaanse) taal vindt ik erg mooi en ik vindt dat ik me soms beter kan uiten in het engels(dont ask me why ) 3 jaar geleden heb ik mijn vriendin leren kennen, toevallig zij houdt ook van amerika en was net terug van een jaar amerika als exchange student, dus als we een onderwerp hebben dat gaat over amerika kunnen we uren doorpraten..
Ik dacht toen ik klein was altijd dat alle mensen in amerika te dik waren door al die hamburgers, naarmate ik ouder werd kwam ik erachter dat dit niet waar is..
Ik was ook erg blij toen ik deze forum site gevonden had!!! :D..Ik heb veel vrienden wonen in amerika en ik hoop deze zomer er weer naar toe te gaan...

Ik ben laatst trouwens achter gekomen dat mijn vader een neef heeft wonen in Hawaii.. ..

Ook ik ben al vanaf kind onder de indruk van het land,ook las ik alle boeken van aarendsoog en witte veder ik was toen tien jaar oud
Alles wat je hoorde op de radio want tv hadden wij nog niet,was geweldig en ik zei altijd als ik groot ben ga ik daar echt naartoe.
Jammer het heeft heel lang geduurd,maar eidelijk in 1989 ging Marianne mijn dochter 10dagen naar Miami en een vijf dagen naar de Bahama's
toen ze thuis kwam was het gelijk we boeken voor volgend jaar.
Dus gedaan drie weken Miami en daarvan drie dagen Orlando,en ook naar Key West het was geweldig.

Daarna in 1991met Marianne samen naar Los Angeles en daar rond getoerd naar Las Vegas en naar Sante Barbara.
het was zo fijn dat ik naar Ger belde en zij we gaan volgend jaar met zen drieen en dan 4weken.

Endat was overweldegend gevlogen naar Phoenix en daar twee dagen toen richting Flagstaf naar Montezuma en metior crater.
door naar Windo rok toen New Mexico was allemaal te mooi om te beschrijven we hebben alle parken gehad en toen naar Vegas 5dagen van daar naar LA en een dag naar Mexico.

We zijn daarna nog een keer met de kerst en nieuwjaar in las vegas geweest.
En nog twee keer in Orlando.
we verlangen iederedag nog oom nog een keer te mogen maar Ger in ik zijn met pensoen en dan kan je niet zo makkelijk meer sparen.
Dus we hopen in 2009nog een keer te gaan.
Twee weken met Mijn dochter en haar man dan en zijn twee kinderen een
huis huren in de omgeving van Orlando en dan met ze vieren een rond trip in het westen en dan is het voor ons geval denk ik wel over .
Ger is dan 69 en ik 64 je kan nooit nooit zeggen maar het zal wel zo zijn jammer genoeg.
Ik ben te vroeg geboren had zeker 20jaar later moeten zijn maar ja het is zo.
Dus dat is mijn Amarika gekte het is een land van mijn dromen de meeste mensen zij erg vriendelijk en ze letten niet zo op de medemens.

Ik hou ook veel van mijn Nederland hoor maar droom graag over Amerika
Ria

totonka schreef:Ik ben te vroeg geboren had zeker 20jaar later moeten zijn maar ja het is zo.

Met dat gevoel loop ik mijn hele leven al.....

Ik kan mij eigenlijk niet eens herinneren wanneer het bij mij begon, zo jong was ik.
Ik weet wel dat ik helemaal gek was op Amerika in het algemeen en NY in het bijzonder. Als klein kind ging ik dan vaak in de bieb boeken lezen over NY en maakte mijn klasgenootjes helemaal gek met de verhalen die ik las. Mijn ouders werden er ook helemaal gek van en helaas mocht ik niet als au-pair die richting op.
Na mijn trouwen wilde ik mijn droom eens laten uitkomen en in 1999 zijn we voor het eerst naar NY geweest. Heel vreemd vond ik dat, ik wist gewoon dat ik helemaal verliefd zou zijn op die stad, ondanks dat ik daar nooit eerder was geweest. Tsja en dan denk je dat je terug komt en "bevredigd" bent. NOT ik wilde alleen maar terug. 4 jaar later zijn we teruggegaan met onze inmiddels geboren zoon naar Florida en weer 2 jaar later naar de Westkust. Dit jaar gaan we voor de 4e keer en voor volgend jaar hebben we alweer een planning waarbij we teruggaan naar mijn eerste liefde NY.

Nog steeds worden mijn ouders helemaal gek van mij
Zij begrijpen niet dat je zo gefascineerd kan zijn van een land, maar goed dat is meer mijn probleem

Mijn haat-liefde voor de Amerikaanse culuur is er door mijn vader ingegoten, een liefhebber van Jazz en Boksen.
Als er iets op TV was, dan werd dat bekeken, het radioprogamma voor de Amerikanen in Europa stond altijd op als er jazz was te horen.
Vertelde wel altijd over de grote verschillen binnen de Amerikaanse cultuur, de jaren 60 werd alles gevolgd over de beweging van de AA om hun gelijke rechten te krijgen, en de Kennedy's, de Vietnam-oorlog etc.

Toen ik voor het eerst in de States was, op een airforce basis in Idaho, en een niet zo leuke tijd had, door oa. het proces van OJ Simpson was er een rare sfeer tussen blank en zwart, vooral in Idaho.
Ik ben naar NL terug gekeerd met het idee dat Amerika heel leuk kan zijn, maar ook een verrotte achterkant heeft en het hoefde voor mij niet meer.
Totdat we een tijd later familie opzochten in Florida en ook New York aandeden, wat een verschil en ben toen gelijk bijna elk jaar geweest.

Ruby's grootmoeder vroeg mij herhaaldelijk waarom ik er niet kwam wonen, maar vond dat toch een te grote stap, voor vakantie was het ok en in NL had ik het naar mijn zin.

En nu woon ik in mijn voormalige vakantieland met een man die ook van Jazz houd, zich af en toe verbaast dat ik bepaalde Jazz-grootheden ken, en net als mijn vader vroeger gek van vissen is.....

Bij mij begon het rond de tijd dat ik naar de middelbare school ging en Amerikaanse series ging kijken, zoals Beverly Hills 90210.
Vanaf dat moment wilde ik heel graag naar Amerika. Ik had nog niet echt een streek in gedachten. Maar ja, mijn ouders waren niet van plan om naar Amerika te gaan en Amerika is erg duur als scholier en student. Dus het Amerika plan werd op de lange baan geschoven.
In 2001 trof ik een vriend die Amerika ook geweldig vond en in 2000 al in New York geweest was, maar zeker nog eens terug wilde. Maar hij studeerde nog tot 2005, dus tot die tijd zat het er zeker niet in.
En toen was het 2005 en gingen we serieus kijken voor een trip naar Amerika. En dat werd dus de rondreis van afgelopen zomer. En meteen daarna besloten we dat we zeker nog een keer terug wilden.
Als grote Disneyfan wilde ik altijd al naar Disneyworld, maar dat zag Gerbert nooit zo zitten. Maar uiteindelijk werd hij toch omgepraat en dus gaan we in mei twee weken naar Orlando
Ik denk dat ook dit niet onze laatste Amerika vakantie zal zijn!

haha de Home Alone en It takes Two associaties zijn erg herkenbaar!
Vooral Home alone roept bij mij echt een all american gevoel op...dat huis inderdaad, en die straat.

Bij mij zit het er al van kinds af aan in
Laatst kwam ik een zelfgetekende en uitgeschreven route tegen "mijn american dream trip" gemaakt toen ik een jaar of 11 was denk ik
Dat is toch grappig?

Het heeft mij altijd getrokken en toen ik er voor het eerst geweest was werd dat alleen maar bevestigd. Dit jaar ga ik alweer voor de 6e keer naar de VS eni k heb er ook al een keer 4 maanden gestudeerd.
Het lijkt me een geweldig land om te wonen en altijd als ik er ben voel ik me compleet thuis

Souraia schreef:Tsja en dan denk je dat je terug komt en "bevredigd" bent. NOT ik wilde alleen maar terug.

Dat heb ik ook. Je bent naar NY geweest, en in plaats van dat je hebt 'zo dat heb ik gezien', denk je 'wauw, ik wil het weer zien, ik mis het!'.

Maar dat is persoonlijk. Ik denk ook dat er mensen zijn die 1x genoeg vinden. Maar ik niet

Ik ben nieuw op het forum en heb de afgelopen dagen heel wat uurtjes op het forum door gebracht.

Ik ben zelf ook een onwijse America-fan. Dat is rond mijn 16 de gekomen. Ik ben er toen voor het eerst geweest. En wel in Nebraska. . Echt fantastisch.

Vanaf het moment dat ik ging studeren riep ik tegen iedereen dat ik in the USA wilde gaan studeren. Zo gezegd zo gedaan en het spring semester van 2005 was het dan eindelijk zo ver. Ik heb toen voor een half jaar aan de universiteit van North Carolina, chapel hill mogen studeren. En het was echt GEWELDIG!

Na een aantal mislukte pogingen ben ik nog steeds op zoek naar een stage in de VS. Het is lastig, maar ik wil niets liever dan terug.

Fantastisch om al jullie verhalen te lezen. Eindelijk wat medestanders.

miriam schreef:Ik ben nieuw op het forum en heb de afgelopen dagen heel wat uurtjes op het forum door gebracht.

Ik ben zelf ook een onwijse America-fan. Dat is rond mijn 16 de gekomen. Ik ben er toen voor het eerst geweest. En wel in Nebraska. . Echt fantastisch.

Vanaf het moment dat ik ging studeren riep ik tegen iedereen dat ik in the USA wilde gaan studeren. Zo gezegd zo gedaan en het spring semester van 2005 was het dan eindelijk zo ver. Ik heb toen voor een half jaar aan de universiteit van North Carolina, chapel hill mogen studeren. En het was echt GEWELDIG!

Na een aantal mislukte pogingen ben ik nog steeds op zoek naar een stage in de VS. Het is lastig, maar ik wil niets liever dan terug.

Fantastisch om al jullie verhalen te lezen. Eindelijk wat medestanders.

Wat leuk dat je aan de universiteit van North Carolina, Chapel Hill hebt gestudeerd! Een vriend van mij (een Amerikaan, die ook echt uit North Carolina komt) heeft daar ook gestudeerd, hij is afgelopen jaar afgestudeerd! Zelf ben ik afgelopen zomer voor een maand naar North Carolina geweest, die vrienden bezocht!

miriam schreef:Ik ben nieuw op het forum en heb de afgelopen dagen heel wat uurtjes op het forum door gebracht.

Ik ben zelf ook een onwijse America-fan. Dat is rond mijn 16 de gekomen. Ik ben er toen voor het eerst geweest. En wel in Nebraska. . Echt fantastisch.

Vanaf het moment dat ik ging studeren riep ik tegen iedereen dat ik in the USA wilde gaan studeren. Zo gezegd zo gedaan en het spring semester van 2005 was het dan eindelijk zo ver. Ik heb toen voor een half jaar aan de universiteit van North Carolina, chapel hill mogen studeren. En het was echt GEWELDIG!

Na een aantal mislukte pogingen ben ik nog steeds op zoek naar een stage in de VS. Het is lastig, maar ik wil niets liever dan terug.

Fantastisch om al jullie verhalen te lezen. Eindelijk wat medestanders.

Hey een naamgenoot, komt niet zoveel voor dat je Miriam met 2 i's tegenkomt

Tja, van kleins af aan heeft Amerika mij gefascineerd. Natuurlijk door de tv en de film. Mij hele leven wilde ik naar Amerika en 14 jaar geleden was het dan zover. Mijn echtgenoot en ik gingen op huwelijksreis naar Florida! We wilden een verre reis, want we waren van mening, nu hebben we de financien en nog geen kinderen en in Amerika komen we toch nooit meer en naar Spanje gaan kan altijd nog wel! Het was geweldig ondanks dat we gingen in de periode dat er een aantal toeristen waren neergeschoten in Florida. Het was een geweldige reis, mede omdat we best veel nederlanders tegen kwamen die dezelfde route volgden.

De tweede keer dat we gingen was in 2000, toen was onze dochter 4 jaar.
We deden rondreis Californie en ondanks dat mijn dochter zo klein was ging het heel goed! Las Vegas was geweldig!

Inderdaad, in die Bassie en Adriaan afleveringen herkenden we heel veel terug!
En nu gaan we dan voor de 3e keer! Over 4,5 maand gaan we voor 24 dagen van NYC naar Miami. We gaan ook naar Washington en naar Orlando en naar Islamorada
We hebben er alle drie heel veel zin in! Natuurlijk een show op Broadway bekijken, want naar musicals gaan is een hobby van ons drieen.

Sonja, super dat je in Disney getrouwd bent! Wij zijn op 10-9-93 getrouwd!

Louise

Toen ik zes/zeven was had ik echt een rothekel aan Amerika, wegens hun belangrijkdoenerij. Dit veranderde tot een neutraal standpunt toen ik dertien jaar was en Engels nog stoer vond, maar algauw vond ik weer dat Amerikanen toch maar onbeschaafde barbaren waren, dankzij de tv en de reizen die altijd naar Italië gingen (je ziet daar echt hoe anders zij zijn). Toen ik vijftien was (vorig jaar dus), begon ik meer en meer waarde te hechten en taal en cultuur en dus was het met Amerika gedaan voor mij.

Echter, als het zo gestopt was, dan had je me hier nooit gezien. Toen ik enkele weken geleden zo eens nadacht over Zweden (waar ik gaan wonen wil), kwamen Canada en Rusland weer eens in me op, aangezien dat ook zeer noordelijke landen zijn (tegenover Canada heb ik overigens ook een soort afgunst als de VSA). Toen ging m'n aandacht naar Amerika en ik dacht ineens ja. Ja, die grote straten, die ruimte, het perfecte land, de wereld, maar dan verkleind. Sindsdien wil ik ook zeker eens een jaar op school/universiteit in Amerika, gewoon één keer meemaken wat het is daar. Of liever gewoon een rondreis maken door Amerika.

Als ik me dan weer eventjes bezighou met iets 'Europees' (bv. luisteren naar Italiaanse muziek, boeken uit Zweden lezen, Franse les), vermindert dat alles echter sterk. 't Is een raar soort haat-liefdeverhouding.