AllesAmerika.com Forum

Heeft er iemand tips voor mooie, maar niet te al te zware trails in Zion N.P.?
Wij zullen rond half oktober in Zion zijn en hebben anderhalve dag om het park goed te bekijken.

Alvast bedankt voor jullie adviezen

wij hebben destijds de emerald pools trail gedaan (de lower en middle pools; de upper pools hebben we overgeslagen; was te warm...) Ik vond dit erg de moeite vanwege de mooie uitzichten over het dal van de canyon.

de riverside walk (ik dacht dat ie zo heette) aan het eind van de shuttleroute schijnt ook goed te doen te zijn.

je zou ook nog (een deel van) de Angels landing trail kunnen overwegen, al is dit wel een van de zware categorie! maar lijkt me echt fantastisch...

verder geen idee! maar alvast een fijne vakantie!

WIj hebben ook die emerald pools gedaan, ook de upper!
Zeker de moeite waard. De weg naar de upper pools is wel iets moeilijker, maar zeker de moeite waard!


Jan

Wij hebben Zion in één dag "gedaan". Op die dag zijn we 's morgens aangekomen (vanuit Bryce Canyon). Vervolgens hebben we de riversidewalk gedaan tot het punt waarop je door nhet water verder moet. Deze trail is prima te doen; geen of nauwelijks hoogteverschillen en je loopt zoals de naam al doet vermoeden langs de rivier. Een leuke trail.

Daarna hebben we de shuttle genomen naar het punt waar de Emerald trails starten. Eerst zijn we naar de lower gelopen, toen we daar waren besloten we maar om door te lopen naar de middle en upper. Deze trail is moeilijker, maar op zich ook prima te doen. Inderdaad heb je mooie uitzichten.

Wij vonden één dag Zion prima voor een eerste indruk. Reizen door dit deel van Amerika is constant keuzes maken; er is zoveel moois te zien!

Veel plezier!

Robert & Bionda

Ook wij (met onze kinderen) hebben de lower en middle pool gedaan. Ook de riverside walk (wat gewoon een betonnen pad is) en een stukje door de rivier gelopen.
Het waren leuke en in de warmte niet te moeilijke wandelingen (zie ook ons verslag!!)

Een leuke korte en makkelijke trail is die naar Weeping Rock.
Eén na laatste halte van de shuttle, als ik me niet vergis.

hekkie schreef:Een leuke korte en makkelijke trail is die naar Weeping Rock.
Eén na laatste halte van de shuttle, als ik me niet vergis.

Nee de 2 na laatste, een voordeel van deze trail bij warm weer is een gratis verfrissende douche op het eind van de trail
Een leuke en gemakkelijke hike is verder van Zion Lodge naar The Grotto of anders om beide zijn Shuttlebusstops je loop over de valley floor met de rivier mee, bij The Grotto kan je dan ook nog via een brug de Virgin River oversteken.
Rob

en na de grote tunnel (weg richting bryce) : parking (rechts) op en het canyon overlook trail aan andere zijde van de weg opstappen. mooi, kort, niet moeilijk.
jacques

hey,

ik vond eerlijk gezegd de riverside walk nogal tegenvallen. Heel toeristisch (laatste halte van de shuttlebus en dus redelijk wat volk), en zeker niet het beste wat ik van zion gezien heb.

de 'angels landing' moet inderdaad fantastisch zijn, maar gelijk ook enorm moeilijk denk ik.

De emerald pools hebben wij ook gedaan, en die vond ik stukken leuker dan de riverside walk. zeker niet moeilijk, maar wel avontuurlijker. de watervalletjes vond ik echt sprookjesachtig. (onderweg trouwens goed rondkijken...we hebben er een aantal slangen en salamander-achtigen gezien)

succes, en geniet er van, zion is prachtig!

lien schreef:ik vond eerlijk gezegd de riverside walk nogal tegenvallen. Heel toeristisch (laatste halte van de shuttlebus en dus redelijk wat volk), en zeker niet het beste wat ik van zion gezien heb.

Vond je?

Ik heb een hele andere ervaring. Zeker, bij het begin is het behoorlijk druk met mensen die een stukje de rivier stroomopwaarts lopen. Maar naarmate je verder loopt wordt het steeds rustiger, veel mensen haken af na enkele honderden meters.

Ik heb de rivier vorig jaar ook een heel stuk stroomopwaarts gelopen, tot het punt waar 2 rivieren bijelkaar komen, Orderville Canyon. In een tijdsbestek van anderhalf uur liep ik daar naartoe. Op een gegeven moment zie je bijna geen kip meer en wordt de kloof steeds smaller. Eén van de mooiste trails die ik gelopen heb in Amerika.

Roland

allo,
misschien is er enigszins een misverstand: lien bedoelde waarschijnlijk enkel en alleen de riverside walk, zonder in de rivier te gaan stappen, terwijl coyote het over de riverside walk + de narrows heeft. Over dit laatste heeft hij natuurlijk gelijk : het is één van de topwandelingen van de US. 2 weken terug, tijdens de hittegolf, was het onze redder-in-nood: een hele dag in een koele canyon en fris water.
jacques

hey,

ja, die narrows lijken mij inderdaad schitterend! had ik doodgraag willen doen, maar was de dag dat wij er waren een té groot gevaar en dus verboden... Misschien lag het er ook wel aan dat we de riverside walk vorige week hebben gedaan en dus in het midden van het hoogseizoen? Ik heb in ieder geval niet gemerkt dat er mensen afhaakten (deze tocht is echt niet ver), in tegendeel. Het einde was een grote toeristische massa in die in de rivier stond te ploeteren
Ik heb van de emerald pools veel meer genoten, maar ik geloof dat het stuk tussen de kloven écht wel de max moet zijn en een hoogtepunt van zion!

Allemaal super bedankt voor jullie adviezen ( zoals altijd natuurlijk!).
Ik ga er zeker gebruik van maken. De wandeling naar de narrows lijkt me wel wat, maar dat ligt natuurlijk ook aan het weer..

Nogmaals bedankt! :doublethumb:

allo,
deden de narrows 2 weken terug. Natuurlijk eerst informeren bij het visitor center : weerbericht, raadgeving rangers. Maar ook niet laten afschrikken. Het waterpeil werd toen omschreven als ,,high". In realiteit betekende dat dat kort na het vertrek , na een paar honderd meter, de rivier het diepst was. Enkel links, vlak tegen de rotsen, kon je er met het water tot op borsthoogt doorwaden. Andes moest je er zwemmen. Daarna was het water veel minder diep ( nu en dan tot knie of heuphoogte) en kun je geregeld naast de rivier verderstappen.
Wat comfort betreft: wij huurden schoenen/kousen/wandelstuk bij Zion Adventure. Was iets comfortabelder dan voor die amerikanen die op badslippertjes over de keien probeerden te stappen.
Wil je (onvergetelijke) foto's maken: je kan er ook waterdichte tasjes huren ( of kopen). Wie echt veilig wil spelen : een kleine waterdichte zak met de camera in een grotere waterdichte zak.
Als je het doet: vergeet de picnic niet en trek zover je kan. Tot Orderville Canyon of verder.
jacques

Ik begon de tocht door de Narrows 's ochtends al redelijk vroeg. Het was toen nog niet superdruk en van de zon heb je dan nog geen last.

Mijn (oude) schoenen heb ik na de tocht weggegooid, had ik ook een goede reden om weer nieuwe schoenen te kopen. Een wandelstok heb ik niet gebruikt, camera in de rugzak en zo af en toe midden in het water even stoppen om foto's te maken.

@ Willem: net als Jacques kan ik je de tocht tot Orderville Canyon aanraden. Hieronder 3 foto's van de tocht. De onderste is gemaakt op mijn eindpunt, de plaats waar de 2 rivieren bijelkaar komen, Orderville Canyon.







Heel veel plezier, het zal een onvergetelijke tocht worden.

Roland

hoe zwaar is de Angels landing trail echt? Het is een wat zwaardere trail lees ik, maar hoe zwaar is zwaar? We zijn geen echte ervaren lopers of wat dan ook, maar nog wel 'jong' (mid-20)
Kan iemand wat meer vertellen over zijn/haar ervaringen met deze trail?

Thebruins,

Ik als eind-20er (vanaf volgende week 30-er ) kan je deze trail enorm aanraden. We hebben hem eind mei gedaan en hij is echt fantastisch. Hij behoort inderdaad tot de zwaardere trails, maar als je oevr een goede conditie EN niet over hoogtevrees beschikt moet het geen probleem zijn.

Begin wel vroeg (wij begonnen rond half 9) ivm met de hitte en de zon. De eerste 3/4 - uur zijn flink stijgend over goede paden omhoog de kloof in. Daarna weet je niet wat je mee maakt. Via een 'rotsen'-pad (met kettingen om je aan vast te houden) verder naar boven met links en rechts, zowat loodrecht naar beneden, afgrond. Ik wordt al weer bijna lyrisch als ik eraan terug denk. Hoe vroeger je gaat, hoe minder last je van 'verkeer' hebt, want passeren is bijna niet mogelijk. Uiteindelijk (wij na zo'n 1 3/4 - 2 uur) bereik je dan 'Angels landing' met een schitterend uitzicht. Naar beneden is dezelfde weg weer terug. In het begin lastig, maar daarna gaat het verder prima en gaat sneller dan naar boven. Totaal hebben wij er zo'n 4 uur over gedaan, incl 30 minuten boven en een kwartier kletsen met Belgen op de weg naar beneden.

De wandeling klinkt (en is) zwaar, maar is echt uniek. Ik heb zelf nog wel eens last van hoogtevrees (als ik bijv op een rooster sta en diep onder me kan kijken). Hier heb ik echter geen enkel moment last gehad, of onveilig gevoeld. Iemand anders had wel last, dus hou daar wel rekening mee.

Groet,
René

allo,
angel's landing heeft 2 aspecten:
- eerst de steile klim van de bodem van de canyon
- dan het laatste stukje met op bepaald ogenblik een heel smal trail ( met kettingen). niet voor iemand met echte hoogtevrees

tijdens de steile klim van een goede 3 km (ongeveer) overwin je een hoogteverschil van ongeveer 400 m . is dus meer dan 10% gemiddeld. valt niet te onderschatten, dat is zweten maar het is echt de moeite waard. reken op een viertal uur.
jacques

Angels landing is wel 1 van de drukste wandelingen in het park maar hij is inderdaad mooi. Niet te zwaar want de afstand is niet zo lang maar een paar km.
Nog een mooie wandeling: de pa'rus trail, vlakke wandeling over een betonnen pad langs de virgin met de van foto's bekende uitzichten op de watchman. Een paar keer gelopen deze trail en was totaal niet druk.

Volgens het boek Photographing the SouthWest kan je op Angels Landing de mooiste foto's maken laat in de namiddag. Maar het lijkt me nou niet echt prettig om in het (half) donker naar beneden te moeten lopen. Heeft iemand daar ervaring mee? En nog een vraagje: het laatste stuk langs de ketting, gaan de wandelaars daar tegelijk naar boven en naar beneden (moet je dus mensen passeren onderweg, zijn er bredere gedeeltes waar dat mogelijk is?) Of gaat dat om de beurt?

Of ik het laatste stuk aandurf, ik weet het eigenlijk nog niet.... ik heb geen hoogtevrees, maar op schuine gedeeltes heb ik - vooral bergafwaarts - altijd het idee dat ik snel uit zal glijden. Misschien stuur ik Hans en zoon Rob wel samen naar boven, en kijk ik later wel op de foto's hoe mooi het uitzicht is

Henriëtte