Live verslag Zuidwesten april - mei 2006
Geplaatst: 28 apr 2006, 04:13
Hallo forummers,
We zitten op dit moment in het lekker zonnige Escalante in Utah, we hebben nu ruim een week er op zitten en we hebben er nog twee te goed! Even een kort verslag van onze reis tot nu toe:
Tijdens de eerste drie dagen zijn we naar Death Valley geweest, het was er (hoe kan het ook anders!) bloedheet. 38 graden ongeveer, in vergelijking met de zomer valt dat wel mee, maar als je net uit het koude Nederland komt is het toch wel even zweten hoor. Tijdens onze eerdere reizen wilden we al naar Dantes View en Artists Drive, maar er kwam steeds iets tussen. Maar nu is het dan toch wel gelukt, vooral Dantes View was echt prachtig! Van Artists Drive had ik me iets meer voorgesteld. Een hoogtepunt in Death Valley was onze wandeling door Titus Canyon, een prachtige kloof waar je normaal gesproken met de auto door kan rijden, maar de weg is op dit moment helaas afgesloten. Dat werd dus te voet: een schitterende ervaring maar wel ongelooflijk warm zo tussen die wanden.
We hebben ook een lange dirtroad gereden naar de Eureka Sanddunes, de weg was op sommige stukken niet al te best, maar met een 4WD goed te doen. Een mooie route, zeker als je dicht bij de zandduinen komt en ook een erg goed zicht hebt op de Sierra Nevada.
Tijdens de vierde dag zijn we via Valley of Fire State Park naar Utah gereden. Dit park was een enorme verrassing, we hebben al heel wat gezien in de USA maar dit was toch echt weer geweldig om te zien. We hebben twee korte hikes gemaakt, vooral de Rainbow Vista Hike (als ik de naam goed onthouden heb) was erg mooi. Bijna geen andere mensen te zien, heerlijk om zo alleen in de natuur rond te lopen.
Dag vijf en zes waren voor Zion NP. Eerst oefenen op de Emerald Pool Trail (Lower, Middle en Upper), en de dag daarna het grote werk: Angels Landing Trail. Ja, het was zwaar! Maar als je je eigen tempo aanhoudt is het wel te doen om Scouts Overlook te bereiken. Vooraf hoopte ik dat ik het laatste stuk langs de ketting ook aan zou durven, maar nee..... nooit van m'n leven ga ik daar vrijwillig omhoog!!! Het was veel en veel enger dan ik vooraf dacht, het is niet alleen omhoog lopen langs die ketting, er komt ook nog wat klimwerk aan te pas met direct naast je een gapende afgrond van ruim 400 meter. Die twee mannen van me (man en zoon) wilden zich niet laten kennen, zij zijn dus wel naar boven gegaan!! Ik moet het dus met hun verslag doen: 't was zwaar, absoluut niet geschikt voor mensen die wat onzeker zijn tijdens het klauteren over rotsen, wat langer dan ze dachten omdat er na de eerste klim nog een heel stuk kwam, maar wel ontzettend de moeite waard. Want het uitzicht als je helemaal tot het einde gaat is echt fantastisch (zag ik op de foto's!)
Eergisteren zijn we naar de Paria Movieset geweest, en naar de Rimrocks. De movieset zelf stelt niets voor, maar de route er naar toe is erg mooi. De wandeling naar Toadstool Hoodoo was prachtig. We zijn vandaar uit nog een stuk doorgelopen, naar een groep witte hoodoos die wat verborgen ligt. Dat was het hoogtepunt van deze wandeling, een echte aanrader!
Gisteren was het de grote dag waarop we al maanden hebben gewacht: de hike naar The Wave!! Nou, het was de moeite meer dan waard. The Wave is erg klein, maar zo apart. Dat moet je gewoon met je eigen ogen gezien hebben. De hike viel me wel wat tegen, het was erg heet en er is nergens schaduw onderweg. Vooral het laatste stuk, net voor The Wave, was zwaar.... ik was helemaal kapot toen ik boven aankwam. Maar in The Wave uitrusten is natuurlijk ideaal, je kijkt je ogen uit op al die prachtige lijnen, daar kan je wel uren blijven zitten. In 1 uur en 3 kwartier zijn we weer naar de auto teruggelopen, vooral tijdens de laatste kilometer wilden m'n benen echt niet meer.
Vandaag hebben we het wat rustiger aangedaan. Via de Cottonwood Canyon Road zijn we naar Escalante gereden, waar we nu lekker even op onze kamer in de Prospector Inn zitten te niksen. De Cottonwood Canyon Road was mooier dan ik vooraf verwachtte, de rotspartijen langs de weg zijn ontzettend kleurrijk en mooi van vorm. We hebben een korte hike gemaakt door de mooie Cottonwood Canyon Narrows, en natuurlijk zijn we ook nog even naar Grosvenor Arch geweest. Als laatste hebben we Kodachrome Basin State Park bezocht, maar daarvan zijn we eigenlijk niet zo onder de indruk. Of hebben we misschien de mooiste plekken in het park gemist??
De komende dagen staan Devils Garden, de slotcanyons Peekaboo en Spooky, de Burr Trail en de Cathedral Valley Loop op het programma. De weersvoorspellingen zien er goed uit, dus het lijkt er op dat we onze planning aan kunnen houden.
Groeten van Henriette, Hanz en Rob
Ps: hanz heeft net wat foto's online gezet op http://www.case23.com bij reisverslagen, reisverslag 2006 doorscrollen naar beneden.
We zitten op dit moment in het lekker zonnige Escalante in Utah, we hebben nu ruim een week er op zitten en we hebben er nog twee te goed! Even een kort verslag van onze reis tot nu toe:
Tijdens de eerste drie dagen zijn we naar Death Valley geweest, het was er (hoe kan het ook anders!) bloedheet. 38 graden ongeveer, in vergelijking met de zomer valt dat wel mee, maar als je net uit het koude Nederland komt is het toch wel even zweten hoor. Tijdens onze eerdere reizen wilden we al naar Dantes View en Artists Drive, maar er kwam steeds iets tussen. Maar nu is het dan toch wel gelukt, vooral Dantes View was echt prachtig! Van Artists Drive had ik me iets meer voorgesteld. Een hoogtepunt in Death Valley was onze wandeling door Titus Canyon, een prachtige kloof waar je normaal gesproken met de auto door kan rijden, maar de weg is op dit moment helaas afgesloten. Dat werd dus te voet: een schitterende ervaring maar wel ongelooflijk warm zo tussen die wanden.
We hebben ook een lange dirtroad gereden naar de Eureka Sanddunes, de weg was op sommige stukken niet al te best, maar met een 4WD goed te doen. Een mooie route, zeker als je dicht bij de zandduinen komt en ook een erg goed zicht hebt op de Sierra Nevada.
Tijdens de vierde dag zijn we via Valley of Fire State Park naar Utah gereden. Dit park was een enorme verrassing, we hebben al heel wat gezien in de USA maar dit was toch echt weer geweldig om te zien. We hebben twee korte hikes gemaakt, vooral de Rainbow Vista Hike (als ik de naam goed onthouden heb) was erg mooi. Bijna geen andere mensen te zien, heerlijk om zo alleen in de natuur rond te lopen.
Dag vijf en zes waren voor Zion NP. Eerst oefenen op de Emerald Pool Trail (Lower, Middle en Upper), en de dag daarna het grote werk: Angels Landing Trail. Ja, het was zwaar! Maar als je je eigen tempo aanhoudt is het wel te doen om Scouts Overlook te bereiken. Vooraf hoopte ik dat ik het laatste stuk langs de ketting ook aan zou durven, maar nee..... nooit van m'n leven ga ik daar vrijwillig omhoog!!! Het was veel en veel enger dan ik vooraf dacht, het is niet alleen omhoog lopen langs die ketting, er komt ook nog wat klimwerk aan te pas met direct naast je een gapende afgrond van ruim 400 meter. Die twee mannen van me (man en zoon) wilden zich niet laten kennen, zij zijn dus wel naar boven gegaan!! Ik moet het dus met hun verslag doen: 't was zwaar, absoluut niet geschikt voor mensen die wat onzeker zijn tijdens het klauteren over rotsen, wat langer dan ze dachten omdat er na de eerste klim nog een heel stuk kwam, maar wel ontzettend de moeite waard. Want het uitzicht als je helemaal tot het einde gaat is echt fantastisch (zag ik op de foto's!)
Eergisteren zijn we naar de Paria Movieset geweest, en naar de Rimrocks. De movieset zelf stelt niets voor, maar de route er naar toe is erg mooi. De wandeling naar Toadstool Hoodoo was prachtig. We zijn vandaar uit nog een stuk doorgelopen, naar een groep witte hoodoos die wat verborgen ligt. Dat was het hoogtepunt van deze wandeling, een echte aanrader!
Gisteren was het de grote dag waarop we al maanden hebben gewacht: de hike naar The Wave!! Nou, het was de moeite meer dan waard. The Wave is erg klein, maar zo apart. Dat moet je gewoon met je eigen ogen gezien hebben. De hike viel me wel wat tegen, het was erg heet en er is nergens schaduw onderweg. Vooral het laatste stuk, net voor The Wave, was zwaar.... ik was helemaal kapot toen ik boven aankwam. Maar in The Wave uitrusten is natuurlijk ideaal, je kijkt je ogen uit op al die prachtige lijnen, daar kan je wel uren blijven zitten. In 1 uur en 3 kwartier zijn we weer naar de auto teruggelopen, vooral tijdens de laatste kilometer wilden m'n benen echt niet meer.
Vandaag hebben we het wat rustiger aangedaan. Via de Cottonwood Canyon Road zijn we naar Escalante gereden, waar we nu lekker even op onze kamer in de Prospector Inn zitten te niksen. De Cottonwood Canyon Road was mooier dan ik vooraf verwachtte, de rotspartijen langs de weg zijn ontzettend kleurrijk en mooi van vorm. We hebben een korte hike gemaakt door de mooie Cottonwood Canyon Narrows, en natuurlijk zijn we ook nog even naar Grosvenor Arch geweest. Als laatste hebben we Kodachrome Basin State Park bezocht, maar daarvan zijn we eigenlijk niet zo onder de indruk. Of hebben we misschien de mooiste plekken in het park gemist??
De komende dagen staan Devils Garden, de slotcanyons Peekaboo en Spooky, de Burr Trail en de Cathedral Valley Loop op het programma. De weersvoorspellingen zien er goed uit, dus het lijkt er op dat we onze planning aan kunnen houden.
Groeten van Henriette, Hanz en Rob
Ps: hanz heeft net wat foto's online gezet op http://www.case23.com bij reisverslagen, reisverslag 2006 doorscrollen naar beneden.
)
.
Maar omdat we nu in een camper rijden, kan ik hem deze keer niet in de route opnemen. Gelukkig blijft er ook voor ons nog wat te wensen over......... 
Die hebben mij afgelopen oktober nog in het noordoosten gespot. Marjan heeft mij zelfs nog met een webcam kunnen spotten.