DV winnaar 2018: rapidbutch (laten we BeyondFaith gelukkig maken)

[Gast]

@RapidButch Ik heb idd. zelf een IR-1 VISA via de Brusselse ambassade bekomen eerder dit jaar en emigreer binnen een paar weken, als het schooljaar van de kinderen erop zit. Het nadert dus snel

Het interview was erg kort (5 of 10 minuten), maar ik ben dan ook al 15 jaar gehuwd en heb twee kinderen met mijn Amerikaanse vrouw dus veel overtuiging van een bonafide huwelijk was niet nodig

De consul geeft je een briefje mee waarmee je een week later zonder afspraak de enveloppe kan afhalen, die week heb je dus geen paspoort.

Veel geluk en geen stress!

[Sjonmans]

YES!!!, we hebben onze interview datum. Op 12 Juni is het zover en moeten we ons aanmelden op de ambassade in Brussel.

Spannend.........

[Rapidbutch]

Ik had beloofd om onze ervaring tijdens ons interview hier neer te pennen, goed of slecht, dus bij deze kom ik mijn belofte na.

Laten we beginnen bij Dinsdagochtend.
Tot mijn grote verbazing had ik een goeie nacht achter de rug. Ik had rustig geslapen en was niet echt veel wakker geworden. Had gedacht dat het een slapeloze nacht ging worden maar dat is zeer goed meegevallen. Ook het vrouwtje had goed geslapen dus "we were ready to go".

Om eventuele files en vertragingen te vermijden vertrokken we iets voor 9u vanuit het verre West-Vlaanderen richting Brussel. De kinderen moesten niet naar school dus die vonden dat natuurlijk super. De rit verliep zeer vlot. Enkel bij het binnenrijden van Brussel hebben we vrij lang in één of andere tunnel gestaan maar toch waren we rond 10u45 op onze bestemming.
De oudste dochter had nog een bon van de footlocker dus zijn we even naar de duurste straat op het Monopoly bord geweest (toch in de belgische versie). Na een gezonde hap in Exki (of zoiets) stapten we via de wetstraat (waar we prompt enkele ministers zagen) richting Ambassade om de omgeving even te verkennen. Het was nog voor 13u dus zijn we gewoon voorbijgewandeld en hebben ons in het Warrandepark op een bankje neergezet. We konden alle actieve mensen bewonderen die waarschijnlijk in hun middagpauze samen een rondje kwamen lopen.
Rond 13u20 vertrokken we naar de Ambassade. Daar aangekomen even tot bij de security gewandeld. Deze wist me te melden dat we pas om 13u45 ons konden aanmelden. (Dit had ik ook bij andere mensen reeds gelezen maar wou het spannend maken en ook even op de mens af stappen) Wij nog even langs de plaatselijke apotheek want de oudste dochter had een blaar op haar hiel, konden we dat toch ook fixen. Na dit intermezzo stappen we iets na 13u45 terug richting Ambassade. Stond er natuurlijk al een ganse rij aan te schuiven. F*ck, dat is niet goed begonnen. We kwamen dus nooit om 14u binnen. Na wat oponthoud bij onze voorgangers gaan we iets na 14u het terrein van de ambassade binnen.
Voor we het effectieve gebouw binnen mochten moesten we uiteraard nogmaals gescreend worden. Autosleutels moesten een apart bakje in want die mochten niet mee naar binnen. Nummertje nemen en dan in de wachtzaal plaats gaan nemen.

Na nog geen 10 minuten binnen te zijn kwam ons nummer op het TV-scherm. Ik mocht naar Counter 7.
Een zeer leuke en vriendelijke dame stond mij in het nederlands te woord. Eén voor één werden alle documenten afgegeven en zoals ik verwacht had zaten er veel te veel documenten in mijn mapje. Van te veel voorbereiding gesproken (maar het is nu éénmaal een zeer belangrijk moment en wou niets aan het toeval overlaten). Daarna moesten mijn vrouw en mezelf onze vingerafdrukken nog achterlaten. Ook dit verliep vlot.

Nadat alles ingeleverd was mocht ik naar Counter 5 om te betalen en moest ik met het betalingsbewijsje terug naar Counter 7 (ineens $ 1.320 lichter ). Alles was in orde en ik mocht terug plaatsnemen. Eens ons nummer terug op het schermpje kwam moesten we alle 4 naar de Consul. Na opnieuw nog geen 10 minuten te hebben gewacht verschijnt ons nummer op het scherm. Counter 2. Dat is de Consul, dat had ik al gezien toen ik naar het toilet was geweest met de jongste dochter.

Zonder zenuwen begaven we ons richting de plaats waar onze toekomst bepaald ging worden. De Consul was een zeer vriendelijke jonge dame. Het interview ging als volgt.
CO: Hello, how are you?
WIJ: We're fine thank you and you?
CO: I'm fine, thanks. So you are the winner (kijkend naar mij)
IK: Yes that's me.
CO: Congratulations with that.

Nu kijkt ze eerst alle 4 onze paspoorten na en vraagt of wij dit effectief zijn.
Daarna moeten we via onze vingerafdrukken bevestigen dat we nog steeds de mensen zijn die daarnet alle papieren hebben ingediend. Ikzelf mocht voor de beide dochters "tekenen" met mijn vingerafdrukken.
Daarna vertelde ze ons dat de dochters wat in de wachtruimte mochten gaan spelen want "this part is a bit boring for them" zei ze ons.

CO: So, what is the highest degree you own
IK: xxxxx
CO: And what work are you doing now?
IK: xxxxx
CO: And you m'am?
VROUW: xxxxx
CO: And do you plan to do that in the US?
IK: Yes I do.
CO: So, where do you guys plan to move?
IK: Houston, Texas.
CO: Nice, well you are approved.
IK: (inwendig dan toch)

Daarna keuvelen we nog wat over BBQ en zo en de Consul verteld ons dat we onze paspoorten met het visum erin binnen de week zouden mogen verwachten. Ze wenst ons nog veel success en daar gingen we dan.
Toen we terug bij de auto aankwamen hadden we al een heleboel berichtjes om te weten hoe het was geweest (we hadden onze telefoons in de auto achtergelaten om geen problemen te hebben op de Ambassade). We zijn toen teruggereden naar West-Vlaanderen en het goeie nieuws gaan vieren in onze locale frituur. Om het allemaal Bigger te maken heb ik maar een XXL frikandel (curryworst) van 35cm gegeten.

Vandaag een e-mail van de koerierdienst ontvangen dat ze morgen onze paspoorten komen afleveren. Dus dan zien we nog wat we kunnen boeken maar we hopen volgende week Dinsdag de oversteek te kunnen maken.
De volgende dagen gaan we gewoon op automatische piloot hier gans de boel afronden en inpakken en waarschijnlijk nu wel nog enkele korte nachtjes tegemoet om alles klaar te krijgen voor Dinsdag.

[Wanderlust]

YESSSS, gefeliciteerd!!!!

[hemmie]

Gefeliciteerd! Gaan jullie direct definitief, of eerst even op verkenning? Het is in elk geval nu lekker warm hier in Houston

[Hans_Belgium]

@ Rapidbutch

Proficiat met jullie APPROVAL.
Ben echt blij voor jullie.

Wat is dat goed gegaan, eigenlijk was dat interview maar een formaliteit.

[Anneke66]

Van harte gefeliciteerd!!!!!

[Dude]

Proficiat !!
Ik zei toch al dat het een makkie werd
Veel gelijkenissen met onze dag in brussel trouwens, ook veel te vroeg en in het park op een bankje gaan snoezen haha. Wel geen ministers gezien .
Ook de frietviering haha, echte Belgen dus

Enige wa veranderd is, is dat ze nu precies de paspoorten via de post versturen. Wij moesten terug naar Brussel om ze op te halen.


Nogmaals proficiat

[Old Faithful]

Gefeliciteerd.

[Rapidbutch]

Aan iedereen bedankt voor de felicitaties. Wordt steeds spannender en spannender.

Gefeliciteerd! Gaan jullie direct definitief, of eerst even op verkenning? Het is in elk geval nu lekker warm hier in Houston

We gaan onmiddellijk definitief. We willen de dochters eerst nog wat laten gewoon worden aan alles en ook zoveel mogelijk op orde hebben voor ze met het school beginnen. Dan kunnen ze zich daar op focussen en niet meer op alle andere randzaken waar wij mee bezig zijn.

We hebben net vrienden over die ook in Houston wonen en die hebben ook al meegedeeld dat het behoorlijk warm is.

[Rapidbutch]

Proficiat !!
Ik zei toch al dat het een makkie werd
Veel gelijkenissen met onze dag in brussel trouwens, ook veel te vroeg en in het park op een bankje gaan snoezen haha. Wel geen ministers gezien .
Ook de frietviering haha, echte Belgen dus

Enige wa veranderd is, is dat ze nu precies de paspoorten via de post versturen. Wij moesten terug naar Brussel om ze op te halen.


Nogmaals proficiat

Thanks Dude.

Ja, als Belg moet je toch frietjes eten na een belangrijke gebeurtenis. Heb jullie verhaal nog eens gelezen en het is idd vrij gelijkaardig.
En nu worden de paspoorten idd met de post verstuurt. Je moet je adres opgeven op het ogenblik dat je de afspraak maakt want dit moet je sinds dit jaar ook doen. Ook al kreeg je reeds je datum en uur van interview, je moet nog steeds je afspraak vastzetten bij de ambassade en iedereen eraan toevoegen die meekomt naar het interview.

[Rapidbutch]

Wel jammer dat we van BeyondFaith niets meer vernemen.
Ben zo benieuwd of het hen ook is gelukt want vreugde (en verdriet) is zoveel beter als het gedeeld kan worden...

[Nagini]

Van harte gefeliciteerd! Dat is snel gegaan, zeg . Hadden jullie alle tickets en de verhuizing dan al gepland voordat jullie je gesprek op de ambassade hadden? Zo snel verhuizen lijkt mij toch wel erg kort dag.

[Rapidbutch]

Bedankt voor de felicitaties.
We hadden inderdaad reeds een tijdje alles reeds gepland. Ons huis is al sinds eind vorig jaar verkocht, mijn wagen is vorige week de deur uit gegaan en de auto van mijn vrouw leveren we Maandag af. Voor de rest zijn we zo goed als klaar om alles in reiskoffers te steken en het vliegtuig op te stappen. Tickets moeten we nog bestellen maar daar wachten we eerst onze paspoorten voor op. (Je weet nooit dat er schrijffouten op het visum staan en dan moeten ze terug naar Brussel)

En als alles snel gaat heb je ook niet veel tijd om na te denken. We hebben immers een jaar gehad om alles op te zoeken en na te kijken dus tijd genoeg lijkt me.

[hemmie]

Succes met de laatste loodjes dan! Je dochters zullen natuurlijk ook pas naar school kunnen als je een woning/adres hebt (neem tenminste aan dat ze naar public school gaan), dus dat kun je dan hopelijk nog wel regelen voor het schooljaar begint. Heb je al een bepaald deel van Houston op het oog? Niet elk schooldistrict begint op dezelfde datum, daar zit dit jaar geloof ik brij veel verschil tussen.

[robbyvg]

Proficiat! leuk om jullie weg te lezen! Nu kan alles pas echt starten

Even een praktische vraag, moeten alle documenten vertaald aangeleverd worden? Had gelezen dat ze gewoon in het Nederlands mochten of heb ik dit mis?

[Rapidbutch]

Wij hadden alles laten vertalen maar heb enkel de nederlandstalige moeten afgeven (of toch een kopie ervan want de originelen krijg je terug). Ik wist het niet zeker en heb geen risico genomen maar het was dus niet nodig geweest.
Enkel de Consul is engelstalig, al de rest spreekt Nederlands.

[Sjonmans]

Gefeliciteerd! Echt super dat alles gelukt is.
Lijkt mij ook wel erg vervelend, al die spanning en dan bij de Consul even een formaliteit doorlopen. Wat zal de ontlading groot zijn geweest?!

Ook mooi om te zien dat jullie op zo'n korte termijn gaan vertrekken.
Puur even nieuwsgierig. Hoe gaan de kinderen er mee om?

[Rapidbutch]

Alweer een lange tijd geleden dat ik hier nog iets van me heb laten horen. De hectiek van de afgelopen maanden zal ik maar als excuus inroepen voor deze veel te late update. Maar vooruit met de geit, hier gaan we dan.

Waar waren we gebleven… onze paspoorten waren opgestuurd met de koerierdienst. Deze werden dan idd de volgende dag aan huis afgeleverd. 4 grote, zachte enveloppes. Inhoud hiervan zijn dus je paspoort, een eveneens A4 vormige geel-bruine enveloppe die onder geen beding opengemaakt mag worden en nog wat informatie mbt het visum en hoe je kunt gaan betalen om je plastieken green-card te ontvangen (4 maal $220, dankuwel).
Het visum in je paspoort is, zoals hier reeds vaak is aangegeven, 6 maanden geldig vanaf de datum van je medisch onderzoek. Wij hadden dus nog ergens tot in November (maar dat maakte dus niet al te veel uit).

Voorbereiding voor het vertrek.
We waren dus helemaal klaar om te vertrekken (dachten we).
Eerst snel zien of we nog tickets konden boeken. Voor Dinsdag 19 Juni waren er via TUI dus nog tickets te verkrijgen naar Miami, enkele reis. 179€ per persoon zonder bagage. Mits een toeslag van 150€ per persoon hadden we dus wel voor iedereen bagage, kregen we een upgrade naar Premium klasse, premium maaltijd en nog enkele zaken. Dit dan maar snel genomen en onze tickets waren geboekt.
Dan ook nog snel even de huurauto voor de eerste 2 weken vastleggen en een hotel voor de eerste overnachting. Daarna zien we wel hoe snel of traag we richting Houston willen rijden.

En dan volgt het inpakken.
We hadden nu nog 2 dagen om alles in huis op te ruimen. Het sorteren kon beginnen. Wat nemen we mee in onze 4 grote koffers en wat wordt er nagestuurd met boot of vliegtuig. Meubels en dergelijke doen we niet mee dus enkel kledij, speelgoed (want die kleinste heeft al een ton aan playmobil verzameld) en zaken met emotionele waarde. Dit moet wel lukken op 2 dagen. Is me dat een rollercoaster geworden.

Om het verhaal kort te houden. We moesten op 19 Juni om 6 uur vertrekken richting luchthaven en we waren rond 2uur klaar met alles in te pakken en dit met praktisch geen slaap tussenin.
We hadden in onze planning te weinig rekening gehouden met alle mensen die nog even langsgekomen zijn om ons goeiedag te komen zeggen. Dit apprecieerden we uiteraard volledig maar we hadden deze tijd toch wat verkeerd ingeschat.
Het afscheid van ouders, broer, zus, familie en vrienden was niet altijd eenvoudig en natuurlijk ook te begrijpen als je weet dat je elkaar toch een tijdje niet meer fysiek zal zien (hoewel Skype hier toch wel veel in geholpen heeft).

Oversteek dag
En dan was de dag van vertrek aangebroken. Onze beste vrienden brachten ons naar de luchthaven. De rit verliep zonder problemen en we waren ruim op tijd aangekomen. De front-desk was zelfs nog niet geopend. Toen deze opende nog afscheid genomen van onze vrienden wat opnieuw een zwaar moment was. Toen we alles hadden afgegeven, door naar de securitychecks om zo bij onze gate aan te komen. We lopen nog wat rond om de tijd te stillen en daarna gaan we aan boord. Tot onze verbazing zitten we op rij 3 in de hoogste klasse die bij TUI te boeken viel. Een zee aan beenruimte, lekkere maaltijden met zelfs een glaasje champagne, tussendoortjes, … . Dit was toch boven wat we verwacht hadden. En dat voor een prijs waarvoor we nog niet naar de VS hadden kunnen vliegen (heen en terug dan uiteraard).

Aangekomen op Miami airport begaven we ons met elk zijn paspoort en geel-bruine enveloppe richting de paspoortcontrole. Laatste persoon die ons nog de toegang kon weigeren. We gaven ons paspoort en enveloppe af aan de vriendelijke heer. Deze gaf enkele zaken in op zijn systeem en riep dan een collega om ons te begeleiden naar een aparte ruimte. Dit was een zaaltje met een ganse hoop stoelen en enkele loketten. We mochten plaatsnemen tot onze naam afgeroepen werd. Enkele personen werden aan een grondig verhoor onderworpen terwijl wij rustig en braaf bleven wachten. Na een kwartiertje was het onze beurt. Geen vragen, enkel uitleg over hoe het proces verder verloopt en dat we binnen de 7 maanden onze plastieken versie van de greencard in de bus van het contactadres gingen ontvangen. En dat was het dan. We stappen terug buiten met beiden het besef dat dit het nu echt was. We zijn nu helemaal toegelaten om de komende periode in de VS te verblijven, zonder beperking in tijd.

We gaan onze bagage ophalen en dan richting de MIA-Mover naar de Car Rental location. Hier even alles in orde brengen en de wagen ophalen. We hadden voor een mini-van gekozen omdat hier zeker al onze bagage in zou passen. (4 grote valiezen en 4 trollies). Dan op weg naar het hotel want iedereen was moe en wou zo snel mogelijk naar bed. Het avontuur kon beginnen …

[Rapidbutch]

Road trip Miami – Houston
We hebben een rit van 1250 mijl voor de boeg die non-stop 17 en een half uur in beslag zou nemen. Dit gaan we uiteraard niet doen en gaan verschillende tussenstops nemen onderweg.

Na een korte nacht (die jetlag he) zitten we om 6u30 reeds gewassen en al aan de ontbijttafel. We beslissen om onze volgende nacht in de buurt van Orlando te gaan doorbrengen. Dit is reeds een goeie 4 uur van onze reistijd ingekort. Aan dit tempo zouden we in 4 dagen aankomen in Houston.
In Orlando aangekomen even snel (alhoewel met 3 dames in mijn gezelschap) naar The Florida Mall. Eten in Spileto (lekkere pasta), een desert bij Carlo’s Bakery en nog even wat rondkuieren langs de winkels. Er was uiteraard ook aandacht voor het WK voetbal en ik laat de dames even alleen verder wandelen terwijl ik mezelf tussen de meute zet om op een groot scherm een wedstrijd te volgen (het was Spanje tegen een ploeg dit ik me niet meer kan herrineren).

De volgende dag vertrekken we richting Pensacola waar we de nacht gaan doorbrengen. Onderweg stoppen we even in Gainsville om een bezoek te brengen aan het Florida Museum of Natural History met in het bijzonder de mooie vlindertuin. Dit vond iedereen super. Daarna wat eten en onderweg naar Pensacola. ’s Avonds rijden we nog even naar Pensacola Beach maar besluiten om hier de volgende dag ’s morgens terug te komen. De uitgangsavond was reeds begonnen en onze meiden gingen graag terug vroeg naar bed. We bespreken voor het slapen gaan samen de plannen voor de volgende dagen en beslissen om 2 nachten in New Orleans te slapen. We zullen dicht in de buurt voorbijkomen en willen van de gelegenheid gebruik maken om de stad even te zien. Moeten we later dan niet meer opnieuw doen (wat zeker niet meer zal gebeuren).

De volgende morgen terug vroeg uit de veren en op naar Another Broken Egg. Een ontbijtrestaurant want de meiden willen graag een Amerikaans ontbijt. De porties zijn hier op zijn minst Amerikaans te noemen. Dit krijgen we toch niet allemaal naar binnen gespeeld.
Na het ontbijt rijden we terug naar Pensacola Beach waar we even ten volle van de zee en strand genieten.
We blijven hier enkele uren en rijden dan door naar New Orleans.
Over New Orleans kunnen we kort zijn. De stad spreekt ons helemaal niet aan. Is zeer vuil, er hangt doorheen gans de stad een bepaalde geur die niet echt aangenaam is. Dit is niet meer voor herhaling vatbaar. Maar we hebben het toch gezien dus deze stad kan van onze checklist.

We rijden na 2 overnachtingen in New Orleans door richting onze eindbestemming: The Woodlands, TX (onderdeel van de Houston metro area). We overnachten de eerste nacht nog in een hotel om daarna 2 weken in een vakantiehuis te vertoeven zodat we een uitvalsbasis hebben om de eerste zaken te gaan regelen.

Let the House Hunting begin ….