Spontane amerikanen!

[Petra]

Ben ik helemaal met je eens!

[Gerd]

Een compliment is een cadeautje dat uit je mond vliegt

Ik vind het fantastisch .Hier woont iedereen achter hoge hagen en niemand kent zijn buur Als je toevallig in je voortuin aan 't onkruid wieden bent dan bekijken ze je wel maar zeggen meestal nog geen goeiendag . Dit is België in mijn ogen Persoonlijk vind ik de nederlanders toch vriendelijker dan de belgen . Ik zal er van genieten als ik in Amerika zit , laat de complimentjes maar komen :dance:

[kastelke]

Gerd, eind dit jaar wonen wij in dit Kempense dorp al 6 jaar. En ik ken enkel de voornaam van 3 van mijn buren, geen enkele familienaam. En wij komen bij niemand over de vloer, en niemand van hen bij ons. Toen we hier net woonden heb ik de overburen eens uitgenodigd om kennis te komen maken, we hebben een leuke avond gehad (dacht ik), maar zij hebben ons nooit meer uitgenodigd.

In Amerika kan ik zoooo genieten van die spontaniteit en die complimenten!
Hier kreeg ik onlangs nog een boze blik toen ik in de rij van de supermarkt iets leuk zei tegen het kleutertje voor me. Het kind lachte terug (het zat in dat 'stoeltje' van het winkelwagentje en keek dus naar mij), de mama pakte het kind op en draaide het van me weg. En ik zie er echt niet uit als een kinderlokker of zo hoor! (nou niet dat die er 'typisch' uitzien )

[Bandido]

En ik ken enkel de voornaam van 3 van mijn buren, geen enkele familienaam. En wij komen bij niemand over de vloer, en niemand van hen bij ons.

Dat is toch ook wel een verschil inderdaad. Ik woon midden in Atlanta en ken alle buren. Niet dat we nou de deur bij elkaar platlopen, maar we wonen in een buurtje met 7 buren en we maken regelmatig een praatje. We doen ook af en toe aan het einde van de middag een glaasje wijn met wat kaas en crackers. Ik vind het ook belangrijk om een beetje sociale controle te hebben, wij zijn veel weg en als iemand dan een oogje op je huis en auto (we hebben maar plek voor een auto in onze garage), dan is dat toch wel zo prettig. Zeker in de "grote stad".

[Gerd]

Gerd, eind dit jaar wonen wij in dit Kempense dorp al 6 jaar. En ik ken enkel de voornaam van 3 van mijn buren, geen enkele familienaam.

Item hier ! Wij zitten achter ons haag en zijn eigenlijk gerust zo . Al ben ik altijd vriendelijk voor de buren , er is geen of weinig contact
Woon je in de noord of zuiderkempen ?
Misschien woon je wel in mijn buurt

[Texas Boy]

Toen wij kwamen wonen kwamen de buren van kilometers verderop op bezoek, dus we hebben veel neighbours. We krijgen erg veel complimenten hoe hard we werken en dat ze ons constant bezig zien. Een groot verschil is dat een Amerikaan iemand iets gunt lijkt het en een Nederlander iemand alles misgunt, uitzonderingen nagelaten

[jiejie]

Ik denk dat het er ook wel aan ligt in wat voor gebieden men woont. Als je in een stedelijk gebied kijkt, zoals bijvoorbeeld Honolulu hier, daar heb je dit veel minder dan in het buitengebied.

[Texas Boy]

Veel mensen denken als ze Hawaii horen aan Magnum PI, moeten ze eens naar Dog the Bounty hunter kijken, ook Hawaii, maar dan anders

[Bennogr]

Als je vriendelijke mensen wilt, en veel contact met de buren, verhuis dan niet naar Minnesota. Ze hebben daar mensen waarmee ze niet naar de lagere school zijn geweest, echt niet nodig en ze laten je dat op een zeer passief agressieve manier weten. En als je dan ook niet naar een kerk gaat, dan lig je er helemaal uit.

In 15 jaar in St. Paul alleen 1 van de overburen en een van de buren naast een beetje leren kennen. Het zuiden is wat dat betreft veel opener en vriendelijker. En New York helemaal. San Francisco daarentegen is nog erger dan Minnesota, zegt mijn zoon die na drie jaar daar naar NY verhuist.

[donut]

Hier ook totaal geen burencontact. Ik heb de buurvrouw aan de overkant 3 x gegroet en ze keek me alleen maar aan en er kon niet eens een knikje af. Ik vind het onbeschoft. Dit is mede een van de redenen waarom wij volgend jaar willen verhuizen. Toen mijn man nog single was en business traveller, maakt het hem niet veel uit, maar voor mij als stay@homemum is het anders. Ik hoef niet de deur plat te lopen maar helemaal geen contact maakt het wonen hier eenzaam. Toen ik net bevallen was hing mijn man 'Its a girl!' balonnen op aan de straat, niet 1 heeft ook maar iets laten horen. In NL (uit de regio waar ik vandaan kwam dan) is dit juist vaak een manier van contact maken, hup kaartje in de bus. Men is hier totaal op zichzelf. We zitten hier wel aardig tussen de mennonieten en mischien heeft dat er wat mee te maken.

[donut]

Als topicstarter, spontaniteit overal dus maar niet in de straat

[Matrox]

Ik ken enkel de voornaam van 3 van mijn buren, geen enkele familienaam. En wij komen bij niemand over de vloer, en niemand van hen bij ons. Toen we hier net woonden heb ik de overburen eens uitgenodigd om kennis te komen maken, we hebben een leuke avond gehad (dacht ik), maar zij hebben ons nooit meer uitgenodigd.

Zelfde hier hoor. Ik woon in een dorp in de Betuwe. Toen we in onze huidige woning kwamen wonen netjes de buren uitgenodigd. Normaal verlopen avond, best veel gelachen. Maar uiteindelijk nooit teruggevraagd. Buren aan de ene kant hebben we uiteindelijk toch nog een beetje kontakt mee gekregen (we wonen hier al 12 jaar), die aan de andere kant zouden nog geen poot uitsteken als je met een hartaanval voor de deur lag. Totale psycho's die je soms uren vanuit het bovenraam aan het beloeren zijn.
Maar goed, die mensen liggen zowat met de hele wereld overhoop, dus gezien het feit dat we (bij mijn weten) geen ruzie hebben doen we het nog redelijk.


Een schriller contrast met de spontaniteit die je bij sommige Amerikanen tegenkomt is nauwelijks denkbaar (opmerking toegevoegd om dit verhaal toch een vleugje van on-topic mee te geven. Misschien een ideetje voor een nieuw topic? Enge buren? ).

[jiejie]

Veel mensen denken als ze Hawaii horen aan Magnum PI, moeten ze eens naar Dog the Bounty hunter kijken, ook Hawaii, maar dan anders

Dog the Bounty Hunter is Hawaii??? Ik dacht dat dat het vaste land is. Alleen law enforcement en security mag hier met een wapen rondlopen, zoals hij dat doet is hier in Hawaii helemaal niet toegestaan volgens mij.

[Texas Boy]

Dog the Bounty Hunter is Hawaii??? Ik dacht dat dat het vaste land is. Alleen law enforcement en security mag hier met een wapen rondlopen, zoals hij dat doet is hier in Hawaii helemaal niet toegestaan volgens mij.

Dat je dit niet wist, trots van de eilanden:

Dog the Bounty Hunter is a reality television show on A&E which chronicles Duane "Dog" Chapman's operations at his job as a bounty hunter, at Da Kine Bail Bonds in Honolulu, Hawaii.

Maar Dog gaat ook weleens naar het vaste land, maar de serie laat goed de andere kant van Hawaii zien wat niet onderdoet aan de ghetto's in New York. ze hebben trouwens geen echte wapens, alleen soort paint guns maar dan met pepper spray ofzoiets

[LittlePhoenix]

Hier ook weinig burencontact. Toen we hier net kwamen wonen heb ik regelmatig door de buurt gewandeld en me aan mensen voorgesteld, even praatje maken over het weer enzo maar toen duidelijk werd dat we niet bij de juiste kerk horen en ook geen plannen hebben om "gered" te worden waren we niet meer interessant. Niet dat de mensen onaardig doen ofzo, als je elkaar bij de brievenbus ziet dan zeg je even hallo maar veel meer is het niet.

De naaste buurvrouw is een ander verhaal, dat is echt een superlief mens! Toen ik vorig weekend naar de ER moest stond ze meteen voor de deur om de kinderen mee te nemen. M'n jongste heeft nauwelijks door dat het een enge situatie was, hij heeft het alleen maar over dat mama was gevallen en hij mocht met Miss J. mee naar huis. Met nadruk op Miss. J, dat mama was gevallen is bijzaak
Helaas gaan ze volgende maand verhuizen

En mensen zijn hier lang niet zo spontaan als in bijv. Texas. Even een praatje in de winkel is wel gewoon maar de meeste mensen bewaren hun vriendelijkheid toch vooral voor de mensen in hun eigen ward (kerkbuurt).
Niet allemaal natuurlijk, zeker als ik met de kinderen op stap ga krijgen we vaak complimentjes en leuke opmerkingen maar het is toch allemaal wat afstandelijker dan ik gewend ben.

Jaren geleden, toen we nog in Nederland woonden en ik een depresie had heb ik me aangewend om elke dag iets aardigs te zeggen tegen iemand die ik tegenkwam. En veel Nederlanders weten niet hoe ze daarop moeten reageren! Volgens mij denken veel mensen toch dat je ze voor de gek houdt.

[LittlePhoenix]

Dog the Bounty Hunter is a reality television show on A&E which chronicles Duane "Dog" Chapman's operations at his job as a bounty hunter, at Da Kine Bail Bonds in Honolulu, Hawaii.

Maar Dog gaat ook weleens naar het vaste land, maar de serie laat goed de andere kant van Hawaii zien wat niet onderdoet aan de ghetto's in New York. ze hebben trouwens geen echte wapens, alleen soort paint guns maar dan met pepper spray ofzoiets

Ik vind dat zo'n irritante show! Heel onrealistisch. Meeste bountyhunters zouden het nooit in hun hoofd halen om met zo'n heel circus achter iemand aan te gaan en dan met veel trompette en dansende olifanten een kamer binnen te vallen.

M'n man heeft ook een tijdje als bountyhunter gewerkt en je doet het zo rustig mogelijk, je vind zo'n gluiperd, houdt hem aan en haalt er zo snel mogelijk de politie bij. Wham Bam, thank you mam en je geld ophalen.
Tuurlijk moet je soms je "prooi" op de grond werken maar het idee is toch dat je alles zo snel mogelijk en zo makkelijk mogelijk afhandelt zodat je het overleeft.

[houstonwehaveaproblem]

Ik merk dat het hier al op de basisscholen begint met die positieve sfeer. De juffen hebben hier een positieve manier van benaderen naar de kinderen toe. Kinderen krijgen ook vaak een "hug" van de juf en dat geeft ze ook zelfvertrouwen. Geen idee of dat alleen hier is of in Texas of in het zuiden of dat het overal zo is.
Ik vond het in het begin wel wennen dat mensen je complimenten gaven over je haar, je shirt of je ketting. Net als dat jongeren op school de deur voor je open houden (hopelijk niet omdat ik een oud wijf ben ). Nu geniet ik ervan en zal ik zelf ook eerder iemand een compliment geven. De wereld wordt er gewoon een stuk gezelliger door.
Burencontacten zijn hier wisselend. Onze directe buren ken ik niet echt, maar we hebben wel contact met verschillende mensen uit de straat.

[ned in MO]

chinezen zijn gek op kleine blonde jongetjes heb ik ondervonden (ik heb twee van die rakkers)
ze willen ze altijd aanraken

[Texas Boy]

Pas, maar op, zo dadelijke is het Fou Yong Hai weg ofzo

[jiejie]

Dat je dit niet wist, trots van de eilanden:

Dog the Bounty Hunter is a reality television show on A&E which chronicles Duane "Dog" Chapman's operations at his job as a bounty hunter, at Da Kine Bail Bonds in Honolulu, Hawaii.

Maar Dog gaat ook weleens naar het vaste land, maar de serie laat goed de andere kant van Hawaii zien wat niet onderdoet aan de ghetto's in New York. ze hebben trouwens geen echte wapens, alleen soort paint guns maar dan met pepper spray ofzoiets

Thanks voor je uitleg

En nee, ik wist het niet.. ik heb het in NL maar een paar keer op TV gezien, en dat was alleen in het vaste land.

Maar inderdaad, er zijn hier inderdaad buurten waar je je leven niet zeker bent. Het is het paradijs zeggen ze, behalve in die buurten dan toch.