Dringend raad gevraagd over wijziging route

[Marcopstal]

Het is heel moeilijk hierin raad te geven. Maar naar ik uit het verhaal opmaak is een aangepaste overbrenging absoluut noodzakelijk. In deze toestand kan je immers geen normale vlucht aan.

In welke mate kan je hier iemand van familie inschakelen die contact neem met de verzekeringsmaatschappij ? Misschien kan op die wijze er wat extra druk gezet worden of concretere informatie verkregen. Lijkt me soms eenvoudiger dan het van ginder uit proberen te doen. 9 uur tijdsverschil is niet niets natuurlijk.

Ik veronderstel dat jullie de verzekering van bij het eerste moment (nog voor de eerste ingreep) hebben geïnformeerd ?

Het is helaas zo dat verzekeringsmaatschappijen niet direct als doel hebben om geld uit te geven. Over welke maatschappij gaat het ? Via reisbureau ?

[Jody]

Onze dochter,zelf arts, heeft van alles geprobeerd te regelen met de verzekering maar dat versnelde toen niets. Het ging echt om de behandelende arts waarmee ze contact wilden.
Het gaat echt alleen om de dekking dat je fit to fly bent volgens de amerikaanse arts. Ook gaf hij aan dat ik business class moest vliegen+ een taxi naar het vliegveld.
Geld speelde geen rol bij onze verzekering. Wij moesten toen bijna een week langer in NY blijven. Een duur hotel+ alle andere kosten voor mijn man=eten/drinken/telefoon e.d.werden later vlotjes betaald.Het verbaasde ons juist dat dat geen rol speelde. Wij dachten dat ze baat zouden hebben ons snel naar NL te brengen maar FIT TO FLY was het belangrijkste.
Achteraf misschien ook wel logisch i.v.m. onherroepelijke schade door het lange vliegen.

[Marcopstal]

Ze zitten ondertussen ver van de behandelende arts verwijderd. Naar mijn gevoel gaan ze beter opnieuw naar een ziekenhuis voor een evaluatie van de toestand. De amerikaanse situatie van verzekeringen kennende twijfel ik eraan dat de behandelende arts nu plots een "fit to fly" gaat ondertekenen zonder de patient terug te zien.

Aangezien ze nu in LA zitten denk ik dat ze best daar naar een gerenomeerd ziekenhuis zoals Cedars Sinai gaan.

[Jody]

Helemaal mee eens. Ik zou zo snel mogelijk naar een ziekenhuis gaan, misschien toch eerst overleggen met je verzekering?

[ina]

Ik ben inmiddels wel benieuwd of jullie al terug zijn in Belgie, geen blogberichten meer gezien. Ik hoop zo dat alles beter gaat en jullie inmidels weer thuis zijn!

[Tipsy_1]

Katrien ligt ondertussen in België in het ziekenhuis, wachtend op een scan... Wij duimen allemaal mee voor een spoedig herstel.!!!!

[ina]

In zoverre goed nieuws, hopelijk komt het snel goed, heel veel sterkte Katrien en familie!

[Marcopstal]

Ik hoop wel op een vervolg van het verhaal van waar we gebleven waren.

Hoe jammer dit ook is, het kan een enorme leerervaring voor anderen zijn.

Hopelijk komt alles in ieder geval goed.

[beabert]

Spoedig herstel ,en hopelijk kunnen jullie volgend jaar de reis alsnog doen .

[gahoogenboog]

Heel veel sterkte gewenst. Wat een teleurstelling dat dit gebeurt is in jullie vakantie.
En wat ik zo las wilde Katrien alles zoveel mogelijk door laten gaan hoe moeilijk ze het ook had.
Erg sterk Katrien.
Hoop dat ze je van de pijn kunnen afhelpen.
Nogmaals sterkte.
Gr.Greet

[RiverCola]

Ik hoop wel op een vervolg van het verhaal van waar we gebleven waren.

Hoe jammer dit ook is, het kan een enorme leerervaring voor anderen zijn.

Ik kan me zo voorstellen dat Katrien en gezin wel iets anders aan hun hoofd hebben dan het neertypen van hun ervaringen zodat anderen daar van kunnen leren....

[Marcopstal]

Ik zeg ook niet dat ze dat direct moeten doen, er komt wel een moment dat daar tijd voor is.

En.... ze hebben toch reeds vanuit de VS ons op de hoogte gehouden, waarom zouden ze het nu niet willen doen.

T'is ook maar een vraag hoor, sorry dat ik dit heb durven vragen

[paula58]

Ik zag net dat er ook niets meer was bijgeschreven op de blog en "gelukkig" is ze nu in een Belgisch ziekenhuis.
Heel veel sterkte voor Katrien!!!

[Luke21]

Eventjes een rustig moment gevonden om jullie nog een update te geven

Zoals ik al eerder geschreven had, bestond er toch wat miscommunicatie tussen de verschillende afdelingen/personen bij de verzekering.
Dat is trouwens Ethias Assistance. Aangezien wij eigenlijk nooit via een reisbureau boeken, nemen we daar een jaarlijkse verzekering die geldt voor alle reizen die we dat jaar doen.

Toen ik de verzekering na de operatie gebeld had, zeiden deze dat zij de dokter die Katrien behandelde zouden contacteren en mij laten weten wanneer (indien nodig) Katrien zou gerepatrieerd worden en zij zouden mij terugbellen met hun beslissing.

We hadden een tijdje niets van hen gehoord, maar vonden dat misschien normaal omdat de dokter ons gezegd had dat het risico op een lek het grootst was 7 a 9 dagen na de operatie en we dus dachten dat we tot die tijd niet mochten vliegen. Ook zaten de draadjes er nog in, dus dat zou ook een reden kunnen zijn.

Omdat het echter maar bleef aanslepen, heb ik hen zelf nog eens opgebeld. Toen kreeg ik die tegenstrijdige informatie. De eerste persoon die ik aan de lijn kreeg vertelde me dat ze het ziekenhuis niet konden bereiken. Maar toen viel de verbinding uit en moest ik terugbellen. Ik kreeg een andere persoon aan de lijn en die zei dat ze het ziekenhuis wel hadden kunnen bereiken, maar dat ze nog steeds wachten op goedkeuring van de arts om te vliegen.

Ondertussen had ik een rechtstreeks telefoonnummer gekregen van de assistente van de arts. (Het nummer dat ik belde wanneer wij vragen hadden over de verzorging). Ik heb dat nummer ook aan de verzekering gegeven en hun gevraagd of ze daar eens naar konden bellen, hetgeen ze direct zouden doen en ze zouden mij terugbellen.
De volgende dag hadden ze nog niet teruggebeld en belde ik hen zelf op. Ik kreeg weer een andere persoon aan de lijn en die vertelde me dat het dossier een paar uur geleden was geupdate met de melding dat er geen probleem was en wij de reis zoals gepland konden voortzetten. Ik was uiteraard verbijsterd en heb direct naar die assistente van de arts gebeld. Die vertelde me dat ze geen enkel contact had gehad met onze verzekering, niet via telefoon, niet via email of fax. En indien ze het algemene nummer zouden gedraaid hebben zou men hen ook doorgeschakeld hebben naar haar. Dus de verzekering had zeker niet gebeld.

Dus terug gebeld naar de verzekering en mij een beetje kwaad gemaakt. Toen is alles in een stroomversnelling geraakt. Een arts van de verzekering heeft mij een kwartier na mijn telefoon gebeld met allerlei vragen over wat ze gedaan hebben bij mijn vrouw. Op het einde van het gesprek zei hij dat ze ons alle 5 zouden repatrieren. En ik zou telefoon krijgen van iemand die alles voor ons zou regelen.

Die belde een half uur later, toen was het 13u. We konden diezelfde dag nog vertrekken naar huis met een vlucht om 19u van LA naar Frankfurt, 1.5 uur wachten in Frankfurt en dan vlucht naar Zaventem. Zoals jullie lezen hadden we niet veel tijd, maar we besloten dit toch te doen. De verzekering ging de vluchten boeken terwijl wij alles inpakten. Zij wilden ook een taxi sturen om ons te komen halen aan het hotel, maar omdat we nog met de huurauto zaten, spraken we af dat we zelf zouden rijden om de huurauto in te leveren.

We hebben vlug alles ingepakt, ons hotel voor de volgende nachten geannuleerd en vroeger uitgecheckt. (Dat is hier wel sneller neergeschreven dan het in werkelijkheid geduurd heeft )

Ik denk dat we rond half 4 vertrokken zijn. Het was 45 minuten rijden naar LAX, maar we hadden file en hebben er een uurtje over gedaan. De huurauto inleveren was geen probleem (gelukkig want het was op een andere locatie dan voorzien en op een ander tijdstip). Daarna met de shuttle naar LAX en te voet naar de check-in. Aangezien Katrien niets mocht dragen, waren we maar met 4, dus het was niet gemakkelijk om 5 grote valiezen, 5 trolleys en nog wat kleine dingen (fototoestel, handtassen, laptop) mee te krijgen, maar het is gelukt.

Vanaf de check-in kregen we hulp. De verzekering had er voor gezorgd dat er een rolstoel gereserveerd was en die reed Katrien overal naartoe. Afgewisseld met een autootje voor de grote afstanden. Hierdoor kregen we overal ook voorrang hetgeen we nodig hadden om op tijd te zijn.
We vlogen met Lufthansa: Katrien en ik in Business class, de kinderen in Economy class. De arts van de verzekering had Business class vereist zodat Katrien kon liggen. Voor mij ook zodat ik haar kon begeleiden. (Ik had er ook voor kunnen kiezen om bij de kinderen in Economy class te zitten, en dan zou er een arts met Katrien in Business Class meevliegen, maar dan zouden we niet op deze dag kunnen vertrekken.)

We zijn zonder problemen in Frankfurt aangekomen en daar stond er weer een rolstoel klaar. Gelukkig maar want normaal was het voorzien dat onze volgende vlucht uit dezelfde terminal vertrok, maar er was een wijziging en deze vertrok nu vanaf de andere kant van de luchthaven. Daar kwamen we maar net op tijd toe en we vlogen weer in Business Class naar Zaventem. Dit was een kleiner toestel, dus hier kon Katrien niet liggen, maar het was maar een dik uurtje vliegen, dus viel wel mee.

In Zaventem stond er ook weer een rolstoel klaar en hebben ze ons tot aan de bagageband gebracht. Dan moesten we wel alleen naar de uitgang waar er een taxi op ons wachtte. Aangezien we in Dusseldorf vertrokken waren, stond onze auto daar geparkeerd. Maar de arts vond het niet geoorloofd om Katrien te laten rijden van Dusseldorf naar huis en dus landden we op Zaventem.

De taxi bracht ons naar huis en toen was het hier vrijdagavond. We zijn dan bijna direct gaan slapen.

's Nachts had Katrien echter ontzettend veel pijn. Ze lag echt te kermen van de pijn en we hebben heel de nacht niet geslapen. 's Morgens besloten we dan ook naar spoed in Gent te rijden. De kinderen lieten we achter bij oma en opa (Katriens kant). Ondertussen hoorden we dan ook nog dat mijn eigen vader diezelfde dag in de kliniek was opgenomen wegens een hartinfarct.

Op spoed hebben ze eerst een CT scan gemaakt, maar die zag er geruststellend uit.
Ik weet niet meer of ik het hier al verteld heb, maar Katrien heeft in 2006 al een prothese gekregen tussen L4 en L5. In Amerika werd ze nu geopereerd aan een hernia tussen L3 en L4. Maar ginder hadden ze ook al gezien dat ze een uitstulping heeft tussen L5 en S1. Die was echter nog niet zo groot en dus werd die niet geopereerd.
Op de CT scan zagen ze hetzelfde. Ofwel is de pijn afkomstig van de uitstulping tussen L5 en S1. Ofwel zijn het zenuwpijnen van de zenuwen die zich aan het herstellen zijn na de operatie tussen L3 en L4. Dit kan duren tot een jaar na de operatie.

Men wilde een MRI scan doen om zeker te zijn, maar wegens het verlengde weekend in België kan dit pas ingepland worden op dinsdag (en dat betekent niet dat dit ook dinsdag gebeurt) Ondertussen had de neurochirurg wel de scans van in Amerika bekeken (die kregen we mee op CD) en had hij alle verslagen gelezen. Hij zei dat we er goed aan hadden gedaan om haar daar te laten opereren want dat de kans op blijvende schade anders nog groter was geweest.

De politiek ivm de medicatie is ginder wel anders dan hier. Ginder geven ze direct de zwaarste medicijen en zullen ze achteraf proberen afbouwen. Hier geven ze eerst zwakkere medicijnen en als die niet helpen, bouwen ze langzaam op. Daarom dat Katrien in de kliniek moest blijven. Ze gingen haar rustig aan laten afkicken van de zware morfine die ze in de US hadden gegeven.

Heel de zaterdag hebben we bijgevolg in de kliniek doorgebracht terwijl de kinderen bij oma en opa waren.
Zondag ben ik eerst op en af gegaan naar Dusseldorf om onze auto te gaan halen. De verzekering had een taxi geregeld die mij van Lokeren naar Dusseldorf heeft gebracht.
Daarna naar de kliniek gegaan en de kinderen nogmaals bij oma en opa blijven slapen.

Maandagmorgen (vandaag) hebben ze dan het infuus bij Katrien losgekoppeld en krijgt ze nu haar pijnmedicatie via pilvorm. Het wordt een spannende nacht, want de pijn is het ergst 's nachts wanneer ze stil ligt en niets doet. Ze neemt momenteel nog maar 2 pilletjes morfine per dag, terwijl ze er eerst 2 om de 4 uur nam. Ze krijgt wel speciale medicatie tegen zenuwpijnen. Dat is ook een raar systeem, want dat wordt om de 3a4 dagen verhoogd totdat ze de juiste dosis heeft.

Morgen wordt de MRI ingepland en weten we wanneer deze wordt uitgevoerd. Van zodra we hiervan een resultaat hebben, zal ik nog een update plaatsen.
De kinderen zijn van vandaag terug thuis. Ze hebben mama elke dag bezocht hetgeen ze morgen ook zullen doen. Maar morgen zullen ze ook eens wat in stad Gent rondlopen zodat ze toch ook even kunnen genieten van hun 'vakantie'.

Tot later!

[markro]

Dank voor jouw update.
Beterschap gewenst voor Katrien.
Ik hoop dat het met jouw vader goed gaat.
Succes en sterkte met alles.

[Dutchess]

Niet zoals jullie je deze vakantie hadden voorgesteld! Gelukkig dat de verzekering uiteindelijk toch het juiste heeft gedaan, jammer dat het zo lang heeft moeten duren en met zoveel miscommunicatie. En ook goed om te horen dat jullie de juiste medische keus hebben gemaakt door haar daar te laten opereren.

Ik wens Katrien en jouw vader een voorspoedig herstel toe!

[michelly]

Wauw Luc, als je het hele verhaal hier bij elkaar ziet is het toch een heftige gebeurtenis. Heel veel sterkte voor Katrien en ook voor jou en de kinderen.

Elly

[Doockles]

Veel sterkte voor jullie! Maar vooral dan voor Katrien! Hopelijk betert de pijn snel.

[ina]

Heel veel sterkte nogmaals voor Katrien en natuurlijk ook jouw vader!

[beabert]

Bedankt dat je ons de rest van het verhaal wil delen . Jullie zijn straks aan vakantie toe om alles te verwerken . Beterschap voor Katrien ,en ook voor je vader . Hoe een leuke vakantie kan eindigen in een rollercoast. Ik ben zelf van Gent afkomstig( nu woonachtig in NL) dus geniet van de Gentse feesten .