Problemen met ouders voor emigratie en taal

[Bennogr]

Ja, die technische termen, ik zou zo gauw niet weten hoe je een eenvoudige wiskundige formule in het Engels zou moeten uitleggen (en ik kan gewoon tussen Amerikaanse journalisten op een krantenredactie meewerken).

En ik heb altijd het voorbeeld andersom van landbouwtermen. Die ken ik alleen in het Engels omdat ik als goed Amsterdammer nooit verder ben gekomen dan twee soorten vogels: sijsjes en drijfsijsjes.

Middelbareschool Engels is een wereld apart. Die suggestie van een lesboek inkijken is erg goed.

Als je een taal niet met de paplepel ingegeven krijgt, moet je die LEREN. Op alle mogeljke manieren, overal en zoveel mogelijk.

En dan nog kom je af en toe dingen tegen waarvoor je je achter je oren krabt.

Zoals ik al zei: dat maakt het allemaal zo interessant.

[Dento]

Ik zie dat er meerdere keren wordt gesuggereerd om Engelse series te kijken zonder ondertiteling, maar juist door middel van de ondertiteling is het zo makkelijk te leren.

Je leert juist dan de gesproken woorden associëren met de woorden uit de ondertiteling. Je zult daar natuurlijk wel op moeten letten dan, en niet klakkeloos de ondertiteling lezen en niet luisteren naar wat er gezegd wordt.

Het kijken naar Amerikaanse series met ondertiteling (Airwolf, A-Team, Knight Rider, Dukes of Hazard, enz.) heeft me toen ik klein was al heel erg geholpen.

Toen ik eenmaal op de middelbare school zat heb ik daardoor nauwelijks iets voor Engels hoeven te doen - ik had een voorsprong op klasgenoten juist vanwege het feit dat ik zo veel naar Engelse series had gekeken - met ondertiteling. Ik heb daardoor de hele middelbare school misschien 2 of 3 keer echt hoeven leren voor proefwerken.

En als je het eenmaal te pakken hebt, dan wordt het alleen maar makkelijker. Uiteindelijk kan je beheersing van de grammatica en de woordenschat zo groot worden, dat je zelfs aan het wegborstelen van je accent kunt werken (mocht je dit willen). Zeker als je in Amerika woont, moet dat laatste geen probleem voor je worden.

Ik heb zelf nooit in Amerika gewoond, maar doordat mijn vrouw Amerikaanse is, heb ik op dit moment nagenoeg geen accent meer. Amerikanen die ik spreek geloven nooit dat ik niet in Amerika woon of heb gewoond.

Mijn advies: lekker engelstalige series op TV kijken, goed opletten wat er gezegd wordt en dat vergelijken met de ondertiteling. Maar: daarnaast zoals iedereen hier ook al zegt ook op school goed opletten en toch de moeite doen om te leren naast de TV!
En wat is er nu fijner dan iets leren door TV te kijken?

[DixieChick]

De gekste weet ik nog, een dame, die niet op een woord met de letter "M" kon komen en ik verstond "N". "Um, um," zei ze en toen heel depressief: "as in Mother-in-law!"

*ROTFL*

Geweldig!

(en nu natuurlijk weer braaf on topic)

[Bennogr]

Toen ik, lang geleden, in Purmerend voor de klas stond om Engelse les te geven, kwamen de kinderen soms met vragen als: maar Kojak (ik zei toch dat het lang geleden was) zei gisteren iets heel anders.

Waarop ik dus moest uitleggen dat New York politie slang niet altijd "algemeen beschaafd" Amerikaans was.

[Dento]

Toen ik, lang geleden, in Purmerend voor de klas stond om Engelse les te geven, kwamen de kinderen soms met vragen als: maar Kojak (ik zei toch dat het lang geleden was) zei gisteren iets heel anders.

Waarop ik dus moest uitleggen dat New York politie slang niet altijd "algemeen beschaafd" Amerikaans was.

Tja, da's natuurlijk wel iets dat kan gebeuren, maar dat hou je net zo goed als je naar Engelse series kijkt zonder ondertiteling... en aangezien vandaag de dag de series steeds meer slng bevatten, is zoiets niet uitgesloten...

[Dento]

en aangezien vandaag de dag de series steeds meer slng bevatten

Uhm.... tja, eh... slng is uhm slang voor slang

[doreennicole]

Ik zie dat er meerdere keren wordt gesuggereerd om Engelse series te kijken zonder ondertiteling, maar juist door middel van de ondertiteling is het zo makkelijk te leren.

Je leert juist dan de gesproken woorden associëren met de woorden uit de ondertiteling. Je zult daar natuurlijk wel op moeten letten dan, en niet klakkeloos de ondertiteling lezen en niet luisteren naar wat er gezegd wordt.

Het kijken naar Amerikaanse series met ondertiteling (Airwolf, A-Team, Knight Rider, Dukes of Hazard, enz.) heeft me toen ik klein was al heel erg geholpen.

Toen ik eenmaal op de middelbare school zat heb ik daardoor nauwelijks iets voor Engels hoeven te doen - ik had een voorsprong op klasgenoten juist vanwege het feit dat ik zo veel naar Engelse series had gekeken - met ondertiteling. Ik heb daardoor de hele middelbare school misschien 2 of 3 keer echt hoeven leren voor proefwerken.

En als je het eenmaal te pakken hebt, dan wordt het alleen maar makkelijker. Uiteindelijk kan je beheersing van de grammatica en de woordenschat zo groot worden, dat je zelfs aan het wegborstelen van je accent kunt werken (mocht je dit willen). Zeker als je in Amerika woont, moet dat laatste geen probleem voor je worden.

Ik heb zelf nooit in Amerika gewoond, maar doordat mijn vrouw Amerikaanse is, heb ik op dit moment nagenoeg geen accent meer. Amerikanen die ik spreek geloven nooit dat ik niet in Amerika woon of heb gewoond.

Mijn advies: lekker engelstalige series op TV kijken, goed opletten wat er gezegd wordt en dat vergelijken met de ondertiteling. Maar: daarnaast zoals iedereen hier ook al zegt ook op school goed opletten en toch de moeite doen om te leren naast de TV!
En wat is er nu fijner dan iets leren door TV te kijken?

twee reacties, ik heb zelf vroeg een grote engelse woordenschat opgebouwd doordat ik TV series zonder ondertiteling keek (had je toen niet in Suriname, omdat ze rechtstreeks uit de VS kwamen). ik merkte dat ik in NL heel erg lui werd en al gauw de ondertiteling las, maar wat me heel vaak opviel waren de fouten, dit met name na mijn eerste tour in de VS, dus het lezen van ondertiteling kan best gevaarlijk zijn. ik las hiernaast ook al op jonge leeftijd de boeken van Stephen King wat ook ontzettend hgeholpen heeft. maar de manier waarop het engels me eigenis geworden is doordat ik toen ik de eerste keer in de VS woonde ik volledig immersed was in het engels en ook in een bepaalde groep waarvan ik al gauw slang, of minder ABN/geleerd engels overnam en dus al gauw als een "echte" amerikaan klonk wat vocabulaire betreft.

ik kwam toen ook tot het punt waar mensen niet van mij konden zeggen dat ik geen US born citizen was. ik schat dat mijn engels level toen op 90% zat. in deze ronde ben ik veel meer met nederlands bezig, oa door dit forum, maar vnl natuurlijk omdat internet nu overal beschikbaar is, telefoon goedkoper, regelmatig terug, meer NL muziek op de Ipod, etc etc en ik merk dat door de verschillende omstandigheden mijn engels minder goed is. ik denk dat ik nu maar op 80% zit, regelmatig nog over woorden struikel en gezegden in de war haal, etc (en ik kan maar niet winnen met Scrabble). ik krijg nu ook weer regelmatig de vraag: where are you from? en die kreeg ik voorheen maar 1 keer per kwartaal of zes maanden. ik embrace mijn internationale background nu wel meer, dus ik vind het niet zo erg. de vorige keer wilde ik nl echt amerikaans zijn, nu identificeer ik als Dutch Caribbean/West Indian dus ik ben blij als iemand mijn accent als zodanig interpreteert. maar het grappige is dat iedereen tegen me zegt hoe geweldig mijn engels is. terwijl ik weet dat het niet zo is. gedeeltelijk omdat amerikanen best wel veel buitenlanders gewend zijn die geen "goed" engels spreken of een flink accent hebben, dus als het wat minder is dan zijn ze al gauw verbaasd. en daarnaast zijn ze meestal ontzettend aardig, dus zeggen ze dit gauw ook al is het niet helemaal waar. mijn punt is dat je niet verrast moet zijn als je engels uiteindelijk niet zo goed en accentloos is als je verwacht door wat je hoort van een paar amerikanen. uit eigen ervaring weet ik dat het niet zo is.

dit alles om te illustreren dat de omstandigheden waarin je je een andere taal eigen maakt ontztettend van belang zijn. ik raad Ignatius dus aan om veel tijd door te gaan brengen met amerikaanse jongeren. wat jongeren uit andere landen vaak overkomt en hindert bij hun acquisitie vande tweede (of derde, vierde, etc) taal is dat ze in hun eigen ethnische/taalgroep blijven en dat beinvloedt de opname van de nieuwe taal, evenals de sociale omstandigheden. voor een NL jongere is dit minder een issue dan een somalische of koreaanse.

anyway, het leren van taal is zo uitgebreid en zo interessant. ik heb me er een beetje in verdiept (heb een TESL opleiding gedaan) en ook heel lang NL en Engelse les gegeven (hoewel nooit officieel betaald), maar als ik aan het begin vanmijn carriere zou staan zou ik hier graag iets mee doen. misschien later weer, wie weet.

[Dento]

twee reacties, ik heb zelf vroeg een grote engelse woordenschat opgebouwd doordat ik TV series zonder ondertiteling keek (had je toen niet in Suriname, omdat ze rechtstreeks uit de VS kwamen). ik merkte dat ik in NL heel erg lui werd en al gauw de ondertiteling las, maar wat me heel vaak opviel waren de fouten, dit met name na mijn eerste tour in de VS, dus het lezen van ondertiteling kan best gevaarlijk zijn. ik las hiernaast ook al op jonge leeftijd de boeken van Stephen King wat ook ontzettend hgeholpen heeft.

Wat je zegt, klopt natuurlijk helemaal: er zitten fouten in de ondertiteling, en ook worden dingen anders vertaald dan er wordt gezegd, wat verwarrend kan werken, bijv.:
"Are you okay?" "Yes", wordt soms vertaald (vanwege ruimtegebrek in de ondertiteling) met "Is er iets?" "Nee"... Zelfde idee natuurlijk maar het kan verwarrend werken...

Overigens heeft het TV kijken me op de middelbare school één nadeel opgeleverd. Mijn Engelsleraar (van de oude stempel) vertelde me na het mondeling eindexamen "Je hebt een heel goede beheersing van de grammatica, je woordenschat is groot, en je bent heel vloeiend, alleen: we zijn hier om Brits Engels te leren, en je spreekt te veel Amerikaans Engels. Daarom kan ik je niet de 9,5 geven, maar slechts een 8,5." Wat me uiteindelijk een vol punt heeft gekost voor mijn eindcijfer...

En wat de "immersion" betreft: dan leer je natuurlijk pas echt de taal. Je leert dan ook de "colloquialisms" die een echt goede beheersing van de taal tonen.

Overigens kan dat gebrek aan accent ook leiden tot rare situaties als Amerikanen niet weten dat je geen Amerikaan bent - maar dit wel denken - en je in een situatie komt die voor ons onbekend is, maar voor hen heel normaal is. Dan krijg je zo'n blik van "in welke afgelegen grot ben jij opgegroeid?"

[Petra/VS]

Overigens kan dat gebrek aan accent ook leiden tot rare situaties als Amerikanen niet weten dat je geen Amerikaan bent - maar dit wel denken - en je in een situatie komt die voor ons onbekend is, maar voor hen heel normaal is. Dan krijg je zo'n blik van "in welke afgelegen grot ben jij opgegroeid?"

Dit komt bij mij vooral voor als er over "vroeger" wordt gemijmerd, mbt tv series e.d., die ik niet ken. Dan is men even verbaasd tot ik ze eraan herinner, dat ik hier niet ben opgegroeid.

Maar voor mij komt het omgekeerde veel vaker voor. Dat ik in Nederland in onbekende situaties kom, die voor iedere Nederlander tweede natuur zijn. Nederlanders zijn dan echt helemaal niet aardig en zeer ongeduldig, is mijn ervaring!

Weer on topic, naar mijn menig zal Ignatius het Amerikaanse Engels pas echt goed opnemen, als hij eenmaal hier op school zit. Maar dat neemt niet weg, dat een goede ondergrond heel erg meegenomen is. Ik hoop dus, dat hij naar zijn ouders luistert!

[BuckeyeRed]

Overigens kan dat gebrek aan accent ook leiden tot rare situaties als Amerikanen niet weten dat je geen Amerikaan bent - maar dit wel denken - en je in een situatie komt die voor ons onbekend is, maar voor hen heel normaal is. Dan krijg je zo'n blik van "in welke afgelegen grot ben jij opgegroeid?"

Ohhh die herken ik helemaal... hahaha!

Overigens had ik gisteren te maken met iemand van de doctor's office. Ze is een vriendin van de ex-vrouw van onze neef, maar doet net of ze nog heel erg bij onze kant van de familie betrokken is. Ik had al een hele tijd met haar gesproken (werkwise) en ze had gevraagd of ik uit 't Zuiden kwam ivm met sommige woordkeuzes (ik schijn af en toe diversen aan Zuidelijke woorden te gebruiken, tsja daar heb ik ook het meeste van mijn actieve Amerikaans opgedaan destijds).
Op een gegeven moment kwam toch ter sprake dat ik uit NL kwam en toen zei ze doodkalm 'oh ja ik kan het wel horen aan je accent'. Ik stond haar echt even verbluft aan te staren en heb hier smakelijk om gelachen naderhand. Het maakt mij geen worst uit of ik een NL accent heb of niet (ik hoor overigens van iedereen van niet), maar zij sprak zichzelf zo tegen dat het gewoon grappig was.
Overigens zat een collega van haar mee te luisteren en die kijk haar ook wat vreemd aan, maar dat kan mijn verbeelding zijn geweest.

[BuckeyeRed]

Weer on topic, naar mijn menig zal Ignatius het Amerikaanse Engels pas echt goed opnemen, als hij eenmaal hier op school zit. Maar dat neemt niet weg, dat een goede ondergrond heel erg meegenomen is. Ik hoop dus, dat hij naar zijn ouders luistert!

Ik heb de topic gevolgd maar kan niet antwoorden omdat ik niet in mijn account kon komen, maar ik wil mij graag helemaal bij Petra aansluiten. Ik was op weg ongeveer hetzelfde te plaatsen maar ze was me al voor.

[Petra/VS]

Op een gegeven moment kwam toch ter sprake dat ik uit NL kwam en toen zei ze doodkalm 'oh ja ik kan het wel horen aan je accent'. Ik stond haar echt even verbluft aan te staren en heb hier smakelijk om gelachen naderhand. Het maakt mij geen worst uit of ik een NL accent heb of niet (ik hoor overigens van iedereen van niet), maar zij sprak zichzelf zo tegen dat het gewoon grappig was.

Oh, dit gebeurt mij ook weleens. Ook mij maakt het niet uit of ik een accent heb of niet (wordt soms Noord-Oosten, soms Brits gedacht). Maar als ik dan al een half uur met iemand sta te praten, waar ik bovendien al vaker mee heb gepraat, en het komt na zoveel keer ter sprake, dat ik van oorsprong uit Nederland kom, en pas dan zegt die persoon "Oh yes, I thought I detected an accent", dan heb ik daar toch mijn vraagtekens bij. Meestal is men helemaal verbaasd als ik tegen de kinderen of aan de telefoon opeens een andere taal spreek . Hetzelfde met de kinderen, die dat kijken alsof ze water zien branden heel leuk vinden.

[Joke]

Ik was kort geleden in de winkel beneden in het gebouw waar ik werk. Er was een nieuwe verkoopster, en zodra ze iets zei hoorde ik dat het een Nederlands accent was. Toen ik vroeg, in het engels, of ze Nederlandse was, zei ze ja, hoe weet je dat. Ik zei dat ik het accent herkende, en haar antwoord was dat ze helemaal geen accent had.

Ben er toen verder niet op ingegaan, maar het accent was er echt, anders had ik nooit geweten dat ze Nederlandse was.

[Petra/VS]

Ja, dat is wat anders, natuurlijk. Ik kan aan mijn Deense vriendin ook horen, dat ze Deens is. Maar volgens de meesten hier heb ik niet of nauwelijks een accent en als ze er al een horen is het geen Nederlands accent (komt, omdat ik, voor ik hier kwam veel tijd in de zomers in Engeland doorbracht en dus vrijwel accentloos Brits Engels sprak, vreselijk vond ik het de eerste keer, dat ik "efter" instead "after" zei ).
Maar goed, back on topic, Ignatius, ben je er inmiddels uit met je ouders? Vertel eens!

[BuckeyeRed]

Ja, dat is wat anders, natuurlijk. Ik kan aan mijn Deense vriendin ook horen, dat ze Deens is. Maar volgens de meesten hier heb ik niet of nauwelijks een accent en als ze er al een horen is het geen Nederlands accent (komt, omdat ik, voor ik hier kwam veel tijd in de zomers in Engeland doorbracht en dus vrijwel accentloos Brits Engels sprak, vreselijk vond ik het de eerste keer, dat ik "efter" instead "after" zei ).
Maar goed, back on topic, Ignatius, ben je er inmiddels uit met je ouders? Vertel eens!

Ja, precies (bold). Leuk overigens dat je het herkende wat ik schreef, had zelf het gevoel dat het nogal een warrig verhaal was.

Sorry, back on topic!!

[BuckeyeRed]

Ben nog steeds nieuwsgierig of jullie er al uit zijn, Ignatius?

[Bennogr]

Toen ik lang geleden voor de klas stond in Purmerend om Engelse les te geven, had ik in 1 van mijn klassen een meisje die een jaar in de VS had gewoond met haar ouders (vader was tijdeljk overgplaatst of zo). Haar Engels viel meteen op doordat het vloeiender en natuurlijker was. Na 1 jaar in de VS!

Dat van Brits tegen Amerikaans Engels herken ik. Aan de Universiteit van Amsterdam waar ik Engels gestudeerd heb, mocht ook alleen maar Brits Engels. Aan het einde van mijn studie (1974) waren ze eindelijk zo ver dat consequent Amerikaans ook mocht, maar geen "Atlantisch" Engels, iets er tussenin dus.

Overigens hadden een paar van mijn professoren en docenten nog altijd zeer duidelijke Nederlandse accenten.

En soms heb ik nog steeds dat plotseling het Nederlandse woord het eerst komt (of het kan natuurlijk het begin zijn van de mentale aftakeling). Wat mijn (Amerikaanse, Tiffin, Ohio) vrouw af en toe best kregelig maakt, ze is beter van me gewend. Ik moet dan elke keer uitleggen dat ik echt een probleempje heb, dat ik dat niet expres doe.

[dutch_in_seattle]

Dat van Brits tegen Amerikaans Engels herken ik. Aan de Universiteit van Amsterdam waar ik Engels gestudeerd heb, mocht ook alleen maar Brits Engels. Aan het einde van mijn studie (1974) waren ze eindelijk zo ver dat consequent Amerikaans ook mocht, maar geen "Atlantisch" Engels, iets er tussenin dus.

Overigens hadden een paar van mijn professoren en docenten nog altijd zeer duidelijke Nederlandse accenten.

Zo was het ook aan de Universiteit van Nijmegen! Toen ik daar tussen 1983 en 1988 Engels studeerde, was Brits Engels de enige optie. Amerikaans was uit den boze. Ik meen dat een paar jaar na mijn afstuderen je amerikanistiek kon studeren, inclusief Amerikaanse fonetiek en zo.
Ook in Nijmegen hadden diverse profs en docenten een vreselijk Nederlandse accent in hun Engels. Daar ergerde ik me behoorlijk aan.

Ron (in Seattle, WA)
http://www.dutchoutpost.us

[Saartje]

Aan de Katholieke Universiteit in Leuven was Brits Engels nog steeds de enige "juiste" keuze in 2005! Tenzij je een achtergrond had met Amerikaans Engels en dit consistent kon toepassen, zoals eerder gezegd, geen Atlantisch Engels. Alle fonetiek kwam van het Brits Engels en ik geloof dat er amper 2 klasgenoten waren die voor het Amerikaans Engels gingen (en dit omdat ze een tijd in de VS hadden doorgebracht).

Hoe dan ook, dat Brits Engels was ik heel erg snel kwijt hier in de VS!

[kastelke]

want ik wil niet engels leren op het internet wat dus mijn vader belangrijk vind ..

Ignatius, heb je geen broer of zus waar je eventueel je Engels mee kan oefenen? Of je ouders?