Hier mijn levensverhaal dan
Ik liep ooit stage in Branson MO, een touristendorp waar miljoenen bezoekers komen. Ik zou toen gaan trouwen met een amerikaanse (niet gebeurd) maar ik speelde ook in de greencard loterij. Heb dus gewonnen.
Ik ben toen terug naar branson gegaan omdat ik dacht dat mijn mijn opleiding in de leisure industrie ik daar een mooie carriere kon beginnen.
Dat was de eerste fout. Baantjes zat maar veel betaalde het niet.
de eerste betaalde 6.40 per uur. Toen naar de tweede baan. Niet veel interessanter, maar het betaalde $8 per uur. 2 maand later ontslagen met 25 anderen omdat het bedrijf niet liep.
Daar sta je dan $500 op de bank geen baan en dan denkje: waar ben ik in hemelsnaam aan begonnen.
Ander baantje aangenomen in de catering van een luxe hotel onderwijl suf sollicteren en een baan gevonden. Freight brokerage werd het. Vinden van lege vrachtwagens voor vracht van klanten. Toen kreeg ik een computer en internet. Kom een nederlandse tegen in een chatroom die 800km verderop woont. Om een lang verhaal korter te maken ben ik nu 8 jaar getrouwd, door toeval met real estate in aanraking gekomen (na een aantal baantjes later). Na 4 jaar mijn eigen real estate brokerage begonnen en dat doe ik nog steeds met veel plezier.
Of te wel je gaat in je uppie met niks naar amerika met het doel wat met je opleiding te doen. 11 jaar later doe je totaal wat anders en trouwt met een Nederlandse die je in Amerika moet vinden.
Het leven is nu ook totaal anders met geen financiele zorgen, leuk werk, mooi huis, 2 kinderen etc.
Het mooiste van 11 jaar Amerika?
Dit
Het antwoord op je vraag voor mij is dat het beide onvoorspelbaar en onvoorstelbaar is geweest