AllesAmerika.com Forum

De meesten hier op het forum zijn naar Amerika op vakantie geweest (vaak meerdere keren), of hebben er zelfs gewoond (wonen er nog) of gewerkt (werken er nog). Wij zijn in de loop der jaren ook een aantal keren op vakantie geweest en ik vind het wel leuk om eens terug te kijken en te zien wat Amerika nu heeft betekend voor ons en voor jullie.

Welke dingen heb je eraan overgehouden en had je misschien niet ontdekt als je er niet zou zijn geweest? Dat vind ik nu leuk om te weten!

Zo heb ik, gek genoeg, salades leren eten tijdens onze Amerika reizen. Wij aten thuis vroeger wel kropsla, maar mijn moeder maakte die altijd op dezelfde manier klaar, en die manier vind ik niet lekker. Gewoon met azijn, olie, peper en rauwe uien, slasaus erover heen, bleh.......... Ik liep er vroeger niet warm voor, en andere soorten dressings had (en heeft) mijn moeder niet van gehoord.

Tijdens onze vakanties naar Amerika ontdekte ik de vele soorten salades op het menu van de verschillende restaurants. Ook krijg je vaak salades als voorgerecht of als bijgerecht en zo ontdekte ik dat het dus ook anders kon. En eigenlijk vond ik het best wel lekker. Al die verschillende soorten dressing, sla, ingredienten als fruit en noten, en lekker met een stukje vlees of vis. Smullen was dat voor mij. En nu staat bij ons thuis ook vaak een lekkere salade op het menu, vaak als bijgerecht, en in zomer soms als hoofdgerecht met (je raad het al) vis of vlees. Ik heb meestal elke week standaard sla in huis, en dan het liefst de luxe soorten als de lolo bionda, de lolo rosso of de romeinse sla. Het is niet meer weg te denken uit onze keuken!

Ik ben benieuwd naar jullie verhalen!

Ik woon in Amerika.... verschillen met Nederland zijn er genoeg, persoonlijk vind ik het hier allemaal gemakkelijker: Bijvoorbeeld: betalen met creditcard bij de benzine pomp zodat je niet naar binnen hoeft (inmiddels ook in Nederland begrijp ik, maar niet overal), drive-thru pin automaten, Je credit card gebruiken voor elk bedrag, in elke winkel, restaurant (zelfs voor een $1 hamburger)... In Nederland wordt een credit card vaak niet geaccepteerd, zeer lastig. Supermarkten die lang, vaak 24 uur, open zijn.

Service en vriendelijkheid. Bediening in restaurants (ook dankzij het fooien systeem) meestal goed, vriendelijk. (Gratis re-fills van frisdranken ook mooi meegenomen). Overal waar je wacht of in de rij staat wacht men netjes op hun beurt. (uitzonderingen daargelaten). In de winkel, bioskoop, sport evenement, openbaar vervoer, iedereen wacht netjes totdat je aan de beurt bent... Vergelijk dat eens met een willekeurig trein/metro/tram/bus station in Nederland waarbij iedereen over elkaar heenvalt om maar zo snel mogelijk in te stappen en het daarbij de uitstappers onmogelijk maakt on uit te stappen...

Het simplele 'excuse me' dat men hier om de haverklap zegt als je in de 'personal space' van iemand anders komt, bijvoorbeeld in de supermarkt als je ergens bij/langs moet en iemand staat in de weg. In Nederland wordt je of uit de weg geduwt of botst men met het karretje tegen je aan en dan kan je nog een vuile blik toe krijgen.

Het niet roken in ALLE openbare gelegenheden inclusief restaurants, bars, bioskopen, clubs etc... heerlijk.

Gratis parkeren (bijna overal) en GRATIS naar de WC in alle winkels/winkelcentra/ openbare gebouwen in plaats van overal minimaal 50 cent voor te vragen... (Trouwens de toiletten hier in het drukste winkelcentrum zijn schoner dan welk openbaar toilet (waar ik dan voor betaal) waar dan ook in Nederland)

De keuzes die ik hier heb.... wat nou 2 soorten cola, 3 soorten chips en 4 soorten fruit. Of 2 soorten jeans, 3 paar schoenen of 4 truien hier is de keuze soms bijna oneinding zowel in etenswaren als in restaurant keukens, kleding, boeken, cd's films, concerten, tv zenders, etc,....

GoBucks schreef: Het hele verhaal van GoBucks...

Ik ben geheel met GoBucks eens... plus.

De vrijheid van het wonen.

en niet te vergeten dat je hier nog wat bij kan verdienen zonder dat de belasting aan je lip hangt en je hebt hier geen last van de buren, met die jaloerse blikken als je wat nieuws hebt aangeschaft.... en de auto's niet te vergeten .. die ik hier rij ... die kans zou ik in nederland helemaal nooit hebben...... en dan ben ik zeker nog verschillende dingen vergeten.

Heel herkenbaar, GoBucks, bedankt voor je antwoord. De meeste dingen zijn op iedereen wel van toepassing, vooral omdat je spreekt over algemene verschillen. Misschien ben ik niet duidelijk genoeg geweest in mijn vraagstelling, :sorry: maar ik ben niet zo zeer op zoek naar de verschillen tussen Amerika en NL, daaraan zijn al vele draadjes besteed, maar naar de verhalen die specifiek op JOU van toepassing zijn. De persoonlijke dingen die je eraan hebt overgehouden zeg maar.

Jasmino schreef:Heel herkenbaar, GoBucks, bedankt voor je antwoord. De meeste dingen zijn op iedereen wel van toepassing, vooral omdat je spreekt over algemene verschillen. Misschien ben ik niet duidelijk genoeg geweest in mijn vraagstelling, :sorry: maar ik ben niet zo zeer op zoek naar de verschillen tussen Amerika en NL, daaraan zijn al vele draadjes besteed, maar naar de verhalen die specifiek op JOU van toepassing zijn. De persoonlijke dingen die je eraan hebt overgehouden zeg maar.

oh, ok ..... vrouw & zoon ?? .. Mijn (Amerikaanse) vrouw heb ik hier in Amerika ontmoet... en nu hebben we samen een 10 maanden oude zoon.... onvoorstelbaar eigenlijk en het beste en leukste wat me ooit 'overkomen' is. Ook iets waar ik totaal geen rekening mee had gehouden toen ik naar Amerika ging.. althans nooit echt specifiek over nagedacht dat zoiets wel eens zou kunnen gebeuren.

Ik heb in een aantal landen, zowel westerse als ontwikkelingslanden, gewoond en gewerkt, en de U.S. is het enige land waarin ik me echt thuis voel en waarvoor ik warme gevoelens heb ontwikkeld. We gaan waarschijnlijk ook nooit meer ergens anders heen. Misschien een klein Filippijns eiland, wanneer we oud zijn, maar ik denk zelfs dat niet.

--john

Wat Amerika voor mij betekend heeft... ik ben er van overtuigd dat ik een andere persoon zou zijn als ik hier niet terecht zou zijn gekomen. Mijn zelfvertrouwen is toegenomen door alle ervaringen, zeker in die eerste jaren. Ik weet nog toen ik voor het eerst in mijn eentje dwars door Indiana reed, en dacht "kijk mij eens, dat doe ik toch maar even". Ik was altijd erg verlegen en stil, in Nederland kreeg ik altijd het commentaar "wat ben je stil, praat eens wat meer". Hier is het "je straalt zo'n rust uit". Dat accepteren van iemand zoals ze zijn heeft mij erg geholpen.
Dan zijn er ook nog vele andere dingen die Amerika voor mij betekend heeft, zoals Amerikaanse man en kinderen, en allerlei gewoontes die ik overgenomen heb

Ik kan alleen maar zeggen dat Amerika voor mij HET vakantieland bij uitstek betekent.

Ik heb veel gereisd in het verleden door bijna heel Europa en gedeeltelijk Azië, maar sinds wij in 1992 voor de eerste keer naar Amerika op vakantie gingen, zijn we helemaal verknocht geraakt aan dit land.

Om daar te wonen of te leven heb ik nooit over nagedacht, omdat dat geen optie voor ons is, maar als vakantieland is het voor ons een topper!
Met name speelt daarbij de ruimte en de natuur een grote rol.

Marjan

Zonder sentimenteel te worden heeft Amerika voor mij mijn geluk betekent. Door allerlei omstandigheden was ik in Nederland vanaf het moment, dat we uit Senegal terug verhuisden, niet gelukkig.

Hier kon ik min of meer opnieuw beginnen en vanaf het begin heb ik genoten. Mijn baan was leuk, mijn vriendenkring (hier werd ik geaccepteerd om mijn uniek zijn, in Nederland was dat juist de reden, dat ik er altijd een beetje bijbungelde), het klimaat was veel beter voor mijn fibromyalgie, ik ontmoette een fantastische Amerikaan, kreeg drie heerlijke kinderen en nog veel meer.

Natuurlijk was het niet altijd super makkelijk, soms zelfs echt moeilijk, maar het is altijd een uitdaging geweest en telkens weer nieuw. En ik denk, dat ik die zucht naar avontuur heb, die het leven hier nooit saai maakt. Ik kan er alleen maar intens van genieten.

Color01 schreef: De vrijheid van het wonen.

Dat is in Nederland blijkbaar iets minder 'vrij' (vooral als je geen koopwoning hebt?).
Maar ik vind aan dat 'wonen' ook een groot nadeel in Amerika: je bent totaal niet vrij om je school te kiezen! Je moet gaan naar de school die bij jouw buurt hoort. Als die tegen valt: dikke pech, dan volstaat het niet even wat verder te rijden naar de volgende school, maar dan kan je gelijk je huis verkopen en verhuizen.
Zeer groot nadeel, vind ik.

Ach, aan de andere kant weten de meeste mensen dit en kopen hun huis gebaseerd op het schoolsysteem. Natuurlijk hebben wij het geluk, dat het overal in deze county wel goed zit. Er zijn trouwens wel uitzonderingen, hoor. Bijvoorbeeld bij Charter, Magnet en Immersion scholen komen de kinderen van heinde en ver. Persoonlijk vind ik de scholen dichtbij hebben alleen maar een voordeel, maar dat komt ook, omdat die scholen goed zijn.
Een ander groot verschil wat onderwijs betreft, is dat je hier mag thuisscholen.

Petra/VS schreef:Een ander groot verschil wat onderwijs betreft, is dat je hier mag thuisscholen.

Dat mag in België ook. Wij hebben leerplicht, maar geen schoolplicht.
Blijkt in Nederland ook niet zo soepel te zijn.
Ik denk dat we in België qua kwaliteit, keuzevrijheid en soepelheid heel erg verwend zijn, met betrekking tot de scholen.

kastelke schreef:Maar ik vind aan dat 'wonen' ook een groot nadeel in Amerika: je bent totaal niet vrij om je school te kiezen! Je moet gaan naar de school die bij jouw buurt hoort.

Je kunt je kind natuurlijk naar een particuliere school sturen (sommige katholieke scholen bijvoorbeeld staan als zeer goed bekend), maar voor het openbaar onderwijs ben je inderdaad aangewezen op de scholen binnen de gemeente. Er is hier een wat merkwaardig mechanisme aan het werk. In onze staat wordt het overgrote deel van de kosten van de openbare scholen gedekt uit de onroerend goedbelasting die wordt opgebracht door de inwoners van de gemeente. Een goed onderwijsysteem in een gemeente vergroot echter ook de waarde van woningen. Door de waardestijging ga je op den duur dan ook meer onroerend goedbelasting betalen. Vaak hebben de inwoners het echter zelf in de hand. In onze gemeente kiezen wij de leden van de School Board, en wordt zowel over het schoolbudget als over gemeentelijke uitgavenstijging bij referendum beslist. Kiezers roepen verhogingen van de onroerend goedbelasting vaak zelf over zich af.

--john

In ons schooldistrict is er ook "open enrollment". Als de ene school je niet bevalt kun je je kind op een andere school aanmelden. Hoewel ze dan niet meer aan de busroute zitten, dus je zal zelf voor vervoer moeten zorgen.

Ja, hier is dat ook zo, maar dan moet je er inderdaad wel een flinke rit voor over hebben in het spitsuur. Een vriendin van mij is bij elkaar vier uur per dag onderweg om haar kind naar school te brengen en op te halen. Is het mij niet waard, maar ja, gelukkig is het ook niet nodig (in haar geval naar mijn mening ook niet, maar dat is een ander verhaal).

Maar we raken nu wel erg off topic, terug naar het originele onderwerp: "Wat heeft Amerika voor je betekend?". Over onderwijs kan eventueel een ander topic worden geopend .

Ik ben erdoor terug van de natuur gaan houden, en ook ga ik nu terug veel liever gaan wandelen. In Belgie en omstreken is het (naar mijn gevoel) nogal triestig, en doet het me weinig. Maar nu kijk ik er eigenlijk helemaal anders naar. Binnenkort ga ik bv voor een korte vakantie naar Frankrijk, en vroeger zou ik heel die tijd besteed hebben aan stedentrips of historische dingen. Maar nu gaan we daar ook veel meer tijd aan natuur en wandelen besteden.

Maar in Nederland is het blijkbaar wel heel erg gesteld, als daar maar 2 soorten jeans verkocht worden... niet moeilijk dat er zoveel Nederlanders elk weekend naar het Wijnegems Shoppingcenter afzakken .

Voor mij betekent een reis naar de VS écht even weg zijn. Mijn man en ik hebben een eigen bedrijf. En daar worden we zelfs op een vrije dag voor gebeld. Als je een weekendje weg bent kun je je telefoon natuurlijk wel uit zetten, maar als je ook door de week weg zou willen wordt je veel gebeld. Dan is het alsof mijn man de enige is die iets op kan lossen.
Door het tijdsverschil was het ons opbellen veel en veel moeilijker. Daardoor waren we echt even vrij om samen te zijn, om even niet aan het bedrijf te denken. En dat was heerlijk.
Vorig jaar ben ik dan zonder man geweest en ook toen vond ik het heerlijk dat ik niet gebeld werd voor allerlei onbelangrijke zaken. Eén telefoontje per dag om te vragen hoe het gaat en verder niets, heerlijk!
Als er iets mis zou zijn kun je ook niet even snel terug (in Europa zou mijn man zo naar huis rijden) en dus moeten ze het op het bedrijf zelf oplossen. En dat lukt dan ook gewoon.
Dus ja, die vrijheid vind ik heerlijk en die vind ik door zo ver weg te gaan.
Verder vind ik het in Virginia (elders ben ik nog niet geweest) gewoon heel gemoedelijk, relaxed. Vriendelijke mensen. Altijd kunnen shoppen als je zin hebt veel scrapbookmaterialen voor weinig.
Ja, als ik kon zou ik graag van de zomer weer even gaan. Maar helaas lukt dat even niet.

Oh, en nog even GoBucks. Wij vonden juist dat er in de VS een stuk minder keus was in groente en fruit dan wij gewend zijn in onze eigen supermarkt en buurtgroentewinkeltje.........

Groetjes
Liliane

Eigenlijk betekend Amerika voor mij persoonlijk niet zoveel. Het is een fantatisch land met geweldige landschappen. Maar er zijn toch dingen van amerika die me toch wat tegen de borst stuiten. Een ervan is de enorme verspilling van energie. De enorme porties die je krijgt in een restaurant. Waarvan de helft weer weggegooid kan worden, omdat je het niet op krijgt. Ook waar ik zeer van geschrokken ben is dat de politie in auto's rond rijden met grote geweren op het dashbord. Het geeft mij meer het gevoel dat een politieagent zonder pardon een geweer op je borst kan zetten. Dat geeft mij meer een gevoel van onveiligheid dan van veiligheid. Terwijl ik zelf het gevoel heb dat amerika een zeer veilig land is. Waarom dan deze vertoning?
Maar er zijn ook pluspunten . Ik vind het amerikaanse volk een van de vriendelijkste mensen op deze aardbol. Ze staan je altijd te woord, zijn in je geintresseerd, ze zijn altijd positief, willen je altijd helpen en je kunt er vreselijk veel mee lachen.

Maar Canada betekend veel meer voor me . Mijn roots liggen daar. Mijn vader is een zoon van een canadees soldaat. Jammer genoeg weten we geen naam.

vrolijke groetjes,

Petra/VS schreef: (hier werd ik geaccepteerd om mijn uniek zijn, in Nederland was dat juist de reden, dat ik er altijd een beetje bijbungelde),

He Petra,

Je maakt me nieuwsgierig met deze zin...
Kun je dat wat meer uitleggen, is niet ieder mens uniek?

Manon

Ik zit al de hele dag te denken, maar ik kan hier echt niet op antwoorden. Amerika heeft niet een rol van betekenis in mijn leven. Ik vind het een fantastisch land waar ik me sterk tot aangetrokken voel. Maar als ik erover nadenk zijn het toch alleen personen die van betekenis zijn in mijn leven. Mensen die me dicht aan het hart staan, maar zo ook enkele gebeurtenissen in mijn leven die me sterker hebben gemaakt. Amerika heeft daar geen rol in ..

Natuurlijk kan ik dingen noemen die me aantrekken daar ...