Boek je Amerikareis via een echte USA-expert: Klik hier om alle prijzen voor je USA-reis te vergelijken: vliegtickets, autohuur, rondreis, en meer!
Belangrijk: Nieuwe leden, voltooi je registratie door een nieuw onderwerp te starten in "Nieuwe forumleden introductie"!
Belangrijk: Nieuwe leden, voltooi je registratie door een nieuw onderwerp te starten in "Nieuwe forumleden introductie"!
Dagje naar het Shenandoah National Park, Virginia
- Petra/VS
- Medebeheerder
- Berichten: 18900
- Lid geworden op: 07 sep 2003, 15:10
- Locatie: Washington DC metro
- Contacteer:
Dagje naar het Shenandoah National Park, Virginia
Rick was gisteren vrij van zijn werk, omdat hij het afgelopen weekend op reis was. Ondanks dat het nog steeds een vrij sombere weersvoorspelling was besloten we het er toch op te wagen naar Skyline Drive in het Shenandoah National Park te rijden.
Om kwart voor negen waren alle kinderen naar school en reden we het stedelijk gebied rond Washington DC uit naar het westen. De meest noordelijke ingang van het park en degene, die het dichtst bij ons is, ligt in Front Royal, een leuk oud stadje aan de voet van de Blue Ridge bergen. De Shenandoah rivier (wat ik een prachtige naam vind, die "dochter van de hemels" betekent) loopt er dwars doorheen.
Onderweg zagen we de bladeren al steeds meer kleuren, bij ons is er nog veel groen, maar meer naar het westen niet meer. Bij de ingang van het park aangekomen werden we gewaarschuwd, dat er zware mist was in de hogere gedeeltes van Skyline Drive en dat er tot 100 mijl naar het zuiden erg slecht zicht was.
We hebben een National Parks pas, dus hoefden er niet over na te denken: we gingen toch. Bij het Visitor's Center van Dickey Ridge (wat al helemaal in de soep lag) stopten we voor een pitstop en zaten we even bij het lekker warme haardvuur, dat er brandde. In het boekenwinkeltje kochten we een boekje met korte wandelingen in het park, want we wilden in ieder geval een wandeling maken.
Gelukkig bleek de mist net na het visitor's center bij een paar uitkijkplekken opeens een stuk minder, zodat we over de Shenandoah vallei konden uitzien. Maar daarna werd het zo erg, dat je echt maar een paar meter vooruit kon zien.
Ik wilde heel graag een keer op het beroemde Appalachian Trail lopen, het voetpad, dat helemaal van Georgia naar Maine gaat en wat zo'n 150 mensen per jaar helemaal trekken!
Toen we bij de eerste in het boekje aangeraden wandeling aankwamen lag dat pad zo in de mist en was het zo koud en miezerig, dat we geen van beiden zin hadden verder te lopen.
Dus zijn we maar doorgereden, gelukkig was er meer dan een wandeling, die ook op het Appalachian Trail zou gaan.
Ondanks de mist was de natuur prachtig met alle gekleurde bomen, het geheel had iets mysterieus. En ik hoopte telkens maar, dat we dit keer een beer zouden zien, tenslotte was het erg rustig. Maar ook dit keer werd mijn wens niet vervuld.
Het aangegeven pad voor de tweede wandeling konden we helemaal niet vinden, dus drie keer moest maar scheepsrecht zijn en bij mijlpaal 28,5 stopten we bij Beahms Gap, om daar een korte wandeling door een heel nat bos te maken. Deze wandeling gaf een heel goed beeld van hoe het zou zijn langs het Appalachian Trail te trekken. Het lijkt me heel bijzonder om daar een keer een echte trektocht langs te maken. Natuurlijk niet de hele weg, maar een dagtocht lijkt me fantastisch!
Een paar mijl verderop verlieten we na zo'n 30 mijl het park, Skyline Drive gaat nog mijlen verder naar het zuiden, maar daar hadden we vandaag geen tijd voor.
Het begon zo langzamerhand lunchtijd te worden en we waren vlakbij Washington, Virginia, waar de heel bekende Inn at Little Washington ligt. Helaas vonden we na een snel telefoontje uit, dat ze enkel avondeten serveren, dus visten we naast het net.
Toch waren we na alle prijzende recensies erg nieuwsgierig geworden naar deze inn. Dus reden we van de hoofdweg af Washington in. Het bleek een schattig oud plaatsje met een aantal bed and breakfasts, een leuk kerkje en dan natuurlijk de vijf sterren (Mobil) en vijf diamanten (AAA) Inn, die er inderdaad van buiten imposant en luxe uitziet. Het is een flink uur rijden bij ons vandaan, dus misschien moeten we er maar eens een nachtje boeken!
Voor de lunch wisten we een leuke Engelse pub in Upperville, een half uurtje rijden verderop. Tenminste, zo rekenden we naar de kaart kijkend. We hadden er echter niet op gerekend op onverharde, zeer nauwe weggetjes terecht te komen.
De rit was wel heel mooi, glooiend, lieflijk landschap, langs boerderijen met Angus stieren, wijngaarden en in de verte de mistige bergen vol herfstkleuren. Helaas kreeg ik Rick niet zover vaak te stoppen voor foto's, die voelde zijn maag te veel rommelen.
Na nog een extra half uurtje gehobbeld te hebben kwamen we eindelijk op de hoofdweg naar Upperville aan, we waren nu in wat ze noemen "Hunt Country" aangeland, hier worden nog ouderwetse jachten gehouden en zijn paarden het belangrijkste dier. Daar stond een bord te knipperen, dat er verkeer zou zijn vanwege een "event" dit weekend. Wat dat "event" was zagen we al gauw, langs de weg in de velden reden allemaal postkoetsen met mensen in officiele kledij erop. Een prachtig gezicht!
Even later parkeerden we bij het Hunter's Head restaurant, gehuisd in een oud huis, waar het menu helemaal is gebaseerd op dat van een Engelse pub.
Rick bestelde de Shepherd's Pie (had ik ook moeten doen!) en ik de Beef Stew. De laatste was wel lekker, maar veel te veel rundvlees voor mijn smaak. Er hangt een erg gezellige sfeer in het restaurant en de bediening is prima, dus we gingen na een uurtje tevreden weer op weg.
Via de oude stadjes Middleburg en Aldie reden we weer huiswaarts.
Vlak na Middleburg bezochten we de Chrysalis wijngaard. Dit is een grote wijngaard, die beroemd is om zijn "Norton" druif, die alleen in Virginia groeit. Ik proefde een aantal van hun wijnen, Rick wilde niet, omdat hij moest rijden. Met zes flessen, drie rode en drie witte, gingen we weer op pad
Bij Aldie kwamen we langs "The British Pantry", een winkeltje met allerlei Britse produkten en naar verluid een heerlijke Engelse thee 's middags. We namen een menu mee, want vandaag hadden we onze maaltijd al ruim achter de kiezen!
Ik heb van de dag genoten. Al zou ik nooit in de "country" willen wonen, ik voel me toch altijd helemaal vrolijk van al het moois dat daar te zien is. We hebben enorm geluk, we wonen in een staat die ontzettend veel varieteit te bieden heeft en zijn er nog lang niet uitgekeken!
Foto's zijn te bekijken in het Webshots album: http://community.webshots.com/album/196893054MoCfcr
Om kwart voor negen waren alle kinderen naar school en reden we het stedelijk gebied rond Washington DC uit naar het westen. De meest noordelijke ingang van het park en degene, die het dichtst bij ons is, ligt in Front Royal, een leuk oud stadje aan de voet van de Blue Ridge bergen. De Shenandoah rivier (wat ik een prachtige naam vind, die "dochter van de hemels" betekent) loopt er dwars doorheen.
Onderweg zagen we de bladeren al steeds meer kleuren, bij ons is er nog veel groen, maar meer naar het westen niet meer. Bij de ingang van het park aangekomen werden we gewaarschuwd, dat er zware mist was in de hogere gedeeltes van Skyline Drive en dat er tot 100 mijl naar het zuiden erg slecht zicht was.
We hebben een National Parks pas, dus hoefden er niet over na te denken: we gingen toch. Bij het Visitor's Center van Dickey Ridge (wat al helemaal in de soep lag) stopten we voor een pitstop en zaten we even bij het lekker warme haardvuur, dat er brandde. In het boekenwinkeltje kochten we een boekje met korte wandelingen in het park, want we wilden in ieder geval een wandeling maken.
Gelukkig bleek de mist net na het visitor's center bij een paar uitkijkplekken opeens een stuk minder, zodat we over de Shenandoah vallei konden uitzien. Maar daarna werd het zo erg, dat je echt maar een paar meter vooruit kon zien.
Ik wilde heel graag een keer op het beroemde Appalachian Trail lopen, het voetpad, dat helemaal van Georgia naar Maine gaat en wat zo'n 150 mensen per jaar helemaal trekken!
Toen we bij de eerste in het boekje aangeraden wandeling aankwamen lag dat pad zo in de mist en was het zo koud en miezerig, dat we geen van beiden zin hadden verder te lopen.
Dus zijn we maar doorgereden, gelukkig was er meer dan een wandeling, die ook op het Appalachian Trail zou gaan.
Ondanks de mist was de natuur prachtig met alle gekleurde bomen, het geheel had iets mysterieus. En ik hoopte telkens maar, dat we dit keer een beer zouden zien, tenslotte was het erg rustig. Maar ook dit keer werd mijn wens niet vervuld.
Het aangegeven pad voor de tweede wandeling konden we helemaal niet vinden, dus drie keer moest maar scheepsrecht zijn en bij mijlpaal 28,5 stopten we bij Beahms Gap, om daar een korte wandeling door een heel nat bos te maken. Deze wandeling gaf een heel goed beeld van hoe het zou zijn langs het Appalachian Trail te trekken. Het lijkt me heel bijzonder om daar een keer een echte trektocht langs te maken. Natuurlijk niet de hele weg, maar een dagtocht lijkt me fantastisch!
Een paar mijl verderop verlieten we na zo'n 30 mijl het park, Skyline Drive gaat nog mijlen verder naar het zuiden, maar daar hadden we vandaag geen tijd voor.
Het begon zo langzamerhand lunchtijd te worden en we waren vlakbij Washington, Virginia, waar de heel bekende Inn at Little Washington ligt. Helaas vonden we na een snel telefoontje uit, dat ze enkel avondeten serveren, dus visten we naast het net.
Toch waren we na alle prijzende recensies erg nieuwsgierig geworden naar deze inn. Dus reden we van de hoofdweg af Washington in. Het bleek een schattig oud plaatsje met een aantal bed and breakfasts, een leuk kerkje en dan natuurlijk de vijf sterren (Mobil) en vijf diamanten (AAA) Inn, die er inderdaad van buiten imposant en luxe uitziet. Het is een flink uur rijden bij ons vandaan, dus misschien moeten we er maar eens een nachtje boeken!
Voor de lunch wisten we een leuke Engelse pub in Upperville, een half uurtje rijden verderop. Tenminste, zo rekenden we naar de kaart kijkend. We hadden er echter niet op gerekend op onverharde, zeer nauwe weggetjes terecht te komen.
De rit was wel heel mooi, glooiend, lieflijk landschap, langs boerderijen met Angus stieren, wijngaarden en in de verte de mistige bergen vol herfstkleuren. Helaas kreeg ik Rick niet zover vaak te stoppen voor foto's, die voelde zijn maag te veel rommelen.
Na nog een extra half uurtje gehobbeld te hebben kwamen we eindelijk op de hoofdweg naar Upperville aan, we waren nu in wat ze noemen "Hunt Country" aangeland, hier worden nog ouderwetse jachten gehouden en zijn paarden het belangrijkste dier. Daar stond een bord te knipperen, dat er verkeer zou zijn vanwege een "event" dit weekend. Wat dat "event" was zagen we al gauw, langs de weg in de velden reden allemaal postkoetsen met mensen in officiele kledij erop. Een prachtig gezicht!
Even later parkeerden we bij het Hunter's Head restaurant, gehuisd in een oud huis, waar het menu helemaal is gebaseerd op dat van een Engelse pub.
Rick bestelde de Shepherd's Pie (had ik ook moeten doen!) en ik de Beef Stew. De laatste was wel lekker, maar veel te veel rundvlees voor mijn smaak. Er hangt een erg gezellige sfeer in het restaurant en de bediening is prima, dus we gingen na een uurtje tevreden weer op weg.
Via de oude stadjes Middleburg en Aldie reden we weer huiswaarts.
Vlak na Middleburg bezochten we de Chrysalis wijngaard. Dit is een grote wijngaard, die beroemd is om zijn "Norton" druif, die alleen in Virginia groeit. Ik proefde een aantal van hun wijnen, Rick wilde niet, omdat hij moest rijden. Met zes flessen, drie rode en drie witte, gingen we weer op pad
Bij Aldie kwamen we langs "The British Pantry", een winkeltje met allerlei Britse produkten en naar verluid een heerlijke Engelse thee 's middags. We namen een menu mee, want vandaag hadden we onze maaltijd al ruim achter de kiezen!
Ik heb van de dag genoten. Al zou ik nooit in de "country" willen wonen, ik voel me toch altijd helemaal vrolijk van al het moois dat daar te zien is. We hebben enorm geluk, we wonen in een staat die ontzettend veel varieteit te bieden heeft en zijn er nog lang niet uitgekeken!
Foto's zijn te bekijken in het Webshots album: http://community.webshots.com/album/196893054MoCfcr
Boek hier uw Nederlandstalige rondleidingen in en rond Washington DC
Dagboek over ons leven in de VS(reisverslagen rechtse kolom)
"Heaven and Earth never agreed to frame a better place for man's habitation than Virginia"~Capt. John Smith
Dagboek over ons leven in de VS(reisverslagen rechtse kolom)
"Heaven and Earth never agreed to frame a better place for man's habitation than Virginia"~Capt. John Smith
- Petra/VS
- Medebeheerder
- Berichten: 18900
- Lid geworden op: 07 sep 2003, 15:10
- Locatie: Washington DC metro
- Contacteer:
Dank jullie wel. Ik was een beetje verbaasd, dat ik toch nog mooie foto's had, want het was flinke soep daarboven!
Dennis, Skyline Drive is werkelijk heel erg de moeite waard, vooral door de prachtige uitzichten (gisteren niet dus
), die je hebt over de Shenandoah Valley. Ik hoop Rick nog eens zover te krijgen bij een van de lodges te gaan logeren, misschien dat ik dan ook eindelijk eens mijn beer zie! 
Dennis, Skyline Drive is werkelijk heel erg de moeite waard, vooral door de prachtige uitzichten (gisteren niet dus


Boek hier uw Nederlandstalige rondleidingen in en rond Washington DC
Dagboek over ons leven in de VS(reisverslagen rechtse kolom)
"Heaven and Earth never agreed to frame a better place for man's habitation than Virginia"~Capt. John Smith
Dagboek over ons leven in de VS(reisverslagen rechtse kolom)
"Heaven and Earth never agreed to frame a better place for man's habitation than Virginia"~Capt. John Smith
- Jasmino
- Amerika-expert
- Berichten: 7067
- Lid geworden op: 15 mar 2004, 08:34
- Aantal x V.S. bezocht: 11
- Contacteer:
Hoi Petra,
Wij hebben deze route ook gereden, in juni 2003. Een mooie omgeving, hè? TOch geeft de mist ook wel een hele aparte dimensie, want ik vond je foto's werkelijk prachtig! En ja, de prachtige kleuren van de Indian Summer zijn zo romantisch! Ook tijdens onze vakantie dit jaar in het westen ben ik veel kleuren tegengekomen in de natuur, echt geweldig!
Groetjes,
Jacqueline
Wij hebben deze route ook gereden, in juni 2003. Een mooie omgeving, hè? TOch geeft de mist ook wel een hele aparte dimensie, want ik vond je foto's werkelijk prachtig! En ja, de prachtige kleuren van de Indian Summer zijn zo romantisch! Ook tijdens onze vakantie dit jaar in het westen ben ik veel kleuren tegengekomen in de natuur, echt geweldig!
Groetjes,
Jacqueline
- vana
- Amerika-expert
- Berichten: 12800
- Lid geworden op: 14 okt 2003, 15:50
- Aantal x V.S. bezocht: 4
- Locatie: Noord-Holland
- Contacteer:
Wat een leuk verhaal Petra
Als ik jouw verhalen lees krijg ik steeds meer zin om Virginia en omgeving te bezoeken. En wat leuk dat je onverwachts die postkoetsen tegenkwam, dat geeft toch een extra tintje aan zo'n dag.
Je foto's zijn ook erg mooi, vooral die mooie herfstkleuren. Toch hebben wij hier in ons landje ook een beetje Indian Summer hoor! Wij zijn net naar Epe geweest op de Veluwe en hebben daar ook hele mooie herfstfoto's gemaakt. Kijk maar eens op : http://community.webshots.com/user/marjon151
Als ik jouw verhalen lees krijg ik steeds meer zin om Virginia en omgeving te bezoeken. En wat leuk dat je onverwachts die postkoetsen tegenkwam, dat geeft toch een extra tintje aan zo'n dag.
Je foto's zijn ook erg mooi, vooral die mooie herfstkleuren. Toch hebben wij hier in ons landje ook een beetje Indian Summer hoor! Wij zijn net naar Epe geweest op de Veluwe en hebben daar ook hele mooie herfstfoto's gemaakt. Kijk maar eens op : http://community.webshots.com/user/marjon151
Wat mij in de diverse reacties bij dit topic opvalt is dat er gesproken wordt over de Indian Summer, terwijl volgens mij een heel ander fenomeen bedoeld wordt: Fall Foliage, ook wel The Changing of the Leaves genoemd. Indian Summer is een een periode van warmte nadat de koude al was ingetreden, meestal eind september, begin oktober en staat op zich los van de mooie herfstkleuren, die ik overigens vorig jaar mocht ervaren in Massachusetts, New Hampshire, Vermont en upstate New York. Je komt ogen te kort!
Groet,
Martin
Groet,
Martin
Klopt helemaal Martin,embee schreef:...Indian Summer is een een periode van warmte nadat de koude al was ingetreden, meestal eind september, begin oktober en staat op zich los van de mooie herfstkleuren, ...
http://dictionary.reference.com/search?q=indian+summer
/PeeJay
Don't Call Me 'Sir'!


- Petra/VS
- Medebeheerder
- Berichten: 18900
- Lid geworden op: 07 sep 2003, 15:10
- Locatie: Washington DC metro
- Contacteer:
En een heel interessante uitleg van de term kan op deze website gevonden worden: http://www.wordiq.com/definition/Indian_summer
Overigens ziet het ernaar uit, dat wij zo'n periode gaan krijgen aan het einde van de week met 75 graden op zaterdag (24 graden celsius). Dat wordt een lekker warme Halloween, altijd fijn met die dunne kostuumpjes!
Overigens ziet het ernaar uit, dat wij zo'n periode gaan krijgen aan het einde van de week met 75 graden op zaterdag (24 graden celsius). Dat wordt een lekker warme Halloween, altijd fijn met die dunne kostuumpjes!
Boek hier uw Nederlandstalige rondleidingen in en rond Washington DC
Dagboek over ons leven in de VS(reisverslagen rechtse kolom)
"Heaven and Earth never agreed to frame a better place for man's habitation than Virginia"~Capt. John Smith
Dagboek over ons leven in de VS(reisverslagen rechtse kolom)
"Heaven and Earth never agreed to frame a better place for man's habitation than Virginia"~Capt. John Smith
- Petra/VS
- Medebeheerder
- Berichten: 18900
- Lid geworden op: 07 sep 2003, 15:10
- Locatie: Washington DC metro
- Contacteer:
Op maandag zijn we weer naar het park gereden en ditmaal was er geen mist, dus prachtige uitzichten! Nog niet zo zonnig en blauw als het vandaag is, maar ja, je kunt niet alles hebben.
Al mijn foto's, ook nieuwe van maandag, staan nu hier: http://community.webshots.com/album/211271515bYCKfu
Ik wou wel, dat ik er nog net iets dichterbij woonde, dan zou ik er niet meer weg te slaan zijn. Maar ja, misschien maar goed ook
.
Al mijn foto's, ook nieuwe van maandag, staan nu hier: http://community.webshots.com/album/211271515bYCKfu
Ik wou wel, dat ik er nog net iets dichterbij woonde, dan zou ik er niet meer weg te slaan zijn. Maar ja, misschien maar goed ook

Boek hier uw Nederlandstalige rondleidingen in en rond Washington DC
Dagboek over ons leven in de VS(reisverslagen rechtse kolom)
"Heaven and Earth never agreed to frame a better place for man's habitation than Virginia"~Capt. John Smith
Dagboek over ons leven in de VS(reisverslagen rechtse kolom)
"Heaven and Earth never agreed to frame a better place for man's habitation than Virginia"~Capt. John Smith
- markro
- Moderator
- Berichten: 9297
- Lid geworden op: 06 apr 2004, 20:58
- Aantal x V.S. bezocht: 13
- Locatie: Hilversum, NL
- Contacteer:
Petra, leuk dat jullie nog een keer gegaan zijn, want de natuur is op z'n mooist, wat een pracht aan herfstkleuren, fantastisch gewoon.Petra/VS schreef:Op maandag zijn we weer naar het park gereden en ditmaal was er geen mist, dus prachtige uitzichten! Nog niet zo zonnig en blauw als het vandaag is, maar ja, je kunt niet alles hebben.
Marco.
- Jasmino
- Amerika-expert
- Berichten: 7067
- Lid geworden op: 15 mar 2004, 08:34
- Aantal x V.S. bezocht: 11
- Contacteer:
Hoi Petra,
De foto's zijn echt prachtig! De kleuren komen heel mooi uit, maar ook de composities zijn geweldig. Je hebt er een oog voor! Mijn favoriet is nummer 17, One Lone Tree. Die zou je zelfs kunnen verkopen aan National Geographic, zo mooi is die!
Heb je bij het fotograferen nog filters gebruikt? OF een statief? Welke camera gebruik je ook alweer?
Groetjes,
Jacqueline
De foto's zijn echt prachtig! De kleuren komen heel mooi uit, maar ook de composities zijn geweldig. Je hebt er een oog voor! Mijn favoriet is nummer 17, One Lone Tree. Die zou je zelfs kunnen verkopen aan National Geographic, zo mooi is die!
Heb je bij het fotograferen nog filters gebruikt? OF een statief? Welke camera gebruik je ook alweer?
Groetjes,
Jacqueline
- Petra/VS
- Medebeheerder
- Berichten: 18900
- Lid geworden op: 07 sep 2003, 15:10
- Locatie: Washington DC metro
- Contacteer:
Bedankt voor de complimenten, allemaal. Marjan, ik weet het, die beren, die laten zich aan mij niet zien
.
Jacqueline, ik heb voor de landschap foto's voornamelijk mijn Nikon Coolpix 5700 gebruikt. Dit keer geen statief.
One Lone Tree is ook mijn favoriet, ik zag die net toen ik weer in de auto stapte na andere foto's genomen te hebben. Het was grappig, want hele heuvelruggen waren nog volop in de bladeren en anderen vrijwel geheel kaal.

Jacqueline, ik heb voor de landschap foto's voornamelijk mijn Nikon Coolpix 5700 gebruikt. Dit keer geen statief.
One Lone Tree is ook mijn favoriet, ik zag die net toen ik weer in de auto stapte na andere foto's genomen te hebben. Het was grappig, want hele heuvelruggen waren nog volop in de bladeren en anderen vrijwel geheel kaal.
Boek hier uw Nederlandstalige rondleidingen in en rond Washington DC
Dagboek over ons leven in de VS(reisverslagen rechtse kolom)
"Heaven and Earth never agreed to frame a better place for man's habitation than Virginia"~Capt. John Smith
Dagboek over ons leven in de VS(reisverslagen rechtse kolom)
"Heaven and Earth never agreed to frame a better place for man's habitation than Virginia"~Capt. John Smith
- Coyote
- Amerika-expert
- Berichten: 13961
- Lid geworden op: 11 okt 2003, 13:50
- Aantal x V.S. bezocht: 32
- Locatie: Heerenveen
- Contacteer:
Je moet ook maar net geluk hebben. Vorig jaar zag ik in het Shenandoah National Park een moederbeer met 2 jonkies de weg oversteken. Helaas waren ze alweer verdwenen in de struiken voordat ik goed en wel mijn fotocamera tevoorschijn gehaald had...Petra/VS schreef:Bedankt voor de complimenten, allemaal. Marjan, ik weet het, die beren, die laten zich aan mij niet zien.

Roland
-
- Vergelijkbare Onderwerpen
- Reacties
- Weergaves
- Laatste bericht
-
- 3 Reacties
- 5200 Weergaves
-
Laatste bericht door USAreiziger
-
- 4 Reacties
- 3277 Weergaves
-
Laatste bericht door ricktachtig
-
- 2 Reacties
- 819 Weergaves
-
Laatste bericht door jojostravelusa