Grand Canyon Rim to River: lust of last

[frenkie]

Hallo,

Heel hoog op ons verlanglijstje staat de hike van Grand Canyon Village naar de Colorado River over de Bright Angel Trail. Persoonlijk vind ik dat ik de Grand Canyon alleen maar 'gedaan' heb als ik dat pad helemaal gelopen heb.

Nou ben ik een beetje huiverig om dat pad te lopen in 1 dag omdat op de officiele site het zeer stellig wordt afgeraden om dit te lopen in 1 dag. Nou hebben de Amerikanen wel een beetje een naam (niet verkeerd bedoeld) om voor alles te waarschuwen (ivm rechtzaken?). Een kennis heeft dit pad (eind augustus jaren terug) gelopen in 1 dag en zegt dat het niet makkelijk is maar wel te doen.

Ik ben benieuwd of iemand deze hike al eens heeft gedaan in 1 dag en wat hij/zij ervan vond. Wij zijn eind juli in de Grand Canyon. Trouwens nu al hard aan het trainen om daar toch goed voor de dag te komen (goede voorbereiding is al de helft gewonnen zegt men).

Gr,
Frank

[nieuwenoord]

Eh, eind juli is het vaak ook nog bloedheet in de Grand Canyon. Ik ben al helemaal geen hiker, maar ik snap vaak niet waarom mensen dit soort adviezen negeren. Als het fout gaat, is het nog maar de vraag of je op hulp kan rekenen én als je hulp krijgt, in hoeverre draai je dan zelf op voor de kosten?

[Martin & Marianne]

Er zijn inderdaad mensen die het in 1 dag doen, maar of dat ook in de zomer is, weet ik niet. Zoek eens via google naar verslagen zoals hieronder ( http://www.bobspixels.com/kaibab.org/bc/gc_tr_sk.htm ), dan krijg je een beter beeld van wat mogelijk is.

An ambitious day hike and one that I recommend heartily is to go down the South Kaibab Trail, then west along the Tonto Trail to Indian Garden and up the Bright Angel. This trip should not be attempted in the summer months as it is difficult to carry all of the water you will need and you won't find any until you get to Indian Garden, 8.8 miles from the trailhead.

De afstand via de BAT is 7.7 mijl, en dat twee keer. Al vermoeiend genoeg in de hite zonder de enorme klim.
Zelfs als je zowel naar beneden als naar boven de BAT neemt (en dat is aan te raden omdat daar meer schaduw en water is) zul je nog behoorlijk wat water mee moeten sjouwen.

Wij hebben ooit een stuk van de BAT gelopen (toen we nog jong waren), in september, met bewolkt weer, jas en trui aan want het was frisjes op de rim, en na 10 minuten ging de jas uit, en na nog een paar minuten ook de trui. Een half uur dalen betekende een uur klimmen, en dat laatste uur was niet gemakkelijk!

Hier iemand die vindt dat het moet kunnen (hij rekent er 11 uur voor, op Labor day): http://www.u.arizona.edu/~sandiway/hike ... index.html

Marianne

[Veusy]

goed nadenken eer je begint. Toen ik vorig jaar in de Grand Canyon was, waarschuwde men via borden de mensen voor de gevaren.

Op een bord las ik het verhaal van een marathon loopster. Zeer goed getraind dus en ook een sterk uithoudingsvermogen. Maar ze heeft een wandeling in de Grand Canyon niet overleefd. Weg verloren, in paniek geraakt en snel gestorven van uitdroging door de hitte.

Om een lang verhaal kort te maken: negeer zeker niet de raadgevingen die men geeft.

[Pete.Z]

In Juli zou ik het zeker niet in 1 dag proberen,het is vragen om problemen.

Probeer het boek Over The Edge,Deaths in Grand Canyon is op de kop te tikken en lees het....dan neem je echt wel 2 of 3 dagen de tijd.

1 dag is trouwens toch jakkeren,terwijl het echt iets is om op je gemak te doen en van te genieten.
Mijn vader en ik hebben het ook nog steeds in de planning,maar dan wel met 1 maar beter 2 overnachtingen beneden in de Phantom Ranch.

[frenkie]

Hoi,

Natuurlijk gaat veiligheid voor alles. We gaan in ieder geval de BAT een stuk lopen. In hoeverre? Ik denk dat je dat op de dag zelf moet bekijken en het gezond verstand moet gebruiken. Als het goed gaat en je gaat goed voorbereid op pad moet je al een heel eind komen. Daarnaast ben ik niet alleen maar we gaan met twee.
Aan de verhalen te zien zeggen een aantal mensen dat het te doen is en andere zeggen weer van niet. Ik wil alleen een beetje polsen of de waarschuwingen echt zo lettelijk genomen moeten worden (staan er natuurlijk niet voor niets) of dat het een stuk bangmakerij is om voornamelijk de ongeoefende en niet voorbereide "bustoerist" ervoor te behoeden te ver te gaan zonder bv water. Tuurlijk zijn er altijd gevallen waarbij het mis gaat.
Ik heb er in ieder geval super veel zin in om de BAT te lopen en we laten tzt wel weten hoe ver we zijn gekomen.

Gr,
Frank

[Eefje]

Hoi,

Wij hebben een drietal weken geleden de BAT gelopen tot aan Plateau Point. Wij hebben hier 10 uur over gedaan. Wij zijn om acht uur vertrokken (door omstandigheden eigenlijk een paar uur te laat) en waren om 18 uur terug boven. Wij hebben dit op het gemakje gedaan en veel (langere) rustpauzes genomen (vooral begin namiddag wanneer de zon het hardst schijnt). In de resthouses en Indian Gardens kan je luisteren naar praatjes van de Rangers. Echt een aanrader!

Op onze weg terug naar boven zijn wij iemand tegengekomen die 's morgens op de North Rim was vertrokken en dus op dezelfde dag nog naar de South Rim ging...

Als je een goed geoefende wandelaar bent, voldoende eet en drinkt en op tijd vertrekt (omtrent zonsopgang) moet het volgens mij wel te doen zijn om naar de river en terug te hiken op 1 dag... Het beeld dat je beneden in de canyon krijgt (in ons geval dus plateau point) is overweldigend en helemaal anders dan wanneer je boven op de rim staat...

[Yeehaw]

In een dag naar de canyonfloor en weer naar boven in hoogzomer is volstrekt absurd en kan levensgevaarlijk zijn. Maar idioten houd je altijd.
Sorry Frank, ik kan het niet duidelijker zeggen. Een goede bekende van mij werkt bij Xanterra en woont in Grand Canyon Village en zij kan aardige horrorverhalen vertellen.
Yeehaw.

[Sprokkel]

Als je levensmoe bent is het misschien een goeie manier om aan je einde te komen.

Er van uitgaande echter dat je dat niet bent lijkt het me verstandig om de nadrukkelijke waarschuwingen toch ter harte te nemen.
Doe je dat onverhoopt niet dan..........veel succes ermee !

[jta]

Als het goed gaat en je gaat goed voorbereid op pad moet je al een heel eind komen.

zelfs met een goede voorbereiding is dat ,,een heel eind komen" één van de gevaren. wat dat komen is bergaf, met voldoende drinken, nog niet zo heet, goed uitgeslapen, enz..., dat zal wel vlot gaan. maar dat opnieuw naar boven gaan is andere kost. het is niet aan te raden de canyon in te stappen met als plan (?) ,,we zullen wel zien". afgaande op de conditie , misschien opgebouwd tijdens de vorige dagen, en rekening houdend met de omstandigheden ( vooral hitte en steile klim) zou je kunnen stellen : we gaan 2 uur naar beneden ( exclusief rustpauze) en keren dan terug, of 3 uur, of bij de minste twijfel : terugkeren.

Zelfs als je de wandelingen in de parken meestal vlugger afwerkt dan aangegeven staat ( wat we vaak deden) is deze canyon een geval apart : hitte en de steile klim zijn spijtig genoeg soms letterlijk moordend.

jacques

[svdvlist2]

Ik heb samen met twee andere vrienden (alle 22 jaar) 26 juni jl. de South Kaibab Trail naar beneden genomen en de Bright Angel Trail omhoog.

Deze volgorde omdat de South Kaibab Trail steiler is dan de BA-trail, maar ook omdat er bij de SH-trail geen watervoorzieningen zijn. Wij hadden alle drie minimaal 2 gallon (7,56 liter) water bij ons. We begonnen om 7 uur en dat was volgens de ranger eigenlijk al een paar uur te laat. We zijn in een stevig tempo afgedaald en waren om 9.45 bij de rivier. Daar hebben we even lekker gechild en hebben we uitgerust aangezien ik goed last van mijn knie had gekregen tijdens de afdaling.

Om 11.00 zijn we (langzaam) verder gegaan. Lekker langs de rivier gelopen. Gelukkig ging het al wel iets beter met mijn knie, zolang ik 'm maar niet echt hoefde te buigen :S.

Tijdens het wandelen van het beginstuk van de BA-trail vonden we het eigenlijk allemaal wel meevallen. het ging vloeiend omhoog en echt warm was het ook niet. Onderweg kwamen we wel rangers tegen die het pad controleerde. Tot aan de Indian Garden gingen alles (op me knie na) voorspoedig en we hebben daar lekker 1,5 gechilld en de watergallons bij gevuld. Dit hadden we dus beter niet kunnen doen, want de 1,5 mile richting het rustpunt was vrij zwaar. Me knie begon weer op te spelen, het pas begon steiler te worden en de thermometer had de 45 graden gepasseerd :S. (bij de BA trail heb je op weg naar de Indian Garden om de 1,5 mile een rustpunt met water. Totaal is 4,5 mile). We hebben hier 1,5 uur doorgebracht totdat de zon dusverre gezakt was dat het pad in de schaduw lag. We zagen ook niemand passeren, iedereen wachtte tot het schaduwmoment.

De laatste drie mile waren best lang. Gelukkig kon ik me knie weer aardig buigen dus het lopen ging een stuk makkelijker. Alleen had één van mijn vrienden blijkbaar veels te weinig gegeten en die gooide al het water eruit wat ie telkens dronk. Daarna ging het wel weer al voelde hij zich wel wat slapjes. Iets na 18.00 kwamen wij weer aan.

Mijn tips:
- alleen doen als je een redelijke tot goede conditie hebt.
- SK-trail down en BA-trail omhoog.
- drink en eet genoeg (zout).
- drink ook als je nog niet dorstig bent, als je dorstig wordt is het eigenlijk al te laat.
- begin op tijd (voor 7en) en zorg ervoor dat je beneden bent voor 11en. Dan heb je genoeg tijd voor de beklimming. Wij deden er 2 uur en 45 minuten over. 2,5 uur was mogelijk geweest als mijn knie niet had opgespeeld.

Het is echt een hele mooie (maar zware) wandeling waar je echt een dag mee bezig bent en die veel zal eisen. Hiervoor hebben we Angels Landing in Zion gedaan en dat stelde eigenlijk weinig voor met deze. Vooral de hitte maakt het 's middags zwaar, het stijgingspercentage valt reuze mee)

[Jonas]

@svdvlist2

-Respect!

[Pete.Z]

Me knie begon weer op te spelen, het pas begon steiler te worden en de thermometer had de 45 graden gepasseerd :S. (bij de BA trail heb je op weg naar de Indian Garden om de 1,5 mile een rustpunt met water. Totaal is 4,5 mile). We hebben hier 1,5 uur doorgebracht totdat de zon dusverre gezakt was dat het pad in de schaduw lag. We zagen ook niemand passeren, iedereen wachtte tot het schaduwmoment.

De laatste drie mile waren best lang. Gelukkig kon ik me knie weer aardig buigen dus het lopen ging een stuk makkelijker. Alleen had één van mijn vrienden blijkbaar veels te weinig gegeten en die gooide al het water eruit wat ie telkens dronk. Daarna ging het wel weer al voelde hij zich wel wat slapjes. Iets na 18.00 kwamen wij weer aan.

Met alle respect,maar ik denk dat je dichter bij een bijna dood ervaring zat dan je beseft.
Zere knie,vriend die al zijn water weer uitkotst,het begin van een paar horrorverhalen met dodelijke afloop door de jaren heen.

[Gerda&Lucas]

In een dag naar de canyonfloor en weer naar boven in hoogzomer is volstrekt absurd en kan levensgevaarlijk zijn. Maar idioten houd je altijd.
Sorry Frank, ik kan het niet duidelijker zeggen. Een goede bekende van mij werkt bij Xanterra en woont in Grand Canyon Village en zij kan aardige horrorverhalen vertellen.
Yeehaw.

Ik ben ook erg geschrokken toen wij daar op de borden lazen, hoeveel mensen er elk jaar nog omkomen in de GC terwijl er zoveel gewaarschuwd wordt.
Inderdaad dat verhaal van die marathonloopster, goed getraind, toch wel iets gewend. Volgens mij is dat gebeurd in het jaar vóór wij er waren en heeft diepe indruk op mij gemaakt. Zij was met haar vriend. Op een gegeven moment zijn ze volgens mij uitelkaar gegaan omdat ze verdwaald waren. Hij heeft het wel overleefd.

Wij hebben wel een stukje South Kaibab Trail gelopen om toch "het gevoel" te krijgen, maar toen het begon te onweren vond ik het al erg eng worden.