Grand Canyon, verslag van hike naar de colorado river.

[Arjen]

Carla en ik zijn hebben afgelopen vrijdag de wandeling gemaakt naar de inner canyon. We hadden vantevoren geen camping permit of slaapplaats in de Phantom Ranch kunnen bemachtigen. Toen we donderdag avond aankwamen hebben we ons op de waiting list kunnen zetten voor vrijdag. Om 7u 's ochtends zou dan in de Bright Angel Lodge omgeroepen worden of er en zoja welke mensen van de waiting list alsnog naar beneden konden. Ook kon je je om 6u 's ochtends op de waiting list voor de volgende dag laten zetten. Omdat we dachten dat we weinig kans hadden voor vrijdag aangezien we ons pas donderdagavond laat op de lijst hadden laten zetten, zijn we om 5u opgestaan om zodoende op tijd te zijn bij de bright angel lodge zodat we in ieder geval bovenaan zouden staan voor zaterdag. Maar om 7u bleek dat er zelfs nog plek was voor vrijdag in de dorms van Phantom Ranch en konden we waarempel meteen op weg! Dat hadden we totaal niet verwacht. Na alle spullen gepakt te hebben en te hebben uitgecheckt bij Yavapai lodge konden we op weg. We hadden de hiker's shuttle van 9u omdat we die van 8u net gemist hadden.

Om half 10 waren we dan op weg op de South Kaibab trail. De 1e mijl was meteen ook de allerlastigste aangezien er nog ijs lag op het eerste gedeelte. En je wilt niet uitglijden over de rand dus voorzichtigheid was geboden. Maar door goed op te letten kwamen we wat lager waar er geen ijs meer lag. Vanaf toen konden we goed doorlopen en bereikten we snel het eerste rustpunt Cedar ridge. Vervolgens liepen we door tot de afslag naar de Tonto trail en hebben we een uur rustpauze genomen. Doordat de South Kaibab trail over een ridge loopt heb je bijna de hele tijd een prachtig uitzicht over de canyon. De trail naar Plateau point was ook goed zichtbaar. Het weer zat overigens erg mee, zeker in het begin stralende zon. Na nog wat verder lopen kwam het eerste zicht op de Colorado river, erg indrukwekkend. Daarna kwam ook de oostelijke brug in het zicht, bijna beneden! Eenmaal over de brug was het nog een stukje lopen langs de rivier en de bright angel canyon. Deze 'subcanyon' was echt een oase in de woestijn met veel groen en loofbomen. Na de campground gepasseerd te zijn kwam de ranch in zicht. Daar waren we dan, na 4,5 uur incl alle pauzes. Viel ons reuzemee.

Na lekker op een bankje te hebben uitgerust konden we gaan luisteren naar de Rangertalk van 4pm over de geologie van de canyon en fossielen. Erg interessant. Daarna moesten we (een beetje te lang) wachten tot het avondeten van 6.30pm. Aan lange tafels werd Hiker's stew met salade en cornbread geserveerd. Dat smaakte erg goed. Na het eten was het al weer bijna tijd voor de rangertalk van 7.30pm, nu ging het over nachtdieren in de canyon en kwamen onder andere schorpioenen, vleermuizen, en stinkdieren aan bod. Ook deze talk was erg boeiend, ik wist bijvoorbeeld niet dat alle schorpioenen fluoriserend zijn als er met blacklight op geschenen wordt. Na de rangertalk was het bedtijd en om iets over 9pm ging het lichtje dan ook uit.

Na een broodnodige en goede nachtrust kwam de wakeupcall van 5am. Maar ik was (mede vanwege mn jetlag waarschijnlijk) al veel eerder wakker. Om 5.30am werd het ontbijt geserveerd: scrambled eggs, bacon, pancakes, perziken etc. Niet bepaald iets wat je normaal gesproken om half 6 naar binnen wilt werken maar nu was het noodzakelijk en ook lekker. Om half 7, het begon net licht te worden, konden we dan ook op weg voor de lange wandeling naar de rim via de Bright Angel trail. Het eerste stuk was weer vlak en op sommige stukken liep het zelfs omlaag langs de rivier. Maar op een gegeven moment week de trail van de rivier af en begon de klim. Eerst een stuk vals plat maar daarna begon het eerste serieuze werk, de devils corkscrew. Dat waren aardig steile switchbacks. Maar we waren nog fit, bijna geen last van de afdaling van gisteren, en dus waren we redelijk snel 'boven'. Hierop volgde weer een minder steil stuk en zonder veel problemen kwamen we na ongeveer 1u45 (qua afstand halverwege, 5 mijl) aan bij de Indian Garden campground, ook een soort van oase, die je goed kunt zien liggen vanaf de rim. De bright angel trail loopt voor een groot deel door een vallei en daardoor heb je minder weidse uitzichten dan bij de South Kaibab trail (die steiler is en daardoor meestal wordt gebruikt om af te dalen). Bij Indian Garden hebben we ons 2e ontbijt genuttigd en wat 2nd skin (tegen blaren) geplakt voor een opkomende blaar.

Vervolgens begon, na een redelijke vlakke aanlop, het stevigere werk. Dit begonnen we toch te voelen en het tempo nam wat af. Na veel gezweet kwamen we aan bij het 3-mile resthouse, nog maar 3 mijl te gaan dus! De lucht in de canyon was inmiddels zo donker dat je er niks meer van kon zien, zelfs indian garden was niet meer zichtbaar. Het volgende stuk viel best wel tegen aangezien ik last kreeg van de binnenkant van mijn bovenbeen en omdat de trail daar voor een groot deel uit treden bestaat (sowieso erg vervelend) ging het erg langzaam en was het een beetje pijnlijk. Maar uiteindelijk kwamen we toch bij het 1.5-mile resthouse. Daar hebben we dan ook een lange break genomen (tussendoor zijn we natuurlijk ook constant blijven eten en drinken). Na de break zijn we weer met goede moed op pad gegaan, we moesten immers nog maar 1,5 mijl. Hier werd de trail erg modderig door de regen die eerder gevallen was en begon het soms ook licht te regenen.

Verderop werd de trail ijzig maar het ijs was licht gesmolten waardoor het gemakkelijker te belopen was dan het begin van gisteren. Ook begon het een beetje te sneeuwen, maar niet de 2 tot 4 inch die voorspeld was. Gelukkig kwam de zon er soms door, wat een erg mooi gezicht was. Op een gegeven moment kwamen we de mensen tegen die met gymschoenen over de ijzige trail aan te lopen waren (ik schrik nu nog als ik t schrijf), een teken dat we bijna boven waren. En opeens was daar de rim, die de hele tijd als een rechte wand voor ons was geweest. Eindelijk, we waren boven, om 13u na 6,5 uur incl. pauzes, wat ons heel erg meeviel, zeker omdat het laastste stuk vanaf het 3-mile resthouse stukken langzamer ging vanwege mijn 'blessure'.

Enkele dingen die me opgevallen zijn: het beeld vanuit de canyon is zó anders dan vanaf de rim. Vanaf de rim kun je op de meeste plaatsen de rivier niet eens zien en kun je in feite maar kijken tot op de lagere 'rim', het tonto plateau. Je hebt na zo'n hike helemaal niet meer de behoefte om alle viewpoints af te gaan (alhoewel Mather point wel leuk is omdat je vanaf daar de bright angel creek (groene oase) waarin de phantom ranch ligt kunt zien. Verder is me opgevallen dat er ondanks alle waarschuwing toch nog altijd mensen de canyon ingaan zonder goede schoenen, ok tennisschoenen is tot daar aan toe maar we hebben zelfs mensen met hakschoenen gezien.

Al met al was het een zeer geslaagde trip. Het zal natuurlijk zeker zwaarder zijn in de zomer, maar ik ben van mening dat een beetje wandelaar deze hike echt wel moet kunnen halen. We hebben wel erg geluk gehad met het weer: zonnig op de weg naar beneden en lekker koel, overwegend droog weer op de weg omhoog.

Foto's komen pas over een week of 4 waarschijnlijk, als we terug zijn in Nederland. Dit typ ik hier vanuit Page, AZ en de internetverbinding is niet erg goed.

[markro]

Leuk dat jij dit verhaal met ons deelt Arjen. Ik heb het met belangstelling gelezen. Bedankt.
Nog een heel fijne vakantie verder en geniet er van.

[michelly]

Ook ik heb met plezier jullie verhaal gelezen. Nog een fijne vakantie.

Elly

[hekkie]

Arjen,

Heel erg bedankt voor je prachtige verhaal en dat "vers van de pers". Het lijkt me toch een hele bijzondere ervaring en behoorlijk zwaar, zeker in de winter als er nog ijs en sneeuw ligt.

Een hele fijne vakantie verder!!!!!

Groetjes Marjan

[BSP]

Geweldig verslag, lijkt me ook heerlijk om een keer te doen!!! Ik kan haast niet wachten op de foto's Have fun!!!

Fred

[Jasmino]

Geweldige prestatie! Ook erg leuk dat je het nu al met ons wilde delen, terwijl jullie nog aan het genieten zijn van de vakantie.

Prettige voortzetting van de vakantie! :toocool:

[vana]

Wat leuk om zo'n bijna live verslag van jullie te lezen. Ik vind het een geweldige prestatie van jullie hoor, zo'n tocht. Lijkt me een schitterende ervaring.
Nog heel veel plezier de komende dagen bij Capitol Reef en Moab.

Marjon

[Coyote]

Arjen en Carla,

leuk om jullie belevenissen te lezen. Ben reuze benieuwd naar de rest. Houd ons op de hoogte!

Roland

[CaroLine]

Leuk dat je dit met ons deelt. Veel plezier nog en laat nog eens iets van jullie horen!
Carola

[Henriëtte]

Erg mooi verslag Arjen, lekker leesbaar en je krijgt zo echt een goed beeld van wat zo'n trip naar de bodem van de Grand Canyon inhoudt. Ik ben erg benieuwd naar je foto's!
Veel plezier nog verder tijdens de rest van je reis.

Groeten,
Henriëtte

[GPJ73]

Leuk om te lezen , de "wandeling" staat nog op mijn verlanglijstje... Mijn tante (60+) uit Canada heeft de wandeling ook gedaan in de zomer en zei dat het redelijk goed te doen is als je over een goede conditie beschik en kan overnachten in het dal, en vooral de tijd neemt en je niet naar beneden haast...

[Rob]

Mooi verhaal Arjen, weer iets om op het nog te doen lijstje te zetten.
wj zijn een kker tot halfin afgedaalt en toen in de stromende regen en onweer terug naar boven.
Rob

[CaroLine]

wij zijn een keer tot halfin afgedaalt en toen in de stromende regen en onweer terug naar boven.
Rob

Dat lijkt me dus echt eng, onweer bij de Grand Canyon.
Carola

[Rob]

Dat lijkt me dus echt eng, onweer bij de Grand Canyon.
Carola

Is het ook, het zat zo dichtbij dat je voordat de flits kwam de haren op je armen al rechtop voelde gaan.
We waren midden op het plateau halfin de afdaling en werden door de ranger die daar aanwezig was allemaal naar de rand tegenaan de rim gestuurd omdat je middenop het plateau zelf het hoogste punt bent, de struiken waren allemaal kleiner als de mensen.
Door de regen werd het ook gelijk 10 graden kouder dat is minder als je in korte broek en t-shirt loopt.
Rob

[Gerda&Lucas]

Wat een boeiend verhaal. Heerlijk om te lezen.
Wij hebben in juli vorig jaar een klein stukje van de South Kaibab Trail gelopen en dat vonden wij al geweldig.
Maar toen hoorden wij het al rommelen in de verte en terwijl wij weer naar boven gingen kwam het onweer steeds dichter bij. Ik vond dat eerlijk gezegd best eng en was blij dat we boven waren.
Maar van zo'n verhaal kan ik echt genieten.
Gerda

[Castarah]

Het onweerde bij ons ook toen we weer naar boven liepen de 2e dag, en op een gegeven moment begon het ook nog eens te sneeuwen. We waren toen wel al voorbij plateau point, dus hadden voldoende beschutting, zodat we niet het hoogste punt waren, én niet zo nat sneeuwden.

Ons geluk was dan weer dat we meer dan voldoende lagen aan kleding meehadden (aangezien het op de rim rond het nulpunt was, en beneden in de canyon rond de 20 graden celcius), waardoor we ons warmer konden kleden toen het begon te sneeuwen.