de amerikaanse man?

[Mack]

Ik stofzuig! Ik was af! Ik verschoon kattenbakken! Ik doe boodschappen! Ik ruim op! En mijn vriendin en collega's noemen mij een Amerikaan

Dat leer je vanzelf als je een paar jaar op jezelf woont, is mijn ervaring.

Ik heb een hekel aan mannen die alles aan hun vrouw overlaten, en ik heb een hekel aan vrouwen die dat pikken!

Zo... My

[maxsmommy75]

mijn vriend heeft een paar jaar op zichzelf gewoond, de woning die hij had voordat wij samen gingen wonen was zodanig uitgeleefd dat de woningvereniging een schoonmaakploeg moest laten komen. Die man van de woningvereniging zei tegen mij, ' ik denk niet dat wij nog aan amerikanen gaan verhuren want de een is nog erger dan de ander'. Ik had toen natuurlijk al moeten weten dat deze jongen echt niet meer ging veranderen.

Vanmorgen had ik e-mail van zijn ma, en ze had het er nog over dat haar man (zijn vader dus) ook nooit geholpen had en dat ze zich daarbij neergelegd had en dat ze ook niet van conflict hield. Toen zei ik tegen haar dat vrouwen hier over het algemeen dat echt niet pikken en dat wij zeker voor onszelf opkomen ook al komt daar een conflict van. Maar zo ben ik dan weer opgevoed en al mijn vriendinnen ook.

Het was bij ons ook meer dan het huishouden, hij lag gewoon het lieft met de gordijnen de hele dag dicht op de bank. Dat ons kind ook frisse lucht nodig heeft kwam niet in hem op.

[kastelke]

Het was bij ons ook meer dan het huishouden, hij lag gewoon het lieft met de gordijnen de hele dag dicht op de bank. Dat ons kind ook frisse lucht nodig heeft kwam niet in hem op.

Ik denk niet dat dit ligt aan het feit dat hij 'Amerikaan' is, je hebt gewoon de pech gehad om op een exemplaat te lopen dat niet echt bij je past...

[Marcel]

Jane,

Wat een verdrietig vervolg op de verjaardag van jullie zoon, maar ja, als de situatie is zoals jij die beschrijft, kan ik me daar (als redelijk moderne Nederlandse man) wel wat bij voorstellen.

Ik denk niet dat er zoiets bestaat als "de Amerikaanse man" of "de Nederlandse man"; de andere reacties geven dat ook al aan. In onze kennissenkring ben ik de beschreven situatie wel eerder tegengekomen bij een heel jong (begin 20) Amerikaans stel. Ook zij kregen een zoontje (niet gepland) en hij (toevallig ook een beroepsmilitair) was naar buiten toe wel de trotse papa, af en toe spelen met z'n zoon was ook nog wel cool, maar thuis de rol van vader en echtgenoot vervullen was er niet bij. Van huis uit had hij zulke zaken ook duidelijk niet mee gekregen. Hij was meer een groot kind dan een volwassen vent. Ik moest gelijk aan dit stel denken toen ik jouw verhaal las.

Sterkte in ieder geval met deze stap. Het blijft toch altijd moeilijk wanneer er een kind bij betrokken is en de internationale setting maakt het er niet makkelijker op.

Groet,
Marcel

[kastelke]

Het blijft toch altijd moeilijk wanneer er een kind bij betrokken is en de internationale setting maakt het er niet makkelijker op.

Ach, life goes on...
Het heeft geen zin om bij de pakken te gaan zitten. Je hebt een leuk ventje van 1 jaar oud, hij gaat de komende tijd een geweldige ontwikkeling meemaken, en je gaat elke maand meer en meer aan hem hebben (woordjes, stappen, de wereld ontdekken). Geniet daar maar volop van.
En bekijk het positief: als dit manneke later ooit naar de States wilt gaan, dan gaat hij niet zoveel moeite moeten doen als sommigen onder ons.
(trouwens, ik denk dat Max, als hij opgroeit, heel zeker gaat leren opruimen, stofzuigen en helpen in het huishouden!)

[MrsMiaWallace]

Generalisaties kloppen nooit: wat ik hier mensen zie opnoemen en zich afvragen of dat 'de amerikaanse man' is, heb ik in het verleden geregeld aangetroffen in 'de Nederlandse man'.

Maar om voor de gein nog maar eens een omschrijving van een amerikaanse man aan dit draadje toe te voegen, hier komt-ie.

Mijn echtgenoot heeft ook enkele jaren alleen gewoond en moest dus wel alles zelf doen. Wel was het een 'mannenhuishouden' wat betreft details als de kleur van de wanden (in het huis getrokken en nooit geverfd, 'ik ben toch kleurenblind' ), nog steeds de vloerbedekking van de oude bewoners, simpele luxaflexjes voor de ramen. Maar wel allemaal schoon (ja, zelfs de luxaflex). Sterker nog, dat is zijn taak: ik heb een pesthekel aan luxaflex ('horizontale lamellen', pardon) omdat ze stoffig worden en moeilijk schoon te maken zijn, en hij wilde ze graag houden. Nou, dan maak je ze ook maar zelf schoon eens in de zoveel tijd. Geen probleem, vind-ie, en hij doet het ook nog.

Ik werk door omstandigheden maar op halve kracht sinds ongeveer een jaar, en het grootste gedeelte van het huishouden doe ik. Ik ben nu eenmaal meer thuis en heb er meer de gelegenheid voor. Daarnaast is het zo dat manlief zich vooral bezig houdt met de nog steeds noodzakelijke verbeteringen/verbouwingen aan huis en omliggende tuin, garage etc.. Dus terwijl hij de basement aan het aftimmeren is, kook ik het eten... vind ik logisch en nog helemaal zo'n slechte verdeling niet.

Als ik mijn zin deed zou ik het liefst thuisblijfmoeder worden. Ik vind het juist leuk om te zorgen voor een schoon, gezellig warm nest voor man en kid(s) en zou het helemaal niet erg vinden om daar nog meer tijd aan te besteden. Hoewel mijn man gerust wat in het huishouden doet krijgt hij er vaak de kans niet voor: als hij 's morgens zegt 'vanavond ga ik denk ik dit of dat even doen' denk ik meestal hee goed idee, en heb ik het overdag al gedaan. Niet omdat ik vind dat hij het niet goed doet, maar omdat hij me op een idee heeft gebracht. Ja ik weet het, slecht van mij en ik probeer het af te leren.

Hij moet er ook niet aan wennen, want als ik wel weer meer ga werken moet hij het niet verleerd zijn, haha! Ik roep nl. wel heel hard dat ik best thuisblijfmoeder wil zijn, maar ik weet ook dat ik dat niet lang zou volhouden - ik heb gewoon meer contacten nodig op allerlei niveaus. Bovendien heb ik daar geen dure studie voor gedaan, en vind ik mijn beroep veel te leuk!

O sorry, dit ging over mannen en niet over mij... haha. Nou wellicht toch interessant om te lezen. Hopelijk.

[kastelke]

Hoewel mijn man gerust wat in het huishouden doet krijgt hij er vaak de kans niet voor: als hij 's morgens zegt 'vanavond ga ik denk ik dit of dat even doen' denk ik meestal hee goed idee, en heb ik het overdag al gedaan.

En jij denkt dat je man dat nog niet door heeft? ...

[MrsMiaWallace]

En jij denkt dat je man dat nog niet door heeft? ...

Hahahahahahaha!

Maar om eerlijk te zijn, nee, dat is 't hem niet... we hebben er nl. wel eens woorden over gehad. Toen heb ik hem echt heel goed moeten uitleggen dat ik het niet deed omdat ik dacht 'ik doe het wel snel zelf, want als hij het doet komt het toch niet goed'. Hij voelde zich echt een beetje vervelend, en dat kan ik me eerlijk gezegd (nadat hij me dat duidelijk maakte) wel voorstellen. Vandaar ook dat ik probeer mezelf te verbeteren... haha. Lange weg.