Wat nog het dichtste bij een ergernis in de buurt komt, is dat in de VS de prijs vaak niet de prijs is. De Amerikanen zetten mensen op de maan, maar op een prijskaartje aangeven hoeveel sales tax je moet betalen, lukt op een of andere manier niet. Net zoals de verplichte tip. Waarom moet ik opdraaien voor het feit dat het restaurant zijn werknemers niet fatsoenlijk betaalt. Zet het aub gewoon all-in op de menukaart. De extra glimlach maakt mijn horeca-ervaring echt niet beter. Als ik een excursie boek weet ik niet of ik wat dollarbriefjes moet hebben voor het geval de pet na afloop weer rondgaat.
Het mooie van de stopborden op kruispunten is dat de Amerikanen daadwerkelijk in de gaten houden wie er als eerste, tweede en derde komt aanrijden en netjes voorrang verlenen. Dat gaat in Nederland niet werken

. Het autorijden is in de VS een stuk beleefder en relaxer dan hier.
Als je eerder bij de bushalte staat, laten de Amerikanen je ook als eerste instappen (buitenlandse toeristen in de nationale parken doen daar net als wij Nederlanders dan weer niet aan).
Ik verwonder me ook altijd over de vele veiligheidswaarschuwingen. Als je de boot naar Alcatraz neemt is het bandje halverwege de tocht nog steeds aan het vertellen waar je allemaal voor uit moet kijken. Bij Disney rijdt het treintje vanaf de parkeer plaats naar de ingang niet voordat alle portentiele gevaren zijn vermeld. Ook al rijdt dat ding maar 5km per uur.
De typische radioreclames zijn altijd leuk om te horen. Lekker humoristisch en overdone.
Waarom geen terrasjes bij de mooie stranden? Waarom geen balkonnetje bij je motel? Waarom een bruine zak om je alcoholische versnapering?