Acteren in LA

[dutchie_in_boston]

Hé gina, fantastisch al die ambities! En je werkt er hard voor! Maar voordat je hier naartoe komt, ga je eerst es concentreren op het krijgen van een werkvergunning. Als jij denkt naam te kunnen maken in US dan moet je hier naartoe komen. Vooral doen, het leven is kort, live it up! Niet geschoten, altijd mis, enzovoort. Laat niemand je jouw dromen afpakken maar verbrand nooit al je schepen achter je. Zorg er altijd voor dat er een weg terug is, want het is een end zwemmen naar Nederland. Als ik jou was, dan zou ik eerst zorgen dat mijn verblijfs/werkvergunning goed zit en dan naar US gaan. Er staat op dit forum enorm veel informatie over hoe een visum te krijgen.

[Dento]

Er zijn duizenden en duizenden Amerikaanse meisjes die dezelfde dromen hebben als jij nu hebt, en daar is natuurlijk helemaal niets mis mee. Alleen: die Amerikaanse meisjes hebben een voorsprong op jou met hun Engels. Hoe goed je ook bent in Engels op de middelbare school, het zal bij lange na niet genoeg zijn om in Amerika te kunnen gaan acteren. Woordgebruik, intonatie, etc. zijn dingen die je niet echt leert op school - pas als je een tijd in Amerika zit, zal je dit pas echt leren.
Misschien dat je geluk hebt, en je gecast wordt in een kleine rol als buitenlands meisje in een of ander film, maar wederom: je bent bij lange na niet de enige die het probeert te maken.

Niemand zegt dat je geen talent hebt, of dat je dingen niet zou kunnen - ik denk alleen dat je zo graag naar Amerika wilt, dat je alles door een roze bril ziet, en de realiteit niet wilt horen.

Overigens zeg je in een van je posts:

"Ik merk dat je jullie een heel erg sterio beeld van mij hebben, als je mooi bent betekent het nog niet dat je dom bent en niks kan..."

- dit hou je echter wel zelf in stand door je eigen opmerking wat eerder:

"Ik heb niet de brains, maar wel de looks".

Nogmaals, hoewel je het misschien niet zult geloven omdat je alleen maar dingen te horen krijgt die je niet wilt horen, niemand is hier om je te ontmoedigen, wel om je te stimuleren om e.e.a. met een gezonde dosis realiteitszin te bekijken - en dat laatste lijkt het je helaas een beetje aan te ontbreken...

[maartena]

Niet dat ik je wil ontmoedigen, maar onder acteurs en actrices gaat de grap: Oh, jij bent acteur/actrice. In welk restaurant?

En dat klopt dus. Ik kom met regelmaat in Hollywood en omstreken, en je wil niet weten hoeveel jonge meiden (en jongens) die daar rondlopen en hopen dat ze ooit eens doorbreken. De realiteit is echter dat 99% van de mensen die naar Los Angeles trekken voor een carriere als actrice/acteur, niet veel verder komen dan een paar keer figurant zijn.

En inderdaad, zo'n beetje alle serveersters die je daar tegen komt willen acteren. En omdat figurant zijn, of zelfs een kleine rol met enkele regels geen drol betaald (in ieder geval niet voldoende voor de huur) werken dus al die aspirant-actrices ergens anders, en restaurants zijn natuurlijk DE plekken om in aanraking te komen met eventuele agents of filmmakers.

Het is echt niet de eerste keer dat ik en een stel vrienden in LA ergens uit eten gaan, en een mooi blond poppetje met flinke tieten, een veel te strak t-shirt en een mid-western farmgirl accent aangeeft dat ze naar Los Angeles is gekomen voor een acteer carriere, omdat ze hoopt dat 1 van ons iets te maken heeft met de filmindustrie. En dan klink ik een beetje oppervlakkig met betrekking tot de dame in kwestie, maar de praktijk leert dat het toch echt zo is.

California zit werkelijk vol met jonge vrouwen die actrice willen worden, en tja.... je moet toch de aandacht weten te trekken van de veelal mannelijke agents en filmproducers.

Gina, verkijk je er niet op. Je kunt beter in Nederland naar een acteerschool gaan, en in Nederland misschien wat kleine rolletjes zien te regelen, en dan met een CV waarop al e.a.a. aan ervaring staat richting de VS vertrekken. Je maakt zo veel meer kans.

Het grootste probleem waar je mee te maken gaat krijgen is hoe je een visum zult krijgen. Want dat is niet eenvoudig, en al helemaal niet als je geen werkervaring hebt. Begin dus eerst in Nederland, en neem daarna de stap naar Los Angeles, met een CV waarop een jaartje of 2 a 3 werkervaring staat.

[Petra/VS]

Nogmaals, hoewel je het misschien niet zult geloven omdat je alleen maar dingen te horen krijgt die je niet wilt horen, niemand is hier om je te ontmoedigen, wel om je te stimuleren om e.e.a. met een gezonde dosis realiteitszin te bekijken - en dat laatste lijkt het je helaas een beetje aan te ontbreken...

Precies! En zoals Dutchie schrijft, volg je ambities en werk eraan, maar begin bij het begin en dat is die werkvergunning. Zonder dat kun je supergetalenteerd zijn, maar kom je er hier niet in.

[Bennogr]

D'r is natuurlijk nog een andere oplossing, bedenk ik wat laat: ga proberen een jaar op een Amerikaanse universiteit theater te studeren.

Bijvoorbeeld op Carnegie Mellon University, in Pittsburgh, Pennsylvania. Die hebben niet alleen (erg goede en bekende) computer en techniek opleidingen, maar ook een zeer bekende en goed aangeschreven theateropleiding.

Ik weet dat, omdat mijn zoon daar vier jaar lang heeft gestudeerd. Niet acteren (daar houdt hij niet van), maar decorbouw. Omdat hij een van de weinigen was die wilde helpen zorgen dat acteurs en actrices niet tegen een kale achtergrond hoefden te spelen, heeft hij de helft van zijn collegegeld van de universiteit gekregen (zodat er nog 'maar' $15.000 per jaar over bleef dat wij moesten betalen). Hij heeft vrij snel een baan gekregen (hij werkt bij een bedrijf in San Francisco dat theaters ontwerpt), maar hij heeft genoeg vrienden en vriendinnen die wat acteerbaantjes hebben, sommigen spelen zelfs in een paar series, maar er zijn ook veel collega's die niet van acteren kunnen leven (ik heb overigens die 'grap' over acteurs/actrices in restaurants van hem gehoord.) Ik ken daarnaast minstens 1 regisseur die tegelijk met hem is afgestudeerd en die in New York werkt, maar waarbij de ouders de huur en een deel van het eten bijdragen.

Ga eens zoeken waar je theater kunt studeren, naast Carnegie Mellon heeft ook Cornell (Ithaca, New York) een goede theaterschool (mijn zoon was daar ook aangenomen, maar ze gaven minder beurs) en ik meen ook in Boston, maar dat moet in deze dagen van het Internet vrij eenvoudig uit te vinden zijn.

Het grote voordeel van een jaartje studeren is natuurlijk, dat je eens goed kunt zien wat acteren in de VS inhoudt, je kunt aan je Engels werken EN je werkt aan je netwerken (mijn zoon kreeg zijn baan omdat de professor wist dat ze bij dat bedrijf waar hij nu werkt naar iemand als hem zochten, zelfde gaat op voor acteurs/actrices).

Verder voordeel: als je eenmaal een universiteit gevonden hebt die je kunt betalen (of die bereid is je te helpen), dan is een visum vrij eenvoudig te regelen. En je mag dan na afloop van je visum vaak ook nog een tijdje in je vak werken (hoewel daar beperkingen op zijn, vraag dat goed na).

Er is hier op het forum iemand die bemiddelt bij studie in de VS. Ga daar eens naar zoeken.

En waarschijnlijk de allerbeste manier: ga naar een toneelschool in Nederland of Belgie en probeer via hen uitgezonden te worden.

D'r zijn duidelijk een heleboel manier om je doel te bereiken en je droom waar te maken. Dit lijkt me een goede manier om met open ogen te dromen.

Ik reken erop dat je ons allemaal uitnodigt als je je eerste Oscar in ontvangst gaat nemen!

Succes.

[Petra/VS]

Gina, wat Benno schrijft is heel erg goed advies! Niemand op dit forum wil jou ontmoedigen, maar sommigen van ons hebben aan den lijve ondervonden, dat dit land binnenkomen, zelfs als je al jaren werkt, niet eenvoudig is. Jij hebt je leeftijd mee, je bent nog heel jong en kunt nog alle kanten uit. Zoek uit, wat de beste weg is voor jou om te bewandelen met jouw einddoel in gedachten. En vooral, heb heel veel geduld om dat doel te bereiken!

[Texas Boy]

Hé gina, fantastisch al die ambities! En je werkt er hard voor! Maar voordat je hier naartoe komt, ga je eerst es concentreren op het krijgen van een werkvergunning. Als jij denkt naam te kunnen maken in US dan moet je hier naartoe komen. Vooral doen, het leven is kort, live it up! Niet geschoten, altijd mis, enzovoort. Laat niemand je jouw dromen afpakken maar verbrand nooit al je schepen achter je. Zorg er altijd voor dat er een weg terug is, want het is een end zwemmen naar Nederland. Als ik jou was, dan zou ik eerst zorgen dat mijn verblijfs/werkvergunning goed zit en dan naar US gaan. Er staat op dit forum enorm veel informatie over hoe een visum te krijgen.

Was het niet zo dat je eerste een baan moet kunnen krijgen voordat je een werkvergunning krijgt, dus eigenlijk kansloos als je als actrice gaat. Ik ben zelf ook in Hollywood geweest, wat een hoop ellende op de Walk of Fame en naam maken in Nederland en dan naar LA is eigenlijk ook kansloos, genoeg voorbeelden zoals Antonie Kamerling en Ferry Tarmagoschie (ofzoiets). Denk dat een carriere in Nederland en regelmatig op vakantie naar LA ook mooi kan zijn.

[dutchie_in_boston]

ach, a4plus, er zijn toch ook andere mogelijkheden? Benno heeft goede ideeen. Ze kan een jaar als student, of zelfs 3 maanden als toerist - de boel verkennen en dan verder kijken. Als Gina denkt het talent te hebben, en we kunnen allemaal zien dat ze de wil heeft, dan moet ze gaan! Ze is jong en heeft de tijd om zich nu goed voor te bereiden. Waarom zo negatief? Waar een wil is, is een weg.

Gina, zoals ik al zei, laat je dromen niet afpakken! Voor de velen die het niet lukt door te breken, is er ook een lading die wèl doorbreekt! Ik heb een zwager (in NY) die niet beroemd is maar wel kleine pratende rolletjes speelt in filmen, op de planken staat, commercials heeft gedaan, lesgeeft aan opkomend talent. Hij is niet rijk maar komt financieel goed rond en heeft lol in z'n leven omdat hij geniet van z'n werk. Hoeveel van ons kunnen dat zeggen? Wees realistisch, bereid je goed voor en dan kom je er wel (waar dat ook moge zijn)! Veel success!

[Texas Boy]

ach, a4plus, er zijn toch ook andere mogelijkheden? Benno heeft goede ideeen. Ze kan een jaar als student, of zelfs 3 maanden als toerist - de boel verkennen en dan verder kijken. Als Gina denkt het talent te hebben, en we kunnen allemaal zien dat ze de wil heeft, dan moet ze gaan! Ze is jong en heeft de tijd om zich nu goed voor te bereiden. Waarom zo negatief? Waar een wil is, is een weg.

Gina, zoals ik al zei, laat je dromen niet afpakken! Voor de velen die het niet lukt door te breken, is er ook een lading die wèl doorbreekt! Ik heb een zwager (in NY) die niet beroemd is maar wel kleine pratende rolletjes speelt in filmen, op de planken staat, commercials heeft gedaan, lesgeeft aan opkomend talent. Hij is niet rijk maar komt financieel goed rond en heeft lol in z'n leven omdat hij geniet van z'n werk. Hoeveel van ons kunnen dat zeggen? Wees realistisch, bereid je goed voor en dan kom je er wel (waar dat ook moge zijn)! Veel success!

Tuurlijk moet je je dromen waarmaken, hebben wij ook gedaan. Echter haar droom is gedoemd een nachtmerrie te worden en ze is pas 17 en vaarg met ook af hoe ze ven snel een MBO opleiding doet en dan over een jaar in LA zit met een Visa en beroemd wordt. Ze heeft dus totaal geen idee wat haar te wachten staat. Zo'n Amerikaanse opeleiding is leuk als je 50.000 Dollar per jaar kan betalen en 90 dagen LA is ook een dure hobby. Maar er zijn kansen ook al zijn ze heel klein, vooral voor een jong meisje in LA, een leuke stad om een paar dagen vakantie in te vieren en dan weg.

[Gina17]

Oke bedankt voor alle informatie en steun.
Mbo opleiding kan ik snel doen jaar die duurt 1 jaartje en dan ben ik net 18 en dan meot ik uitzoeken hhoe ik naar la wil gaan.
Zo'n opleiding kan wel ja is wel duur voor mij, maar kan mijn vader wel betalen en als hij gewoon alles eerst betaald totdat ik een inkomen zal hebben dan kan het wel.
Maar dan moet ik eerst in amerika zien te komen

[dennis1991z]

Jij weet volgens mij niet echt veel over mijn achtergrond.
Sinds mijn 7e dans ( jazz ballet ) ik al sinds mijn 11e zing ik al ( zangles en koor ) en vanaf mijn 13e zit ik op de theaterschool en doe ik ook acteerlessen erbij.
Dus begin niet tegen mij.....

dat doet hun niks, zolang je geen papiertjes kunt laten zien. Dat is nou eenmaal overal zo.
Volgens mij onderschat je het leven in de vs ook, en wat je ook niet door hebt is dat hier mensen zitten die op dit vlak meer ervaring hebben als jou.

Nou hoor je mij niet zeggen dat ik hier veel van af weet, maar ben toch al wel een paar jaartjes aan het inlezen. Wat me wel op valt, Je hebt niet de juiste instelling. Werk daar eerst eens aan, en probeer je papiertjes te krijgen. Volgens mij heb je ook nog niet zo heel lang over deze beslissing na gedacht. Waarom wil je naar LA? Ik hoor het antwoord al aan komen. "Lijkt me leuk/vet/gaaf".

Ik wil zelf ook heel graag naar de vs, maar die beslissing zou ik pas defenitief maken als ik ouder ben als 20, en dan is de vraag altijd nog of ik een visa kan bemachtigen. Ben op het moment 16, en dan kun je nu wel denken van "laat maar praten, hij is jonger als mij", maar als je iets komt vragen, kritiek moet je accepteren; dat zul je als actrice ook vaak moeten.

Nog iets wat me op valt is dat je een erg groot ego hebt, je bent erg naief, daar moet je echt van af zien te komen. Als je eenmaal de juiste instelling hebt, kun je het gaan proberen

mvg,
Dennis

[Mack]

maar kan mijn vader wel betalen en als hij gewoon alles eerst betaald totdat ik een inkomen zal hebben dan kan het wel.

Tuurlijk, alles komt je gewoon aanwaaien en je vader plukt het gewoon van de geldboom in de tuin Of je bent een rijkeluiskindje dat alles krijgt wat ze wil (en daar kom je nergens mee) of je bent heel erg naief (en dan kom je ook nergens).

Leer eerst hoe de wereld werkelijk in elkaar zit, en ga dan achter je droom aan.

[Martje]

Dat van die theateropleiding is inderdaad een leuk advies, maar ik vraag me af hoeveel kans ze daarop maakt. De Nederlandse toneelopleidingen zijn op HBO-niveau (op enkele uitzonderingen na, maar ik ben nog nooit iemand tegengekomen die van zo'n opleiding afkwam en succesvol werd in de theater/film business) en met een jaartje MBO kom je daar dus niet op, of je moet de toelatingstest doen als je 21 bent.
Ik weet niet hoe dit zit in Amerika. Maar ik ga er vanuit dat de theaterscholen daar ook op bachelorniveau zijn en dat Gina met 1 jaartje MBO dus niet aangenomen zou worden.. Gina, dit zou je zelf even moeten uitzoeken, kijk wat de voorwaarden zijn bij die opleidingen.

[dennis1991z]

Mack, je haalt me de woorden uit de mond. -Mooie 'stang trouwens. -
Oh en ik neem aan dat je de engels bijles hebt gekregen, omdat je juist niet goed engels kan. Beetje onzin om bijles te nemen als je het wel goed kan.
Hier een tip: Ik spreek zelf al jaren met amerikanen over de microfoon, en heb zo goed engels geleerd. Heb natuurlijk wel een accent, dat verleer je nooit, maar het is niet overduidelijk. Ik raad je aan wat contacten op te doen, en via de microfoon te praten. AOL heeft uitstekende geluidskwaliteit, msn iets minder, en Yahoo! het ergst. Volgens mij gebruiken de meeste amerikanen ook AOL -correct me if I'm wrong-, dus ik zou zeggen, geef het een kans. Het is leuk en je leert er ook nog wat van!

En wat ik al zei; Papieren!.
1 jaartje MBO, dat zal op niveau 1 zijn, daar kom je nergens mee, en met niveau 2 kom je ook niet ver. Probeer minstens niveau 3 te behalen, daar heb je echt wat aan! Het verschil tussen 2 en 3 is echt groot.

[dutchie_in_boston]

Gina, ga er voor! Laat je je dromen niet afpakken door de negatieve houding van sommigen. Luister naar alle adviezen van anderen, sorteer er de behulpzame uit om te gebruiken (en er staan er veel tussen op dit forum) en laat de rest snel het andere oor uitgaan.

[Dento]

Heb natuurlijk wel een accent, dat verleer je nooit

Oh jawel hoor!

Maar je moet er wel moeite voor doen! Bij de een komt het wat makkelijker dan bij de ander (hangt af van je gevoel voor een taal, maar ook van de regio in Nederland waar je vandaan komt), maar je kunt hier aan werken als het niet vanzelf komt.

Als je in de VS als actrice aan de slag wilt gaan, is het geen gek idee om hier lessen voor te volgen (om je accent kwijt te raken).

[michael66]

Heb natuurlijk wel een accent, dat verleer je nooit

Oh jawel hoor!

Maar je moet er wel moeite voor doen! Bij de een komt het wat makkelijker dan bij de ander (hangt af van je gevoel voor een taal, maar ook van de regio in Nederland waar je vandaan komt), maar je kunt hier aan werken als het niet vanzelf komt.

Als je in de VS als actrice aan de slag wilt gaan, is het geen gek idee om hier lessen voor te volgen (om je accent kwijt te raken).

.... ik heb meerdere malen de vraag gekregen of ik uit Arizona of zo kom .... En daar ben ik (voor zover ik weet) nog nooit geweest ....

[Bennogr]

Accent: ik ken minstens evenveel Engelse woorden als de gemiddelde Amerikaan, maar mijn accent is nog altijd te horen (vooral als ik dingen voor de radio doe). Kreeg overigens wel onlangs het compliment hier in Minnesota of ik uit New York kwam.

Maar inderdaad, met extra lessen (en eindeloos herhalen, wat ze bij de film doen), kun je erg ver komen, ik heb gewoon geen zin meer in al die moeite, maar ik wil dan ook niet bij de film.

Overigens, succesvolle buitenlandse acteurs en actrices kunnen een speciaal visum krijgen, MITS ze uitgenodigd worden door een echte filmmaatschappij.

Dus: op bezoek gaan in Hollywood, kijken of je een erkende opleiding kunt vinden en/of een jaartje naar een toneelschool in Nederland, Belgie, of natuurlijk Engeland (heb je geen immigratieproblemen en ze spreken daar ook een soort Engels).

[doreennicole]

Overigens, succesvolle buitenlandse acteurs en actrices kunnen een speciaal visum krijgen, MITS ze uitgenodigd worden door een echte filmmaatschappij.

je moet dan dus idd een famke janssen zijn of een rutger hauer in vroegere tijden. ik geloof dat carice van houten ook in een paar amerikaanse films zit nu (hoewel die denk ik in europa zijn gefilmd), maar dat artiesten krijg je dus niet als je nog niet gepresteerd hebt.

[Bennogr]

O ja, en de vakbond van acteurs/actrices moet ook geen bezwaar hebben tegen je komst (net als de bonden van musici in het geval van buitenlandse musici en hetzelfde geldt voor andere artiesten. Da's vaak nog lastiger dan de immigratieautoriteiten.

Ik heb, heel lang geleden, eens geholpen een Nederlands orkest naar New York te krijgen voor een optreden in de Dutch Club in New York. Dat was ter gelegenheid van de 200e verjaardag van de officiele banden tussen de VS en Nederland, ergens vroeg in de jaren tachtig, toen het allemaal nog wat makkelijker ging. De vakbonden wilden wel, omdat het ging om een uitzending van de Nederlandse radio, de immigratiemensen vonden het ook wel goed. Maar het was desondanks een hele renpartij tussen de verschillende instanties, plus de zeer actieve medewerking van het Nederlandse consulaat in NY.