AllesAmerika.com Forum

Inleiding

Voor het eerst ging ik alleen met mijn dochter Ingvild op reis en dat nog wel naar New York! Voor mij was het de tweede keer NYC en voor Ingvild de eerste keer. We vlogen heen met American Airlines in combinatie met British Airways via Londen naar JFK op vrijdag 12 maart 2010 en terug op dinsdag 16 maart ’s avonds en deze keer beide vluchten met British Airways.

Omdat de heenvlucht nogal vroeg in de morgen plaatsvond (7:25 uur) zijn we donderdagavond al richting Schiphol vertrokken voor een overnachting in het van der Valk hotel. Hiervoor hadden we een Park en Sleep pakket gekocht zodat de auto gratis die zes dagen daar geparkeerd kon blijven. De volgende ochtend zijn we om 5 uur door de shuttle van het hotel naar Schiphol Airport gebracht.

1e dag: vrijdag 12/3’10

De vlucht naar Londen vertrok precies op tijd en op Heathrow heb ik voor de doorvlucht naar New York onze stoelen nog kunnen wijzigen naar betere plaatsen aan de raamzijde. In eerste instantie waren we namelijk gezet op het middengedeelte en dan precies in het midden van de vijf op een rij stoelen. En als ik ergens een hekel aan heb dan is dat ingeklemd zitten tussen mensen. Het liefst zit ik aan de gangpadzijde zodat je je wat meer vrij kunt bewegen en op kan staan zonder iemand lastig te hoeven vallen of omgekeerd en dat lukte gelukkig.

De vluchten liepen verder vlekkeloos. Meer dan genoeg beenruimte en schermpjes in de voorstoelen waar je naar eigen keuze allerlei muziek, films of TV-programma’s op kon bekijken. Iets eerder dan gepland landden we om 12:30 uur op JFK. Bij Immigrations stond een lange rij en uiteindelijk duurde het bijna een uur voordat we erdoor waren. Bij de bagageband moesten we ook nog lang wachten voordat eindelijk de koffers de band afrolden maar daarna stonden we dan eindelijk op straat in New York.

Borden wezen ons de weg naar de Airtrain. Daar waren we al snel maar we konden geen ticketbox vinden voor het kopen van een kaartje. Nagevraagd bij iemand en toen bleek dat je de treinrit pas hoefde te betalen bij het uitstappen op het Jamaica Station. Zo gezegd zo gedaan en bij aankomst $ 5 betaald voor deze rit. We konden gelijk bij een kiosk de 7-daagse metropas kopen voor $ 27. En wat hebben we hier een plezier en gemak van gehad!

Onderweg naar het hotel moesten we nog één keer overstappen met de metro en uiteindelijk waren we tegen half vier in het Howard Johnson Hotel, ons overnachtingsadres voor de komende dagen. We werden vriendelijk ontvangen en kregen een eenvoudige maar prima kamer op de 8e etage. We rusten even een uurtje uit en gaan dan met de subway richting Manhattan voor een eerste bezoek en (hernieuwde) kennismaking met NYC.

Als we uitstappen is het nog een klein eindje lopen naar Times Square. Het regent behoorlijk maar dat kan de pret niet drukken. We laten ons humeur hier niet door beïnvloeden. We zijn in New York! Het is al schemerig en steeds meer verlichting gaat aan. Op Times Square kijkt met name Ingvild zich de ogen uit. Wat een heerlijk gevoel hier te zijn en wat een drukte ondanks het slechte weer. We fotograferen al lopende wat in de rondte en genieten van dit moment.







Inmiddels hebben we ook honger gekregen en we zien op TS een Hard Rock Café en besluiten daar te gaan eten. Het is er smoor druk maar we krijgen toch vrij snel een tafeltje. Dit HRC is behoorlijk groot maar er hangt een prima en gezellige sfeer. Het eten is er, zoals bekend, ook nog eens meer dan voortreffelijk, een reden waarom het hier ook zo druk is. We nemen als starter samen een schaal “Hard Rock Nachos”. Goh wat is die lekker!! En verder bestellen we ieder voor zich een geweldige lekkere salade. We krijgen zoveel dat we het niet eens op kunnen. Het is echt om je vingers bij af te likken en een echte aanrader. Uiteraard neem ik ook een Margarita, een beetje traditie als ik in Amerika ben.

Helemaal voldaan nemen we de subway naar Rockefeller Plaza. Het regent en waait en ik stap nog in een dikke plas maar ondanks dat en een paar kletsnatte “poten” kunnen we toch nog wat leuke plaatjes schieten van de Plaza, het mooie gouden beeld en de kunstijsbaan. Onvoorstelbaar dat mensen in dit weer toch nog aan het schaatsen zijn.



De vermoeidheid begint toe te slaan en we gaan terug naar ons hotel. Om 9 uur duiken we ons heerlijke grote Kingsize bed in. Ik heb geen puf meer om wat op te schrijven, dus dat moet morgen dan maar gebeuren. Als een blok vallen we allebei direct in slaap!

Wordt vervolgd....

Dag 2: zaterdag 13/3’10

We hebben heerlijk lang geslapen deze eerste nacht. Toch heel fijn als je een goed bed hebt! We zijn om half 7 klaar wakker en gaan naar beneden voor het ontbijt. Het is zeer basic maar prima om de dag mee te beginnen en alvast wat in de maag te hebben. Buiten regent en stormt het verschrikkelijk en we besluiten geen paraplu mee te nemen want die waait je toch alle kanten op. Met dit weer is het een dag om te shoppen vinden wij.

Om 9 uur nemen we de subway naar Soho. We stappen uit op Washington Square en schieten de eerste de beste tent in voor een sanitaire stop en waar we een hot chocolate drinken. We moeten toch even wachten tot het 10 uur is want dan gaan de winkels pas open. We lopen verder Soho in met al zijn mooie panden met aan de buitenkant de bekende ijzeren zigzag brandtrappen aan de gevels. Hier heerst een hele andere sfeer dan tussen al die wolkenkrabbers. Wij vinden het leuk en voelen ons hier op ons gemak.



We zien de meest luxe winkeltjes met dure merken. De etalages zien er ook bijzonder origineel en smaakvol uit. Ingvild heeft hier grote interesse in en voornamelijk om ideeën en inspiratie op te doen. We stappen vrolijk overal naar binnen ondanks dat we hier toch niets kunnen kopen met ons budget. We vergapen ons aan de prachtige kleding-, tassen- en schoenenzaken en we bekijken alles rustig. Af en toe schaam ik me wel in die dure zaken want we zien eruit als verzopen katten. We zijn door en door nat want de regen komt nog steeds met bakken uit de hemel. In een heel sjiek sieradenzaakje biedt de mevrouw in de winkel ons een keukenrol aan om ons een beetje droog te maken. Inwendig lachen we ons een hoedje.

Dan ineens zien we Mango Fashion. Dit Spaanse merk verkoopt trendy betaalbare kleding voor jonge vrouwen en is een directe concurrent van bijvoorbeeld Zara. Hier gaan we naar binnen en zien direct al leuke dingen voor onszelf. Ik koop uiteindelijk 2 broeken, 2 shirts en een blouse. Ingvild koopt wat kleding voor haar dochter en zelf koopt ze drie hele aparte armbanden. Zo, de eerste buit is binnen!

We gaan in een leuk café'tje in Soho nog even een kop koffie drinken aan de bar en nemen er een lekkere cheesecake bij en dan stappen we voldaan weer in de metro naar Grand Central Station, weliswaar een station maar een prachtig mooi gebouw met ook veel mooie winkels. Beneden in de foodcourt nemen we een wrap als lunch. Als we weer buiten staan regent het zo hard dat we een taxi nemen die ons naar Macy brengt. We gaan maar gewoon door met shoppen.

We hebben van een vriend een lijst met maten en kleuren meegekregen voor Converse schoenen voor zijn hele gezin. Dus eerst naar de schoenenafdeling waar we het eerste paar Converse schoenen scoren. Dan valt mijn oog ineens op Skechers Shape Up Shoes die daar pontificaal staan uitgestald. Een kennis van mij heeft zulke schoenen en daar heb ik al eens heerlijk op gelopen en dat zegt wat met mijn moeilijke voeten. In Nederland zijn ze behoorlijk duur en hier staan ze voor $ 100. Ik kies niet voor de schoen met veters, maar een wat eleganter model. Ze zitten weer heerlijk maar ik twijfel of ik dit echt moet doen. De verkoopster zegt dat je een Macy’s Card kunt halen bij klantenservice en dan krijg je nog eens 10% korting. Dat geeft de doorslag. Ik haal me zo’n kaart op en koop de schoenen in het zwart.

Om 4 uur verlaten we Macy en gaan met de subway terug naar ons hotel. We leggen onze jassen te drogen op de verwarming en nemen een hete douche. Goh, wat waren we nat! We kleden ons netjes aan en tutten ons op voor de musical van vanavond. Daarvoor ben je vrouw, nietwaar! We bestellen bij de balie voor half 7 een taxi en die brengt ons naar het theater in de 49e street, om de hoek van Broadway. Het spoelt nog steeds en hard lopend gaan we naar het dichtstbijzijnde restaurant waar we ieder chicken wings bestellen. Heerlijk was dat!

Dan is het tijd voor de musical “Fela”. Als we binnenkomen heerst er gelijk sfeer. De band zit reeds te spelen op het podium tegen een prachtig decor en het theater is helemaal aangekleed in Afrikaanse stijl. We hebben mooie plaatsen niet al te ver van het podium en de voorstelling is uitverkocht. “Fela” wordt niet voor niets natuurlijk “The dynamic, award-winning off-Broadway sensation” genoemd. Hier een klein filmpje voor een indruk.

[youtube]wGdWt5LmFsU[/youtube]

De musical vertelt het waar gebeurde verhaal over het leven van Fela Kuti, een Nigeriaanse muzikant en politiek activist. Hij ontwikkelde een eigen muziekstijl die hij Afrobeat noemde en waarmee hij beroemd werd. In 1997 is hij overleden aan aids en bij zijn begrafenis waren een miljoen mensen aanwezig. Op het toneel speelt de geschiedenis zich af in “The Shrine”, een bekende nachtclub in Lagos, de hoofdstad van Nigeria.



De hele show is zo indrukwekkend en bijzonder. Ongewild word je meegesleept in de voorstelling door de muziek en de dansers en het sublieme emotionele spel van de hoofdrolspeler. Deze man heeft ook een uitstekende staat van dienst en is o.a. 7 jaar Art Director geweest in Nederland. Bij deze musical worden geen stand-ins gebruikt. Zeker de hoofdrolspeler is ook haast niet te vervangen. Wel zijn er drie reserves voor noodgevallen las ik. Het publiek wordt bij de voorstelling betrokken en de dansers en danseressen bewegen zich ook geregeld door de zaal tijdens de show. Ingvild was helemaal lyrisch van deze musical en ik hoorde haar constant zeggen “Wat gaaf, wat super gaaf”. Met andere woorden: we hebben ontzettend genoten!!

Om 11 uur is het afgelopen en in de stromende regen gaan we richting subway. Onderweg koopt Ingvild nog een mooie fototas. Lekker handig dat de winkels nog zo laat open zijn. Om 12 uur zijn we terug in ons hotel en we zetten gelijk de klok een uur vooruit want hier in Amerika gaat de zomertijd in de komende nacht. Ik schrijf nog even mijn verslag en dan gaan we maar gauw slapen. We moeten er morgen weer vroeg af voor de Gospeldienst in de Times Square Church. Dat wordt een kort nachtje dus.

Wordt vervolgd....

Dag 3: Zondag 14/3’10

Ondanks de wat korte nacht voelen we ons toch heerlijk uitgeslapen als we om 7 uur opstaan. Als we naar buiten kijken ziet het weer er ietsjes beter uit dan gisteren. De wind is minder en het is tenminste droog nu. We zijn dus gelijk in een Halleluja stemming en dat komt goed uit voor ons bezoek straks aan de Gospeldienst. Als we klaar zijn met ons ontbijtje en de verdere ochtendrituelen gaan we even over half negen de deur uit richting metro.

De Times Square Church ligt om de hoek bij Broadway aan de 51th street en we moeten onderweg een keer overstappen om zo dicht mogelijk bij te komen. Met onze stomme kop letten we niet op en stappen weliswaar over op de goede lijn maar die gaat de verkeerde kant op. We hebben het gelijk door gelukkig en het eerstvolgende station gaan we er weer uit, lopen naar het andere perron en gaan weer terug en deze keer de goede kant op. Dit kost ons 10 min waardoor we niet om 9 uur, zoals gepland, bij de kerk aankomen maar om kwart over 9. Geen probleem blijkt achteraf want de kerk was nog half leeg op dat moment.



Het is een drukte van belang zowel binnen als buiten de kerk van mensen die elkaar begroeten. De meeste mensen zijn prachtig opgedoft in zondagse kleren. Duidelijk ook een sociaal uitje voor menig kerkbezoeker. Als we binnenkomen worden we verwelkomd door diverse medewerkers van de kerk en we krijgen een folder met informatie in de handen gedrukt. Een ander houdt de deur voor ons open van de ingang van de zaal. Eigenlijk is dit gebouw geen kerk maar een voormalig theater en dat is goed te zien. Prachtige goudkleurige ornamenten versieren de muren en het plafond met daartussen ook nog eens schitterende plafondschilderingen. Ook de mooie grote balustrade van het balkon ziet er prachtig uit en voor het podium hangen gedrappeerde zware donkerrode veloursgordijnen afgezet met gouden biezen. Je hebt het gevoel dat je een klassieke schouwburg binnenkomt.

De zaal is nog meer dan half leeg en we kunnen kiezen waar we willen gaan zitten. Ik wil graag vooraan, maar Ingvild zegt dat we in het midden moeten gaan zitten tussen de menigte zodat we ook de mensen om ons heen kunnen zien en observeren. Achteraf een hele goede keus en iedereen die naar deze gospeldienst wil, kan ik dan ook aanraden in het midden plaats te nemen en niet vooraan. Het theater is niet heel erg groot en je hebt vandaar ook heel goed zicht op het podium en de mensen om je heen en dat wil je ook echt niet missen! Het klinkt misschien een beetje als “aapjes kijken” en dat is het misschien ook wel, maar het voegt wel heel veel toe aan de beleving van deze dienst.

Wij installeren ons dus ergens in het midden en op elke stoel ligt een bijbel. We leggen onze jassen op de stoel en verlaten dan weer even de zaal voor een sanitaire stop. Het toilet bevindt zich op de 1e etage. Daar aangekomen hoor ik ineens iemand roepen “Hé, hallo hekkie!”. Dat blijkt Rebekka van het AA-forum te zijn en we maken even kennis en een klein praatje. Zij zitten boven op het balkon vertelde ze. Helaas was er geen tijd meer voor een wat uitgebreider gesprek, maar we gaan er vanuit dat we ze na de dienst nog wel weer zullen zien. Deze toevallige ontmoeting was in elk geval al erg leuk!

Eenmaal terug in de zaal zoeken we onze plaatsen weer op en nu loopt het theater helemaal vol. Het publiek wat we zien bestaat ongeveer voor driekwart uit donker gekleurde en voor een kwart uit blanke mensen. Ook herkennen we duidelijk hier en daar wat toeristen ertussen. Klokslag tien uur gaan de gordijnen open en we zien rechts op het podium een aantal voorgangers van de kerk zitten en links een band met diverse instrumentaria en een donkere man achter de vleugel die het orkest leidt en met zijn fantastisch spel en prachtige stem de leider is voor het muzikale gedeelte. Achter dit alles staat een enorm groot gemengd koor opgesteld en boven het podium hangt een groot scherm waarop alle teksten van de songs en ook detailbeelden worden geprojecteerd.

Als de eerste tonen klinken en het koor begint te zingen staat iedereen op en spontaan krijgen zowel Ingvild als ik direct ons eerste kippevel moment. De mensen beginnen te klappen, mee te zingen, handen gaan in de lucht richting heaven en het “halleluja” en “amen” is niet van de lucht. De sfeer zit er gelijk goed in! Dit gaat precies een uur zo door. Het ene na het andere nummer volgt, de gelovigen worden steeds enthousiaster en gaan steeds meer op in het hele gebeuren en geven zich ook steeds meer. Er worden ook heel wat traantjes weggepikt bij deze en gene. Onvoorstelbaar zoals men hier opgaat in zijn geloof en het aanroepen van de almighty God en hoe de Lord geprezen wordt. Je voelt echter dat de beleving van deze mensen echt is en dat maakt het ook zo uniek. We kijken ons de ogen uit.

De muziek en zang is werkelijk prachtig. Af en toe zingen koorleden solopartijen en deze mensen hebben zo’n dijk van een stem dat je er koud van wordt. Ook de leader achter de piano zingt met zijn geweldige stem geregeld tegen het koor en de menigte in. Na elk nummer wordt er hard geapplaudiseerd en men roept en schreeuwt allerlei kreten. Ingvild en ik doen gewoon mee met alles en af en toe kijken we elkaar aan en dan zie ik aan Ingvilds gezicht dat zij moeite heeft niet de slappe lach te krijgen. Zij vindt het ook prachtig en heeft zeker respect hiervoor, maar met geloof heeft zij niets en dit werkt onbewust op haar lachspieren. Dat kan je natuurlijk niet maken, dus kijk ik maar zo weinig mogelijk naar haar.

Aan mijn linker zijde zitten drie vrouwen die evenals de rest van de kerkgangers zo fanatiek meedoen en helemaal “in de Heer” zijn met de handen in de lucht, dat het ook haast lachwekkend is. Dit is een unieke belevenis en ervaring die ik niet licht zal vergeten. Het is ook heel moeilijk over te brengen. Je moet erbij geweest zijn!

Als het eerste uur voorbij is gaat iedereen weer zitten en begint de pastor met zijn voorlezing uit de bijbel en zijn uitleg daarvan. Om mij heen zie ik vele mobieltjes en I-phone’s tevoorschijn komen. Ik had er al over gelezen in verslagen van forumleden, maar ik begrijp nu ook waarom. Niet omdat de Lord hen misschien wil bellen, zoals werd gesuggereerd, maar omdat men alle psalms en songs en bijbelteksten op de I-phone heeft staan en zo mee kan lezen of zingen met de teksten. Ook in de kerk is de moderne techniek dus doorgedrongen en de papieren bijbels die op de stoelen lagen, worden steeds minder gebruikt.

De pastor heeft een enthousiaste manier van spreken en het is beslist niet saai te noemen, waar ik eigenlijk een beetje bang voor was van te voren. Hij vraagt ook wie hier voor het eerst aanwezig is en er gaan toch best veel handen in de lucht waaronder die van onszelf. We worden verwelkomd en uitgenodigd na de dienst langs te komen voor eventueel meer informatie of om eventueel de bij ons levende vragen te stellen. Nou die hebben we niet, dus gaan we daar na afloop ook maar niet heen. We begrijpen het zo ook wel.

Na een half uur gesproken te hebben volgt er nog een half uur met muziek en zang. En weer is het genieten, al klinkt dat misschien raar. Tot slot laat de pastor nog weten dat we de Lord dankbaar moeten zijn voor al het nieuwe leven en dan komen er ouders met een stuk of tien nog hele kleine baby’tjes het podium op waaronder ook de kleinzoon van de pastor. Hij knuffelt de baby’s en spreekt een dankgebed uit. De gelovigen gaan compleet uit hun dak. Echt je moet het zien om te geloven!

Er worden nog twee liederen gezongen en dan is deze gospeldienst afgelopen. We zijn diep onder de indruk en vinden het geweldig hierbij geweest te zijn. Een volgende keer ga ik hier zeker weer heen. Om 12 uur precies staan we buiten. We kijken nog even in het rond of we Rebekka zien en gaan dan naar een restaurant aan de overkant en zetten ons voor het raam recht tegenover de ingang van de kerk, in de hoop Rebekka nog te spotten. Helaas is dit niet het geval. We nemen een kop koffie met cheesecake en dat valt er lekker in. We zijn weer op aarde!



Als we naar buiten gaan begint het weer te regenen. Met de paraplu op gaan we nu eerst naar de souvenierswinkel die we gisteravond laat nog gezien hebben ergens vlakbij op Broadway. We kopen hier heel wat voor het thuisfront maar ook voor mezelf heb ik nog een magneetje en een kentekenplaat gekocht. Beladen met ieder een tas vol souveniers stappen we in de metro naar Ground Zero.

Als we daar aankomen herken ik eigenlijk niets meer van de vorige keer dat ik hier was in 2003. Toen was het één groot gapend gat met een monument (kruis) op de puinhopen en aan één zijde een muur waar alle namen van de slachtoffers waren opgetekend. Dit maakte toen diepe indruk op mij. Nu is dat allemaal weg. De hele plek is één bouwplaats waar je nog maar gedeeltelijk omheen kan lopen. Ook op deze zondag wordt er druk aan de bouw gewerkt. Het hele terrein is omgeven met plastic doeken waar grote bouwkranen bovenuit steken en ook zie je nieuwe gebouwen al duidelijk vorm krijgen.



We gaan naar het WTC Visitorcenter/museum wat bijzonder mooi en indrukwekkend gemaakt is. Via allerlei foto’s met teksten en uitgestalde gevonden attributen wordt deze afschuwelijke gebeurtenis nog weer eens heel duidelijk in beeld gebracht. Er wordt een film getoond over de heldendaden die verricht zijn door de duizenden brandweermannen en de vele vrijwilligers die meewerkten aan de opruimings/reddingsoperatie. Aan een muur prijken alle foto’s die destijds rondgegaan zijn van vermiste personen. Ik word er weer koud van en herinneringen aan die afschuwelijk dag komen weer boven en vergeten kan en zul je dit nooit weer.



Na dit bezoek lopen we al fotograferend verder langs de beroemde Trinity Church naar Wallstreet. Ook hier schieten we natuurlijk wat plaatjes van het monument van President Washington en het New York Stock Exchange gebouw, het financiële hart van de VS. De immense grote Amerikaanse vlag hangt deze keer niet aan de gevel. Ik vermoed vanwege de toch vrije harde wind die er nog steeds staat.

We hebben weer honger gekregen en als we een Burger King zien gaan we daar wat eten om onze magen weer te vullen. We lopen verder en stappen op de metro naar Battery Park, het zuidelijkste puntje van Manhattan. Het is bijzonder rustgevend hier te wandelen en je hebt een mooi gezicht op de wolkenkrabbers en de gebouwen als achtergrond tegen het park.



We willen de ferry nemen naar het Vrijheidsbeeld, maar als we daar aankomen blijkt de laatste ferry al geweest te zijn. Het is inmiddels ook al over vieren. In de verte kunnen we echter de “dame” wel zien en daar maken we uiteraard een paar foto’s van.



We lopen weer terug naar de subway en gaan naar de Brooklyn Bridge. Deze stond op mijn verlanglijstje omdat ik daar nog niet geweest was. Als we de metro uitkomen is het ineens weer droog en daar zijn we blij mee op dit moment. Het is best nog een hele tippel omhoog de brug op en het is ook verbazingwekkend druk met toeristen. Onder ons raast het verkeer en het is heel apart daarboven te lopen over het houten voetgangerspad. We hebben afgesproken niet achterom te kijken totdat we midden op de brug zijn. Als we daar aankomen draaien we ons om en zien dan de prachtige skyline van Manhattan. We maken hier heel wat foto’s en genieten echt van zowel het uitzicht aan alle kanten als van deze indrukwekkende historische brug zelf. Het weer werkt ook nog mee, dus wat wil een mens nog meer.







We lopen weer terug de brug af en onze voeten beginnen zo langzamerhand te protesteren, we moeten plassen en we hebben dorst. We slaan linksaf en zien dan ineens een Starbucks! Daar moeten we heen! Met de Frappucino Caramel heb ik Ingvild op het vliegveld al kennis laten maken en de koffie van Starbucks lust ik niet, dus nemen we deze keer een hot chocolate en rusten hier wat uit.

Dan weer terug in de subway naar de 42th street op zoek naar Chrysler Building. Zoals eigenlijk achteraf wel was te verwachten is dit gebouw gesloten op zondag en het gaat dus niet lukken de mooie lobby te bekijken. We lopen via 5th Ave naar de 34th street en onderweg schieten we nog wat winkels binnen. We scoren nog twee paar Converse schoenen voor onze vriend, maar eigenlijk zijn we gek natuurlijk al die "troep" voor een ander mee te nemen. Maar ja, zo goedig zijn wij ook wel weer. Eigenlijk zijn we veel te moe om nog te winkelen en we hebben honger. Het is inmiddels half acht en al donker. We kunnen de ene voet niet meer voor de andere verzetten en tot overmaat van ramp vinden we ook niet zo gauw een restaurant. We hebben het ineens helemaal gehad en we besluiten terug naar het hotel te gaan.

Tegenover ons metrostation zit een of ander soort cafetaria en daar kopen we een paar slides pizza en wat gefrituurde kippeboutjes met wat drinken. Dat nemen we mee naar onze kamer. Doodvermoeid ploffen we op bed neer en lezen en eten nog wat. De pizza was nog wel te pruimen maar de kip wat niet te “vreten” en eigenlijk interesseert het me ook niet meer. Ik wil alleen nog maar slapen en om 9 uur doen we dan ook al het licht uit.

Wordt vervolgd…..

Dag 4: Maandag 15-3’10

Omdat we zo vroeg zijn gaan slapen zijn we ook vroeg wakker natuurlijk. Als we naar buiten kijken is het droog en zien we in de lucht zowaar lichte plekken tussen het nog steeds donkere wolkendek. Dat betekent toch een kleine weersverbetering! Waar je al niet blij mee kunt zijn zo op de vroege morgen! Maar er gebeurde al gauw nog meer leuks…..
Ik plas haast nog in mijn broek van het lachen als ik er weer aan terugdenk. Hekkie is nl. hoogst persoonlijk de directe aanleiding voor een spectaculair optreden van één van New Yorks Fire Departments. Heb ik weer…… Maar ik zal even bij het begin beginnen.

Zoals elke ochtend gaan Ingvild en ik even na zevenen naar de ontbijtruimte op de begane grond in ons hotel. Ik leg een paar plakjes brood in het grote apparaat wat daar staat om het brood te roosteren. Terwijl mijn broodjes naar achteren rollen begint opeens het apparaat vreselijk te roken en te stinken en een blauwe walm slaat er uit. In eerste instantie sta je verdwaasd te kijken en de rook wat weg te slaan en ook de andere mensen in de ruimte beginnen zich te roeren. Even later gaat plotseling het brandalarm af. Wat een lawaai zeg! Ik heb de tegenwoordigheid van geest de broodrooster uit te zetten en de rook verdwijnt langzaam maar het alarm blijft doorgaan.

Nog geen vijf minuten later komen er ineens vijf van die enorme grote brandweerauto’s plus de auto van de commandant het hotel voorrijden. Iedereen schiet in de lach want eigenlijk was er al niets meer aan de hand toen de broodrooster was uitgezet alleen het alarm bleef doorgaan. Uit de brandweerauto’s springen de firemen (een stuk of twintig), grote helm op het hoofd, zuurstofflessen worden op de rug gebonden en ze pakken allemaal een grote ijzeren stang (breekijzer) en stormen het hotel binnen. Het is echt een klucht op zich.

De man van het hotel vangt ze op in de hal en samen kijken ze eerst in de brandschakelkast die daar hangt. Ze hebben al gauw door dat er eigenlijk niets ernstigs aan de hand is, maar toch gaan een paar brandweerlui het hotel in ter verdere inspectie. Ze komen ook in de ontbijtruimte kijken die in open verbinding staat met de hal. Wij staan eerste rang en volgen alles op de voet! Maar dat is nog niet alles, want nog even later cirkelt er ook nog een helicopter boven ons. Of die van de brandweer/politie is of van NBC News kan ik niet zien vanaf de grond.

Ingvild gaat nog gauw naar onze kamer op de 8e verdieping om het fototoestel op te halen. Ze heeft nog een paar plaatjes kunnen maken op de valreep voordat de brandweerlui weer vertrekken na een klein uur.
Het was echt sensatie en dat om een geroosterd broodje……

Een plaatje van de brandweerlui die nog in de lobby stonden…


Ik kijk de hele vertrekkende brandweerstoet na….


We hebben vreselijk gelachen om dit stukje spektakel maar ik besef heel goed dat als er werkelijk iets aan de hand geweest zou zijn, de brandweer een compliment verdient voor hun snelle en adequate optreden. Door deze happening gaan we pas tegen 10 uur op pad maar het houdt ons ook de hele dag in een giebelstemming…..

Met de metro zijn we binnen vijf minuten op Lexington Ave/63th str. Daar zit Bloomingdale’s, een bekend en prachtig warenhuis met een luxere uitstraling dan Macy. Dat is ook te zien aan de prijzen van de duurdere merken die in deze zaak gevestigd zijn. We kijken een poosje rond maar verlaten het pand weer na zo’n 20 min omdat we hier toch niets gaan kopen.



Als we weer naar de subway lopen zie ik opeens een “Best Buy”. Daar moeten we natuurlijk even naar binnen want dat is vaste prik als ik in Amerika ben. Ingvild koopt de nieuwste CD van Alicia Keys, haar favoriete zangeres en waar ze helemaal lyrisch van is. In mei gaat ze ook weer naar haar concert als zij in Nederland is. Zelf koop ik twee Country CD’s en heb ik gelijk ook wat voor Jan. We draaien thuis eigenlijk niet zó vaak deze muziek maar we vinden het heerlijk hier onderweg naar te luisteren als we door Amerika toeren.

We nemen de groene lijn naar het noorden en stappen 3 haltes verder weer uit op de 86th str. Via Lexington Ave gaan we naar de 89th str. en slaan daar links af richting Central Park. We steken de prachtige Park Ave over waar we nog wat foto’s van maken en even later komen we bij het Guggenheim Museum. Wat is dat een modern architectonisch gezien mooi gebouw en wat is het hier druk met toeristen.



Het is niet onze bedoeling dit museum te bezoeken maar we gaan toch even naar binnen om dit stukje moderne architectuur te bewonderen. Zowel de buiten- als de binnenkant is helemaal doorgetrokken in witte golvende lijnen. Ook is deze stijl helemaal doorgevoerd in het restaurant waar we even aan de witte bar gaan zitten voor een kopje koffie. We kiezen er iets bij van het dessertmenu en dat wordt een ijsbolletje met een soort stukje cake wat uit verschillende laagjes bestaat, een exclusief toetje wat er niet alleen smaakvol uitziet maar ook meer dan voortreffelijk smaakt. Kost een paar centen maar dan heb je ook wat!

In het winkeltje zien we de Red Map van New York en kopen deze. Hadden we die maar twee dagen eerder gehad. Een fantastische plattegrond van New York in een handig opvouwbaar formaat van stevig materiaal en alles staat erop wat je als toerist wilt weten. De bekende gebouwen en bezienswaardigheden zijn groen en blauw gekleurd en de shoppingstreets zijn rose ingekleurd zodat je precies weet waar je moet zijn. Alle straatnummers en namen staan ook vermeld en de subwaylijnen zijn zelfs ingetekend. Een aanrader voor iedereen die een citytrip gaat maken.

Na dit bezoek lopen we via Madison Ave met zijn leuke boetiekjes naar het Metropolitan Museum of Art op de hoek van de 83th str en Central Park. Ook hier gaan we niet naar binnen maar lopen door het Central Park. Het is hier een oase van rust en wat is dit toch een mooi park. Ik geniet er ook deze keer weer van. Aan de bomen zitten weliswaar nog geen bladeren maar dat geeft toch ook een mooi effect met op de achtergrond de hoge gebouwen van de city.





In het restaurant van de Zoo pauzeren we even en nemen een drankje en een tuna wrap om de honger te stillen. Als we Central Park verlaten lopen we langs de Grand Army plaza met zijn prachtig gouden standbeeld.



We lopen langs de Apple Store de 5th Ave op. We passeren eerst een heleboel dure zaken maar even later zien we een Gap-store. Daar gaan we naar binnen en scoren hier heel wat kleding voor Sander, het zoontje van Ingvild. Zelf kopen we ieder een sweatshirt die in de aanbieding is. Ingvild een oranje en ik dezelfde in het blauw.

Weer met onze aankopen in de hand gaan we richting metro voor een bezoek aan het Meatpacking District. Dit was een wens van Ingvild vanwege de vele design winkeltjes waarover zij gelezen had. We stappen uit bij 8th ave/14th str en als we de wijk inlopen herkennen we gelijk van een foto het smalle en wijd uitlopende hoekpand zoals je er bijvoorbeeld ook eentje hebt in San Francisco.



Vroeger zaten in deze wijk veel vleesdistributeurs. Nu wordt er nog wel vlees verhandeld, maar lang zo veel niet meer. Het contrast is zeer groot in Meatpacking District en dat is waarschijnlijk waarom zoveel mensen het een leuke wijk vinden. Aan de ene kant wordt vlees verhandeld en aan de andere kant zitten hippe en trendy winkeltjes, waar ook veel beroemdheden heen gaan. Het Meatpacking District kwam ook voor in Sex and the City, Samantha Jones woonde hier.

Wij zien in deze wijk nog heel veel vervallen en oude panden maar je ziet ook dat men druk bezig is de diverse pandjes op te knappen en vele trendy winkels hebben zich hier reeds gevestigd. En zo wisselen oud en nieuw elkaar af in deze toch sfeervolle buurt.



Op de hoek van de Gansevoortstreet gaan we een restaurantje binnen en nemen een drankje aan de bar. Het ziet er van binnen allemaal heel gezellig uit met rode bakstenen muren en de inrichting in oude stijl. Hier houden wij wel van en vooral ’s avonds lijkt het hier ons heel gezellig. Helaas hebben wij daar geen gelegenheid meer voor deze dagen.






Als we uitgekeken zijn gaan we met de subway weer terug naar het centrum waar we uitstappen bij Macy. We lopen hier nog wat rond maar kopen uiteindelijk niets. Ons doel is nu toch nog weer naar Chrysler Building te gaan om die van binnen te bekijken en naar de Redkenshop. We slenteren verder en bij het Empire State Building slaan we weer 5th Ave in.



Opeens moeten we allebei erg nodig naar het toilet maar behoefte om iets te drinken of te eten hebben we op dit moment niet. We zien een Mexicaans restaurant en daar sluipen we stiekem naar binnen en schieten samen het ruime invalidentoilet in wat gelukkig dicht bij de ingang zit. Als Ingvild op de doos zit en ik in de spiegel sta te kijken bij de wastafel, begint ineens, zonder dat ik een beweging maak, de enorme grote handdroger aan de muur met een geweldig kabaal keihard te blazen zonder weer op te houden. We schrikken ons alle twee wezenloos en Ingvild wordt half van de pot afgeblazen. We moeten zo verschrikkelijk hard lachen dat we uren daarna nog de slappe lach hebben en niet meer kunnen stoppen. We waren de hele dag al giebelig van het brandweerspektakel van ’s morgens, maar nu is het helemaal raak! Dit gaat natuurlijk helemaal nergens over, maar goh, wat hebben we gelachen!

We sprinten zo snel mogelijk naar buiten en lopen al proestend van het lachen hier zover mogelijk vandaan. Als we bijgekomen zijn hebben we ook ineens geen zin meer nog verder te lopen om de geplande dingen te bekijken. Gisteren waren we zo kapot van het geloop en geslenter dat we het nu maar wat rustiger aan willen doen. Een paar dagen geleden heb ik op Broadway in de buurt van Times Square een Applebee’s gezien, een van mijn favoriete restaurants in Amerika. Voor ons laatste diner in New York City willen we daar gaan eten.

We lopen rustig die kant op en bij verrassing zie ik plotseling een M&M store. Ingvild wist niet van het bestaan af van deze winkels en toen we binnen kwamen keek ze haar ogen uit. We struinen alle drie verdiepingen af en willen wel van alles kopen, maar de M&M items zijn nou niet direct goedkoop. Uiteindelijk kopen we vier hele leuke mokken in verschillende M&M kleuren.



Dan gaan we rechtstreeks naar Applebee’s. Het restaurant zelf ligt op de eerste etage en we krijgen een plaatsje bij het raam en kijken zo op de drukte op Broadway met op de achtergrond Times Square en alle mooie lichtreclames. Hier hebben we een hele lange tijd gezeten genietend van het eten en het uitzicht. Ingvild neemt een combi Fajitas en ik neem de honey ribs én natuurlijk een Margarita! Vooral de frozen Margarita is hier heerlijk! Als toetje delen we mijn favoriete dessert met appel(gebak), ijs, caramelsaus, noten en slagroom. Een enorme caloriebom maar dat kan ons nu niets schelen. Het was weer zo lekker!

Helemaal voldaan gaan we daarna met de metro terug naar het hotel. Het was een heerlijke en komische dag vandaag en we hebben weer volop genoten en een hoop gezien!

Wordt vervolgd…..

Dag 5/6: dinsdag en woensdag 16/17-3’10

Soms zijn de wonderen de wereld nog niet uit! Als we wakker worden en naar buiten kijken zien we een strak blauwe lucht en de zon schijnt volop. Hoe is het mogelijk dat het weer zo helemaal om kan slaan! Dat belooft nog een mooie laatste dag te worden. We besluiten ter plekke alsnog naar Top of the Rock te gaan want daar is het natuurlijk een uitgelezen dag voor.

We gaan eerst ontbijten, nemen een uitgebreide douche en gaan dan onze koffers inpakken. Als we klaar zijn geven we die in bewaring af bij het hotel. Zij hebben daar een aparte ruimte voor die goed wordt bewaakt. Om 10 uur verlaten we het hotel en nemen de metro naar Rockefeller Center. Buiten is het heerlijk in het zonnetje en we lopen naar de Plaza waar zich ook de ticketbox bevindt. Maar eerst schiet ik nog een plaatje van de ijsbaan die er nu heel wat vriendelijker bijligt dan vrijdagavond in het donker in de regen.



We kopen twee tickets voor de Observation decks “Top of the Rock” en die kost $ 21 p.p. Wil je twee keer op dezelfde dag naar boven (bijv. overdag en ’s avonds in het donker nog een keer), dan betaal je hiervoor in totaal $ 30. Het gebouw telt 70 verdiepingen en is 259 m hoog. We maken nog een foto van het gebouw waar we straks bovenop zullen staan.



Dan lopen we de hoek om naar de ingang. Er zijn best al veel toeristen maar de wachttijd is niet lang. We worden eerst in een ruimte geloodst waar een film wordt gedraaid over de bouw en het ontstaan van Rockefeller Center die eigenlijk Radio City Music Hall heet omdat NBC News hier ook vanaf het begin al is gevestigd. Na zo’n 10 min mogen we met de lift naar boven. Dat gaat behoorlijk snel . Op de bovenste drie verdiepingen zijn panoramadecks. De onderste twee zijn met glaswanden omgeven maar de bovenste (op het dak) zit geen glas voor en daar kun je natuurlijk de beste foto’s maken. Eenmaal boven kijken we ons de ogen uit. Wat een view! Persoonlijk vind ik dit mooier dan vanaf het Empire State Building mede omdat je nu wat lager staat en tegen het ESB aankijkt en alles wat dichterbij lijkt. We maken heel wat foto’s en genieten hier boven van de zon en van het uitzicht.









Na een uurtje gaan we weer naar beneden en lopen wat door het centrum. Het is gewoon warm met onze winterjas aan. We zoeken een adres om te lunchen en we ontdekken T.G.I. Friday’s waar we naar binnengaan. Het ziet er gezellig uit. We nemen een California Club lunch. Ingvild met een soepje en ik met een salade erbij.

Als we de maag weer vol hebben lopen we naar de St. Patrick’s Cathedral aan de 5th Ave, deze kathedraal behoort tot de grootste ter wereld, maar valt min of meer weg tussen al die wolkenkrabbers. We nemen binnen ook even een kijkje en een foto van de mooie glas-in-lood ramen.



We hebben nog een paar uurtjes en we besluiten nog wat andere wijken te gaan bezichtigen. We nemen de subway en stappen uit bij de wijk Nolita die overloopt in Little Italy en China Town. We lopen eerst Nolita in en zien mensen heerlijk op terrasjes of bankjes zitten in het zonnetje. Dat willen wij straks ook nog even doen!



We lopen verder door een stukje Little Italy en China Town. Dan hebben we dit ook maar weer gezien!





Daarna lopen we terug naar de terrasjes maar alle tafeltjes zijn bezet. We vragen binnen of we een tafeltje kunnen krijgen maar er blijkt een wachtlijst te zijn en we hebben helaas geen tijd genoeg meer daar op te wachten. We pakken dan maar de metro terug naar het centrum. Als afscheid van New York willen we nog een lekkere dikke vette ijscoupe. Daar hebben we zin in! Er zijn hier in het hartje Manhattan helaas geen terrasjes te zien, dus gaan we maar ergens naar binnen en bestellen een bananasplit. Aan onze lijn denken we maar even niet.



Dan is het tijd om naar het hotel terug te gaan. We halen onze koffers op en eigenlijk hebben we geen zin meer met de metro te gaan dus bestellen we een taxi die ons naar het vliegveld brengt. Het is behoorlijk druk op de weg en we doen er nog zo’n 40 min over voor we op JFK aankomen. Met pijn in ons hart verlaten we New York City.

Als we de lucht ingaan is het net donker geworden en we hebben een adembenemend mooi gezicht op een verlicht New York. De vlucht naar Londen verloopt voorspoedig en een uur eerder dan gepland zijn we al boven Londen. Het is half zes in de morgen en het vliegtuig mag niet eerder landen dan zes uur. We cirkelen daarom drie keer boven de prachtig verlichte stad en we kunnen de bekende gebouwen goed onderscheiden. Deze extra rondjes waren beslist geen straf.

Onze vlucht naar Amsterdam is ook op tijd voor vertrek maar helaas gaat dat niet door. We blijven aan de grond staan wegens problemen met het hydraulisch systeem. Na twee uur moeten we allemaal het vliegtuig weer verlaten en we balen stevig. Gelukkig is er een reserve vliegtuig beschikbaar en drie uur later dan gepland gaan we dan eindelijk de lucht in.

Op Schiphol gaan we met de shuttle naar van der Valk om onze auto op te halen en dan volgt nog een autorit van twee uur. Precies om half vier zijn we eindelijk thuis in Assen. En dat betekende dan tevens het einde van een fantastische 5-daagse trip naar het fantastische New York. We hebben veel gezien en het ook heel gezellig gehad met z’n tweetjes en we zeggen allebei dat we dit toch maar vaker moeten doen!

Einde….

Leuk verslag Marjan. Mooie foto's ook. Krijgmal helemaal zin in mijn eigen tripje(als ik dat al niet had ).

Ja, inderdaad een superleuk verslag. Nu heb ik ook nog meer zin en ongeduld voor onze trip in mei ....
Maar ik ga in ieder geval ons fototoestel maar meenemen als we gaan ontbijten , ik ben niet van plan de boel te saboteren maar stel je voor
wat er allemaal kan gebeuren

Heel leuk verslag!
Krijg ook al helemaal zin in mijn tripje new york!
Heel leuk gedaan zo!

Iris

Leuk verslag! En dat brandweeravontuur

Krijg helemaal zin om ook weer naar NY te gaan!!

Het verslag van deze New York trip is nu ook via mijn weblog te lezen.

http://www.hekkietravelny.web-log.nl/

Met heel veel dank aan Annie die dit als verrassing "eventjes" heeft gemaakt voor mij!

Marjan

Echt een hartstikke leuk verslag, heb het met heel veel plezier gelezen maar vooral ook genoten van de mooie foto's. Kan nu helemaal niet meer wachten om te gaan (maar moet nog even geduld hebben tot eind volgende maand). Als moeder en dochter samen op pad geeft jullie tripje een extra cachet, iets om te koesteren. Ik denk nog steeds met heel veel plezier terug aan de reisjes die ik samen met mijn moeder gemaakt heb in het verleden ... herinneringen die niemand je meer afneemt

PS heb net de red map op internet besteld: bedankt voor de goeie tip!

Wat een prachtig verslag Marjan en wat een mooi weblog; die Annie toch

Hartstikke leuk verslag Marjan! Kan niet wachten tot wij eindelijk mogen gaan!

Hoi Hekkie,

Jij hebt het in je verslag over een red map. Ik ben daar ook in geinteresseerd. Nu zit ik op de site te kijken en heb je verschillende van NYC. Als ik de NYC/Manhattan bestel dan heb ik toch de red map icl. de wijken Soho/nolita en Midtown/theatre district? Of moet ik die toch apart bestellen zoals ze op de site ook als aparte boekjes staan.

Alvast bedankt!

Iris

Hartstikke leuk zeg !!!!! Ik krijg ook weer zin om te gaan

Bedankt voor het leuke verslag! Weer even heerlijk genoten van die geweldige stad New York en wegdromen van al die bekende plekjes. En ja....... wij hadden dat ook hoor, dit moet je eigenlijk vaker doen!!

Wel had ik zo iets, als ik de volgende keer ga, dan wil ik wel in een andere tijd (bv in het voor- of najaar) zodat je bv de bomen blaadjes hebben, de temperaturen iets aangenamer zijn (hoewel en jullie volgens mij ook, niet echt te klagen hebben gehad)

Dusseeuhh wanneer ga je weer????

Erg leuk verslag Marjan, ik heb meteen zin om naar New York te gaan!

Iris1990 schreef: Jij hebt het in je verslag over een red map. Ik ben daar ook in geinteresseerd. Nu zit ik op de site te kijken en heb je verschillende van NYC. Als ik de NYC/Manhattan bestel dan heb ik toch de red map icl. de wijken Soho/nolita en Midtown/theatre district? Of moet ik die toch apart bestellen zoals ze op de site ook als aparte boekjes staan.

Hoi Iris,

Ik heb de NYC/Manhattan gebruikt en daar staat heel Manhattan op vanaf de 125th street aan de bovenkant tot en met het Vrijheidsbeeld aan de onderkant. Op de map zelf staat alleen maar NYC zoals je op de site rechtsonderaan ziet als je met de muis over NYC/Manhattan gaat. Je zult hier veel plezier van hebben.

De andere maps van de diverse wijken zijn wel heel erg gedetailleerd en heb je voor een bezoek aan Manhattan normaal gesproken echt niet nodig. Die ik gekocht heb staat alles overzichtelijk op wat je nodig hebt. Het formaat is handig en makkelijk opvouwbaar (voorgeperst) en het materiaal is van heel stevig papier en kan tegen een stootje. Ik kan hem van harte aanbevelen.....

Marjan

Hoi Marjan,

Heel erg bedankt voor je snelle antwoord!
Ga hem meteen bestellen. Vind het een super dat je dat gezegt hebt in je verslag! Echt iets voor mij! Ja ik zag idd op de site dat het heel mooi met details is, vandaar zou het voor mij super zijn heb namelijk een heeel slecht richtings gevoel. En zo kan je in een oogopslag zien waar je bent en wat er in de buurt ookal weer allemaal was! Heb wel heel veel dingen opgeschreven die ik wil zien enzo. maar een kaart is vele malen makkelijker dan al die losse briefjes!

Nogmaals bedankt!

Iris

Wat een leuk verslag heb je er van gemaakt Marjan! Ik heb nu ook weer zin om die kant op te gaan

Groetjes,
Sonja