De eeuwige vooroordelen, welke zijn waar, welke niet?

[Sandy]

Een keer stond de deur na een 3 weekse vakantie nog wagenwijd open. Gelukkig dat er geen racoons inkonden vanwege de horredeur.

Dat is hier echt ondenkbaar! : ))

[Bjorn006]

Een keer stond de deur na een 3 weekse vakantie nog wagenwijd open. Gelukkig dat er geen racoons inkonden vanwege de horredeur.

Dat is hier echt ondenkbaar! : ))

Amai nog niet. Hier bij ons is al in vrijwel elk huis in de buurt ingebroken, en we sluiten dus alles goed af.

Ook vervelend is de laksheid van het gerecht in België. Ok, ze hebben geen plaats in de gevangenissen, maar moeten ze daarom iedere crimineel die levenslang kreeg na 5 jaar vrijlaten? Of wat met dat verlof dat ze krijgen bij goed gedrag, ik heb al vaak in het nieuws gehoord dat ze een topcrimineel nooit meer terug hebben gezien .

Doet altijd wel eens goed om te zien hoe hard agenten in de VS (mogen) optreden. Dan denk ik dat je tenminste het gevoel hebt dat er over je veiligheid gewaakt wordt, in tegenstelling tot hier.

[marcuscj]

, Tink schreef: in Amerika applaudiseert men, ook voor zichzelf. Degene die een prsentatie gegeven heeft staat vaak vrolijk mee te klappen. In Nederland zou dat nooit gebeuren, voor jezelf klappen.....

Dat heb ik nooit gezien in the US en ik werk hier meer dan 40 jaren voor verschillende companies.

[Animar]

Ik snap niet waarom Nederlanders altijd hun eigen prestaties zo hard minimaliseren. Een beetje trots op de eigen prestaties mag toch met momenten.

Dat hoort bij de calvinistische aard. "Eigen roem stinkt" zegt men in Holland. Het is daar niet erg gepast om veel lawaai te maken over de eigen prestaties. Liever doet men dat op een wat indirecte wijze: "Waarin een klein landje groot kan zijn....".

--john

Enerzijds is dat wel zo, maar aan de andere kant merk ik de laatste tijd toch wel dat mensen hier in Nederland vreselijk met zichzelf weg lopen. Heel irritant is dat. "Iedereen" wil boven een ander uitsteken, altijd even een schepje er bovenop.

Verder vind ik het in Amerika zo prettig dat niet iedereen op elkaar let. In Nederland wordt dat ook weer steeds erger de laatste tijd. Iedereen let op elkaar. Dan gaat het over kleine dingen soms hoor, zoals kleding ("goh... wat heeft híj nou aan?!) Maar ook vooral over de wat duurdere uitgaves zoals auto's en huizen ("hoe doen ze dat toch, zal vast wel van de bank zijn, dat kunnen zij toch nooit betalen, waar doen ze het van, heeft ie een erfenis getrokken").
In Amerika heb ik dat zelf nog nooit meegemaakt, iedereen doet en kan doen wat hij wil, niemand die er echt op let of over roddelt.
Maar misschien heb ik het wel mis, want ik woon er natuurlijk niet. Ik ga er alleen op vakantie heen. Mijn man heeft voor z'n werk verschillende keren in Amerika gezeten (Houston) en die zei dat ook. Op het werk en buiten het werk merkt hij daar ook niks van.
Heel prettig is dat...

[StageNYCfall2007]

Nederlandse uitspraken:

'Doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg'

'Dromen zijn bedrog'

'Wie als een dubbeltje geboren is, wordt nooit een kwartje'

Blèh Wat mij betreft schiet NL hierin tever door naar de verkeerde kant. Het welbekende maaiveld.

Dat zie je ook met afscheid van topsporters. Richard Krajicek: een bloemetje en een rondje over het veld, bij het einde van zijn carriere.
Rik Smits, NBA-allstar, niks geen respect gekregen in Nederland na afloop van zijn fabelachtige carriere. Dat is schandalig.

En de vooroordelen: daar wordt je soms zat van. Mensen die zo praten over de VS zijn zelf vooringenomen, arrogant en weten niks van het land. Iets wat ze de Amerikanen juist verwijten.

[kastelke]

In Amerika heb ik dat zelf nog nooit meegemaakt, iedereen doet en kan doen wat hij wil, niemand die er echt op let of over roddelt.
Maar misschien heb ik het wel mis, want ik woon er natuurlijk niet. Ik ga er alleen op vakantie heen.

Mijn (beperkte) ervaring in Chicago en Michigan City was ook dat het niemand iets kon schelen wie wat wel of niet had. Een heel gemoedelijke en niet-competitieve sfeer dus. Maar ik heb de indruk dat dat toch heel verschillend kan zijn van streek tot streek. Want toen ik een tijd geleden wat onderzoek deed naar waar we ons wilden vestigen (Princeton, New Jersey, of toch maar net de grens met Pennsylvania over, regio New Hope), hoorde ik van Vlamingen die er wonen dat er toch een groot verschil is: in Princeton blijken er toch delen te zijn waar de mensen veel meer in competitie gaan met elkaar: heeft de ene een boot, dan moet de andere dat ook, idem met een zwembad, een nog grotere auto, een derde auto, een verre reis, ... Veel meer snobby ook. En dan zou ik het ook wel vreselijk vinden om in zo'n buurt te wonen.

[JohnNJ]

, Tink schreef: in Amerika applaudiseert men, ook voor zichzelf. Degene die een prsentatie gegeven heeft staat vaak vrolijk mee te klappen. In Nederland zou dat nooit gebeuren, voor jezelf klappen.....

Dat heb ik nooit gezien in the US en ik werk hier meer dan 40 jaren voor verschillende companies.

Ik zie dat meeklappen ook wel gebeuren. Ik doe het zelf ook wel eens Het valt echter te betwijfelen of men dat in het algemeen voor zichzelf doet. Als er na afloop applaus is, is het lastig om jezelf een houding te geven. Men kan daar moeilijk breed glimlachend en met gespreide armen gaan staan als ware men een zegevierende presidentskandidaat. Meeklappen is dan nog zo gek nog niet.

--john

[Souraia]

In mijn omgeving heb ik behoorlijk veel last van vooroordelen over Amerika en Amerikanen. Het is soms zo erg dat ik tegen bepaalde figuren niet eens meer vertel dat ik op vakantie naar Amerika ga.
Het irriteert mij zo erg, juist omdat ik een heel groot liefhebber (zacht uitgedrukt) van Amerika ben en het echt voelt als een persoonlijke aanval. Maar goed, in de loop der tijd kan ik dat steeds beter van mij afzetten.

[dora]

, Tink schreef: in Amerika applaudiseert men, ook voor zichzelf. Degene die een prsentatie gegeven heeft staat vaak vrolijk mee te klappen. In Nederland zou dat nooit gebeuren, voor jezelf klappen.....

Dat heb ik nooit gezien in the US en ik werk hier meer dan 40 jaren voor verschillende companies.

Ik zie dat meeklappen ook wel gebeuren. Ik doe het zelf ook wel eens Het valt echter te betwijfelen of men dat in het algemeen voor zichzelf doet. Als er na afloop applaus is, is het lastig om jezelf een houding te geven. Men kan daar moeilijk breed glimlachend en met gespreide armen gaan staan als ware men een zegevierende presidentskandidaat. Meeklappen is dan nog zo gek nog niet.

--john

Ik zie dat klappen juist meer in NL dan hier. NLers klappen ook als het vliegtuig weer veilig is geland, dat doen Amerikanen ook niet.

Ik ben het wel eens met dat je hier (ook in NJ) meer je eigen gang kunt gaan zonder direct opmerkingen te krijgen van anderen, mensen zeggen hier 'good for you' als je een nieuwe auto hebt ofzo. In NL ben je vaak bang voor opmerkingen of zelfs 'per ongeluk' een kras.

DOra

[Rob]

NLers klappen ook als het vliegtuig weer veilig is geland, dat doen Amerikanen ook niet.DOra

Wij vliegen regelmatig ook met puur NL vluchten maar dat hebben we nog niet meegemaakt

[dora]

NLers klappen ook als het vliegtuig weer veilig is geland, dat doen Amerikanen ook niet.DOra

Wij vliegen regelmatig ook met puur NL vluchten maar dat hebben we nog niet meegemaakt

Hmm, wij regelmatig Ik dacht dat het typisch NLs was. Bij vluchten naar Amsterdam vanuit hier (Continental of KLM) en ook vooral bij charter vluchten (naar Kreta bv.).

Dora

[Bennogr]

Ik heb altijd het omgekeerde meegemaakt: Amerikanen die klappen als het vliegtuig weer veilig terug is op Amerikaanse bodem.

En dat meeklappen: ik heb altijd gedacht dat dat iets was wat voornamelijk communisten deden, Mao, of de 'oude garde' van de top van de communistische partij top in de voormalige Sovjet Unie.

Overigens: ZO gezapig gaat het in het Amerikaanse zakenleven nou ook niet. Keihard werken, het eerste jaar mag je blij zijn als je een week vakantie krijgt (en geen vakantiegeld!). 'Keeping up with the Joneses', dus als de buurman wat koopt, moet jij dat ook hebben, dat soort. Ga maar eens kijken/luisteren op de Upper Westside van Manhattan, waar de yuppies (of heet dat tegenwoordig niet meer zo?) wonen. Pa en ma die een babysitter huren om een avondje uit te gaan en elkaar dan om 10 uur 's avonds bellen omdat ze nog steeds op kantoor zitten.

Of de mensen die keihard werken om hun kind van 2 in de 'juiste' peuterspeelzaal te krijgen, anders gaan ze 'natuurlijk nooit' naar Harvard.

Anecdote: toen de directrice van een van die 'betere' speelzalen eens liet vallen, dat ze zochten naar spontane kinderen, kwam er meteen een ondernemend persoon die lessen in het spontaan zijn organiseerde voor baby's!

[Pete.Z]

Afgaand op mijn eigen ervaringen met mensen hier en in Amerika,kunnen alle vooroordelen in dit draadje waar zijn.Of niet waar.

Je kan absoluut geen heel volk/land beoordelen aan de hand van een aantal voorbeelden of rare vooroordelen.

Ik stoor me er niet aan,net zoals ik me niet stoor aan de vooroordelen die over nederlanders bestaan,ik ben wie ik ben,leef mijn leven zoals ik wil,en heb mijn eigen waardeoordelen,gebaseerd op eigen ervaring.

[TravelGuy]

Ik zie dat meeklappen ook wel gebeuren. Ik doe het zelf ook wel eens Het valt echter te betwijfelen of men dat in het algemeen voor zichzelf doet. Als er na afloop applaus is, is het lastig om jezelf een houding te geven. Men kan daar moeilijk breed glimlachend en met gespreide armen gaan staan als ware men een zegevierende presidentskandidaat. Meeklappen is dan nog zo gek nog niet.

--john

Ik zie dat klappen juist meer in NL dan hier. NLers klappen ook als het vliegtuig weer veilig is geland, dat doen Amerikanen ook niet.

Ik ben het wel eens met dat je hier (ook in NJ) meer je eigen gang kunt gaan zonder direct opmerkingen te krijgen van anderen, mensen zeggen hier 'good for you' als je een nieuwe auto hebt ofzo. In NL ben je vaak bang voor opmerkingen of zelfs 'per ongeluk' een kras.

DOra

Dat klappen in het vliegtuig is uberhaupt onzinnig, te weten dat dit (hoe dom het ook klinkt) het gevaarlijkste stukje is...
Dat ze zouden klappen als ze éénmaal aan de gate staan staan... zou nog kunnen, maar niet na "touch down"

[Pete.Z]

Dat klappen is volgens miij ooit begonnen in de begintijd van het massaal bereikbaar worden van vliegreizen voor iedereen,goedkope charters naar Spanje en dergelijke in de jaren 70.

Ik heb het zelf nog nooit meegemaakt,godzijdank.

[Joke]

Ik zat eens naast een stel die na het landen opstonden in heel hard schreeuwden: Hallelujah, bless the lord!!!!

[kastelke]

Ik zat eens naast een stel die na het landen opstonden in heel hard schreeuwden: Hallelujah, bless the lord!!!!

Zeker en vast Amerikanen!

[jerbia]

Ik zat eens naast een stel die na het landen opstonden in heel hard schreeuwden: Hallelujah, bless the lord!!!!

Dan schrik je je toch ook een ongeluk :hilarious:

[Pete.Z]

Ik zat eens naast een stel die na het landen opstonden in heel hard schreeuwden: Hallelujah, bless the lord!!!!

Ik weet zeker dat mijn moeder niet durft te vliegen,maar ik denk dat dat ook haar reactie zou zijn.

[Loek]

Ze zitten niks in met het milieu

Ik zie weinig tegengas op dit vooroordeel. Vinden julllie werkelijk dat de US zo weinig doet aan het milieu? Komt dat omdat de US het Kyoto verdrag niet wil ondertekenen? Is dat de enige maat waarmee milieubewustzijn wordt gemeten? Wij recyclen (papier, glas, plastic) thuis en op het werk, net zoals in Nederland en Belgie. De zware industrie hier moet zich aan strikte regels houden met betrekking tot uitstoot van schadelijk zaken. Men had hier reeds in de 70'er jaren loodvrije benzine aan de pomp. Ik kan hier gewoon het water drinken uit een berg beekje. Het oppervlak aan beschermde natuurgebieden in de US is toch ietsje groter dan in Europa.