babarage schreef:@almere vak v hoe doen jullie het op Schiphol met rolstoel assistentie? Beetje jammer dat je daar in vertrekhal in een hoekje zit te wachten tot ze je last minute naar de gate brengen waar je net twee minuten voor het boarden aan komt.
Het is vervelend om te zeggen. Maar ook dat is beroerd geregeld op Schiphol. Wij denken in Nederland heel erg tolerant en begripvol te zijn. Maar er is een serieus groot verschil hoe er wordt omgegaan met gehandicapten in bijvoorbeeld Duitsland, België, Engeland en Amerika.
Waar het al mee begint is dat je in Duitsland als gehandicapte geen parkeergeld betaald. Parkeerkaart tonen bij uitrijden en het is geregeld. Verder parkeer je in Duitsland met je auto altijd tegen de terminal aan zodat de afstand minimaal is. Voordat we inchecken bel ik altijd met de vliegveld/maatschappij om de laatste zaken door te spreken betreffende de rolstoel enz. Vaak staat er dan al iemand van het Rode Kruis voor je klaar die je overal mee naartoe neemt. Zorgt dat je voorbij de incheckbalie komt, voorbij de douane, vloeistoffencontrole. Je nergens hoeft te wachten en als eerste in alle rust het vliegtuig in gaat zonder dat iedereen je loopt aan te gapen.
In België en Engeland is dit vergelijkbaar. Even offtopic, ik kan je vertellen dat je in Turkije zelfs als een vorst behandeld wordt.
Helaas is dat op Schiphol anders. Daar laten ze je rustig 2 uur (of langer) wachten om je inderdaad holder de bolder last minute het vliegtuig in te kieperen. Met allerlei geïrriteerde blikken tot gevolg. Vantevoren met Schiphol bellen heeft geen zin. Ze doen er niks mee. Zo komt het regelmatig voor dat ze dus begeleiders te weinig hebben. Kortom, waardeloos geregeld. En die ervaring met andere landen heeft ons geleerd om zelf het heft in handen te nemen.
Wij zorgen er altijd voor dat we er ruim op tijd zijn. Loop meteen naar de rolstoelassistentie en geef aan dat we assistentie nodig hebben bij het inchecken dat mijn dochter daarbij geholpen moet worden gezien haar toestand. Dat is meestal al genoeg om ze daar in de vlekken te laten schieten. Terwijl ik dan bij het inchecken sta sluit ik meteen kort dat we met haar nog moeten eten en naar het toilet moeten om haar zo goed mogelijk in haar schema te houden. Dat levert in ieder geval op dat we dan meteen door de douane/vloeistoffencontrole en alles kunnen zonder dat we weer bij de rolstoelassistentie hoeven te wachten. Vanaf dat moment bedank ik ze altijd vriendelijk en zeg ik altijd dat we het alleen wel verder af kunnen. Vervolgens bij de incheckbalie geef ik aan dat we met een rolstoel reizen. Daar zien ze het dan weer in het systeem en mogen we altijd als eerste het vliegtuig in.
Met de maatschappij zelf neem ik altijd vooraf contact op om door te spreken hoe wij het graag met de rolstoel willen doen. Wordt altijd keurig aangetekend. En bij inchecken beginnen ze er altijd al zelf over. Hebben we hulp nodig in het vliegtuig, afmetingen van de rolstoel en ga zo maar door. Vaak krijgen we dan al stoelen toegewezen op de plekken die we graag willen hebben. Twee aan twee zodat mijn vrouw en andere dochter voor ons zitten. Mocht mijn dochter hulp nodig hebben dan kan mijn vrouw daarvoor zorgen. Dan blijkt stoelen reserveren bijvoorbeeld bij Lufthansa en British Airways niks te kosten.
Kortom, neem zelf het heft in handen. Maar ook hier kan Schiphol heel veel leren van andere vliegvelden.
